forum.ziyouz.com
Jamiyat va inson => Oila va jamiyat => Mavzu boshlandi: Feruzabegim 02 Oktyabr 2006, 05:49:30
-
Assalomu alaykum.
Ushbu sahifani ochishdan maqsad hayotda ko'rgan, bilgan, eshitgan va o'qigan narsalarni berib borish va shu orqali o'zimizga to'g'ri xulosa chiqarishdir. Toki, biz ham ularga o'xshab, xatolarga yo'l qo'ymaylik.
-
Mana bu voqeani gazetada o'qib qoldim. O'shani kiritsam degandim. Fikrlaringizni kutib qolaman:
Peshonamdagi o’chmas tamg’a
"œTurmush-to’rt musht" degani. Hayotning to’rt mushtiga chidagan turmush quradi", derdilar rahmatli buvim.
Men bugun to’rt emas, o’n to’rt mushtga ham tayorman. Qani endi vatni orqaga qaytara olsam....
O’rta maktabni a’lo baholarga tugatib, oliygohga o’qishga kirdim. Ikkichi kursga o’tganimda uyimizga sovchilar kela boshladi. Men o’qishim kerakligini aytib rozi bo’lmadim. Uchinchi kursni tugatgunimcha sovchilar keti uzilmadi. Hammasiga bir xil javob berardim. Vaqt ko’z ochib yumguncha o’tib ketdi. O’qishgni tugatib, ishga ham joylashib oldim. Bu vaqtga kelib men bilan birga o’qigan kursdoshlarimning deyarli hammasi turmushga chiqib ketishgan edi.
Men esa o’qishni deb....... Endi eshigimizga meni hech kim so’rab kelmay qo’ydi. Mendan keyingi singlimga sovchi kelganda o’zimni juda yomon his etdim. Nazarimda xuddi men bu uyda ortiqchadek edim. Kelgan sovchilarga ota-onam rozilik berishmadi. "œAvval opasi, so’ng singlisiga navbat", deyishdi.
Kunlarning birida uzoq qarindoshlardan meni so’rab kelishibdi. Avvaliga ko’nmadim, chunki qarindoshga turmushga chiqishni istamasdim, buning ustiga ularning uylari bizdan ancha uzoqda, shaharning chekkasida edi. Ota onam qarindoshlik rishtalarimiz uzilib ketmasin, begona emas ular bizga, deya mening roziligimni olishdi. To’y ham bo’lib o’tdi.
Men katta oilaga kelin bo’ldim. Junga ko’nikishim ancha qiyin kechdi. Chunki men ‘dom’da -shaharda katta bo’lganman. Ular esa ko’pchilik, katta hovli, mol-hol degandek....
Mehnat ta’tilim tugab, sihga borish vaqti kelganda erim shaharga qatnab ishlashga qarshilik qildi. Ota onamning aralashuvi bilan ishlashga ruxsat berishdi. Uzoq yo’lning ishi qiyin bo’lar ekan. Erta ketib, kech qaytaman. Kelinlik vazifamni bajara olmayotganimda juda xijolat bo’lardim. Shanba va yakshanba kunlari esa uy ishlarining hammasi menga qolib ketardi. Go’yo ular meni shu yo’l bilan ‘jazolashar’ edi.
p/s. Ushbu maqola "Oila va jamiyat" gazetasidan olindi.
-
Shunday kunlarning birida singlim mehmonga kelib qoldi. Onam men yaxshi ko’radigan manti va bir qancha ho’l mevalardan berib yuborgan ekan. Buni ko’rgan ovsinimning ensasi qotdi vasinglimga:"Opam bu yerda och o’tiribdi, deb o’ylab shuncha yo’ldan ovqat ko’tarib keldingizmi?"-deya kinoyali kulib qo’ydi. Singlim nima deyishini bilmlay" Faqat opamga emas, sizlarga ham olib keldim", -dedi-yu, bir menga, Shu bilan oilalarimiz o’rtasidagi qarindoshlik rishtalari uzildi. Turmushim buzilib, uyga qaytib kelganimda hayotdan ko’nglim sovib ketgan edi. Yuragimga qil sig’maydi. Ostona hatlab ko’chaga chiqolmay oqldim. Shu holatda ikki oy uyda o’tirdim. Bir kuni ish joyimdagi hamkasblarim ko’rgani kelishdi va hali ham o’rnim bo’sh ekanligini atib sihga chiqishimni tainlab ketishdi. Hamkasblarim juda yaxshi, ochiqko’ngil inosnlar. Ishxonada qanday vaqt o’tganini bilmay qolaman. Lekin uyga qaytsam, yuragim siqilaveradi. O’zim baxtsiz, ha-ha, baxtsiz ekanligimdan dod sogim kelardi.
Oradan olti oy o’tgacha, ancha o’zimga kelib, sog’ligimni tiklab oldim va hayotga qiziqishim orta boshladi. Turmushimdan ajralganim bilan hayot to’xtab qolmas ekan. Ajrashgan faqat menmi? Bir kuni tushlik payti hamkasbim Noila ismli ayol ishga qizchasi bilan kelgan ekan. Uni menga tashlab, qarab turishni iltimos qildi. Qizchaning ismi Nilufar ekan. U bilan u yoq bu yoqdan gaplashib o’tirdik. U juda mahmadona qiz ekan. Bir ozdan so’ng u bilan do’konga borib, muzqaymoq olib berdim. U juda xursand bo’ldi. Shu kundan boshlab men Nilufar bilan do’stlashib qoldim.
-
Men hamkasblarimning shaxsiy hayoti bilan deyarli qiziqmayman. Shuning uchun Nilufarni Noilaning qizchasi deb o’ylagan edim. Keyinchalik bilsam, Noilaning yangiasi og’ir kasallikda so’ng vafot etgan, ikki farzandi, ya’ni bir o’g’ril bir qizi Noila va ota onasining qo’lida qolgan ekan. Bu gapni eshitgan kundan boshlab:"Bechora qizchaning ko’ngli yarim ekan-da", deya Nilufarni ko’p o’ylaydigan bo’lib qoldim.
Noila jiyani bilan ishga kelgan kuni men uchun bayram edi. Chunki Nilufar mening yonimdan hech ketmas, uning gaplari, kulishlari menga zavq bag’ishlardi.
Nilufar ko’nglimga o’tirib qoldi. Qani endi u mening qizim bo’lib qolsa-yu, o’zim uni katta qilsam....
Yakshanba kuni unga atab bir qancha o’yinchoqlar va shirinliklar sotib olidm. Ertasiga sovg’alarni ko’rgan Nilufar juda ham sevinib ketdi. Bir ozdan so’ng Noila yonimga kelib, sovg’alar uchun minnatdorchilik bildirdi. Nilufar ham onimizda edi, u mening yuzimdan o’pib qo’ydi. Shu tobda mening ham mehrim yanada tovlanib ketdi. Uni mahkam quchib oldim. "œAgar mening qizim bo’lsang, bundan ham kok’p o’yinchoqlar olib beraman", - dedim uning sochlaini silab. U indamay mening gaplarimga ishonib, ko’zimga qarab turardi. "œO’zingiz bizga oyi bo’la qoling, demaysanmi?"- deb qoldi kutilmaganda Noila.
Men nima deyishni bilma noqulay ahvolda qoldim. Noila sovg’alar uchun yana bir bor tashakkur bildirib Nilufar bilan xonamdan chiqib ketdi.
Men o’sha kundan boshlab Noila bilan ortiqcha gaplashmadim. Sababini o’zim ham billmayman. Lekiin undan o’izmni nariroq olib yurdim. Nilufarni esa kun sari ko’rgim kelaverardi. Hamkasblarim ham menga g’alati qarashayotgandek edi.
Bir kuni ishdan kelsam, mehmonlar kelishgan ekan. Singlimdan so’rasam:"Ularni tanimadim", -dedi. Hayron bo’lib turgandim, oyim:"bor, mehmonlariga choy olib kir", -deb meni qo’yarda qo’ymay uyga boshlab kirdi. Mehmonlarni ko’rib, dong qotib qoldim. Noila bilan bir ayol men bilan so’rashmoqchi bo’lib o’rnilaridan turishdi. To’g’risi, jahlim chiqdi. Nima uchunligini bilmayman. Noila hamkasbim bo’lganligi uchun qolaversa, mehmon bo’lib kelganligini o’ylab, ular bilan biroz o’tirdim.
U yoq bu yoqdan gaplashdik. Men ular nima maqsadda kelishganini tushundim. Noila olamdan o’tgan yangasini eslab, kok’ziga yosh oldi. "œYangam tilla ayol edi, -deya so’z boshladi u.
-
Ta'sirli hikoya ekan.
Afsus, hayotda shunaqa voqealar ham uchrab turadi.
-
Assalamu alaykum,Feruzabegim.
Juda ham ibratli va tasirli hikoya ekan.
Davomi ham bormi....
Agar bo'lsa kutib qolamiz...
Alloh sizdan rozi bo'lsin.
-
Assalamu alaykum,Feruzabegim.
Juda ham ibratli va tasirli hikoya ekan.
Davomi ham bormi....
Agar bo'lsa kutib qolamiz...
Alloh sizdan rozi bo'lsin.
Va alaykum assalom.
Hali davomi bor, Olloh nasib qilsa hozir kiritaman.
Bu hikoya boshida ta'sirli ko'rinadi, lekin oxirini o'qiganimda shunaqangi jahlim chiqqan. Kirgizishdan maqsad fikrlaringizni bilishdir. Gazetada ham hayotini aytib berayotgan ayol maslahat so'ragan.
BIldirgan tilaklaringiz uchun tashakkur!
-
Ta'sirli hikoya ekan.
Afsus, hayotda shunaqa voqealar ham uchrab turadi.
Oxirini o'qing, keyin fikringizni eshitaman!
-
Davomi
-Xudo uni bizga ko’p ko’rdi. Umrining oxirgi oylarida yotib qoldi. Hech ham hayot bilan vidolashishni istamadi, umidlari katta edi.
Bir kuni yangamdan xabar olgani kelsam, ahvoli ancha og’irligini ko’rib, qo’rqib ketdim. Nahotki... U meni yoniga chaqirib:"Noilaxon, men oltindan ham aziz bo’lgan bolalarimni sizga topshirdim. Ularni o’zingiz..."-dedi. Men yangamni mahkam quchib oldim."Unday demang, ularni birgalashib katta qilamiz, xudo xohlas..... "œ Men o’zimni tutolmay yig’lab yubordim. Yangam biroz tinchlangacha, so’zida davom etdi. "œNoilaxon,sizdan iltimos, bolalarim shum yetim bo’lishmasin. Aytishadiku, otasiz yetim gul yetim, onasiz yetim shu yetim deb"....
Yangam bilan so’nggi suhbatimiz shu bo’ldi. Ikki yildan oshayapti, yangamning o’rnini bosa oladigan ayol topa olmayapmiz", -deya ko’z yoshlarini artib, chuqur xo’rsinib qo’ydi Noila.
O’sha kundan boshlab, yursam ham, tursam ham o’sha bolalar ko’z o’ngimdan ketmadi. Xuddi meni chaqirib kelayotgandek. Avvaliga ota onam hech nima deyishmadi. Oradan bir hafta o’tgach, dadam meni yoniga chaqirib:"Bolam, yetimning boshini silasang, katta savobga qolasan. Undaylarga Ollohning mukofoti tayin. O’ylab ko’r", -dedi.
Men uzoq o’yladim. Bu orada bolalarning otasi bialn ham tanishdim. U yomon insonga o’xshamadi. Uyimizga haftada ikki martalab kelib ketishdi. Men o’sha bolalarning qora ko’zlarini deb to’yga rozi bo’ldim.
-
Men yangi hayot boshladim. Bolalarga qarayman deb ishdan ham bo’shadim. Bundan qaynonam juda xuxrsand bo’ldi. U ayolni ikkinchi onam, desam xato qilmagan bo’laman. Ularning samimiyligi, mehribonligi, ayniqsa bilmagan ishlarimni o’rgatib, "œbolam bolam"lab gapirishlari menga juda yoqardi. Nilufar menga juda o’rganib qolgandi, hech yonimdan jilmasdi. Lekin katta o’g’li biroz injiqroq edi. Mendan yotsirardi. Sekin asta menga o’rganib qolar, deb unga ko’proq e’tibor berardim. Turmush o’rtog’im chetdan qaraganda sodda, muloyim odamga o’xshaydi-yu, lekin uning ham o’ziga yarasha xarakteri bor ekan. Asta sekin bunga ham ko’nikdim. Erim tijorat bilan shug’ullanardi. Boshqa shahardan oziq ovqat mollarini olib kelib, do’konlarga tarqatardi. Bir hafta uyda bo’lsa, uch kun yo’lda edi. Erim uyda bo’lganda men bilan ortiqcha ishi yo’q, o’z ishlari bilan ovora bo’lardi. Men esa u bilan gaplashib o’tirishni, yoki u yoq bu yoqlarga borib aylanib kelishni xohlardim. Chunki har kuni uyda zerikib ketardim. Qaynonamni, bolalarni ishga solardim, so’ng olib borardi. Buni ko’rgan qaynonam:"xotini o’lgach, shunday bo’lib qolgan", -derdi. Bundan biroz tushkkunlikka tushib qolardim. Bilaman, men uning birinchi ayoli ornini bosa olmayman, lekin uning hayotini davom ettirishuchun, farzandlarining boshini silayman, deb kelganman. Eh, hayot risolagidek bir tekis o’tmas ekan. Nima bo’lganda ham men baxtliman. Chunki mening oilam, farzandlarim va farishtadek qaynonam bor. Ba’zida o’ylab qo’rqib ketaman: "œBizning hayotimizz doim shunda tinch bo’larmikan yoki...." Avvalgi turmushim bilan buning o’rtasida yer bilan osmonchalik farq borda
Keyingi paytlarda erim ulfatlari bilan tez tez gaplarga boradigan, u yerdan ichib keladigan odat chiqardi. Buni qaynonamga aytmadim. Bir kuni telefonjiringlab qoldi. Erimning o’rtog’i ekan. Ichkari uyda ish qilgan odamdek bo’lib yurib, erimning telefondagi gaplarini sekingina bildirma eshitdim. Tushunishimcha, erim o’sha o’rtog’i bilan kecha gapda birga bolishga va u yerda ayollar ham bo’lgan. Erim unda so’rayapti:"Kechagi zo’r ekana? Manzilini oldingmi? Maza qildik ... "œ Bu gaplardan toshdek qotib qoldim. Nahotki mening erim............
-
O’sha kundan boshlab tinchim yo’qoldi. Kimga aytishni ham bilmayman. Dardim ichimda. O’z kok’zing bilan ko’rib, qo’ling bilan ushlamagandan keyin isbot yo’q. Lekin gumon iymondan ayiradi, deyishadi.
O’sha kunlarda tobim bo’lmay yurgandi. Ollohning in’omi yoki davolanishlar natija berdimi, bilmadim, men homilador bo’libman O’zimda yo’q xursand edim. Bu xabarni birinchi
bo’lib erimga aytdim. U ham sevindi. Lekin yurakdan emasdi. Keyinchalik bundan boshlqalar ham xabar topshishdi. Men bahona topib erimni ziyofatlarga, gaplarga yubormasdim. Erimnin g bundan rosa achchig’i chiqardiyu, lekin homilador bo’l’ganim uchun menga indamasdi.
Homiladorlik davrim juda og’ir o’tdi. Qaynonam meni ayab, og’ir ish qildirmas, Noila kelib menga yordamlashardi. Men ularni o’z jigarlarimdek juda yaxshi ko’rardim. Mehr bergan mehr ko’rar ekanda.
Oy kunim yaqinlashgan sari yuragim qo’rquv tusha boshladi. Negaki yoshim ancha katta bo’lib qolgandi. Ota onam ham, qaynonam ham xavotirda edilar. Shuning uchun qaynonam erimni vaqtincha tijoratga yubormay qo’ydi.
Bir kuni erimni telefonda so’rashdi, u uyda yo’q edi. Salom alikdan so’ng yakshanba kuni ziyofatga yig’ilishmoqchi ekanligini aytib qo’yishimni tayinlashdi. Men hech nima bilmagandek ziyofat qayerda, kimning uyida bo’lishii so’radim. Do’sti sir boy bermadi-yu, lekin qandaydir klubning nomini aytib, gapni qisqa qilib qo’ya qoldi. Endi nima qilaman, meing taxminim to’g’ri chiqdi. Uni bu yo’ldan qanday qaytaraman? Erimga nima yetishmaydi? Tinch-totuv yashayotgan bo’lsak.......... ko’ngliga qarayman, xohish -istagini bajo keltiraman.... Ey, noshukr banda-ya
Kechqurun erim ichib keldi. Hamma yotib uxlagach, men bilan janjallashdi. Telefonda gaplashgan do’sti men haqimda nimalar degani noma’lum. O’sha kuni erimni umuman taniyolmay qoldim. Uning gaplariga yoqa ushladim. Go’yoki kimdir unga bu gaplarni o’rgatib qo’yganday, "œmen erkakman Sen mening ishlarimga aralashma Qayerda, kim bilan bo’laman, bu mening ishim Sen menga nega turmushga chiqding, o’zi? Bolalarimga onalik qilish uchun Marhamat, vazifangni bajaraver "
-
Bu gaplarni eshitib, dunyo ko’zimga qorong’u bo’lib ketdi. U menga xizmatkor bilan gaplashgandek muomala qildi. Oxirgi gapi ich- etimdan o’tib ketdi. "œSen o’zingga keragini olding, ya’ni senga bola kerak edi, xolos Bildingmi? "-dediyu, hovliga chiqib ketdi. Men unga bir so’z ham ayta olmadim. Chunki shu paytgacha men erimga gap qaytarmaganman. Butun alamimni yig’idan oldim.
Turmushning birinchisi savdo, ikkkinchisi g’avg’o degani shu ekanda Nahotki birinchi turmushimdagi kamsitishlar, xo’rlanishlar yana takrorlanayotga bo’lsa? Nahotki sevib sevilish mening qismatimga yozilmagan bo’lsa? O’sha kundan boshlab, erimdan ham, oilamdan ham kok’nglim sovib ketdi. Ularga ortiqcha e’tibor bermay qo’ydim. Oy kunim yaqinlashib, bolani operasiya yo’li bilan tug’dirib olishdi. Men o’g’il ko’rdim. O’zimning ham, bolamning ham ahvoli yomon edi. Tug’ruqxonada ancha qolib ketdim. Bu orada mendan hamma xabar olib turdi. Lekin erim biron marta ham kelmadi. Men ham so’ramadim. Tug’ruqxonadan to’g’ri o’z ota onamning uyiga ketmoqchi bo’ldim. Ularning oilasidan ko’nglim qolib ketid. Hammalari ko’zimga yomon ko’rinib, ketaverishdi. Mening uyga ketmoqchi bo’lganimni eshitgan qaynonam kasalxonadan chiqadigan kuni erim bilan birga kelsihdi. Turmushim ilgarigidek davom eta boshladi. Ammo men erimning klublarga borib yurishiga ko’nika olmadim. Oramizdagi munosabatlar kundan kunga
yomonlashib boraverdi. Urush janjallar bo’la boshladi. Tijorat ishi ham yurishmay qoldi. Janjal bodr uyda baraka ham bo’lmas ekan
-
HURMATLI FERUZA OPA VOQEANI DAVOMINI HAM YOZING ILTIMOS
-
Assalomu alaykum!
...Tuman markaziy shifoxonasiga shoshilinch holatda bir bemorni olib kelishdi, bemor avtohalokat sababli og'ir jarohat olgan edi,.. xullas tibbiy operatsiyani bosh vrachning o'zi o'tkazishi kerak edi, shunda bosh vrach "bemorning yaqinlari kelishsin, falon miqdorda pul berishsa operatsiya qilaman" qabilidagi gaplarni aytib bemorning yaqiniga ham yo'lamadi,.. vaqt o'tdi, bemorning yaqinlari yetib kelaolishmadi, uch soatlar ichida bemor hayotdan ko'z yumdi,.. vaqt soati yetib vafot etgan bemor operatsiya uchun pul talab qilgan bosh vrachning o'g'li ekanligini bilishganlarida "G'isht qolipdan ko'chgan edi!",..
Bir o'rtog'imning so'zlab bergani
-
Assalomu alaykum!
ЎА ГИМЧАК ТЎА И
—Фариза, сен мени тушунмаспсан, ахир сзинг сйлаб кср! Бир пайтлар қанчалар қийналиб, бир ссмга зор юрмаганмидик? Ҳафталаб қозонимиз қайнамаган кунлар бслмаганмиди? Андигина ишларимиз юришспти. Бола туғиш ҳақида сйлайдиган пайтми ҳозир? Агар туғсанг, сна бир йил камида олти ой уйда стиришингга тсғри келади. Олти ой ичида қанча даромад қилишимиз мумкинлигини сйлаб ксргин! Аки гапларим нотсғрими?
—"¦..
— Бирор нарса десанг-чи! Аега жавоб бермайсан? Гапларимдан хафа бслдингми? Гапир, нима дейсан?
— "¦"¦
Хотинининг елкалари силкинаётганидан Фарид унинг йиғлаётганлигини пайқади. Ўзи ҳар доим шундай— Фариза қачон бирор нарсадан қаттиқ хафа бслса, бир оғиз ҳам гапирмасдан фақат йиғлайди! Фарид унга сқин келди-да, исгидан тутиб, юзини сзига қаратди. Сснг ксзларига тикилди. Аммо, Фариза ксзларини юмиб олганди. Фарид бир муддатгина ачинишга схшаган туйғу билан хотинига қараб турди-да, сснг сна сз ғоссини сингдиришда давом стди.:
— Фариза, кел снди аразингни йиғиштирақол! Ўтинаман, мени қийнама!.. Ўзинг тушунадиган аёлсан-ку! Бозорда снги иш бошлаганимизда ким сдиг-у, ҳозир киммиз? Қсша-қсша уй, иккаламизга алоҳида машина! Ахир, уч йил ичида шунча мол-давлатга сришиш ҳамманинг ҳам қслидан келавермайди! Буни сзинг ҳам жуда схши биласан. Болаларимиз кун сайин улғаймоқда. Ҳозирча, шу икки сғлимизнинг ғам-ташвишининг сзи бизга етиб ортади. Ксп смас, сна уч йилгина шундай ишлайлик, кам-ксстларимизни бутлаб олайлик, фарзанд ксриш бслса қочмайди! Кейин хоҳлаганингча туғаверасан, фақат ҳозир смас!
— Кейин Худо бермаса-чи? Сизни билмадим-у, мен Худодан қсрқаман. Бола улуғ неъмат. Уни олдириб ташлаш катта гуноҳ деб сшитганман"¦ Бунинг устига, ҳомилам салкам тсрт ойлик скан"¦ Қиз фарзандим бслишини жудасм хоҳласпман!..
— Бу нима деганинг? Ҳаммасм Худодан қсрқади! Аега мени тушунмайсан-а? Бслди, бундан кейин туғмайсан, деётганим йсқ-ку, сенга! Биласан, тижоратимизни сндигина бошлаганимизда, бир қадам нари— Қозоғистоннинг Сарағачидан мол олиб келардинг. Бир йил стмай, Лекинга, Гонгконгга чиқдинг. Анди бслса, Туркиснинг Истанбул-у Анқараси сен учун орзу смас! «Ҳам тижорат ҳам саёҳат» деганларидай, маза қилиб дунёни ксриб юрибсан! Тсғрисини айтсам, сенга ҳавасим келади—сен унча-мунча сркаклар сплаёлмайдиган ишнинг уддасидан чиқиб юрибсан!
Фариднинг тинмай «жон куйдириб» гапириши сз натижасини бермай қолмади—Фариза қандай қилиб унинг таклифига рози бслганини билмай қолди"¦
Шу туни аёлнинг ксзларига уйқу илинмади. Астиғига томчилаётган ксз ёшларидан унинг ичини қандайдир туйғу сртаётганлигини билиш қийин смасди. У снди турмуш қурган йилларини ксз олдига келтирди. Улар қайнонанинг рсзғорида узоқ қолишмасдан, биринчи сғли туғилиши билан бир хонали уйни ижарага олиб, алоҳида бслиб чиқишди. Арининг ишлари унчалик юришмаётганлигидан олган маоши ижара ҳаққига гоҳ етиб, гоҳ етмай қоларди. Фариза олий маълумотли сқитувчи бслиб, шартта ишга чиқиб кетай, деса, боласига қарайдиган одам йсқ. Хуллас, ейиш-ичишларининг тайини йсқ, моддий қийинчиликлар исканжасида юрган кезлари бир таниши унга бозорда ишлашни таклиф қилиб қолди. Шундай қилиб, боласини бир ёш қилган Фариза унга амаллаб снага топди-да, бозорга ишга чиқиб кетди. Бошида майда-чуйда ул-бул сотиб юрди. Бозорга снди чиққан кезлари «Ишқилиб, бирор таниш-билиш ёки қсни-қсшни ксриб қолмасин-да!» дес юрак ҳовучлаб турар, мабодо узоқдан бирор танишининг қораси ксрингудай бслса, дарҳол сзини пештахтанинг тагига урарди. Лекин ҳар кунлик даромаднинг залвори ортиши билан ундаги аёлларга хос андешанинг салмоғи камайиб бораверди. У снди тап тортмасдан дуч келган харидор ёки таниш-билиш билан гап талашар, бозорчиларнинг орасида сзига хос «обрс»ни ҳам қслга киритганди.
Чет давлатлардан мол келтириш асосан Фаризанинг зиммасида, Фарид сса хотини келтирган молларни сотиш билан шуғулланарди.
Қсли узунлар учун қисқа, қсли қисқалар учун сса узоқ туюлган уч йил муддат Фаризанинг турмуш тарзини батамом сзгартириб юборди. Бир хонали ижара уйдан тсрт хонали шахсий уйга ксчиб стишди. Аввал Фариза, сснгра Фарид «Аексис» машинасига сга бслди. Шу орада иккинчи сғиллари дунёга келди. Амаллаб гсдагини икки ойлик қилган Фариза снага топди-да, унга сн-сн беш кун болага қарашни сргатди. «Лул бслса, чангалда шсрва!» деб шунга айтсалар керак-да—тснғич сғлида минг машаққат билан топилган снага, бу гал юз долларнинг отини сшитибоқ, шундоқ ёнгинасидан топилди.
Гсдак тслиқ уч ойлик бслганида уни кскракдан ажратган аёл сна юртма-юрт юриб, «бозорбоп», «чснтакбоп» молларни келтира бошлади.
Бир гал келтираётган моллари хусусида бир аёл билан схшилаб «ташлашиб» ҳам олганди. Унинг бозорчи сканлигидан бехабар бслган аёл бир даврада шундай деб қолди: «Ҳозирги тижоратчиларда инсоф деган туйғу десрли қолмаган. Ўзларининг чснтаклари тслса бас, халқнинг қашшоқланиши ҳисобига кун кечириб, бойишмоқда». «Аега?» тажангланиб ссради Фариза. «Чунки бозорга тушсангиз, ҳаммаёқни Хитойнинг арзон моллари босган. «Болам-чақам» деб сшайдиган сзбек халқи амаллаб орттирган пулига болаларига ана шу буюмлардан олиб беради. Бироқ, бу сифатсиз кийимлар ҳаттоки бир мавсумга ҳам чидаш бермайди"¦ Болаларининг оёғидаги ёки сгнидаги кийимларнинг йиртилиб қолганлигини ксрганда сша одамларнинг «Яқингинада олгандим-а!.. Янгисини олиш учун сна пул керак"¦ Аҳ, нима қилсам скан?..» дес сзилишини биласизми? деди аёл.
«Биламан, баттар бслишсин! Бизнинг халқимиз бозорга тушиб нуқул «Вой-бу-у, намунча қиммат! Арзонроғи йсқми? Сал арзонидан топиб беринг!» дес одамни қон қилиб юборади! Ҳамма айб сзларида, ким айтди уларга арзонига осилсин, деб? Қиммат, лекин сифатли кийим келтирсанг, ойлаб сотилмасдан ётади. Биз ҳам бола-чақа боқишимиз керак. «Замон сенга боқмаса—сен замонга боқ!» дейишган сскилар. Оқим бсйлаб сузишга сзлари мажбур қилишади, билдийизми снди?!» «Ҳа, сиз савдогармисиз, билмабман. Шунинг учун слиб-тирилиб уларнинг ёнини олаётган скансиз-да? Лекин, сша одамларнинг қимматини сотиб олишга имконистлари бслмаса-чи? Ҳамма ҳам сизга схшаб пулдор смас-ку!..»
Аёлнинг гаплари аччиқ, лекин ҳақ сди. Бироқ, бу аччиқликни ҳамма ҳам ютолмаслиги аниқ"¦ Фаризанинг сзи ҳам аёлнинг гаплари ҳақ сканлигини ичдан тан олар, лекин очиқчасига тан олишни истамасди.
Бир пайтлар сзи ҳам боласи учун, сзи учун чснтаги «кстарадиган» буюмлар харид қилиб, пулига куйган кезлари ксп бслган. Бироқ, нафс бамисли сргимчак тсрига схшаб, домига илинган слжаси—инсонни қсйиб юбормас скан! Аафс балосига йслиққан инсоннинг сргимчак тсридан халос бслиш илинжида чирпинган, чирпингани сайин тузоққа баттарроқ маҳкамланган, оқибат ҳалокатга юз тутган хсракдан фарқи йсқлигини бу аёл, бу одамлар қаёқдан ҳам билсин?!.
Тонг отиб, қуёш аллақачон ёйилиб кетибди.
—Тур, Фариз, тезроқ отланақол! Ватқлироқ бормасак, дсхтирнинг сшигида одам кспайиб кетади. Кутишга тоқатим йсқлигини биласан. Арининг гаплари бошига тсқмоқдек урилганидан уйқудан сринибгина ксз очган Фаризанинг ксзлари чарақлаб очилиб, бир лаҳзада хаёллари ҳар томонга тсзғиб кетди. Юрагига англаб бслмас бир ғашлик срмалади.
Фарид анча вақтли туриб, елиб-югуриб нонушта тайёрлаганди. Фаризанинг томоғидан ҳеч нарса стмади. Арининг мажбурлаши билан бир-икки чимдим нарса еди. Истамайгина кийинди. У сшик томон юраркан, оёқлари олдинга асло тортмасди. Бир муддат кираверишдаги ойнадаги сз аксига термулганча туриб қолди. Кошоналарга хос ссатилган ҳашаматли уйи ичра бир лаҳза сзини ғарибдек, сткинчидек ҳис қилди. Ич-ичидан бир овоз «Борма, Худодан қсрқ!.. Қашшоқликдан қсрқиб, дунё ғами учун вужудингда пайдо бслган, ҳали дунёга келиб улгурмаган, минг-миллион мсъжизадан устунроқ мсъжиза саналмиш бу мурғак вужудни слдирма!.. Яшашига, дунёни ксришига имкон бер!..» дес фарёд қилаётгандек туюлди. Аёл карахт бслганча туриб қолди.
Ксча томондан қаттиқ машина сигнали сшитилди. У оёқларини судраганча олдинга интилди"¦
—Фариз, кечга қолдик, — сри худди байрамга кетаётгандек ссаниб олганди.
—Фарид ака, негадир кснглим жуди ғаш"¦ Оёғим умуман тортмаспти"¦— машинага сқинлашаркан, срига жавдиради аёл.
—Қсрққанингга шундай туюлаётган. Фариза, сен ҳечам қсрқма. Мен снг тажрибали қсли «енгил» дсхтирни топиб, гаплашиб қсйганман. Абортни оғриқсиз ҳолда бажаришади. Мана мени айтди, дейсан. ҳаммаси схши бслади! Ҳаттоки ҳеч нарсани сезмай ҳам қоласан!— хотинининг ранггидаги синиқликни ксриб-ксрмасликка уринди Фарид.
Фариза то касалхонага етиб боргунларигача чурқ стмади. Унинг ҳолатини ксриб, Фариднинг ҳам кснглини қандайдир қоронғулик қоплагандай бслди. Аммо сзини бепарводек ксрсатишга уринда ва хотинини чалғитиш илинжида:
—Фариза, сна бир марта Туркисга бориб келгин, кейин сзинг ҳавас қилган «Мерс»ни оламиз. Сен ҳайдайсан! Менга «Аексис» ҳам бславеради,—деди бесхшов илжайиб.
«Қассобга мол, счкига жон қайғуси», деганларидек, ҳозир Фаризанинг кснглига ҳеч қандай «Мерс» сиғадиган ҳолатда смасди"¦
Машина манзилга сқинлашгани сайин, Фаризанинг юрагидаги ғашлик ортиб борарди. Аиҳост касалхонага етиб келишди. Уларни дсхтир аёл илиқ қаршилади.
Ичкарига киришгач, Фарид кскрак чснтагидан конвертчага солинган юз долларни олиб, стол устига қсйди. Лулга ксзи тушиши билан чеҳраси ёришиб кетган аёл томоғини қириб қсйди-да:— Сиз асло хавотирланманг, ҳаммаси схши бслади,—деди. Сснгра:— Мана бу хонага киринг,—деди Фаризага юзланиб.
Фариза дсхтир аёл ксрсатган сшик томон йсл оларкан, юришдан тсхтаб, Фарид томонга сгирилди ва бир лаҳза унга термулиб қолди. Фарид олти йил бирга сшаб, бирор марта хотинининг сзига бундай аснчли, сткир нигоҳ билан қараганини сслай олмайди"¦ Хотининг бундай боқишидан Фарид сзини йсқотиб қссёзди.
Хотини ичкарига кириб кетгандан кейин Фарид дсхтир аёлга юзланди ва паст овозда:
—Сиздан битта илтимос, абортни жуда сҳтиётлик билан амалга оширинг. Мутлақо оғриқсиз бслсин. Чунки хотиним жуда қаттиқ қсрқспти,— деди.
—Бслди-бслди, ҳаммасини тушундим. Бу ёғидан хотиржам бслинг. Гарчи ҳомила катта бслиб қолган, бу анча хавфли жараён бслишига қарамай, мен сз тажрибамга ишонаман!— шундай дес пулни олди-да, тезгина сумкачасига солиб қсйди. —Сиз снди ташқарига чиқиб, кутиб туринг. Ишни битирганимдан сснг сзим чақиртираман,—деганча Фаризанинг ёнига кириб кетди.
Фарид касалхона ҳовлисидаги сриндиққа бориб стирди-да, чснтагидан снги сигарет қутисини олиб очди. Аегадир унинг юрагига срмалаган ғашлик ортиб борар, хаёлига турли ёмон сйлар сос соларди"¦ У сзини чалғитиш учун қслидаги сигаретини ёқди-да, чуқур-чуқур торта бошлади. Шу аҳволда қанча стирганини билмайди. Қути салкам бсшаёзганди. Дафъатан соатига қаради. Бир соатча вақт стиб қсйибди. Ўзини ҳеч ким чақирмаганидан ажабланиб, срнидан турди-да, ичкарига йсл олди. Касалхона сшигидан кириши билан уч-тсртта оқ халатлиларнинг югурганча ҳозиргина сзи Фаризани қолдириб чиққан хонага кириб кетаётганлигига ксзи тушди. Дилидаги ғашлик кучайди. Олдинга интилди, лекин оёқларида мадор йсқ сди. Ўн-сн беш қадам келадиган масофани бир амаллаб босиб стиб, ниҳост сшикка етишди. Ичкарилади. Фаризанинг тепасида уймалашаётган дсхтирларга ксзи тушиб, юраги орқасига тортиб кетди. Аегадир улар ксзига слакса тепасида уймалашаётган слаксахср қузғинларга схшаб ксринди!.. Уларни важоҳат билан итариб ташлади-да, хотинига сқинлашди. Шунда"¦ шунда нигоҳи Фаризага тушди-ю, турган еридан қимирлаёлмай қолди. Фариза нафас олмасдан ётар, фақат сшик томонга йсналган ксзлари катта-катта очилганча қотиб қолган сди"¦ Кимбилсин, сснгги нафасда унинг ксзлари олдидан нималар стган скан!..
Manba (http://muslimaat.uz/index.php?option=com_content&task=view&id=566&Itemid=89)
-
Assalomu-alaykum va rahmatullohu va barakotuhu Xonimlar.
Tasanno, ajoyib juda ajoyib.
Ollohdan ijodiy baraka,ilhom bulog"ini tilayman. Salomatlik sizga!
-
Hayotda juda g`alati, aqlga sig`maydigan, ba'zida esa g`oyat achinarli voqelar ham bo`lib turadi, bu albatta tabiiy hol.
... kuyov yigitning xolasi "kelin" bo`lmishga atab, ko`nglida ming xil yaxshi niyatlar bilan sovg`a uchun qimmatbaho tilla zanjir xarid qildi,.. va nihoyat to`y kuni ham yetib keldi. Xola o`z jiyanini tabriklab, bo`lajak kelinining peshanasidan o`pib, sovg`a uchun olingan tilla zanjirni o`z qo`llari bilan uning bo`yniga taqib qo`yish niyatida yaqinlashdi. Diliga tugib qo`ygan barcha yaxshi niyatlarini amalga ochirmoqchi bo`lib kelinning yuzini ochdi,.. va karaxt bo`lib qotib qoldi,.. Xolaning ahvolini ta'riflash qiyin edi: "Aytsam tilim kuyar, aytmasam dilim,.."
...xola akusher ginekolog bo`lib, bir haftacha oldin, o`zi bilmagan, tanimagan holda, "yaxshilik" uchun bo`lajak "kelin"ining "yuzini yorug` qilib qo`ygan" edi,..
Qaysidir gazetadan
Bunday holatlardan Ollohning o`zi asrasin, amiyn,
-
Astag'firulloh. Man ham shunaqa hollarni ko'pini eshitayabman.
Alloh asrasin bundan. Yaqinda Samarqandlik dugonam bn gaplashgandim.
U yerda ko'pchilik qizlarga bu "urf" bo'lganmish. Astag'firulloh!
Huddi Foniy etgan voqeani sal boshqachasini eshitib og'zim ochilib qolgan.
O'sha leviy qilayotgan XOLANI o'rnida QAYNOTA bo'lgan. BUNISIGA NIMA DISIZ?
-
Astag'firulloh. Man ham shunaqa hollarni ko'pini eshitayabman.
Alloh asrasin bundan. Yaqinda Samarqandlik dugonam bn gaplashgandim.
U yerda ko'pchilik qizlarga bu "urf" bo'lganmish. Astag'firulloh!
Huddi Foniy etgan voqeani sal boshqachasini eshitib og'zim ochilib qolgan.
O'sha leviy qilayotgan XOLANI o'rnida QAYNOTA bo'lgan. BUNISIGA NIMA DISIZ?
Астағфируллоҳ...
-
Astag'firulloh. Man ham shunaqa hollarni ko'pini eshitayabman.
Alloh asrasin bundan. Yaqinda Samarqandlik dugonam bn gaplashgandim.
U yerda ko'pchilik qizlarga bu "urf" bo'lganmish. Astag'firulloh!
Huddi Foniy etgan voqeani sal boshqachasini eshitib og'zim ochilib qolgan.
O'sha leviy qilayotgan XOLANI o'rnida QAYNOTA bo'lgan. BUNISIGA NIMA DISIZ?
Astag'firulloh. Manimcha bu ular uchun eng oqilona jazo bo'lsa kerak.
-
Astag'firulloh. Manimcha bu ular uchun eng oqilona jazo bo'lsa kerak.
Siz shunaqa disiz. Lekin bu ishni qilib yashab yurganlar qancha.
Alloh hechnimani javobsiz qoldirmidi.
O'zim ham guvohi bo'lganman. Mandan 1 yosh kichkina qiz, maktabda adashmasam 9 ni bitirdiyu, huddi yuqorida etilgan qizlarga o'xshagan ishni qildi.
O'zicha yigitni aldadim hechnimani bilmadi deb yurgan qiz, eri bn 2 yo uch yil yashadiyam, orada farzandli ham bo'lishdi, kn qiz bilsa eri ashaddiy narkoman bo'lib chiqdi.
NIMANI EKSEN SHUNI OLASAN!!!
-
Allohni o'zi asrasin bunaqaladan. Hamma ham o'z tengini uchratsin. Amiyn.
-
Турмуш... Келинглар, сна бир жиҳат хусусида фикрлашсак. Аътибор берсак, аксарист талабалар олийгоҳни тамомлагач, пойтахтда қолишади. Яхши иш топишади, ижарада сшашади, оила қуришади - бир маромдаги ҳаёт бошланади. Аксарист тенгқурларимизда худди шундай. Барчасининг снг катта ташвишларидан бири - тезроқ Тошкентдан уй-жой сотиб олиш, шу ерни доимий Ватан қилиш.
Аима деб сйлайсиз, сҳтимол йиллар стгач, ёш ҳам бир ерга борганда барибир ҳамма туғилган гсшасини соғинади, қайтгиси келади. Аммо, сшанда Тошкентда туғилиб восга етган (сзини Тошкентликман деб ҳисоблайдиган) фарзданлар чекка қишлоққа қайтишга кснармикан? Мени кспроқ шу ташвишга солади. Бу ҳақида сиз нима дейсиз...
-
Menimcha bu masalaga bir qancha tarafdan qarash mumkin. 1.si o'qib, yaxshi ish topgan kishilar aytadiki, bekorga o'qimadimku, meni ham rohat farog'atda yashashga haqqim yo'qmi? Chunki hammamiz Toshkentgagina eng katta e'tibor berilganligini juda yaxshi bilamiz. Hatto propiska olish bundan 5 yil oldin dunyoni puli edi. 5 yildan beri O'zb-da bo'lmaganim uchun bilmayman. Bu propiska yuzidan boshimga kelganlarni yozsam ham doston bo'ladi ham boshimga balo, chunki kimlarga "pul qistirganimni" ham aytib o'tishga majbur qolaman:)
2. tarafi esa, boshqa yerlardan tobor Toshkentga yig'ila boshlagan xalq tabiiy holatda shahar transportiga katta ta'sirini ko'rsatadi. Toshkentda qanaqa bilmadim, lekin İstambul ortiq 15 milyon aholini "ko'tara olmayabdi". Chunki me'morlarning fikrlariga ko'ra İstambulning poydevori qishloq poydevori ekan. Shahar tarihiy, binolar, yo'llar hatto bir toshini ham o'rnidan siljitish mumkin emas. Sahardagi ko'chalarga o't o'chiruvchi mashinalar kira olmagani uchun qancha odam yong'indan o'lyabdi.
Bir kun kelib Toshkent ham shunday bo'lmasmikan? Chunki O'zbekistonning aholisi dunyoda eng tez o'sayotgan guruhga kiradi. Ham boshqa shaharlarda poytahtga ko'rsatilayotganchalik diqqat e'tibor bo'lmagani uchun hamma poytahtga intilaveradi. Menga Turkiyada eng ta'sir qilgan narsa, İstambul,Ankarada nima bo'lsa, boshqa Konyasi, Bursasi, Samsuni vh. shaharlarning barchasida bor. Masalan Toshkentta svejiy baliq bori lekin siz boshqa shaharlarning qanchasida topa olasiz. Menimcha eng birinchi o'rinda bularga e'tibor berish kerak. İnsonlarni ayblash oson aslida, lekin ular ham haqli.
-
Аёл изтироби
«Алс“из сс“ил—слмос“из» дейишса ишонмасдим, с›алисм унга ёмонлик тиламайман. Биттаю битта сс“лим! Ишонганим с›ам, суснганим с›ам шу. Ундан бошсœа ёрус“ дунёда менинг кимим бор?! Касал бслсам сœарайди, слсам ксмади. Битта бслса с›ам Худонинг берганига шукр. Ўзисм ссли-с›ушлигина бслиб восга етди. АŒслида гулдай с›унари бор. Техникани схши тушунади. Хусусий автосервисда уста бслиб ишлайди. Мижозларининг сони бор санос“и йссœ. Шас›арнинг манаман деган бойваччалари уйимизга излаб келади. Ўс“лим топган пулини олиб келиб сœслимга тутсœазади. Мен бу пулни нима сœилардим, тсйига атаб бирон буюм олиб сœссман.
Аммо уйланди-ю, сс“лим сзгарди. Кснглига сœараб, севган сœизини олиб бердим. Келиним насœ азроил чисœди. Йссœ, аввалига бинойидек «ойи, ойи» деб атрофимда айланиб сргилди. Чизган чизис“имдан нари стмади. Битта бола тусœсœанидан кейин бирдан сœилис“и чисœиб сœолди. Икки куннинг бирида онасиникига сœараб югурадиган бслди.
«А‹ой келин, мана шу хонадоннинг сгасисиз. А‹адеб ксчага чисœавермай у ёсœ-бу ёс“ига сœаранг. Ашикли уй биров келади, биров кетади», деб бир неча марта насис›ат сœилдим. Олдимда «хсп-хсп» деди-ю, сснг сзининг билганидан сœолмади. Ўс“лим бечора уззукун ишда бслади. Келин с›ам шум-да, унинг сœайтишига сœай гсрда бслса с›ам етиб келиб, сзини сœсй ос“зидан чсп олмагандай сœилиб ксрсатади.
Икки сртада менга сœийин бслди. Ашинг ставерганидан кейин чойни дамлаб ичиш с›ам малол келиб сœоларкан. Ўс“лимга айтиб «Хотинингни тартибга часœир», дейишга с›ам ботинолмайман. Ар-хотиннинг орасига совусœлик тушишидан хавфсирайман. «Ўзи билар, сзи сœсср, бир куни асœли кириб сœолар», деб тишимни тишимга сœсйиб чидадим. Охири сабр косам тслди. Бу келин андишанинг отини сœсрсœосœ сœсйиб олган скан. «А‹а, йсл бслсин?» деб ссрасам, «Онамникига!» деб чисœиб кетади. Артасига «АŒаёсœсœа?» десам «Опамникига!» дейди. Аима бало уйда стиролмайдиган бслиб сœолганми, индинига тос“аю холасиникига бориб келади. Бир куни йслини тссдим.
—А‹еч сœаерга бормайсан. Бундан кейин менинг олдимда сс“лимдан рухсат ссраб, ксчага чисœасан. Индамаганим сари с›аддингдан ошспсан. АŒариндош-урус“ларинг с›ам сендан безор бслиб кетишди,—деб юзига айтдим.
—Вой, ойижон, нималар деспсиз,—дес тилёс“ламаликка стди у.—Онамникига шундосœ бораману сœайтаман!
—АŒудамнинг сени ксришга жа ксзи учиб турган бслса, сзи келади,—деб бсш келмадим.
—Тсрт девор ичида стирарканман-да, снди сœош-сœовос“ингизга сœараб?
—Айтганимга кснмасанг, ана катта ксча. АŒайтиб бу хонадонга оёс“ингни босма. Менга сендасœа келиннинг кераги йссœ. Ўс“лимга онаси спмаган сœизни олиб бераман,—дедим зардам сœайнаб.
Мендан бу тас›лит кескин гапни кутмаган келиннинг дами ичига тушиб кетди. То кечсœурун сс“лим ишдан сœайтгунича хонасига сœамалиб олди. Индамадим. Кечаси келин мени роса ёмонлаган, шекилли, срталаб сс“лим хайр-хсшни с›ам насис сœилиб ишга жснади. Мен срнатган тартиб бсйича келин бир с›афта сшади. Сснг тугунини сœслига олиб онасиникига кетиб сœолди.
—Орсœасидан слиниб борма, болам. Ар, оила керак бслса, сзи сœайтиб келади,—деб сс“лимга тайинладим.
Орадан бир с›афта стди. Аа келиндан, на сœуда тарафдан дарак бслди. Мен с›ам аччисœ устида орсœасидан бормадим. Аимага боришим керак? Айбим «уйингни, жойингни сйла», деганимми?
АŒудаларимни тузук одамлар десам, майдагап скан. АŒизлари уйига аразлаб бориб олганидан кейин, бслмас“ур гапларни тарсœатишибди: «Ўс“лининг тсйини ресторанда смас кафеда стказганди. Шунда с›ам с›аражатларнинг срмидан кспини биз кстаргандик. Анди тили чисœиб сœолибди-да», дейишибди. Ашитиб хафа бслдим. Мендек бир бева аёл билан тенг бслишадими? Тсйда топганимни сртага сœсйганман, ортис“ига кучим етмасди. Асœлу фаросатлари жойида бслса, сœизларини бас“рига босиб стиравермай келишсин, гап нимадалигини билиб сснг хулоса чисœаришса бслмайдими?
Шунда с›ам «Майли нима бслса, бслди. Келиним набирамни олиб уйга сœайтсин», деб сœсшни хотинни сœудамникига жснатгандим. У тарвузи сœслтис“идан тушиб сœайтди. «Куёвга айтинг, хотин, бола керак бслса, алос›ида квартира олсин. Сснг сœизимиз у билан бирга сшайди», дебди сœудам.
«АŒиз сстирган азиз-у, сс“ил тусœсœан панада» бслиб сœолдими? Сочи узун асœли калта келинни деб сс“лим мендан воз кечадими?
Келиним кетиб сœолганидан сснг сс“лим тамоман ишга берилиб кетди. Баъзан ишхонасида тунаб сœолади. Мен сс“лим иш билан чалс“иб, ташвишларини бир оз унутади деб юравердим. Бир куни сœарасам, рангида ранг сœолмабди.
—Болам, с›адеб пулнинг кетидан сœувиб жонингни койитаверма, сзингни с›ам сйла,—деб уришдим.
—Хавотир олманг, с›аммаси жойида,—деб менга тасалли берган бслди.
Аммо онанинг кснгли барибир сезар скан. Аазаримда, сс“лим мендан ниманидир сшираётгандек сди. Орадан бир ой чамаси васœт стгач снглишмаганимга амин бслдим. Ўс“лим менга билдирмай хотини билан срашиб олибди. АŒайнотасига тегишли «дом»да сна бирга сшашаётган скан. Демак, «Ишларим ксп, бугун уйга боролмайман», деб мени алдаб, хотинининг ёнига шошаркан-да. Буни сзи с›ам тан олди.
—Келиним ёмон, ёмон дейсиз! Мен нима сœилай? Ўртада бола бор. У билан ажрашолмайман. Ўзимнинг отасиз ссганим каммиди, снди болам с›ам отасиз сœолсинми?—деб сзини осœлашга уринди.
—Майли, болам, сœилган сœилмишинг учун мен сени сœарс“амайман,—дедим ичимдан сœиринди стса с›ам.—Ўз кунингга омон бсл. Мени сœссвер, мен бир кунимни ксраман.
А‹озир улар «дом»да сшашспти. А‹айс›отдек с›овлида бир сзимман. Куннинг ботиши с›ам, тонгнинг отиши с›ам сœийин...
Бошимга тушган ксргуликларни бировга айтиш нистида смасдим. Лекин дарду с“амни ичга с›адеб ютавериш азоб скан. Баъзан кснгил бир сус›батдош тусаб сœолади. АŒани снди, гапирсанг-гапираверсанг, ичингдаги борини тскиб солсанг, с“амларинг ариб сœушдек енгил тортсанг"¦
МАДИАА опанинг ссзлар.
-
Турмуш... Келинглар, сна бир жиҳат хусусида фикрлашсак. Аътибор берсак, аксарист талабалар олийгоҳни тамомлагач, пойтахтда қолишади. Яхши иш топишади, ижарада сшашади, оила қуришади - бир маромдаги ҳаёт бошланади. Аксарист тенгқурларимизда худди шундай. Барчасининг снг катта ташвишларидан бири - тезроқ Тошкентдан уй-жой сотиб олиш, шу ерни доимий Ватан қилиш.
Аима деб сйлайсиз, сҳтимол йиллар стгач, ёш ҳам бир ерга борганда барибир ҳамма туғилган гсшасини соғинади, қайтгиси келади. Аммо, сшанда Тошкентда туғилиб восга етган (сзини Тошкентликман деб ҳисоблайдиган) фарзданлар чекка қишлоққа қайтишга кснармикан? Мени кспроқ шу ташвишга солади. Бу ҳақида сиз нима дейсиз...
Juda tog'ri yozibsiz.
Bu holat hamisha bo'lgan
Va bundan keyin ham bo'ladi.
Butun jahonda bu huddi aksiomadek gap
Ayniqsa rivojlanishi pastroq davlatlarda.
Chunki ularda asosiy e'tibor Poytaxtga va tarixiy shaharlarga qaratiladi.
Misol Rossiyada ham hozir huddi shu muammo.
Hamma Moskvaga QOCHGAN
Moskvadagilar esa chet elga QOCHGAN :D.
Chet eldagilar esa adashmasam qaytangi qishloq hayotiga qiziqib, yashash sharoiti qiyin mamlakatlarda SAYOHAT QILIB yirshibdi.
Kapalak etganlaridek bizda ham Turkiyadagidek xol bo'lganida boshqa gap edi.
Afsuski Toshkentda bor narsani ko'pini boshqa katta shahararda qadirib ham topolmaysiz :(
O'shanchun Huseyn siz etganizde yoshimiz o'tib o'z tug'ilgan joyimizni qumsab, ketishni xohlab qolsagu, yonimizdagilar xohlamasa :D deyabsiz.
Demak keyiniyam o'ylab oila qurish kerak
Xuddi siz tug'ilgan joyim, VATANIM deganingizdek ularni ham O'Z TUG'ILIB O'SGAN JOYLARI ,VATANI, o'z qumsaydigan joyi bor!!!
-
Bizda qachon molni so'yishadi? Mol obdon bo'lmag'ur narsalarni yeb qo'ygandan keyin qassob keladi.
-Buni go'shtini yeb bo'lmaydi,xotin, - deydi er. - Bozorga opchiqib sotvorish kerak.
O'ziga ravo ko'rmagan narsani boishqaga ravo ko'radi-da...
(Marxum Xojiboy Tojiboyev xangomalaridan)
-
Bugun ertalab Karvonbozorga (O'rikzor)ga tushgandim tunnel ostida g'alati bir hodisani guvohini ko'rdim tilanchilik qilayotgan bir oyog'i yo'q yoshi 40lardagi amaki bilan militsiya xodimi mushtlashar edi. Amaki yerda yotgancha qo'ltiqtayog'i bilan militsiya xodimini 1-2 yaxshilab tushirdi, militsiya xodimi ham uni ayab o'tirmasdan tepardi. Odamlar ajratishdi, bir-birlarini juda bolaxonador qilib so'kishardi...juda xunuk ko'rinar ekan....