AGLA

Agla kendine...

Ben müslümanım diyipte
islamiyeti yaşamadıgında

Agla kendine...
Kardeşlerin aglarken senin kahkaların yükselince
Onlar yokluk çekerken sen nimetleri küçümserken

Agla kendine...
Nefsinin arzuları önünde zayıf görünce
Günahların önünde mükemmel olunca

Agla kendine...
münkeri görüpte inkar etmediginde
Hayırı görüpte hakir gördügünde

Agla kendine...
Filim tesirinde kalıpta akıttıgın göz yaşlarına
Kuran kerimi duyupta tesirinde kalmadıgında

Agla kendine...
Yalan dünyanın peşinde koşarken
Allaha itaatte kimseyle yarişmazken

Agla kendine...
Namazın ibadetten adete
Rahatlık saatinden sıkıntıya dönüşünce

Agla kendine...
Eşabını toplum geregi örtündügünde
Seni mecburen setrettiginde

Agla kendine...
Vaktini boş yere hedr ettiginde
Hesabı bilipte gaflette oldugunda

Agla kendine...
ibadetlerde lezzet ve huzuru bulamadıgında

Agla kendine...
sıkıntılarını hüzne bogdugunda
Gecenin yarısına sahip oldugunu bildigin halde

Agla kendine...
Yanlış yolda oldugunu idrak ettiginde
Ömrünün çogu boşa geçtiginde


Agla kendine...
Allah için akmayan göz yaşlarına
Allah için atmayan adımlarına

Agla kendine...
Rabbine güzel bir dönüşle
Tövbe ederek yeni bir sayfa açarak

Sende bilirsinki tövbe kapısı açıktır


Can bogaza gelmedikçe

Aglaki gözyaşların katılaşmış kalbe bir sel gibi aksın güller açsın yüreklerde

Aglaki bu dünyada ukbada akmasın gözlerden yaşlar...
_________________

NEREDESİN SEN

NEŞET ERTAŞ

Şu garip halimden bilen işveli nazlı
Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen
Datlı dillim güler yüzlüm ey ceylan gözlüm
Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen.

Ben ağlarsam ağlayıp gülersem gülen
Bütün dertlerim anlayıp gönlümü bilen
Sanki kalbimi bilerek yüzüme gülen
Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen.

Sinemde gizli yaramı kimse bilmiyo
Hiç bir tabip bu yarama melhem olmuyo
Boynu bükük bir Garibim yüzüm gülmüyo
Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen.

BUYRUĞUN TUT RAHMÂN'IN

Aziz Mahmud-u Hüdâi KS

Buyruğun tut Rahmân'ın, tevhide gel, tevhide!
Tâzelensin imanın, tevhide gel tevhide!

Müşkilde kalan kişi, güç etme âsan işi,
Bırak gayrı teşvişi, tevhide gel tevhide!

Sen seni ne sanırsın, fâniye aldanırsın,
Hoş bir gün uyanırsın, tevhide gel tevhide!

Yaban yerlere bakma, canın odlara yakma,
Her gördüğüne akma, tevhide gel tevhide!

Hüdâi'yi gûş eyle, aşka gelip cûş eyle,
Bu kevserden nûş eyle, tevhide gel tevhide!

Inanmasi çok zor ALLAH'IM bu ne
Altinda pantolon modaymis gene
Giyinmek manasi örtünmek inan
Bu fetvayi kimden aldin Müslüman?


Kisa pardösüler dizden yukari
Renk renk basörtüler kirmizi sari
Yüz metre öteden parlar jakari
Islami kiyafet bu degil inan
Bu fetvayi kimden aldin Müslüman?


Daracik pardösü yirtmaç yarisi
Tamamen ortada vücut yarisi
Baslari döndürür parfüm kokusu
Insanin ziyneti hayadir inan
Bu fetvayi kimden aldin Müslüman?

Ten rengi çoraplar görmez setreni
Modada geçecek alman Ketreni
Eli kolu kuyumcu vitrini
Islami yasayis bu degil inan
Bu fetvayi nerden aldin Müslüman?

Moda diye bizi soydular
Örtümüzü alip bir kenara koydular
Bizi öyle görüp sevinç duydular
Bizim dinimizde bu yoktur inan
Bu fetvayi nerden aldin Müslüman?

Modern Müslüman'in isi pratik
Evinde esyasi hep otomatik
Dokun parmagini bütün isler bitik
Bu rahatlik bizi bizden aldi Müslüman
Sadece mutluluk bu degil inan
Bu fetvayi nerden aldin Müslüman?

Sabah gezmesinde kahveler fallar
Çarsi pazarlarda asindi yollar
Oglum kizim diye yigildi mallar
Hayatin gayesi bu degil inan
Bu fetvayi nerden aldin Müslüman?

Kimisi avamdan kimisi dervis
Gözleri sürmeli topuk bir karis
Modern Müslümanlar böyle giyermis
Islam'in özünde bu yoktur inan
Bu fetvayi nerden aldin Müslüman?

Üstünde pantolon kilarsin namaz
Ne olur sözümü dinlesen biraz
Rasulullah seni böyle tanimaz
Sünneti yasamis olmazsin inan
Bu fetvayi nerden aldin Müslüman?

Zamani çaldi dizi filmler
Raflari süsledi cilt cilt ilimler
Bizi görse kahrolurdu alimler
Islami yasayis bu degil inan
Bu fetvayi nerden aldin Müslüman?

Süslenir püslenir gezer dügünde
Yeri bas kösedir parali günde
Allah için nefes tüket bir günde
Islami yasayis bu degil inan
Bu fetvayi nerden aldin Müslüman?

Bir de deriz Müslüman'iz hepimiz
Kötülük düsünmem, kalbimiz temiz
Namaz borcumuzdur elbet bir gün öderiz
Gerçek Müslümanlik bu degil inan
Bu fetvayi nerden aldin Müslüman?

Sen böyle degildin ne oldu sana
Kaygi duymuyorsun dininden yana
Siyrildin özünden döndün yabana
Gerçek hassasiyet bu degil inan
Bu fetvayi nerden aldin Müslüman?

Sormayin dertliyim bunlardan yana
Sanli tarihine dönüp bir baksana
Üzülmez mi görse Fatima ana
Allah seni konu yapti Kurân'a
Nisa suresinde geçiyor inan
Neden açip okumuyorsun Müslüman?

Selamun Aleykum

Cok guzel siirler! Hepinizden Allah cc razi olsun! Durmayin, devam edin, lutfen.

BIRAKTIĞIM YÜREKTE


seni arıyorum, bıraktığım yürekte
acıları sarılmış
gözleri gülümsemde
sevgiye işlenmiş, düşlerde
güller arasında gezinirken
seni arıyorum,bıraktığım yürekte

yıldız çizmiştik, ortasında kalp
yağmur tanelerini içmiştik
gözlerimiz bakışına kilitli
seni yamıştım sahilin en sert kayasına
silmesin kıyıya vuran hırçın dalgalar diye
seviştiğimiz bakışlarda
seni arıyorum bıraktığım yürekte

kardelenler gibi başkaldırıken acılara
kalbindeki hıçkırıklara el salladığın
güneşin doğuşuna bakan göz gülümsemesende
sevişirken göz kırpmalarında
seni arıyorum bıraktığım yürekte

yad ellere koşarken ellerin açık
uçuşan duyguların sürüklediği
zerrelerine karışmış sevgimde
kaybouşuna ağlayarak
çaresiz göz yaşlarımızda
seni arıyorum bıraktığı yürekte

hicran yarasından görünmez olmuş,
solgun güz yaparları dolanırken ,
duygularında, kaybolan sevmelerin
yeniden yeşermesinde hayatın
seni arıyorum bıraktığım yürekte

dost dşye el uzattıkların
giderken el olup yanından,
döküldüğünde göz yaşların sinene
hüzünlenen bakışlarında
beliren mutlu gülümseme
güneş olurken yürek sevgime
seni arıyorum bıraktığım yürekte

gece karanlık, aldırma sen
gözlerinin karasıdır ona inat
beni hayata bağlayan
senle dolan sevgi düşlerinde
hicran yarana em olmak için
seni arıyorum bıraktığım yürekte
İSMAİL TÜRKMEN

Gerçekten Sevmişti


Sevmişti gerçekten,
Bağlanmıştı, yürekten.
Umutlar beslemişti, geleceğe
Güzellikler dolu, mutlu düşler
Elli, hep elinde olsun istediği,
Sevgi ile gözlerine baktığı,
Umut dolu düşlerle sevmişti,
Gerçekten, yürekten.

Aşılmaz yollar olsa da arada,
Yıldızlardan selamlaşırlardı geceleri,
Gündüzleri güneşte gülücük atardı sevdiğine.
Öyle mutlu oluyordu ki,
Sevildiğini düşündükçe,
Sevmek değildi önemli olan, sevilmekti,
Gözleri gülümsüyordu sevilişinde.
Sevmişti gerçekten, yürekten.

Karabulutlar çöktü düşlerine,
İblis düşünceler girdi zikrine,
Hep yanında olsun elleri,
Kulaklarına sevgi söylesin nefesleri,
İstedi, esir olup karanlık düşlere,
Yapar mı bunu benim için derken,
Şüpheye yöneldi yüreği gerçekten,

Gölge düştü güneşine, hüzün çöktü yüreğine.
Gece yıldızları karardı ansızın,
Umutları bulutlandı,
Gözleri buğulandı, teslim oldu nefsine
Uydu düşlerinin iblisine, gerçekten
Seviyor muydu yürekten?
Aradaki dağlara isyan etti ilkin,
Sonra ellerini tutmayışına,
Güneşte bulamayışına,
Yıldızdan haberini alamayışına,
Hırslandı düşlerinde yürekten,

Yakınımda ol,
Gözlerim sensiz olmasın,
Ellerimi tut, uzaktan sevgi olmasın,
Derdin, işin beni aşmasın dedi
Ateşine kondu şüphenin,
Yenilip bencilliğin hırsına,
Koparıp attı papatyanın bütün taçlarını,
Sevgiyi yok etti ,
Gerçekten, yürekten
Attı sevgisini ateş koruna,
Yürek küllerini verip hır rüzgarına, esir etti gözlerini hüzne,.
İSMAİL TÜRKMEN

[вложение удалено Администратором]

BIRAKTIĞIM YÜREKTE


seni arıyorum, bıraktığım yürekte
acıları sarılmış
gözleri gülümsemde
sevgiye işlenmiş, düşlerde
güller arasında gezinirken
seni arıyorum,bıraktığım yürekte

yıldız çizmiştik, ortasında kalp
yağmur tanelerini içmiştik
gözlerimiz bakışına kilitli
seni yamıştım sahilin en sert kayasına
silmesin kıyıya vuran hırçın dalgalar diye
seviştiğimiz bakışlarda
seni arıyorum bıraktığım yürekte

kardelenler gibi başkaldırıken acılara
kalbindeki hıçkırıklara el salladığın
güneşin doğuşuna bakan göz gülümsemesende
sevişirken göz kırpmalarında
seni arıyorum bıraktığım yürekte

yad ellere koşarken ellerin açık
uçuşan duyguların sürüklediği
zerrelerine karışmış sevgimde
kaybouşuna ağlayarak
çaresiz göz yaşlarımızda
seni arıyorum bıraktığı yürekte

hicran yarasından görünmez olmuş,
solgun güz yaparları dolanırken ,
duygularında, kaybolan sevmelerin
yeniden yeşermesinde hayatın
seni arıyorum bıraktığım yürekte

dost dşye el uzattıkların
giderken el olup yanından,
döküldüğünde göz yaşların sinene
hüzünlenen bakışlarında
beliren mutlu gülümseme
güneş olurken yürek sevgime
seni arıyorum bıraktığım yürekte

gece karanlık, aldırma sen
gözlerinin karasıdır ona inat
beni hayata bağlayan
senle dolan sevgi düşlerinde
hicran yarana em olmak için
seni arıyorum bıraktığım yürekte
İSMAİL TÜRKMEN

SEVDİN DE KARŞI MI DURDUM


Acıları mesken tutmadım be yüreğim
Sen sevdin de ben mi karşı durdum
Acıları demet yapıp bir köşene
Dertlere sarmadım seni
Acıları mesken tutmadın be yüreğim
Sen sevdin de ben mi karşı durdum

Kader geceleri yazmış bana yaren
Geceler de yalnızlığı sana
Yaslamış, sevgi susuzluğunda
Serap görüp de aldanmanı ben söylemedim
Sevilmene ben mi neden oldum
Yalnızlık çölünde vaha koştun da
Vahanın suyunu ben mi kuruttum
Serapları bakışlarına ben mi sardım

Sen yalnız, ben sensiz
Yaşarken gecelerde, aşkı yaşamdan
Kurduğun düşleri, ben sildim yüreğim
Uzandın gül koklamaya da
Gül dikenlerini ben mi serdim sana
Acıları mesken tutmadım be yüreğim
Sen sevdin de ben mi karşı durdum

Yudumladığın, şarap kadehindeki son yudum
Badeyi paylaştığın sevdana
Kavuştun da ben mi ayırdım
Yıldızlarda okurken ismini, yakamoz gözlerin
Bakışlarına hüzün perdesini ben mi gerdim
Acıları mesken tutma be yüreğim
Sen sevdin de ben mi karşı durdum

Gece giden güneş, seherde döner
Değerini bilmeyen gider,
Bir gecenin sabahında, acılara merhem
Sevgi dolu bir yürek de seni sever
Acıları mesken tutuşun onda biter
Sen, seveni sev yeter.
İSMAİL TÜRKMEN

NE YAPTIM
Ne yaptım da gece oldun bana?
Yıldızları indirmedim mi sana?
Bütün çiçekleri sermedim mi ayaklarına?
Gecene yakamozları atmadım mı?
Deniz kabuklarında ses olup fısıldamadım mı?
Sevdiğimi nazlı yüreklim sana.
Ne yaptım da gece oldun bana?
Sabah çiçeklere düşen çiğ mi oldu?
Sensizliğe düşen gözyaşlarım,
Kan olup aktı da gül taçları mı sandın?
Dizelerimde sevda mı anlatmadım mı?
Gözlerine bakıp dünyayı gezmedim mi?
Ne yaptım da gece oldun bana?
Deryada yüzen denizanalarını toplamadım mı?
Gül tenini yakmasın diye,
bütün güllerden dikenleri ayıklamadım mı?
Batmasın diye yüreğine.
Hüzünleri hapsetmedim mi geceye?
Dolmasın diye gözlerine.
Elimde yüreğim karşılamadın mı?
Ayla, yıldızla bir güne gelen ışıkları,
Sana olan özlemlerim bitmesin diye,
Zindanlarında boğmadım mı hasreti?
Gecelerde seni yaşarken düşlerimde,
Ne yaptım da gece oldun bana?
 
 
İsmail TÜRKMEN