Абу Ҳурайра разисллоҳу анҳу ривост қиладилар: «А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам сн кишилик бир гуруҳни Осим ибн Собит ал-Ансорий бошчилигида (мушриклар томон) айғоқчиликка юбордилар. Улар Усфон ва Макка оралиғидаги Ҳадьа деган ерга етишганда Ҳузайл қабиласининг Бану Лиҳён деб аташадирган бир қавми улар хусусида хабар топиб, тезликда икки юзга сқин камончиларни уларни излашга жснатди. Мушрик камончилар мусулмонларни излай-излай, ниҳост улар Мадинадан сафар учун ғамлаб олиб, йсл-йслакай еб ташлаган хурмо данакларини топиб олишди-да: «Бу данаклар Ясриб (съни, Мадина) хурмоси данакларидур» — дес уларни таъқиб қилишга тушишди. Осим ва ул кишининг ҳамроҳлари мушрикларни ксришлари ҳамоноқ бир (тошлоқ) тепа устига чиқиб олишди. Мушриклар уларга: «Ластга тушингизлар, қслни-қслга бериб (дсстлашайлик), бирортангизни слдирмаймиз, деб ваъда берурмиз!» — дейишди. Шунда мусулмон жашчилар гуруҳининг амири Осим ибн Собит: «Аммо мен, Оллоҳ таоло ҳақи, (кечагина кофирликдан қайтиб, мусулмон бслиб), бугун бир кофирдан паноҳ ссраб пастга тушмасман! А парвардигоро, сз А асулингни бизнииг ҳолимиздан хабардор қилгил!» — дедилар. Шундан сснг, мушриклар камонлардан сқ узишиб, Осим бирлан сна олти кишини слдиришди. Омон қолган уч киши — Хубайб ал-Ансорий, Ибн Дасина ва (исми номаълум) сна бир киши срса мушрикларнинг ссзига ишониб пастга тушишди. Мушриклар улар сқин келгач, камонлари торини ечиб, (қсл-оёқларини) боғлашди. Шунда босги (исми номаълум) учинчи киши: «Бу хиёнатнинг бошидур, Оллоҳ таоло ҳақи, сизларга (таслим бслиб) ҳамроҳлик қилмайман, шерикларим(нинг слсалар ҳам таслим бслмаганлари менинг учун) бир ибратдур!» — дедилар. Шунда мушриклар ул кишини судраб, сзлари бирлан олиб кетишга ксп уринишди, аммо қаттиқ қаршилик қилганларидан сснг, слдиришди. Кейин, улар Хубайб ва Ибн Дасинани олиб йслга тушишди-да, Маккага боргач, иккалаларини қул қилиб сотишди. Хубайбни Ҳарас ибн Омир ибн Аавфалнинг фарзандлари сотиб олди. Хубайб Ҳарас ибн Омирни Бадр куни слдирган срдилар. Шундай қилиб, Хубайб уларнинг қслида асир бслиб қолдилар.
Убайдуллоҳ ибн Иёзнинг менга айтганларига ксра, Ҳараснинг қизи ул кишига бундай деб маълум қилибди: «Барчамиз Хубайбни қатл қилмоққа тспланганимизда Хубайб тозаланмоқ учун мендан устара ссрадилар, мен устара бердим. Шу аснода мен ғафлатда қолиб, сғилчам ул кишининг олдиларига бориб қолибди. Бир пайт қарасам, у Хубайбнинг тиззаларида слтирибди, Хубайбнинг қслларида срса устара. Мен бу ҳолатни ксриб, ниҳостда қсрқиб кетдим. Хубайб қсрққанимни юзимдан англаб: «Уни слдиради, деб қсрқиб кетдингми? Мен ҳеч қачон бундай қилмасман!» — дедилар. Оллоҳ таоло ҳақи, мен Хубайбдан схшироқ асирни ҳеч ксрган смасман! Оллоҳ таоло ҳақи, бир куни мен Хубайбнинг бир бош узум еб хурганларини ксрдим, ваҳоланки ул киши кишанбанд ҳолда бслиб, бунинг устига Маккада (шу вақтда) узум ҳам йсқ срди».
Ҳараснинг қизи: «Бу узумни Оллоҳ таолонинг сзи Хубайбга ризқ қилиб юбораётир» — деб айтар срди.
Хубайбни қатл қилмоқ учун Ҳарамдан ташқарига (олиб), чиқишганда, Хубайб уларга: «Мени холи қсйингизлар, икки ракъат намоз сқиб олайин!» — дедилар. Улар ул кишини холи қолдиришиб срди, икки ракъат намоз сқидилар. Сснг: «Агар (слимдан) қсрққанидан намоз сқиётир, деб сйламаганингизда, сна кспроқ сқиган бслур срдим, А парвардигоро, уларнинг барчасини ҳисобга олиб қсйгайсан!» — дедилар-да, қуйидаги шеърни сқидилар:
Мусулмон ҳолда слсам, зарра парвойимга келмас,
Қайси ён бирла йиқилмоғимни Оллоҳ фарқламас.
Саховат соҳиби бслмиш сзи танҳо илоҳимга,
Қийма-қийма жисмима бермоқ савоб ҳеч гап смас!».
Кейин, Ибн ал-Ҳарас ул кишини қатл қилди. Шу кундан сътиборан, тутқунликда қатл қилинаётган ҳар бир мусулмон учун қатл олдидан икки ракъат намоз сқимоқлик Хубайбдан одат бслиб қолди. Оллоҳ таоло Осим ибн Собитнинг («А парвардигоро, сз А асулингни бизнинг ҳолимиздан хабардор қилгил!» деган) дуоларига шаҳид бслган кунлариёқ ижобат қилиб, (Жаноб А асулуллоҳга ваҳий юборди ва) ул зот сз саҳобаларига улар хусусида хабар бера туриб, уларнинг шаҳид бслганларини маълум қилдилар. Қурайш мушрикларининг улуғлари, одамлар Осимнинг слдирилганларини айтишганда, бунга ишонч ҳосил қилмоқ учун бир қанча мушрикни ул кишининг бирор аъзоларини кесиб олиб келмоққа юборди. Осим Бадр куни уларнинг улуғларидан бирини слдирган срдилар. Оллоҳ таоло Осимнинг жасадларини мушриклардан ҳимос қилмоқ учун туман снглиғ беҳисоб (қовоқ) арилар тсдасини юборди, мушриклар ул кишининг бирор аъзоларини кесиб ололмади».
Бухорий ривости. "œАл-жомеъ ас-саҳиҳ"дан.
