Assalomu alaykum!
Aziz forumdoshlar bu mavzuda sizning e'tiboringizga bugungi kun voqealaridan, yani turmushimizda va umuman har kuni duch kelayotgan ba'zi muammoli holatlar haqidagi hikoyalarni havola qilmoqchiman! Ushbu hikoyalarning barchasi bo'lgan voqealar. Hikoyalarni o'qib fikrlaringizni bildirasiz digan umiddaman! Allohdan ushbu ishimda madad so'rab birinchi hikoyani sizga havola qilaman. Har bir hikoyadan hulosa chiqarish har kimning o'ziga havola.

Bekatdagi suhbat
Bir kuni bekatda avtobus kutayotgan edim. Bekatda o’tirgan hushro’ygina, ammo yarim yalang’och kiyingan bir qizcha diqqatimni tortdi. Transport kelgunicha, oramizda suhbat bo’lib o’tdi. Suhbatni qanday bo’lsa, shundayligicha qog’ozga tushirishga harakat qildim.
-   Kechirasan, singlim nechanchi sinfda o’qiysan?
-   Sakkizinchi, nimeydi?
-   Shundoq o’zim. O’zingni tutishingga qarab biron litsey yoki kollej o’quvchisi deb o’yladim.
-   Ota — onang o’zbekmi?
-   Ha. Ular o’zbeklar. Nimaga buni so’rayapsiz?
-   Shunchaki. Yoki dugonalaring rus qizlarmi?
-   Yo’q unday emas. To’g’ri uch — to’rtta rus dugonalarim ham bor.
-   Ovrupaliklar singari kiyinib olganingni ko’rib, shunday hayolga keldim.
-   Tushunmadim, kiyinishim yomonmi? Nimasi yoqmadi sizga?
-   Sening o’zingga yoqadimi? O’zing bunga qanday munosabat bildirasan?
-   Albatta yoqadi, yoqmasa shunday yurarmidim?
-   Ota—onang bunga qanday qarashadi, bunday yurishdan qaytarishmaydimi?
-   Nabarot. O’zlari olib berishadi bunaqa kiyimlarni.
-   Hafa bo’lmagin-u, bunday yurishing o’zbek qizlariga umuman yarashmaydi. 
-   Yarashmasa — yarashmas. O’zbek qizlari qanday kiyinishadi? Uzun ko’ylak, lozimmi? Bu hozirgi zamonga mos emas.
-   Siz o’zi televizor ko’rasizmi? — so’radi qizcha.
-   Onda — sonda ko’rib turaman, nimeydi?
-   Faqat O’zbekiston kanallarini ko’rsangiz kerak-da? "œKamalak"ni, "œKabel"ni ko’rmaysizmi?
-   Yo’q, menda unaqa imkoniyat yo’q.
-   Agar bu kanallar orqali qo’yilayotgan kinolarni ko’rganizda meni ko’rib hayron qolmasdiz!
-   Huddi o’g’il bolalardek kiyinib olganing meni taajjubga solyapti.
-   Mejdu prochim, o’g’il bolalarga qornini ochib yurishlik yarashmaydi. Qizlarga esa bu yarashadi. Yoki siz kindigini ko’rsatib, qornini ochib yurgan bironta o’g’il bolani ko’rganmisiz? Bu MODA! Bu madaniyat faqat qizlar uchun!
-   Demak, o’g’il bolalar Alloh ko’rsatish harom qilgan joylarini berkitib yuradi. Sen kabi qizlar esa"¦
-   Ha, siz mullamisiz? Meni buvim ham namoz o’qiydilar!
-   Unday bo’lsa, buving seni bunday yurishdan qaytarmaganmi?
-   Qaytarganlar. Faqat ularni oldilariga bunday kiyimda bormayman-da.
-   Faqat ko’chada, o’zingni ko’z-ko’z qilib shunaqa yarim yalang’och yurasan, shundaymi?
-   Men bilan hech kimni ishi bo’lmasin! Xo’jayinlik qiladigan o’z ota — onam bor! Bildiyzmi?
Qizchaga  boshqa gapirish, tushuntirish befoyda ekanini anglab, suhbatni yakunlashga qaror qildim. Ha-ya, avtobus ham kelib qolgandi.

        Rahmatulloh
"œMusulmonlar taqvimi" kitobidan olindi.

    Assalamu alaykum!
Jazakahllah, opajon!!!

Avtobusda ketar ekanman, yonimdagi o‘rindiqda o‘tirgan yo‘lovchiga qarayman. O‘n olti-o‘n yetti yoshlardagi bu yigitcha qo‘lidagi telefonni o‘ynab o‘tirar, hozirzamon bolasi ekanligi bilinib turardi.
Bekorchilikdan kuzatib bordim. U ham zerikdi, shekilli, qo‘l telefonini ishga soldi. E’tibor bersam, yarim soat ichida oltita qizga "œsevgi" izhor qildi. Har bir muvaffaqiyatidan so‘ng esa o‘rtog‘iga sim qoqib maqtandi.
Ko‘nglim g‘ash tortdi. Manzilga yetgach, bir do‘stimga bu haqda gapirib berdim. U esa:
— Bu hali o‘spirin yigitchaning muhabbati. Sen "œhaqiqiy muhabbatlar"ni bilmaysan, shekilli, — dedi qah-qah otib.
Otabekning avlodi ekanligimizga shubhalanib qoldim. Odam Atoning tengdoshi bo‘lgan insoniy muhabbatda mavjud bo‘lgan axloq qoidalari nahot bugun o‘z rangini yo‘qotdi?!
Qalbimdagi yarimjon ishonch bilan talabalar orasida so‘rovnoma o‘tkazishga qaror qildim. Talabalar turar joyidagi bo‘sh vaqtimizdan foydalanib, talaba yoshlardan so‘rov qog‘ozlarini to‘ldirishni iltimos qildim. 50 ta talabadan 23 tasi talabalarning muhabbatga oshufta bo‘lishlariga sabab zerikish, bekorchilik deb hisoblashsa, 16 tasi "œmuhabbat uchun vaqt yo‘q"ligini e’tirof etdi. Qolgan talabalar esa (11 ta) talabalikdagi muhabbatni haqiqiy sevgi deb sanashar ekan.
Bu, albatta, nisbiy holat. Haqiqiy vaziyatni esa har bir inson o‘zidan qidirsa, maqsadga muvofiq bo‘lar edi.
 
Sitora TOJIDDINOVA,
O‘zMU talabasi
hurriyat gazetasidan

Bugun tasatturni qoloqlik belgisi  hisoblovchilar faqat biz kabi yosh qizchalar emas.Achinarlisi bunday fikrlar ota-onalar tomonidan singdirilayotgani.Dugonalarim va bazi opa-singillarimga achinib ketaman aziz shanlarini poymol qilib yashayotganlariga.Uzlarini nima kutayotganini bilsalarda bazilari nafslarini boshqara olmay halokatga uzlarini qurbon qilib yashamoqdalar.Bazi internet sahifalarida u'zbek ayollari u'zbeklik va muslimalikni haqoratlash darajasida maqolalar va bahslar uyishtirayotganiga tomoshabin bulib qarab tura olmaydi inson...

                        O’zlaridan so’rang!   

Yaqinda qishlog’imizda taomilga hilof, kamdan — kam uchraydigan voqea ro’y berdi: TO’Y ICHKILIKSIZ OTDI! Davradagilar hayron, egulik ne’matlar muhayyo, shira — sharbat serob, shirmoyi non, qo’y va parranda go’shtidan tayyorlangan taomlar keltirildi. Ammo "œbir narsa" ko’rinmaydi: aroq- vinodan darak yo’q. Kimlar bunga befarq qarasa ham, ba’zilar bezovta, har tomonga alanglab qolishdi.
     Ashaddiy ichuvchilardan bo’lsa kerak, oliftanamo yigit ovozini baland ko’tarib: "œObi zam — zamdan ham bo’lsin!" dedi.
   - Hay, hay, tavba qil. Harom ichkilikni tabarruk zam-zam suviga tenglama! — tanbeh berdi mo’ysafidlardan biri.
   Kayf qilishga ishqiboz bir boyvachcha to’y egasiga o’shqirdi:
   - Hasislik qilgan bilan boyimaysan. Aroqsiz toy — to’y emas!
   - Kambag’allashishdan havfsirab emas, ALLOHDAN qo’rqib dinimizda taqiqlangan harom narsani odamlarga ravo ko’rmadim, - dedi honadon sohibi.
   Boy badavlat hisoblangan honadonda to’yning aroqsiz o’tishi duv — duv gapga sabab bo’ldi. Diyonatli kishilar bu yahshi alomat ekanini anglab, shukur qildilar. Mas’ul lavozimda ishlaydigan do’sti to’y egasidan so’radi:
-   Nega ichkilik qo’ymadingiz?
-   Musulmonman, axir.
-   Boshqalar qo’yishdi — ku! Ular musulmon emasmi?
-   Buni ularning o’zidan so’rang"¦
                          Fozil Zohid
Musulmonlar taqvim kitobidan.

BEZOVTA QALB NOLASI

Assalamu alaykum va rohmatullohi va barokatuh.
Hurmatli Hilol hodimlari. Men avallari shim kiyib, sochlarimni ko’z-ko’z qilib yoyib, chiroyli kiyimlarni kiyib, xullas, o’zimga judayam oro berib yurardim. Ko’chalarda sho’x kulgilarim bilan hammani o’zimga jalb qilishga intilardim. Orada o’zimdan kichik bola bilan tanishib, uning so’zlariga laqqa tushib, menga uylanmoqchi bo’lgan yigitdan yuz o’girdim. O’qishni bitirib, o’sha yigit uchun institutda ishga qoldim (u hali talaba edi). Yaxshi ishlar taklif qilishdi, lekin unamadim. Men xayolimda bahtiyor edim. Men tenggi qizlar turmushga chiqib, yigitlar uylanib bo’lishdi. Bir kuni unga: Hech bo’lmasa, belgilab oling, dedim. U har turli bahonalar qildi. Shundan keyin qalbim bezovta bo’la boshladi. Xullas, bir kuni u: Bekorga sizni sevgan ekanman, dedi. Nafratdan titrab ketdim. Shundan keyin hech kimga e’tibor bermaydigan, sevgi to’grisida gapirganlarga qo’l siltaydigan, qahrli bo’lib qoldim. Ilmga kirishdim, hozir nomzodlik ishi yoqlash arafasidaman. Ammo aspiranturada birga o’qiganim bir namozxon yigitning diniy mavzudagi gaplari qalbimda yangicha tuyg’ularni uyg’otdi. Men o’limdan qo’rqmasdim, chunki o’lib ketsam, orqamda mensiz qiynaladigan erim, farzandlarim yo’q, uydagilar ham mendan bezor bo’lishgan, deb o’ylardim. Endi esa namozxon yigitning so’zlari qalbimda qo’rquv Xudodan, hisob-kitobdan qo’rquv uyg’otgan edi. O’zimdan uyala boshladim, avval faqat bomdod namozini, keyin xuftonni, keyinchalik esa, qazo qilib bo’lsa-da, besh vaqt namozni o’qiy boshladim. Bir kuni tush ko’rdim, oppoq libosli farishtalar meni osmonga olib chiqishdi, so’ng kimsasiz dashtga oborishdi. Hayron bo’lib, ulardan, nimaga bu joy kimsasiz, nimaga hech narsa yo’q deb so’radim. Ular menga: Bu sening bir kuning, sen namozlaringni qazo qilib o’qiyapsan, shuning uchun shu kuning bo’sh qoldi , deyishdi. Ertasidan besh mahal namozni vaqtida o’qiy boshladim. Ammo qalbim hamon behalovat edi. Ko’chada ro’molli qizlarni ko’rganimda, ularga havas bilan boqardim. Nihoyat, hech kimning so’ziga qaramay, men ham ro’mol o’radim. Endi bir oz xotirjamdayman. To’la xotirjam bo’lolmayotganimga esa, mening o’tmishim xalaqit bermoqda. Azizlar, ayting-chi, oldingi holatim, ya’ni, shim kiyib, sochlarimni turli xil turmaklab, o’zimni ko’z-ko’z qilib yurganimni Alloh kechirdimikan. Afsuslarim cheksiz, eslasam, yuragim tirnaladi, bilmayman, men ham Alloh sevgan bandalardan bo’la olamanmi?..
Iltimos, savolimga befarq qaramangiz, javobingizni kutaman. Alloh sizlardan rozi bo’lsin.

Hurmat ila Nodira
Hilol taqvimi 1-son 1428 yil 

Assalamu alaykum,Noza.
Bu hikoyani o'qib ko'zimga yosh keldi.
Juda ham rahmim keldi bu singlimizga(opamizga)
Noza sizga bir iltimos bor edi. Shu Nodirahonni manzillarini yoki ularni o'zlarini topishni iloji bormikin???

Oxirat hovlisi.

- Umrimning asosiy qismini hovli, uy joy qurish bilan o'tkazdim desam hato qilmagan bo'laman,-dedi o'zini tanishtirar ekan Umrzoq aka. - Dastlab o'zimga chiroyli hovli qura boshladim. Hovli bitar bitmas bolalar ham katta bo'lib qolishdi. Endi ularga uy qurish uchun mablag' yig'a boshladim. Shu tariqa besh o'g'limga dang'illama imoratlar soldim.
Umrzoq akaning so'zlarini tinglagan Abdulla aka bir vaqtlari otasining:O'glim, dunyoning mehri issiq bo'ladi, dunyo hovlisiga qattiq berilib ketib oxirat diyorini unutib qo'yma", degan nasihatini esladi va:
- Umrzoq aka, endi nima bilan shug'ullanyapsiz?, deb so'radi.
- Nabiralarimga imorat solaymi, deb turibman,-dedi Umrzoq aka.
- Insonning farzandlarini, nabiralarini o'ylab ish tutish yahshi ish albatta. Shu bilan birga oxirat hovlingizni ham obod qilyapsizmi?- dedi Abdulla aka kulimsirab.
- Oxirat hovlisi? Iya, hali narigi dunyo uchun ham hovli qurishga to'g'ri keladimi?- dedi ajablanib Umrzoq aka.
- Ha, albatta, oxiratda ham hovli kerak bo'ladi. Tayin uy joyi bo'lmagan kishi bu dunyoda qancha qiynalsa, oxirat hovlisi bo'lmagan kishi undan-da ko'proq qiynaladi,- dedi Abdulla aka.
- Oxirat hovlisini qurish uchun nima kerak?
- O'zingiz ta'kidlaganingizdek, hovli qurish uchun mablag' to'plash lozim. Alloh va oxirat kuniga ishonib, yahshi amallar qilsak, bula oxirat diyori uchun mablag' bo'lib tushadi.Aksincha, ularni unutib qo'ysak oxiratimizni ham unutgan bo'lamiz. Yoki savob ishlarni bir qilib keyin to'htatib qo'ysak, oxirat hovlimizni mablag'ini, uning qurilishini to'htatib qo'ygan bo'lamiz.
Azizlar, dunyo hovlisi bilan birgalikda oxirat hovlisini ham obod qilishga kirishaylik!

"Musulmonlar taqvim kitobidan".1428.1-kitob.

                                  Yomon hotima.

   Bir do’stim shunday voqeani hikoya qilib bergan edi. Institutda o’qib yurgan payitlarimda boy oilaning farzandi bo’lgan bir kursdoshim bo’lardi. U hamma narsani pul bilan o’lchar, kayf — safoni barcha narsadan ustun qo’yardi. O’zining ojiz inson ekanini sedan chiqarib, tiliga ham erk berib yuborgandi. Hatto bir kuni: "œMen o’lsam, jahannamga tushaman. Birga yuradigan qizlarim, men bilan birga aroq ichadigan o’rtoqlarim ham u erga tushishadi. Jannatga kirganimning foydasi yo’q, chunki men u erda zerikib qolaman, hech kimni tanimasam"¦".
   Yigit bu gaplarni gapira turib, o’ziga o’zi hokum qilganini bilmagandir, balki. Shunchaki o’rtoqlarini kuldirish uchun "œvaldiragandir".
   Oqibatni qarangki, ko’p o’tmay o’sha yigit o’zini o’zi osib o’ldirdi. Bu voqea ko’pchilikka ibrat bo’ladigan darajada edi.
                        Bahromiddin.
                Musulmonlar taqvim kitobidan.

Rohatoy opa sizdan Alloh rozi bu'lsin .Biz ham Toshkentda yashab turgan vaqtimizda Musulmonlar taqvim kitobchasi va Hidoyat jurnali oilamizni ajralmas du'stlari edi.Mana hozir siz singari opajonlarimni yahshiliklaring evaziga bu dustlarimdan yan habarlar olayapman.