forum.ziyouz.com

Maxsus bo'lim => Xorijiy bo'lim/Foreign board => Uyg'ur tili va adabiyoti => Mavzu boshlandi: Arkmon 16 Iyul 2011, 13:31:59

Nom: <<Hayot Talqinlari>> (Ruboiy)
Yuborildi: Arkmon 16 Iyul 2011, 13:31:59
Abdulhamid Muhammad Emin (Uyg'ur)


Birovdan iltifot kutgandan ey jon,
Alodir gohida g'ojosh ustixon.
Bazida tugulup otquzasan tong,
Bo'yingg'a munosif kalmasa yo'tqon.

Asta tut, jahondan og'rinma so'zlap,
Yoshoshning yo'li kang, Mong falla ko'zlap.
Har ishqo iga bo'l zehn, pam bilan,
O'y-do'ngda qolsangmi o'zing o't tuzlap.

Zakiylar bayoni bo'lsa hekmattin,
Ming alo bigilik quruq so'hbattin.
Bu hekmat sochidu ko'ngulga ziyo,
Kishini mustasno qilur zulmattin.

Ni ishim cholisi qaptu o'ylisom,
Bormidur olamda man kabi bir xom.
Na fikir yurguzay o'zim haqida,
Texi bir kesakcha qo'purmostin tom.

Soqiyo, ko'nglim dap tanglima mayni,
Zo'rlashmi bir ozob, ichmisa mayli.
Ilfatni o'lchamay may ichish bilan,
Lozimdir samimiy ko'ngilning ayni.

Bu jahon qoncha uz, qoncha mehribon,
U harbir jonliqqa illi, joy-makon.
Jahondan ranjishka na haqimiz bor?
Birla gap: hammadan o'zimiz yomon.

Har tongda ufuqdan bolqip zar quyosh,
Mag'rbga ot solar shuncha oldirosh.
Bir kiprik qoqqicha qolidu ketip,
Uyqingni ochmisang pursating, odosh.


Nega san qerimay turisan yop-yosh?
Ne xislat bor sanda aytqina quyosh?
Bir sherin tush ko'rip uyg'onip boqsam,
San yana shu peti, man bolsam oqbosh.


Tosh daryo taktida, ko'puklar laylar,
Oltin yar taktidan dilni rom aylar.
Altinday inson bor, ko'puktaklar ham,
Biri bog' ko'tursa, biri kap chaylar.


To'qquzi talningmi bordir bir g'ami,
Och ko'zga bilinar talningmi kami.
Nafsingni tizginlap solmisang yugan,
San uchun tayyordir hakokat hongi.


Onalar bobidan so'z ochma odosh,
Bola bo'p bir qocha sung'anmiding osh?
Holig'a yatmasdan tiriklikida,
Hay, andi ne hojat, qabrasin yososh?


O'limning yosh birle ne kori-ishi?
Axiri tufroqqa yam bolur kishi.
Har narsa topqinki maninglo dema,
Su ketsa o'stangning qolidu toshi.