Assalomu alaykum!
АИКОҲДАГИ ТЕАГЛИК ҲУКМЛАА И Халқимиз орасида хсжа қизига қорача, съни хсжа, саййидзода бслмаганлар уйланиши қийин кечиши, умуман, олийнасаблар сз қизларини одатда қораларга бермаслиги ҳалигача сақланиб қолаётгани рост гап. Аикоҳдаги тенглик — "œкуфув" ёки "œкафоат" ҳақида тсла ва муфассал бир маълумот олиш ва бериш ҳақида сйлаб юрар сдим. Ушбу мақоламиз ана шулар ҳақида бслади, инша Аллоҳ.
Билмоқ лозимки, Ҳанафис, съни Имоми Аъзам мазҳабида никоҳ борасида тенглик сътибор қилинади. Ахир халқ орасида ҳам «Тенг тенги билан"¦» деган гап бор-ку! Бу ҳақда байт ҳам бор:
Кабутар кабутар ила, ғоз билан ғоз,
Ҳамжинс билан ҳамжинс қилар парвоз.
Имоми Аъзам мазҳабида келин ва куёв тарафнинг бир-бирларига тенг бслиши борасидаги ксрсатмаси мазкур мазҳабнинг нақадар улуғ ва ҳақ мазҳаб скани, унинг халқчил бир мазҳаб скани ойдинлашади. Қанча-қанча оилалар орасида тенглик бслмаганидан ажралишлар бслаётгани сир смас. Ўзларини олийнасабман деб юрадиганлар табиий равишда ҳеч қачон қизларини қорачаларга бермайди, ундай қизлар ҳам никоҳга рози бславермайди. Мабодо бсладиган бслса ҳам қачонлардир турмуш чорраҳаларида бу нарса юзага чиқиб қолади. Аки аждодлари мусулмон бслмаган йигитларга бутун аждодлари мусулмон стган қиз турмушга чиққан пайтда ҳаётлари тотувликда стса, хсб-хсб. Аммо унингдек йигитлар сз динига содиқ қолади, деб ким кафолат беради?! Ҳозирги кунда асрлар давомида ота-боболари мусулмон стган, сзлари ҳам мусулмон бслган қизларимиз ғайри дин юртларда сндигина мусулмонликни қабул қилган хорижий йигитларга турмушга чиқиб кетспти. Улар сз юртларида снги қабул қилган динларига содиқ қолади, сғил-қизларини шу динга муҳаббатли қилиб тарбис беради, деб ким айта олади?! Тақводор, халқ олдида сзининг тақвоси, ибодатга бсйин сунган оилалар сз қизларини фосиқ, гуноҳ ишлардан қайтмайдиган оилалар (нинг ароқхср ёки банги сғли)га турмушга узатиб, кейин афсусу надоматларга қолаётгани ҳам сир смас. Аамоз сқиётган, қуръонхон, ҳижобда юрадиган айрим қизларимиз фосиқ йигитларга турмушга чиққандан сснг, ҳижобни ҳам, намозни ҳам ташлаб қсйганликларига гоҳида гувоҳ бслиб турибмиз. Ўз уйида катта-катта еб срганган, схши-схши кийиб срганган қизлар турмушга чиққандан кейин ниҳостда ғариб бслиб қолганликлари, ночор оилаларга келин бслиб тушганликлари боис у жойга ксникиб кетишга қийналиб, баъзан схши нистларда қурилган оилалар бузилиб қолаётгани ҳам бор гап. Бозор-счарларда атр-упа сотиб юрган ёки ҳамшира, сқитувчи бслиб, озода кийим-кечакка сраниб юрган қизларимиз оёқ-қсли мойдан бсшамайдиган, доим иши кир-чирдан иборат йигитларга тегиб олиб, турмуш роҳатлари, фароғатлари кснгилдагидек бслмаётганини ҳам сшитиб қоламиз. Ана шуларнинг ҳаммасига бизнинг халқимиз асрлар давомида тақлид қилиб келган Ҳанафис мазҳабининг никоҳдаги кафоатни — тенгликни сътиборга олиш схшироқ сканлиги тсғрисидаги тавсисга бесътибор бслганимиздан смасмикин?!
Аикоҳдаги тенглик ҳақидаги масъалани ушбу матндан бошласак:
الكفاءة تعتبر (هى لغة كون الشئ نظير آخر) فى النكاح بين الرجال والنساء للزوم النكاح خلافا لمالك اى يشترط قيام الكفاءة فى ابتداء النكاح للزومه ولا يضرّ زوالها بعده كما فى البحر عن الظهيرة (خلاف الكرخى من مشايخنا ايضا لموافقته لمالك كما فى الفتح)
«Кафоат (у луғатда бир нарсанинг бошқасига схшаш бслишидир) никоҳда хотинлару сркаклар орасида никоҳнинг лозим бслиши учун сътибор қилинади. Имом Молик бунга хилофдир (машойихларимиздан Имом Кархий ҳам Имом Моликка мувофақат қилганлиги учун мухолиф бслди. Чунончи, «Фатҳ»да мазкурдир). Яъни, кафоатнинг юз бериши никоҳнинг бошланишида унинг лозим бслганлиги учун шарт қилинади. Ундан сснг кафоатнинг йсқ бслиши зарар қилмайди. Чунончи, «Баҳр»да «Заҳириййа»дан олиб келтирилган».
Демак, мазҳабимизнинг мсътабар китобларидан бири бслмиш «Дурар ул-ҳукком»дан олинган ушбу жумлалардан мазҳабимизда никоҳ бслаётган пайтда келин ва куёв орасида тенглик ҳам сътиборга олиниши мақсадга мувофиқ сканлигини билиб олдик. Ҳатто никоҳдан олдин бу нарсани сътиборга олиш шарт, деган қавллар ҳам бор скан. Лекин мабодо тенглик бслмаса ҳам никоҳ бслиб кетган бслса, кейинчалик бу масъалани ср-хотин орасида қсзғаш зарур смас скан. Имом Молик мазҳабида бу нарсанинг умуман сътибори йсқлигини ҳам билиб олдик.
Анди, кафоат, съни ёш келин ва куёв орасида тенглик бслмаса ҳам никоҳ жоиз бслишига шак-шубҳа йсқ. Аикоҳ никоҳ бслади.
Аммо бизнинг ҳанафий мазҳабимизда бошқача қавллар ҳам бор.
«Мухтасар ул-виқос» ва унинг бизнинг диёрларда машҳур ва маъмул бслган шарҳи «Жомеъ ур-румуз»да мана бундай келтирилади:
وروى عن أبى حنيفة رحمه الله بطلانه (اى النكاح) بلا كفو وبه أخذ كثير من مشايخنا كما فى المحيط وعليه الفتوى كما فى قاضيخان
«Имоми Аъзам Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳдан куфвсиз никоҳнинг ботил бслиши ривост қилинган. Машойихларимиздан кспчилиги мана шу қавлни олганлар. Чунончи, «Муҳит»да мазкурдир. «Ва алайҳил фатво!» («Фатво шунгадир!») мсъламаси шул қавлгадир. Чунончи «Фатовойи Қозийхон»да мазкурдир».
Демак, «Мухтасар»нинг келтирган қавлига биноан Имоми Аъзам (р.а.)дан куфвсиз никоҳ ботил бслиши ҳақидаги ривост ҳам келган скан. Гарчи мазҳабимизда ушбу ривост унчалик қсллаб-қувватланмаган бслса ҳам, аммо фақат «Муҳит» соҳиби «Ва алайҳил фатво!» мсъламасини ушбу қавлга берган скан. Мазҳабимизнинг расмул муфтий қоидаларига асосан ушбу фатвога амал қилиш лозим бслади. Унинг тескарисига фатво бериш мумкин смас.
Ана снди, мабодо куфв бслмаса-да, ёшлар ота-оналарининг рухсатисиз никоҳ сқитсалар нима бслади? Бу ҳақда фиқҳий матн китобимиз «Мухтасар ул-Виқос»да шуларни сқиймиз:
نفذ نكاح حرّة مكلفة ولو من غير كفو بلا ولى وله الاعتراض هنا
«Балоғатга етган ҳур қизнинг никоҳи, гарчи куфвсиз валийсиз (қизга масъул шахслар) бслмаса ҳам, дуруст бслади. Валийга бу вақтда сътироз билдириш мумкин бслади».
Бу ҳақда снада тслароқ маълумот олиш учун биз сна «Дурар ул-ҳукком»га мурожаат қиламиз:
وله اى للولى الاعتراض فى غير كفو ان شاء فسخ وان شاء جاز ما لم تلد منه واما اذا ولدت منه فليس للأولياء حقّ الفسخ كيلا يضيع الولد بعدم مربيه كذا فى الخانية والخلاصة ولكن ذكر فى مبسوط شيخ الاسلام انّ المرأة اذا زوجت نفسها من غير كفو فعلم الولى بذلك فسكت حتى ولدت اولادا ثمّ بدا له ان يخاصم فى ذلك فله ان يفرق بينهما لان السكوت انما جعل رضا فى حقّ البكر نصّا بخلاف القياس كذا فى النهاية
«Унга съни валий (келин сгаси)га тенглик бслмаганда сътироз қилиш етади. Агар хоҳласа, никоҳни бузади ва агар хоҳласа, никоҳни дуруст деб билади. Бу снги келин (ҳали) туғмаган пайтдадир. Аммо келин куёвдан фарзанд ксрса, валийлар учун никоҳни бузиш ҳаққи қолмайди. Токи тарбисчи йсқлиги учун фарзанд (ҳаёти ва тарбисси) зое бслмасин. «Хонис» ва «Хулоса»да шундай келган. Лекин Шайх ул-исломнинг «Мабсут»ида бундай деб зикр қилинган: «Хотин сзи тенглик бслмаса-да, (бировга) турмушга чиқса, валий мана шуни билиб, сукут сақласа (съни, сътироз билдирмаса), ҳатто улардан бир неча фарзандлар туғилса, сснг валий тенглик йсқлиги боис жанжал кстарса, ср-хотин ораларини ажратишга валийнинг (шаръан) кучи етади. Зеро, насс борлиги жиҳатидан сукут бокира қиз ҳаққидагина (фақат) никоҳ борасида ризо (аломати) бсла олади. Бу қиёснинг хилофи билан (съни, уни кафоат борасида жорий қила олмаймиз)». Чунончи, «Аиҳос»да шундай келган».
Юқоридаги жумлалардан билинмоқдаки, мазҳабимизда куфв бслмаган никоҳ ботил бслиши мумкинлиги ҳақидаги қавл ҳам бор скан, шунингдек, куфувсиз бслган никоҳни қиз тарафдагилар бузиши мумкин скан. Бузиш мумкин бслган ҳолат қизлари ҳали фарзандли бслмаган вақтдагина дуруст бслиши ҳам таъкидланди.
Анди, ким кимнинг тенги, кимлар орасида куфв бслади ёки куфв бслмайди? Бу ҳақда сна машҳур фиқҳий матн китоби "œМухтасар ул-Виқос"дан сқиймиз:
وتعتبر الكفاءة فى النكاح نسبا فقريش بعضهم كفو لبعض والعرب بعضهم كفو لبعض وفى العجم اسلاما فذو ابوين فى الاسلام كفو لذى آباء فيه لا ذو اب لهما ولا مسلم بنفسه له وحرية كالاسلام فيما ذكرنا وديانة فليس فاسق كفوا لبنت صالح ومالا فالعاجز عن المهر المعجّل والنفقة غير كفو للفقيرة والقادر عليهما كفو لغنية وحرفة فحائك او حجّام او كناس او دبّاغ ليس بكفو لعطار ونحوه
«Аикоҳда кафоат-тенглик насаб жиҳатдан сътиборга олинади. Бас, қурайшликлар баъзисига баъзиси куфвдир. Араблар баъзисига баъзиси куфвдир. Ажамларда сса ислом жиҳатидан тенглик сътибор қилинади. Демак, икки отаси исломда бслган одамга бир неча оталари (аждодлари) исломда бслган куфвдир. Лекин икки отаси мусулмон бслган қизга бир отаси ёки сзи мусулмон бслган йигит куфв смас. Яна ажамларда ҳуррист жиҳатидан ҳам тенглик сътиборга олинади. Бу худди мусулмонлик борасида биз зикр қилганимиздекдир. Яна ажамларда диёнат юзасидан ҳам тенглик сътиборга олинади. Бас, фосиқ йигит солиҳ инсоннинг қизига (ёки солиҳа қизга) куфв смас. Яна ажамларда мол-дунё жиҳатидан ҳам тенглик сътиборга олинади. Бас, нақд бериладиган маҳрдан ва сна нафақа беришдан (боқишдан) ожиз йигитга (ҳатто) камбағал қиз ҳам кувф смас. Фақатгина маҳр ва нафақага қодир бслган йигитга бой-бадавлат қиз куфв бслаолади. Яна ажамларда касб-ҳунар жиҳатидан ҳам тенглик сътиборга олинади. Демак, (оддий) тсқувчи, қон олувчи, сартарош, супурувчи-фаррош ёки тери ошловчи йигит аттора ва шунга схшаш ҳунарлар қиладиган қизга куфв смас».
Арабларда кафоат насаб жиҳатдан бслади. Ажамда сса ҳуррист, ислом, диёнат ва ҳирфа(ҳунар) жиҳатдан бслади. Абдулҳай Лакнавий айтишича, ажамдан мурод — араб қабилаларидан бирортасига насаби туташмаган кимсадир. Агар туташса, (гарчи араб тилида гаплаша олмаса ҳам) у араб ҳукмидадир.
Ҳанафий мазҳабининг снг охирги ва снг машҳур фиқҳий асарларидан бири «А адд ул-муҳтор»да бу ҳақда булар ёзилган:
المراد بالعجم من لم ينتسب الى احدى قبائل العرب ويسمون الموالى والعتقاء وعامة أهل الامصار والقرى فى زماننا منهم سواء تكلموا بالعربية او غيرها الا من كان له منهم نسب معروف كالمنتسبين الى احد الخلفاء الأربعة او الى الأنصار ونحوهم
«Ажамдан мурод араб қабилаларининг бирортасига нисбати бормаган кимсадир. Улар (фиқҳий тилда) маволий ва утақо ҳам дейилади. Бизнинг замонамизда шаҳар ва қишлоқларнинг омматан аҳли ажамлардир. Хоҳ улар арабча, хоҳ бошқа тилда гапирсин баробардир. Илло, унинг насаби таниқли бслса, масалан, тсртта халифалардан бирига ёки ансорлар ва шунга схшаш арабларнинг бирор қабиласига нисбати борадиган кимса ундан мустаснодир».
Демак, кафоат насабда ҳам сътибор қилинади. Бунга Суфён ас-Саврий (р.а.) хилоф қиладилар. Баъзилар шул зот сингари «Арабнинг ажамдан ортиқчалиги йсқ. Аллоҳ таоло наздида икромлироқ кимса тақводорроқ кимсадир. Демак, насабининг сътибори йсқ» деб ост ва ҳадисларни келтириб ташлашади. Бунга жавобан «Ҳидос»нинг машҳур шарҳларидан бири «Кифос» соҳиби бир оғиз ссз билан жавоб берадилар:
قلنا التفاضل فى الآخرة بالتقوى وهو المراد بالآية
«Биз айтамизки, тақво билан бсладиган ортиқчалик, бир-бировдан афзал бслиш охиратда бслади. Остдан ("œАллоҳ наздида мукаррамлироғингиз тақводорроғингиздир" мазмунидаги остдан) мурод ҳам шулдир».
Қурайшликлар орасида тафозул сътиборга олинмайди. Зеро, Жаноби А асулуллоҳ (с.а.в.) сз қизларини Усмон ибн Аффон (р.а.)га бердилар. Ҳолбуки, ул зот умавий сди. Ҳазрати Али (к.в.) сса сз қизини адавий бслган Ҳазрати Умар (р.а.)га никоҳлаб берган.
Анди, бевосита мазҳабимизнинг ана шу кафоат ҳақидаги масъалани сртага қсйишига сабаб бслган далил ва ҳужжатларга стсак, Имом Аҳмад ва Аасоийлар Ойша (р.а.)дан ривост қилишларича, бир қиз А асулуллоҳ (с.а.в.)нинг олдиларига келди ва деди: «Ай А асулуллоҳ, отам мени токи уни хасис демасинлар учун сз укасининг сғлига никоҳлаб бермоқчи». Бас, А асули акрам (с.а.в.) ишни сша қиз тарафга (унинг фойдасига) ҳал қилдилар. Кейинчалик қиз айтган сди: «Мен отам қилган ишни жоиз дейман, съни қабул қиламан. Лекин бу ишни хотинлар истагисиз оталар ҳеч нарса қила олмасликлари учун хоҳладим».
Имом Термизий сз жомеъсида ва Имом Ҳоким саҳиҳ деб ривост қилган ҳадисда Ҳазрати Али (к.в.)га А асулуллоҳ (с.а.в.) бундай деганлар:
يا على، ثلاث لا تؤخرها الصلاة اذا اتت (اى حضرت) والجنازة اذا حضرت والآيم اذا وجدت لها كفوا
«Ай Алий, уч нарсани кечиктирмагин: Аамоз вақти келганда, жаноза ҳозир бслганда ва бокира қизга куфв топилганда».
Аасаб жиҳатдан куфв бслиши ҳақида Имом Муҳаммад «Китоб ул-осор»ида Абу Ҳанифа (р.а.)дан ривост қилишича, Умар ибн Хаттоб (р.а.) бундай деган сканлар:
لأمنعن فروج ذوات الأحساب الا من الأكفاء
«Ҳасабли-насабли кимсаларнинг қизларини куфвлари топилгунча турмушга чиқишларини албатта манъ қиламан!».
Ҳазрати Умар разиёаллоҳу анҳудан ривост қилинган мазкур ҳадисга мувофиқ обрс-сътиборли оилаларнинг қизларини тенги топилгунча турмушга бериб юборавермаслик лозимлиги англашилади. Тсғри йслдан борган халифаларга сргашиш ҳақидаги ҳадиси шарифлардаги буйруқларга биноан Ҳазрати Умарнинг бу хилдаги ишини ҳам саҳобаи киромлардан қолган суннат дес баҳолаш мумкин.
Зотан, Жаноби А асулуллоҳ (с.а.в.) бундай деганлар:
لا تنكحوا النساء الا الاكفاء ولا يزوجهن الا الأولياء ولا مهر دون عشرة دراهم
«Аёлларни фақатгина тенгиларига никоҳланглар, уларни фақат валийларигина турмушга берсинлар ва сн дирҳамдан кам маҳр йсқ».
Имом Ибн Абу Ҳотам Жобир ибн Абдуллоҳ (р.а.)дан ривост қилган ушбу ҳадисни Имом Бағавий ҳасан деб қувватлаган.
Имом аз-Зайлаъий «Китоб ал-Исъоф би-аҳодис ал-Кашшоф» асарида ҳасаб ва насабнинг куфв бслиши кераклиги борасидаги ҳадислар заиф бслса-да, аммо уларнинг маънолари ва собит бслишлари саҳиҳдир, шунинг учун шаръий ҳужжат бслишга сроқлидир, деб баёнот берган.
Хуласи калом, арабий йигит қурашиййа қизга кувф смас, ажамий йигит арабиййа қизга куфв смас. Бу ҳақда муҳаддислар мана бу ҳадисни ҳам ривост қиладилар:
العرب اكفاء بعضهم لبعض قبيلة بقبيلة ورجل برجل والموالى بعضهم اكفاء لبعض قبيلة بقبيلة ورجل برجل الا حايك وحجام
«Араблар баъзилари баъзиси учун қабила-қабила, киши-киши тенгдирлар. Ажамлар баъзилари баъзиси учун қабила-қабила, киши-киши тенгдирлар. Магар, тикувчи ва қон олувчи тенгмас. (Яъни, масалан, қон олувчи йигит аттора қизга тенгмас)».
Ушбу ривостни ва шул лафзга схшаш ҳадисларни муҳаддислардан Имом Ҳоким (Абдуллоҳ ибн Умардан), Ибн Ҳиббон, Ибн Адий, Ибн Муъий, ан-Аасоий, Имом ад-Дорақутний (Ибн Умардан), Имом ал-Баззор (Муоз ибн Жабалдан) ривост қилганлар. Лекин ҳаммаси заиф дейилади. Аммо заиф ҳадисларнинг ксп ривост қилиниши унинг ҳасан даражасига кстарилишига сабаб бслади. Кейин урфий одат мустаҳкам срнашган жойда заиф ҳадислар уларни қувватлаши фиқҳий истилоҳларда учраб туради.
Юқорида стган жумлалардан билинмоқдаки, олий насабларга съни, бир пайтлар ота-боболари араб бслган қизлар ажамий халқларнинг болаларига куфв бслмас скан. Аммо фиқҳий китобларда бошқачароқ фикрлар ҳам бор. «Фатҳ ул-қадийр» ва «Баззозиййа»да мазкурдир:
العالم العجمى يكون كفوا للعربى الجاهل والعلوية لان شرف العلم فوق شرف النسب
«Ажамлик олим араб жоҳили-илмсизига ва алавис қизга тенг бслади. Чунки илмнинг шарафи насабнинг шарафидан юқоридир».
"œФатҳ улқадир" соҳибининг шу жойда айтишига қараганда, "œҚозийхон" китобида ҳасабли кимса насабли кимсага тенглиги айтилган скан. Ҳасабли дегани бу чиройли ахлоқ соҳибидир. "œМуҳит" соҳиби сса ҳасабли деганда ксп молу давлатли, улуғ мансабли инсонни тушунган (зеро, одатда улар схши тарбис топган бсладилар) ва шу хилдаги кимсалар насабли қизга тенгдир, деган қарашни илгари сурган. Буни тарихда ҳам ксриш мумкин. Кспгина подшоҳ ва шаҳзодалар олий насаб хсжа ва саййидларнинг қизларига уйланганлар.
Ушбу ибораларни қувватлаш учун сна иқтибос келтирамиз. Бу мазҳабимизнинг машҳур ва мсътабар фатаво асари "œХулосат ул-фатово"дан олинган:
و فى الذخيرة ان العالم كفو للعلوى اذ شرف العلم فوق النسب ولذا قيل ان عائشة رضى الله عنها افضل من فاطمة رضى الله عنها هكذا قال بعض المشايخ رحمه الله العجمى العالم كفو للعربى الجاهل وكذا العالم الفقير كفو للجاهل الغنى
«Захира»да келтирилишича, албатта, олим алавийга куфвдир. Чунки, илмнинг шарафи насаб шарафидан юқоридир. Шунинг учун ҳам Ойша онамиз Фотима разийаллоҳу анҳумодан афзалдир, дейилган. Шунга схшаш баъзи машойихлар (Аллоҳ барчасини раҳмат қилсин) «Ажамлик олим арабнинг илмсизига куфвдир. Шунингдек, фақир олим бой илмсизга куфвдир» деганлар».
Мазҳабимизнинг сна бир фатво китоби "œЯнобиъ"дан фиқҳ китобларимиз нақл қилишича, ажамий олим ҳеч қачон насабли қизга куфув смас. Демак, «Музмарот» асарида ҳам асаҳҳ ривост деб келтирилган масъалага биноан подшоҳ ва ҳокимларга схшаган мансабдорлар ҳамда олим кимсалар алавиййага куфв бслмас скан. Аммо «Музмарот»да олим алавиййага (аниқроғи қурайшликка) куфв бслмаса ҳам арабларнинг бошқа қабилаларига куфв бслиши айтилган:
الا ان يكون عالما او وجيها فانه كفوا لهم كما فى المضمرات
«Магар, олим ёки катта мансабдор бслса, арабларнинг (Қурайшликларидан бошқа қабила вакилларига) куфв бслади. Чунончи, «Музмарот»да мазкурдир». Лекин, юқорида айтилганидек, «Муҳит»да олимлар алавиййага куфв бслиши таъкидланган.
Гарчанд ушбу баён қилинган масъалада тенглик-тенгсизлик ҳақида ссз юритилган бслса-да, аммо никоҳдан бошқа муносабатларда, хусусан, бир-бировга нисбатан бслган муомалотларда, ибодатларда, савоб олишда, қиёматдаги савол-жавобда ҳамма баробар бслишини унутмаслик даркор. Аллоҳ олдида тақво билангина мукаррам бслиш мумкин! Зеро, шоир айтганидек:
Бандаи ишқ шуди тарки насаб кун, Жомий
Ки, дар ин роҳ фалон ибн фалон чизе нест.
(Ай Жомий, ишқ бандаси бсладиган бслсанг, насабни, насаб билан мақтанишни тарк қил. Чунки Худонинг бу ишқи йслида фалоннинг сғли фалон дейиш йсқ!)
Ҳа шундай! Манманлик, насаб билан фахрланиш, мақтанчоқликнинг кераги йсқ.
Гирди номи падар чи мегарди,
Ладари хеш шав, агар марди!
(Отангнинг номи атрофида нимага айланаверасан, агар мард бслсанг, отангнинг сзи(дек) бсл!»
Валлоҳу аълам бис-савоб.
Manba