forum.ziyouz.com
Umumiy bo'lim => Umumiy => Mavzu boshlandi: Donishmand 15 Avgust 2011, 14:24:30
-
Assalomu alaykum! Azizlar, bu forumda birinchi bor mavzu ochishim. Shunga ko'ra, biroz kamchiliklari bo'lsa ma'zur tutasizlar...
Hozirda "odamlar sabrsiz bo'lib ketishayapti..." degan so'zlarni ko'p eshitayapmiz. Balki shundaydir...
Biz tarihda ulug' kishilarning naqadar chiroyli sabr qilguvchi bo'lganliklarini o'qiganmiz, eshitganmiz, bilganmiz. Endilikda, kelinglar, hozirgi paytdagi sabrli odamlarning sabri - sabrning hozirgi ko'rinishi haqida yozaylik...Azizlar, sizlar ham bunday sabrli odamlarni ko’rgandirsizlar. Shular haqida yozsangiz...
-
:asl3:
Postingizni o'qib bir paytlar ko'rgan film yodimga tushdi.Film nomi adashmasam "G'aroyib bola"edi.Filmda qishloqdan shaharga o'qishga kelgan bola ismi adashmasam Goroxov edi haqida hikoya qilinadi.Bola o'qishda juda qiynaladi,ayniqsa ingliz tilidan.Lekin hech qachon taslim bo'lmaydi,o'qishdan bo'sh vaqtlarida qo'shimcha ish ham qiladi.Filmdagi bir joyni hech esimdan chiqarmayman.Yotoqxonada bir bola yangi tufli oladi va uni tagini ta'mirlash (yangi olingan oyoq kiyimni tag poshnasiga mix qoqib maxkamlab qo'yilsa yanada pishiq bo'ladi)uchun uyidagilarga telegramma yuborib pul so'ramoqchi bo'ladi,shunda Goroxov oyoq kiyimni olib ta'mirlab beradi.Shunda haligi bola:"hech tushunmayman,u qanday yashaydi,uyidagilarga telegramma yubormaydi hech"-desa,do'sti unga "Axir u o'g'il bola-ku"-deb javob beradi.Buni nima uchun bu yerga yozyapman Hozirgi kunda aynan shunday o'gil bolalar kamayib ketyapti.Ko'pchilik o'qishda o'qib tuirb ishlash uyoqda tursin,o'qishdagi qiyinchiliklardan ham noliydiganlar atrofimizda yo'q emas.Lekin "Besh qo'l barobar emas" deganlaridek,tirishqoq,o'z ustida tinmay ter to'kadiganlar ham bor Alhamdilulloh.Postim mavzuga to'gri kelmagan bo'lsa uzr so'rayman.
-
Юқоридаги Донишманд ёзган постни сқиб, ота-онам ёдимга тушди.
Отам ҳозиргача айтадилар, бир дона чамодон билан келганман шу Тошкентга деб..
Онам хотираларидан: Ижара уйида сшаймиз даданг билан, сен кичкинасан. Арафа куни ош қилмоқчи бслдик. Даданг ишда, уйда 1 ссм 20 тийин пул бор. Магазинда сша пайтларда гуруч 2 кг дан сотиларди. Бир килограммдан йсқ сди, ҳаммаси 2 кг дан пакетларга солиб, расталарга қсйиб қсйиларди. Ош қиламан деб гуруч олмоқчи бслсам, қслимдаги пул етмай қолади. Ярим кило, бир кило олишнинг иложиси йсқ, сотувда йсқ. Макарон олиб, қайнатиб устига сарёғ суриб еганмиз...
Ижарада турадиган уйимиз шундай аҳволда сдики, полини остида каламушлар юрарди, ишдан келгунимизча нонларини пакетларга солиб қсйилган нонларни еб қссрди, шунда ҳам даданг билан шукр қилиб сшаганмиз...
Даданг институтда сқиётганда, уйидагилардан бир ссм ҳам пул олмаган. Хонадошлари ксчада овқатланиб келишганда даданг бир сзи хонада пиёз билан нон еган...
Даданг институтни битириб, перашка сотган.(Дадамни танийдиган одам ҳам айтади, отанг шу ишни ҳам қилган деб.)
Ижарачи уйдан чиқариб юборганда, 3 кун пединститутнинг санчастидан тунни стказгганмиз... Кундузи сени Кирова боғи(Бобур)да айлантириб, вақт стказардим...
1984-1992 йилларгача ота-онам ана шундай синовли кунларни бошидан кечиришган. Дуоларингизда ота-онамга саломатлик, узоқ умр тилашларингизни сизлардан чин дилдан ссрайман, азизларим! Дуо қилинг, ота-онамни Байтуллоҳга жснатиш менга насиб стсин!
Ҳаммаларимизни ота-оналаримиз ҳам бундай синовларни бошдан стказишган. Аллоҳ уларни умрларини баракали қилсин, узоқ йиллар давомида уларни рози қилиб, дуоларини олиб юриш ҳаммамизга насиб айласин!
-
:asl3:
Avvalom Bor BU MAvzuni Ochgan Donishmand Akamizdan Alloh Rozi Bo'lsin.(uzur Asl Ismingizni Bimadim).Shu O'rinda Man HAm Bir Voqea Yani Amakimning Boshlaridan O'tgan Va Sabr qilib Allohdan Yaxshi Kunlar Kelishini Umid Qilib Yashashgan Va Hozirda Boriga Shukur Yog'iga Qanoat QiliB Alloh Yo'lida Halolu Pok IShlarni Yurg'uzib Turganliklari Tahsinga Loyiq Deb Bilaman,.
Bundan Tahminan 18 yilcha Oldin Man Unda Juda ham Kichkina Bo'lganman.Avval 87 yilda Buvim Olamdan O'tganlar(Alloh Rahmatiga Olgan Bo'lsin) Keyin 93 yilda Bobom Olamdan O'tganlar(Ularni Ham Alloh Rahmatiga Olgan Bo'lsin).Dadamlar Oilada 6 Farzand Bo'lishgan 3 O'gil va 3 Qiz.BuviM Olamdan O'tganlarida Dadam Saratovda harbiy Bilim Yurtida O'qishgan Va Undan KeyiN ham O'qishlarini Davom Ettirishan, Kotta Amakim Esa Alohida Uy Olib Chiqib Ketishgan.2ta Ammamlar ham Turmushga Chiqib Ketishgan.Bobom O'tganlaridan Keyin Ammam Kichkina Amikmlarga Qarash UchuN Bu Yerda Turushgan.(Onani O'rnini HEch Kim Bosolmas ekan deb Manga Aytib Berishar edi Bularni).Kotta AmakiM Esa O'z Oilalarini O'ylab Hatto Qarz So'rab Ustivosh Olishim Kereg Ukamga Iltimos Deb Borishganda ham Pul Yo'q Deb QaytariB Yuborishgan Ekan.(Hozirgacha Yig'lab Eslashadi Bu Voqeani)
Moliyaviy Tarafdan juda ham Qiynalishgan Ekan.dadam Uzoqda Bo'lishgan,Topgan Pullari O'zlarini O'qishlariga Zo'rg'a Yetgan deyishadi.Shunday Qilib Qarz Qurz Qilib Amakimi Uylantirib Qo'yishan.Ehhe Qancha Qiyin Kunlar O'tgan Boshlaridan.Avvaliga KeliN OYim Perashka qiliB Berishgan,Jiyanlari Stadionlarga olib Borib Sotgan.Keyinchalik Non Sotishgan,Tovuq Boqib Tuhum Sotishgan.Hullas Allohning Sibnovlaridan,Qiyinchiliklaridan Sabr Toqat Bilan O'tishgan.Vaqti Kelganda Hatto YAqinlari ham Yordam Bermagan Ekan.
Mana Hozirda O'zlarini O'nglab Ishlari Yurushib Katta Katta Sihlar Qilishyapt(Alloh TaolO Davomiy Qilsin).YAqinda Hoji Bo'lishdi..Hozirda Biz HAm Amakimi Qo'llarida Ishleymiz.
Alloh Taolo Qu'ronu Karimda Shunday Marhamat Qilgan Ekan:
Ey mo‘minlar, sabr qilish va namoz o‘qish bilan (Mendan) madad so‘ranglar! Albatta Alloh sabr qilguvchilar bilan birgadir.
(Baqara,153.)[/i]
-
:asl3:
sabri otalar .:shu kunlarda atrofimizdagi buyotgan voqealar
kattalarni duolari:ilohim bowing tuydan chiqmay yuraver toppganing tuylarga bulsin.
Tuydan qarzini endigina uzgan otalar,(qizga xaytlik degan isrofgarchilik bor hamaga malum)haytlikka pul topiw uchun tinmay iwlawyapdi sabr bersin
tuydan bowimiz chiqmagani wu busa kerakda.
Oddiyroq otalar qizi uchun bir umr pultopadimi bir umr iwlaydimi???????
Ko'o'pgina yozmoqchidimuu......
-
mav zu wartini buzgan busam uzr
hali bu haytlila haqda bowqa mavzuga yozaman.
-
Bir ayolni bilaman hamma unga havas qiladi. Turmush o'rtog'i butun viloyatga so'zi o'tadigan katta mansab egasi. 4 og'ili bor. Qo'sha-qo'sha uylar, mol mulka ega. Ko'riniwidan hech qanday g'ami yo'qday. Lekin yaqinda gapirib qoldi. Men bunaqa mansabdorgamas talabaga turmuwga chiqqanman. Erim bn ijara uyda yawardik nonga pul topolmay kartowka qaynatib wuni yerdik. O'g'lim kechasi bn aya non deb yig'lab chiqardi. Ijara uyimizi ahvoliniku gapirme qo'yo'qey. Erim otasiz o'sgan uyidagilaram bir ahvol yordam so'rawdan foyda yo'q. Bolam tinmay kasal bo'lardi. Hech kim yordam bermagan. 2 o'g'limga homilador bo'lganimda yuragimni vahima bosgan. Bu farzandimni holi nima kechadi deb. Odamlar menga havas qiliwadi vaholanki men bu kunlarga uzoq yillar sabr qilib yetiwdim deydi
-
“Сабрнинг таги сариқ олтин” дейди доно халқимиз минглаб йиллик тажрибаларга суяниб. Албатта бу мақолдаги “сариқ олтин”дан мурод маънавий бойлик бўлсада, сабр қилишлик ҳаётда моддий бойликка ҳам сабаб бўлар экан
САБРНИНГ ТАГИ
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳим. Сабр ҳақида қанча ёзсак камлик қилади. Зеро Қурони Каримнинг оятларида ҳам жуда кўп маротаба сабрнинг баёни келган. Бир қанча ҳадиси шарифларда сабрнинг фазилати зикр қилинган.
Ато ибн Аби Рабоҳ раҳматуллоҳи алайҳидан ривоят қилинади: “Менга ибн Аббос разияллоҳу анҳумо:
‒ Мен сенга Жаннат аҳлидан бўлган хотинни кўрсатайми? ‒ деди. ‒ Майли, ‒ дедим.
‒ Анави ҳабаш хотин, у Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳузурларига келиб, “Менинг тутқаноқ дардим бор ва очилиб қоламан. Бас, мен учун Аллоҳга дуо қилиб беринг” ‒ деди. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Агар хоҳласанг, сабр қилсанг ‒ сенга Жаннат бўлғуси. Ва агар хоҳласанг Аллоҳ таолога дуо қиламан, сенга шифо беради”,‒ дедилар. “Мен сабр қилгум, ‒ деди. Сўнг яна: ‒ Мен очилиб қоламан. Бас, мен учун Аллоҳга дуо қилиб беринг, очилиб қолмайин ”,‒ деди. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам унинг ҳақига дуо қилдилар”. (Бухорий ва Муслим ривоятлари)
Ривоят қилишларича ўша аёл шундан сўнг тутқаноқ бўлса-да, устлари очилиб қолмас экан.
Имом Нисопурий раҳматуллоҳи алайҳининг “Асбобун-нузул” китобида келтирилишича мушриклар Авф ибн Молик Ашжаъийнинг ўғлини асир қилиб олдилар. Шунда у Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳузурларига келиб қашшоқликдан шикоят қилди ва:
‒ Душман ўғлимни асир қилиб олди, онаси хавотирланяпти. Энди менга нимани буюрасиз? ‒ деди.
‒ Аллоҳга тақво қил. Сабр айла. Сенинг ўзингга ҳам, хотинингга ҳам ”Ла ҳавла вала қуввата илла биллаҳ” сўзини кўпайтиришни буюраман, ‒ дедилар пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам.
Шундан сўнг уйига қайтди. Хотинига:
‒ Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам менга ҳам, сенга ҳам ”Ла ҳавла вала қуввата илла биллаҳ” сўзини кўпайтиришни буюрдилар, ‒ деди.
‒ Қандоғам яхши ишга буюрибдилар-а?! ‒ деди хотини хурсанд бўлиб.
Эр-хотин иккаласи ўша сўзни кўп айта бошладилар. Душман ўғилдан ғафлатда қолган эди, уларнинг қўйларини олидига солиб ҳайдаб отасининг олдига келди. Қўйлар тўрт минг бош эди. Шунда “Талоқ” сурасининг 2-3-оятлари нозил бўлди
“ Ва кимки Аллоҳга тақво қилса, унга махраж(мушкулдан чиқув йўли)ни қилади ва уни ўйламаган томонидан ризқлантириб қўяди ”
Улуғбек қори ЙЎЛДОШЕВ
-
САБР
Сабр эса фақатгина тил билан истиржоъ қилиб қўйишнинг ўзигина эмас, балки Аллоҳ таолони танишлиги билан нафсини тарбия қилиб, ҳамма нарса ўткинчи эканлигини тил билан ифода қилиб, қалб билан хотирасига келтиришидур. Сабр қилгувчи мўмин биладики, у Тангрисига қайтгувчидир. У бу фоний дунёдан кўчиб, унинг ғам-ташвишларидан қутулиб абадул-абад боқийлик сари юзлангувчидур. Аллоҳ таолонинг берган неъматларини эслаб кўрадики, Тангриси унга ато қилган неъматлар, олиб қўйганига нисбатан беҳисоб ортиқ. Демакки, унга етишган мусибат Аллоҳ таоло томонидан ато қилинган неъматлар олдида ҳеч нарса эмаслигини тафаккур қилар экан, ўз-ўзидан тақдирга иқрор бўлади ва вужудига сабр ҳислари ўрнашади.
Сабр инсонгагина хос бўлган ҳиссиётдур. Сунки у ақл ва кўнгил хоҳиши юзлашишидан келиб чиқади. (Алуси тафсиридан олинди)
Анас ибн Молик айтади:
Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам қабр бошида йиғлаётган аёлнинг ёнидан ўтиб қолдилар.
- Аллоҳга тақво қил ва сабр қил! – дедилар. Аёл Ул Зотни танимасдан:
- Бор, нари бор! Чунки сен менинг мусибатимга дучор бўлмагансан! – деди.
Унга: “Бу Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам-ку!” дейилди. Шундан сўнг Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг эшигининг олдига келди. Унинг олдида қўриқлагувчиларни кўрмади.
- Мен Сизни танимабман, – деди. Шунда Жаноб саллаллоҳу алайҳи ва саллам:
- Сабр – (мусибатнинг) аввалида бўлур, – дедилар. (Саҳиҳи Бухорий)
Жамолиддин Парпиев. Муҳаммад Солеҳ ҳожи жомеъ масжиди ноиб имоми.
-
МУСИБАТ НАДУР?
Инсон тирик экан, бошида яхши ва ёмон кунлар бўлиши табиий. Ҳамма ҳам яхшилик кунларга интилиб яшайди, яхшилик неъматларидан баҳраманд бўлишга умид қилади ва бу фаровонлик кунлари доимий бўлишини хоҳлайди. Бироқ ойнинг ўн беши қоронғу бўлса...
Яратган Парвардигор бандаларига меҳрибон. Ўз хазинасидан неъмат берса-ю, банда шукр қилса – ажр. Мусибат берса-ю, банда сабр қилса, бунда ҳам ажр бор. Аллоҳ таоло Қурони каримда мўминларни сабр қилишга чорлаб, сабрли бандаларга Ўз мукофотини ваъда қилади:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ * وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبيلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاء وَلَكِن لاَّ تَشْعُرُونَ * وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ * الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَيْهِ رَاجِعونَ * أُولَـئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَـئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ *
“Эй иймон келтирганлар! Сабр ва намоз ила мадад сўранглар. Албатта, Аллоҳ сабрлилар биландир. Аллоҳнинг йўлида қатл бўлганларни ўликлар деманг. Балки улар тирикдирлар, лекин сиз сезмайсиз. Албата, Биз сизларни бир оз қўрқинч ва очлик билан, мол-мулкга, жонга меваларга нуқсон етказиш билан синаймиз. Ва сабрлиларга башорат бер. Улар мусибат етганда: «Албатта, биз Аллоҳникимиз ва, албатта, биз Унга қайтувчимиз», дерлар. Ана ўшаларга Роббиларидан саловатлар ва раҳмат бор. Ана ўшалар ҳидоят топганлардир”. (Бақара. 153-157)
Бошимизга келган мусибатларга асосан ўзимиз сабабчи бўламиз. Лекин Аллоҳ таоло қилган гуноҳларимиз эвазига озгина мусибат бериб, қолганини афв қилиб юборар экан. Бу улкан фазл. Чунки Аллоҳ таоло дунёда озгина мусибат ила қолганини афв қилганидан кейин афв қилинган гуноҳимизга охиратда яна азоб бермас экан. Қурони каримда марҳамат қилинади:
وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَن كَثِيرٍ
“Сизга қайси бир мусибат етса, бас, ўз қўлингиз қилган касбдандир ва У зот кўпини афв қилур”. (Шўро. 30)
Мазкур оятнинг тафсирида Али разияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Бу – Қурони каримда мўминлар учун энг умидбахш оятдур. Чунки саҳоватли Зот бир бора уқубат қилганининг сўнггида иккинчи бор уқубат қилмагай. Қачонки афв қилар экан, яна қайтиб уни сўроқламас”. (Мадорик)
Мусибат – инсонга унинг ўзида, молида ёки аҳлида озми, кўпми нохуш ҳолатларнинг содир бўлишидур. Мисоли тикон санчилиши, пашша чақиши, пойафзалининг боғичининг узилиб кетиши, чироқнинг ўчиб қолиши, булар ҳаммаси мўмин учун мусибат саналади. Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам ўша нарсаларга истиржоъ айтганлар ва марҳамат қилганларки: “Мўминга озор бергувчи ҳар бир нарса мусибатдур ва унга ажр бор”. (Руҳул маъоний)
-
ИСТИРЖОЪ
Истиржоъ (мусибат келганда إنا لله وإنا إليه راجعون “Албатта, биз Аллоҳникимиз ва, албатта, биз Унга қайтувчимиз” дейишлик) эса шу умматга хос амаллардан.
Ибн Аббос разияллоҳу анҳумодан ривоят қилинишича Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам:
“Умматимга умматлардан ҳеч бирига берилмаган нарса ато қилинган. Бу – мусибат чоғида إنا لله وإنا إليه راجعون (Албатта, биз Аллоҳникимиз ва, албатта, биз Унга қайтувчимиз) дейишлигидур”. (Табароний)
Яна бошқа ривоятда эса:
“Бу умматга мусибат пайтида улардан аввалги пайғамбарларга берилмаган нарса берилди - إنا لله وإنا إليه راجعون (Албатта, биз Аллоҳникимиз ва, албатта, биз Унга қайтувчимиз). Агар улардан аввалги пайғамбарларга берилса Яъқубга берилар эди”.
Умму Саламадан имом Муслим ривоят қилган ҳадисга асосан истиржоъдан кейин اللهم آجرني في مصيبتي واخلف لي خيراً منها (Эй Аллоҳ! Мусибатимга ажр бер ва менга унинг ўрнига ундан кўра яхшироғини бер) деб қўйишлик суннатдур. Шунда унга Аллоҳ таоло мусибатига ажр бериб, унга унинг ўрнига ундан кўра яхшироғини бериб қўюр.
Умум Салама разияллоҳу анҳо: “Абу Салама вафот қилганида Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам буюрганларидек айтдим, Аллоҳ таоло менга унинг ўрнига ундан яхшироғини – Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламни бериб қўйди” деганлар. (Руҳул маъоний)