To'rt yildan beri tugamagan roman mashi Abdujalil o'lsa tugedi deb o'yladimda keyin o'ldirib qo'yurdim ...

QOTILLL!!!! 

 

Mana nihoyat « : 19 Fevral 2007, 16:43:15 » da boshlangan roman « : 30 May 2011, 15:35:01 » da yakunlandi. Har kim bu (Forumchilar tomonidan to'qilgan) romandan o'ziga kerakli hulosani chiqarib oladi inshaalloh.
 Yangi mavzu ochib yangi roman boshlaydiganlar bo'lsa biz tayyor. Unisini yahshilik bilan tugatamiz.

Roman nihoyat tugapti   ,endi sledyushiyyyyyyyyyyyy   .Yangi romanga Bekatda deb nom qo'ymoqchiman.Bu albatta avtobus bekati bo'ladi.Har birimizda bekat bilan bog'liq bittagina bo'lsa ham hotira bo'ladi,kelinglar shularni to'qima aralashtirib,yo shundayligicha bu yerda yozamiz.Lekin hamma voqealarning birgina o'xshash tomoni bo'lishi kerak,ya'ni hamma voqealar bir bekatda sodir bo'lishi kerak,bekat nomi aytilmaydi.Faqatgina bekat deyilsa bo'ldi.

P.S. O'yin shartini o'zgartirib,2ta emas ko'pi bilan 5-6ta gap yozadigan qilsak qanday bo'larkin,nima deysizlar shunga   .

                                                           Ziyouz romani

                                                            Bekatda...

Mana yana jonajon bekatdaman.Har doimgidek,atrofim to'la odamlar.Lekin hamma o'zi bilan o'zi ovora,hech kimning birov bilan ishi yo'q.Har bir odamning yuzidan nima haqida o'ylayotganini bilib olish mumkin.Kimdir uyqusirab esnagan,kimdir telefonga tikilgan,kimdir do'sti bilan gaplashgan,yana kimdir jimgina o'z avtobusi kelishini kutyapti.Chetdan kuzatsang hamma bu dunyo tashvishlari bilan ovora.Vaqt esa o'tib boryapti...


P.S.Roman bosh qahramoniga ismni keyingi ishtirokchi qo'yadi.

U bekatda avtobus kutib turarkan,hayoli uzoq-uzoqlarga olib ketdi. Qishlog'ini sog'inganini angladi. Bekatda tumonat odam,aksari talabalar. Shuncha odam 1ta avtobus kutib turganda chet elliklar bolalari o'qiydigan maktabga har bir o'quvchiga bahaybat,allambalo avtomashinalar kelib olib ketishiga g'ashi keldi. Bolalarni kuzatarkan doimgidek avtobus bekatda to'xtamasdan o'tib ketdi.(chunki talabalar faqat oylik chipta b-n yuradi,o'ziniki bo'lmasa,do'stinikini oladi)

Avtubus to'xtamasdan o'tib ketganiga, bekatdagi turgan aksar odamlarni jahli chiqdi.. biri uff chiqazdi-huddi bu narsa har kuni qaytarilgandek.Biri so'kindi.. biri baqirdi....... U esa jim.......
Nima qilishini bilmasdi.... Hayoli huddi sochlari kabi tuzigan, Ko'zlari huddi chetdagi gulga o'xshab qurrib qolgan edi...
Unga kimdur kerak edi.....
Bolaligini esladi,onasini, singlisini.... Qandey yaxshi paytlar edi-ya hayol o'tqazdi hayolida... Lekin juda kech....
Hayollar olamida sho'ng'ib ketar ekan... Oradan ancha vaqt o'tib kegi avtubus kelib to'xtaganini ham sezmaganini bilib o'zini ayblay boshladi...Bekadagi insonlarni u huddi yosh bollarga o'xshatdi... Hamma bir-birini ezib bo'lsa ham, avtbusga birinchi chiqishni hohlashardi...Bugun, uning uchun boshqacha kun edi... Shuning uchun, u ayollarni birinchi chiqazdi.... va avtubusga ohirgi bo'lib chiqdi...
Avtubusga igna tushsa sinib tushganek tor, odam liq edi... Uning ustiga Kanduktor hamma itarib pulni olar, u ham o'zini qoyillatib qilgandek ko'ziga ko'rindi.....
Manzilliga tushar ekan, Avtubus hayovchisiga ko'zi tushdi... Tellab ketgan, yoshi kotta bir inson edi... Uni kimgadur o'xshatdi.... Kimgadur.... Haydovchi unga juda tanish ko'rindi...

 bu insonni esladi esladiyu battar ezilib ketdi. Qalb qiynoqlari yana eski yarani qo'zg'atganday bo'ldi.ha 15 yilda Ravshan aka ancha o'zini oldirib qo'yibdi.

Bir nima deb gapirmoqchi bo'ldi-yu avtobusdagi odamlar oqimida qanday qilib pastga tushganini ham sezmay qoldi.
Keyin avtobus joyidan siljidi. U ham sekin odimlab o'yga cho'mdi.. Nahotki shunday olim odam avtobus haydovchiligiga ravo ko'rilgan bo'lsa?!

O'zining o'ylaridan o'zi uyalib ketdi. Nazarida xaydovchilik kasbini pastga urgandek bo'ldi. Yana o'yga toldi. Adashgan bo'lsachi? Balki xaydovchi Ravshan akaga o'xshar...
 Masjidda o'qilayotgan azon ovozidan o'ziga keldi.

        davomi"¦

     Ajabo "¦  bu taraflarda masjid yo’q ediku!? Keyin fikrini jamlab yon-atrofga qarasa "¦ "œObbo"¦ Yanami "¦ "œ - har gal tushkunlikka tushganda yoki uyini sog’inganda (ayniqsa avtobusdaligida bu holga tushsa) —  tushish kerak bo’lgan bekatidan o’tib ketar, yoinki  ilgariroq tushib qolar edi. Hozir esa manziliga ikki bekat qolganda tushib qolibdi. "œUh" tortib, masjid sari sekin odimladi. Masjidda "œsiyrak" odamlar jamoati bilan asr namozini o’qib, yana bekatga qaytdi. Odatda piyoda yurishlikni xushlasa ham va bu ikki bekatni piyoda yurish u uchun hech narsa bo’lmasa ham, issiq havoda yurgisi kelmay bekatga kelib, navbatdagi "œavtobusni" kuta boshladi"¦"¦