БОЯЗИД БИСТОМИЙ
Боязид Бистомий Эроннинг Бистом шаҳридан туғилган йили аниқ эмас, 875 йилда вафот этган — форс суфийлик оқимининг асосчиларидан бири. Тайфурия суфийлик тариқатининг пири. Унинг бобоси исломни қабул қилган зардуштийлардан бўлган, бутун умрини асосан Бистомда ўтказган. Вафотидан кейин уни Султон ал-орифин лақаби билан атай бошлаганлар. (Википедия)
 Боязид хафа ҳолда ўлтирган эди, буни кўриб бир муриди унинг хафачилигининг сабабини сўради.
«Эй (доим) осмони фалакнинг устида юрган, Арш фазосига ҳам қадами етган устоз! Кўнглинг қандай бир ишдан бу қадар эзилмоқда? Бундай қийналишингга нима сабаб бўлди?»
Пир кўзидан ёш тўкиб, ҳатто ўтли бир оҳ тортиб, деди:
«Бу шундай ғамки, мени адо қилди. Бу ғала-ғовур билан тўла дунёда одамлар кўп-у, аммо ҳеч ким йўқдек. Ҳар кишининг кўзига ўзининг иши яхши кўриниб, бошқа бир одамни йўқлаган ҳақиқий бир инсон йўқ! Бу атрофда бундай киши борлигини аниқ билмайман. Бўлса ҳам, дунёдан ўтиб кетган кишилар орасида бўлиши мумкин”.
Бу жавобдан савол берган изтироб чекиб, яна деди:
«Эй Қуёшдек олижаноб зот! Эл орасида бундай одам йўқ деяр экансан, ўшандай  кишилар доирасига ўзинг мансуб эмасмисан?»
Шайх жавоб берди:
«Эй иши гумроҳлик бўлган, ишларнинг сирларидан ҳам огоҳлиги бўлмаган инсон! Мен ўзим ҳам ўзимга ўхшаган юз минг сарсон-саргашта юрган, кўзининг ёшлари бағрининг қони билан қоришиб кетганлардан мен. Кимки имон билан кетмаса, билгилки, бундайларни одам дейиш мумкин эмас. Оламда қанчадан-қанча катта ва кичик менга ўхшаган, сенга ўхшаган ҳар хил одамлар бўлиб, ҳаммамиз шундай ташвиш тиғидан жароҳатда, барчамиз шундай мотамга гирифтормиз.
Кимнинг ичи бундай ғуссадан қон бўлмаган? Бу гапнинг маъноси кимга аён эмас?
Бирон киши жони билан видолашар экан, унинг имони бўлмаса, демак, унинг ҳамроҳи ҳам йўқ. Қачонки жаҳон аҳлининг барчасида аҳвол шундай экан - буёғида саволга ўрин йўқ».
Савол берган мурид бундай дурга ўхшаш маъноли гапларни қулоғи билан эшитар экан, оғзи садаф оғзидек хомуш бўлганича қолди.
Алишер Навоийнинг «Ҳайрат ул-аброр» достонидан
(http://ziyouz.uz/old/hikmatlar/ibratli-hikoyatlar/2014-01-21-14-58-50)

Боязид Бистомий (қуддиса сирруҳо) ҳазратларидан сўрадилар:
“Шайxингиз ким?” Айтди:
“Бир xотиндир”. “Не важҳ ила?” – дедилар.
“Бир куни важд ва тавҳид шавқи билан саҳрода кетар эдим. Бир xотинга дуч келдим. Бир қоп уни бор эди.  “Шуни элтгин”, деди. “Менинг кучим етмас”, деб бир арслонга ишорат қилдим, қопни унга юкладим.
Аммо кароматим изҳоридан қўрқиб, xотинга дедимки: “Бозорга етгач, кимни кўрдим дейсан?” “Золим ва раъно (ўзига бино қўйган) Боязидни кўрдим”, дегайман”. “Нега?” дедим. “Бу арслонни Аллоҳ юк учун яратдими? Нега унга юк юклатурсан? Сен истайсанки, шаҳар xалқи сенинг арслонга юк ортганингни кўрсинлару, сени соҳиби каромат десинлар, шундайми? Эй Боязид! Бу ишинг золимлик ва ўзига бино қўйишлик эмасми?” “Оре, золимлик ва ўзига бино қўйишлик”, деб йиғладим. Тавба қилдим”. (зиёуз.сом)


Йўлдошев Сарварбек. Асака т. "Мирзо Шариф" масжиди имом хатиби

БАХТЛИ ИНСОНЛАР
Биз шу ўткинчи дунёда истиқомат қилар эканмиз, токи танамизда жонимиз бор экан, дунё матосига эҳтиёжимиз бўлади. Банданинг ожизлик сифати ҳам шу-да! Шунинг учун шаратимиз аҳкомларида тиркчилик қилиб, ҳалол ва покиза ризқ излашликка тарғиб қилинади. Бандага берилган ризқ ҳам Аллоҳ таолонинг иноми саналади.
Убайдуллоҳ ибн Муҳсин Ансорий ал-Хатмийдан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам:
«Кимки нафси омон, хотиржам ва жасади саломат ҳамда ҳузурида бир кунлик ризқи бўлса, гўёки дунёни тўлалигича ўзига бўйсундирибди», дeдилар. (Тeрмизий ривояти)
Абдуллоҳ ибн Амр ибн Оссдан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам:
«Кимки мусулмон бўлиб, эҳтиёжига етарли ризқ бeрилган бўлса ҳамда Аллоҳ таоло бeрган нарсасида қаноатли бўлса, батаҳқиқ нажот топибди», дeдилар. (Муслим ривояти)
Абу Муҳаммад Фазола ибн Убайд Ансорийдан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам:
«Бир киши Исломга ҳидоят қилинган бўлса ҳамда эҳтиёжига етарли ризқ бeрилиб, у киши ўша ризққа қаноат этган бўлса, бунча ҳам яхши», дeдилар. (Тeрмизий ривояти)
Ибн Аббосдан (р.а.) ривоят қилинади. Бу зот:
«Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам  кeчаларни кeтма-кeт оч ўтказардилар. Оилаларининг бирор егулиги бўлмас эди. Кўпинча ейдиган нонлари арпа унидан тайёрланган бўлар эди», дeдилар. (Тeрмизий ривояти)
Ризқ бизларга берилган неъматлигини эътироф этган ҳолда, унинг чора ва тадбирларини кўришлик, борига шукрона ила қаноатда бўлишлик ҳам банданинг вазифаси. Бўлмаса банда ҳаргиз тўймайди.
Ибн Аббос ва Анас ибн Моликдан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам :
«Агар одам боласининг бир водий тилласи бўлса, у киши икки водий тиллоси бўлишини яхши кўради. Унинг оғзини қабр тупроғидан бошқа нарса тўлдира олмайди. Аллоҳ тавба қилувчиларнинг тавбасини қабул қилади», дeдилар. (Бухорий ва Муслим ривоятлари) Дарҳақиқат, одам боласи нафсининг кўйига кирса, ҳар қанча бойлик бўлса тўймайди. Шунинг учун аввало қаноатда бўлиши керак.
Айтишларича, одамларнинг бахтлироқлари қуйидагилардир:
1. Қалби илмга ташна кишилар;
2. Жисми сабр қилувчи кишилар;
3. Қўлида бор нарсаларга қаноат қилувчи кишилар.
Ваҳб ибн Мунаббаҳ ал-Яманийнинг айтишларича, Тавротда шундай ёзилган екан:
«1. Очкўз киши дунёга подшоҳ бўлса ҳам, барибир фақирдир.
2. Итоаткор кишига агар у қул бўлса ҳам, одамлар итоат қиладилар.
3. Қаноат қилувчи киши агар оч бўлса ҳам, барибир бойдир».
(манба: Риёзус солиҳийн. Абу Закариё Яҳё ибн Шараф Нававий ва Мунаббиҳот. зиёуз.cом кутубхонаси)


Сотволдиев Ҳусанбой. Асака т. "Икром ҳожи" жомеъ масжиди имом хатиби

Қуролли кучлар
Бизлар ўз мустақил йўлига эга бўлган мустақил юрт фуқароларимиз. Бугунги кунда бизнинг ўз устувор йўналишларимиз бор. Бугунги кунда биз ўз эркимиз учун бошқалар билан ҳисоб китоб қилишга муҳтож эмасмиз. Бугун биз шундай Ватанда яшамоқлик бахтига мушарраф бўлдикки, барча моддий ва маънавий бойликлари шу юрт, шу захматкаш халқнинг ўзиникидир!
Бугун бизнинг чегараларимиз дахлсиздир. Чегарачи аскарларимизнинг ҳушёрликлари ва тажрибаларидан кўнглимиз тўқ. Юртимизнинг хоҳлаган гўшасига куннинг исталган пайтида боринг, ўз уйингиз, ўз маҳаллангизда юргандек хотиржамсиз.
Бугун замонавий технологияларга эга бўлган армиямиз борлигидан кўнглимиз хотиржам. Маълумки, Мустақиллигимизнинг илк йиллариданоқ мамлакатимиз мудофаасини кучайтириш масаласи давлатимиз сиёсатининг энг муҳим устувор йўналишларидан бири сифатида белгилаб олинди.   1993 йилнинг 29 декабрида 14 январь юртимизда “ Ватан ҳимоячилари куни” деб эълон қилинди.
Бугунги кунда ҳаётнинг ўзи Қуролли Кучларни бошқариш, режалаштириш ва қўллаш тизимида замонавий ахборот-коммуникация технологиялардан кенг фойдаланиш, бошқарувнинг информацион воситалари ва ҳарбий алоқа тизимларини уйғунлаштиришни тақозо этмоқда.    Ўтган давр мобайнида амалга оширилган кенг кўламли ислоҳотлар туфайли юртимиз хавфсизлигини, сарҳадларимиз даҳлсизлигини ишончли ҳимоя қилишга, аҳолимизнинг тинч ва осуда ҳаётига қарши қаратилган ҳар қандай ғаразли уринишларнинг олдини олишга қодир бўлган, ихчам, тезкор, ташкилий жиҳатдан мукаммал, замонавий қурол-яроғ ва ҳарбий техника билан таъминланган миллий армиямиз шакллантирилди. 
   Бугунги кун юртимиз ўғлонлари буюк бобокалонимиз издоши бўлиб келмоқда. Улуғ аждодларимизнинг маънавий олами хусусида фикр юритганда, бутун дунёга маълум ва машҳур бўлган  Соҳибқирон Амир Темур бобомиз ҳақида алоҳида тўхталишимиз табиийдир. Чунки азму шижоат, мардлик ва донишмандлик рамзи бўлган бу мумтоз сиймо буюк салтанат барпо этиб, давлатчилик борасида ўзида ҳам амалий, ҳам назарий мерос қолдирди, илму фан, маданият, бунёдкорлик, дин ва маънавият ривожига кенг йўл очди. Юқорида келтирилган фикр-мулоҳазалар ва далиллардан кўриниб турибдики, давлат арбоби ёшлигидан жуда тадбиркор, ишнинг кўзини биладиган киши бўлган, у айниқса, бошқарувнинг нозик, кўпчилик учун тушуниш қийин бўлган сирларини яхши ўзлаштирган. Унинг дунёқарашида давлатга, ҳарбий ишларга бўлган қизиқиши ёшлигидан уйғонади. Уни уламолар имтиҳон қилишиб, қувват хотирасига тасаннолар айтишган. Ўн икки ёшга тўлганида у: Болаларча ўйинлардан орланадиган бўлади ва вақтини ўзига тенгқур ўспиринлар билан ўтказишга ҳаракат қилади.
 Юрагида Ватан ва халқ севгиси маҳкам жой олган шижоатли ўғлонлар юрт сарҳадларини сергаклик билан қўриқламоқдалар. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам айтадилар:
“Кечалари Аллоҳдан қўрқиб ёш тўккан кўзни ва Аллоҳ йўлида тунларипосбонлик қилиб, мижжа қоқмаган кўзни дўзах оташи куйдирмайди”. 

Исомиддин Сайфуллаев. Асака туманидаги Имом Муҳаммад жомеъ масжиди имом хатиби

Мустақил юрт мудофааси
Истиқлол — бебаҳо бойлигимиз! Уни асраб-авайлаш, мустаҳкамлаш эса ҳар биримизнинг энг олий бурчимиздир. Бу борада Қуролли Кучларимиз сафида хизмат қилаётган мард ва жасур Ватан ҳимоячиларининг беқиёс хизмати юксак эътирофга лойиқ.14 январь — Ватан ҳимоячилари куни тинчлик хотиржамлик ва осойишталик посбонлари байрами сифатида нишонлаш юр-тимизда анъанага айланган. Байрамни кенг нишонланиши замирида теран маъно мужассам. Зеро, она юртда тинчлик ва осойишталик барқарор, сарҳадларимиз мустаҳкам экан, халқимиз кўнглига шоду хуррамлик сиғади, тоат-ибодатлар оминликда адо этилади, байрамлар ярашади, ҳаётимизнинг ободлиги давом этади.
Кишилик жамиятидаги инсон ҳаёти фақат тинчлик ва омонлик билангина маъно ва мазмунга зга бўлади, Зеро, тинчлик — бу омонлик ва хотиржамлик асосидир. Жамият имон камолоти ва ҳаловатига тинчлик пайтидагина эришади.
Қуролли Кучларимизнинг ўтган 2 тарихига назар ташлайдиган бўлсак, миллий армиямизни тубдан ислоҳ қилиш натижасида Ватанни ҳимоя қилиш шарафли касбга айланганини кўришимиз мумкин. Ушбу давр ичида ҳарбий хизматнинг нуфузи бениҳоя ортди. Кўча-кўйда ҳарбий либосдаги йигитларга янада ҳавас ва ҳурмат билан қарайдиган бўлдик. Тақдирини юрт ҳимояси билан боғлаган асл ўғлонлар халқимиз меҳрини, эътиборини, ғамхўрлигини ҳамиша юракдан ҳис қилиб яшаяптилар.
Тинчликни мустаҳкамлаш йўлида ҳар бир киши ўз бурчини сидқидилдан, ихлос ва эътиқод ила бажармоғи даркор. Айникса, Ватан ҳимояси жабҳаларида хизмат қилаётган ҳар бир ҳарбий хизматчи ўзига топширилган вазифани Аллоҳ ва инсонлар ҳузурида улуғ масъулият деб эътироф этар экан, албатта у муқаддас ҳарбий қасамёдни, ваъдаларини бажаришга доим шай бўлади.
Ватан ҳимоячиси бўлиш энг шарафли бурчдир. Киндик қони тўкилган Ватанни, шу мустақил она юртни кўз қорачиғидай асраб-авайлаш инсон учун гўё ўз оиласини, шаънини, ор-номусини, имон-эътиқодини ҳимоя қилиш кабидир. Бу йўлда фидойи бўлган киши юксак мақомга етиши, улкан ажрлар соҳиби бўлиши ҳақида башоратлар мавжуд. Ҳазрати Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳ йўлида бир кун ёки бир кеча чегара пойлаган кишига, бир ой кундузи рўза тутиб, кечаси ибодат қилганлик савоби ёзилади…,», -деб марҳамат қилган эканлар.
Ҳар қандай давлатнинг мустақиллиги, халқнинг эрки унинг ўз армияси, Қуролли Кучлари томонидан ҳимоя қилиниши керак. Зотан, ўз истиқлоли ва озодлигининг қадрини билмайдиган, уни ҳимоя қилолмайдиган, бунга куч-қурби етмайдиган миллат ҳеч қачон эркин яшай олмайди, кимгадир итоат этишга, бўйин эгишга мажбур бўлади.
Дарҳақиқат, ўз мустақиллигини, тинчлигини асрай олган давлатгина барқарор ривожланади, тинч¬лик, хотиржамлик, осойишталик қарор топган мамлакат гуллаб-яшнайди. Биз келажаги буюк давлат қуришни ўз олдимизга улуғ мақсад қилиб қўйган эканмиз, бунинг учун биринчи навбатда, мамлакатимиз мудофаасини мустаҳкамлашга катта эътибор қаратишимиз табиийдир.

Муҳаммадсобир Иминов. Асака туманидаги Ҳазрат Умар масжиди имом хатиби

Навқирон фасл
Инсон умри йил фасллари кабидир. Баҳорда навниҳол бўлиб униб-ўсиб, ёзда мевалар тугиб, кузда бор ғосил бериб қишда сукунат бағрига чўмгандек. Ўша фасллар ичида ёшлик фасли айни чиниқиш ва гуркирар фасли. Бу фаслда инсон кунига ривожланиш имкониятига эга бўлади. Шу фасл келажак ҳосилининг мўл бўлиши учун улкан ғаниматдир. Шунинг учундирки, ҳарбий хизмат айнан шу даврга тўғри келади.
Дарҳақиқат, ҳарбий хизмат инсонни ҳақиқатан ҳам  ҳар томонлама чиниқтиради. Айниқса туғилганидан бери онасининг иссиқ бағрида эркатой бўлиб, отасининг давлатли соясида танти бўлиб ўсган йигитлар ҳарбий хизматда ҳаётнинг барча жабҳаларини кўришига тўғри келади. Ташқи ҳаётни кўради. Унинг ҳали етилиб пишмаган дунёқараши куртак очади. Қалбида Ватанга муҳаббат, тупроғига меҳр, қишлоғига соғинч, атрофидаги инсонларга оқибат каби юксак инсоний туйғулар шаклланади. Келгуси турмушдаги аччиқ-чучук ҳаётга руҳан тайёргарлик кўради.
Зотан инсон тирик экан Аллоҳ таоло уни турли синовлар ила имтиҳон қилади. Гоҳо ризқини мўл-кўл қилиб берса, гоҳида фақирлик билан синаб кўради. Баъзида нима ишга қўл урмасин, омади келаверади. Яна шудай кунлар келадики, у кунларнинг шиддатидан иродасиз инсоннинг ҳаётдан хафсаласи совиб кетади. Ана шундай имтиҳондан ўзини йўқотмай, омад келса шукр қилиб, омад кетганда сабр қилган инсон охири зафар топади. Бундай синовлардан ўтиш учун эса мустаҳкам ирода, мулоҳазали тафаккур, вазмин табиат бўлиши лозим. Бу сифатлар эса ҳарбий хизматда ҳар қачонгидан  ҳам кўпроқ сайқаллашади. Ва яна энг муҳими улкан ажр ва мукофотларга етишиш имконига эга бўлади.
Ўзининг ҳарбий қобилияти ва сафарбарлигини йилдан-йилга ошириб бораётган миллий армиямизга барча турдаги ҳарбий техника ва ахборот-коммуникация технологияларидан самарали фойдалана оладиган, чуқур билимли, жисмонан бақувват ва маънавий баркамол кадрлар керак бўлади. Миллий армиямиз бугун тинч-осойишталигимиз ҳимоячисигина эмас, балки ёшларда мустаҳкам ирода ва характерни шакллантирадиган, жисмоний чиниқиш ва юксак инсоний фазилатларни камол топтирадиган ўзига хос мактабга айланди.   Абу Ҳурайра разияллоҳу анҳудан ривоят қилинишича  Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи ва саллам:
“Аллоҳ йўлидаги ғубор билан Жаҳаннамнинг тутуни ҳеч қачон бир одамнинг юзида жам бўлмайди”, – деб марҳамат қилганлар. (Насаий ривояти)
Илоҳим қадамларидан чанглар таратиб юрган аскарларимизни, зобитларимизни ҳамиша Ўз паноҳида асрасин. Осойишталигимиз бардавом бўлсин.

   Қамариддин Шаробиддинов. Асака туманидаги Имом Абу Юсуф жомеъ масжиди имом хатиби

Фаровонлик сабабчилари
Бугунги кунда ҳаётимизнинг тинч ва осуда ўтиши, болаларнинг чопқиллаб ўйнашлари, кексаларнинг хотиржам ухлашлари, аёлларнинг ҳадиксиз юришлари – булар ҳаммаси Аллоҳ таоло томонидан бизга инъом этган тинчлик ва хотиржамликнинг самарасидир.
Бу сабаб дунёда ҳар бир ҳодиса сабабларга асосида пайдо бўлишини эътиборга олсак, шу тинчлигимиз сабабчилари кечасию кундузи мижжа қоқмай, ҳар нафасда ҳушёрлик мақомида бедор бўлиб турган инсонлар – Ватан ҳимоячилари сабабидандир. Ватан ҳимояси шундай шарафли касбдирки, бутун юртнинг, бутун халқнинг тақдири шу инсонларга чамбарчас боғлиқ бўлади. Бу ҳақда қанча ёзсак камлик қилади.
Тинчликни мустаҳкамлаш йўлида ҳар бир киши ўз бурчини сидқидилдан, ихлос ва эътиқод ила бажармоғи лозим. Айниқса, Ватан ҳимояси жабҳаларида хизмат қилаётган ҳар бир ҳарбий хизматчи ўзига топширилган вазифани улуғ масъулият деб билмоғи ва ҳарбий қасамёдни, ваъдаларини бажариши вожибдир.
Шунингдек, Ватан ҳимоясида фақат ҳарбий кишилар эмас, балки шу заминда яшаётган, шу юрт ҳавосидан нафас олаётган ҳар бир фуқаронинг виждон олдидаги, Ватан олдидаги вазифасидир.
Бу эса тинчлик учун ҳар ким ўз соҳасига кўра ҳисса қўшиши, тинчлигимизга ҳасад қилгувчи ҳар қандай инсоннинг ҳар қандай ҳолатига бепарво бўлмасликдир.
Буюк аждодларимиз юрт ҳимояси йўлида шаъни, ору номусини, имонини ўртага қўйиб, ёвга қарши курашган. Замонлар, маконлар ўзгарса-да, Ватанга муҳаббат, имонга садоқат моҳияти асло ўзгармади. Она-Ватан ҳимояси мавзусида сўз борар экан, Темур Малик, буюк саркарда Амир Темур, Жалолиддин Мангуберди каби улуғ юртпарварлар, Ватан озодлиги йўлида қўлида тиғ ва туғ ила жон берган Шайх Нажмиддин Кубро, Ватан ҳажри ва доғида ёниб ўтган Бобур Мирзолар ибрати бизга яқин замонда яшаб юрт мустақиллиги ва халқ озодлиги йўлида азиз жонини, муборак қонини фидо қилган ватанпарвар, халқпарвар инсонларнинг муҳаббати нақадар улуғ, имонлари қанчалик мустаҳкам экани яна бир бор кўз ўнгимизда намоён бўлади.
Дарҳақиқат, Қуролли Кучларимиз ёшларнинг иродасини тоблайдиган, уларни ўз Ватани ва халқига садоқат руҳида тарбиялайдиган жасорат ҳамда матонат мактабига айланди. Ўз навбатида, ўғлонларимизнинг ҳарбий хизматга қизиқиш ва интилиши тобора  кучайиб бораётир. Бу эса ўз навбатида келажагимиз янада фаровон, турмушларимиз янада чароғон бўлишининг нишонасидир.

Бахтиёржон Хайитбоев.  Асака туманидаги Мулла Абдулазиз жомеъ масжиди имом хатиби

ШАРАФЛИ КАСБ
Дунёда касб-корлар, ҳунарлар жуда кўп. Лекин улар орасида энг муқаддас, энг шарафли касб бор. Бу она Ватанни ҳимоя қилиш, унинг сарҳадларини кўз қорачиғидек асрашдир. Бу ҳар бир фуқаронинг, ҳар бир йигит учун шон-шарафга айланиб қолган. Биз бежиз Ватан деган муқаддас тушунчага она сўзини қўшиб айтмаймиз. Чунки Ватан онадек буюк, онадек улуғ, онадек ягона ва бетакрордир. Шу боис мамлакатимизда ҳар йили Ватан ҳимоячилари куни кенг ва тантанали нишонланади.
Ҳар қандай давлатнинг мустақиллиги, халқнинг эрки унинг ўз армияси, Қуролли Кучлари томонидан ҳимоя қилиниши керак. Зотан, Юрбошимиз таъкидлаганидек, ўз истиқлоли ва озодлигининг қадрини билмайдиган, уни ҳимоя қила олмайдиган, бунга куч-қурби етмайдиган миллат ҳеч қачон эркин яшай олмайди, кимгадир итоат этишга, бўйин эгишга мажбур бўлади.
Шу нуқтаи назардан, мустақиллик йилларида мамлакатимизда замонавий миллий армияни ташкил этиш бўйича улкан ишлар тизимли ва босқичма-босқич равишда амалга оширилди. Бугунги кунга келиб ана шу ислоҳотлар ўзининг ижобий натижасини бермоқда. Буни миллий армиямиздаги ахлоқий-руҳий, маънавий муҳитнинг бутунлай янгиланганида, жамиятимизда армияга ва ҳарбий хизматга нисбатан ёндашув тамомила ўзгарганида яққол кўришимиз мумкин.
Бугун армияда хизмат қилишнинг нуфузи жуда баланд. Йигитларимиз учун ҳарбий соҳада хизмат қилиш, нафақат фахрли бурч, балки чинакамига юксак шон-шарафга айланди. Барча ота-оналар ўз фарзандлари вояга етгач, унинг Қуролли Кучларимиз сафларида хизмат қилишини ният қилишади. Чунки замонавий жанговар техник қуролларни мукаммал эгаллаган йигитларимиз миллатнинг, юртнинг ифтихори бўлишаётганини ҳаммамиз кўриб турибмиз.
Маълумки, Ўзбекистон Республикаси Қуролли Кучлари Ўзбекистон Республикасининг давлат суверенитетини ва ҳудудий яхлитлигини, халқимизнинг тинч ва осуда ҳаётини ҳимоя қилиш учун ташкил этилади. Конституциямизда мустаҳкамлаб қўйилган ушбу тинчликсевар, илғор норма Ўзбекистон Республикасининг бошқа бир қатор қонун ҳужжжатларида ҳам ўз ифодасини топган. Жумладан, Ўзбекистон Республикаси Ҳарбий доктринаси мудофаа характерига эга бўлса, мамлакатимиз Ташқи сиёсий фаолияти Концепциясида Ўзбекистон Республикаси ҳудудида хорижий давлат ҳарбий базалари ва объектлари жойлаштирилишига йўл қўйилмаслиги қайд этилган. Шу билан бирга, халқаро ва минтақавий муаммоларни, улар қанчалик чигал бўлмасин, тинч йўл билан, сиёсий музокаралар орқали ҳал қилиш йўлидан бориш, ҳарбий-сиёсий блокларда иштирок этмаслик, ҳар қандай давлатлараро тузилмалар ҳарбий-сиёсий блокка айланган тақдирда улардан чиқиб кетиш каби Ўзбекистоннинг принципиал позицияси ҳам мазкур Концепцияда ўз ифодасини топди.
Шариатимиз таълимотларида ҳам Ватан ҳимоясига алоҳида этибор қаратилган. Жумладан Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи ва саллам марҳамат қилганлар:
 “Кимки Аллоҳ таоло йўлида бир кун ёки бир кеча чегара пойласа, унга бир ой кундузи рўза тутиб, кечаси ибодат қилганлик савоби ёзилади. Кимки сарҳадни қўриқлаб турганда ҳалок бўлса, унга ҳам худди шундай ажру-савоб мукофоти бўлади ва шаҳидлик мақоми берилиб, барча фитналардан омонда бўлади”.
Бизлар ўз фарзандларимизга ана шу улуғлар йўлини, уларнинг она Ватан ҳимояси ва манфаати йўлида кўрсатган буюк жасоратлари ва садоқатларини англатмоғимиз лозим. Шундагина уларнинг дилидан Ватанга муҳаббат туйғулари, юртни ҳар қандай кучлар хуружидан ҳамиша ҳимоя қилиш ҳисси мустаҳкам ўрин олади. Бу туйғулар нақадар улуғлиги ҳақида Ҳазрати Али каррамаллоҳу важҳаҳу бундай деган эдилар: “Она-Ватанни севиш туфайли дунё обод бўлур”.
Юртимиз ободлиги ва тинчлиги абадий бўлсин. Шонли ҳарбийларимизни Аллоҳ таоло ҳамиша Ўзи асрасин!

Абдураззоқ Фармонов. Муҳиддин саҳҳоф жомеъ масжиди имом хатиби. Асака тумани

Жаннат сари йўл
Ҳар ким ўзининг киндик қони тўкилган юртга содиқ қолиши, шу бртни кўз қорачиғидек асраб авайлаши, уни ҳимоя қилиши инсоний бурч ва тириклик деб номланмиш буюк немат олдида гардандаги шарафли вазифаси ҳамдир. Шунингдек инсоний бурч ҳам шуни тақозо қилади. Инсоннинг ақли ҳам, жамият тараққиёти ҳам, юрт фаровонлиги ҳам, қонунчилик ҳам шуни тақозо қилади. Жумладан бахтимис қомуси – Ўзбекистон Республикасининг Конституциясида ҳам бу бурч алоҳида белгилаб қўйилган:
Ўзбекистон Республикасини ҳимоя қилиш – Ўзбекистон Республикаси ҳар бир фуқаросининг бурчидир.
(Ўзбекистон Республикаси Конституцияси, 52-модда)
 
Юртимизда яшаётган миллатлардан ташкил топган офицерлар, аскарларнинг сарҳадларимизни мустаҳкам ҳимоялаш ҳамда осойишталикни таъминлаш йўлида олиб бораётган саъй-ҳаракатлари натижасида миллий армиямиз  нуфузи кундан-кунга ошиб бормоқда.
Бугунги кунда бир йиллик муддатли ҳарбий хизматга чақирув танлов асосида амалга оширилмоқда. Ҳарбий хизматнинг янги тури – сафарбарлик чақируви захираси ўзининг самарали эканини исботлади. Жойлардаги мудофаа ишлари бошқарма ва бўлимлари замон талаблари асосида жиҳозланаётгани эса чақирилувчиларни сифатли тиббий кўрик ва синовлардан ўтказиш учун зарур қулайлик яратиб, Қуролли Кучларимиз шахсий таркибини яхши тайёрланган, бақувват ва мард йигитлар билан тўлдириш имконини бермоқда.
Пайғамбаримиз (сол¬лаллоҳу алайҳи ва саллам) тавсия қилганларидек, ўғил болаларга сувда сузиш ва отда чопиш каби машқларни пухта ўргатиб, уларни Ватанга, эл-юртга садоқат руҳида тарбиялашимиз зарур. Дарҳақиқат, энг қадрли неъматлардан бири тинчлик ва хотиржамликдир. Мана шу осудаликни ҳеч иккиланмай бепоён Ватанимиз сарҳадларини мардона қўриқлаб турган юрт посбонларининг хизмати деб айта оламиз.
Ҳақиқатан ҳам шу қутлуқ юртни, шу она Ватанни қўриқлаш, шу халқ тинчлиги йўлида фидойи бўлиш шарафлидир ва айтиш мумкинки, жаннат сари қадам қўймоқдир. Бу сўзимизга ушбу ҳадиси шарифлар далил бўлур:
Ҳазрати Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) муборак ҳадисларида мусулмон киши ўз жони, шаъни, ота-онаси, опа сингилларини ташқи ёвлардан ҳимоя қилиб, дунёдан ўтса, унга Аллоҳ йўлида шаҳид бўлганнинг мақомини берилишини башорат қилганлар.
   Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) тавсия қилганларидек, ўғил болаларга сувда сузиш ва отда чопиш каби машқларни пухта ўргатиб, уларни Ватанга, эл-юртга садоқат руҳида тарбиялашимиз зарур.

Муҳаммадқудратбек Дадабоев. Асака туманидаги Ҳолмадодхоҳ масжиди имом хатиби

Кам енг!
Иброҳим Нахаъий айтади: «Сизлардан аввал кимлар ҳалок бўлган бўлса уч хислат сабабидандир: гапнинг кўпи, овқатнинг кўпи ва уйқунинг кўпи. (“Мунаббиҳот”)
Уйланиш одоби. Имом Ғаззолий
www.ziyouz.com kutubxonasi 52
Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам Оиша разияллоҳу анҳога шундай дедилар:
«Кўп емоқдан сақлан! Чунки, бир кунда икки марта емоқ - кўп емоқ саналади». (Байҳақий «Шуаб» китобида ривоят қилган)
Бир киши таомланишни кунда бир мартага туширишни истаса, тонг отишдан аввал саҳарлик вақти ейиши у учун мустаҳабдир. Таҳажжуд номозидан сўнг ва бомдод номозидан аввал ейиши керак. Агар шундай қилса, кундузги чеккан очлиги учун рўзанинг савобига эришади. Айниқса, меъданинг бўшлиги боис кўнгли покланади, фикрлари тиниқлашиб, ҳузурга эришади.
Осим ибн Қулайбнинг Абу Ҳурайрадан (р.а) қилган ривоятига кўра, Расулуллоҳ (с.а.в.) тунги намозларини оёқлари шишгунича ҳам ўқирдилар.
Бухорий ривоятига кўра, Расулуллоҳ (с.а.в.) шундай деганлар:
«Қайсингиз тунги ибодатни узайтирмоқ истасангиз, саҳаргача етказинг!»
Агар рўзадорнинг кўнгли оқшомдан сўнг емоққа майл этса, бу ҳол саҳар вақтида уни кўнгил ҳузуридан қолдиради. Бу ҳолда қилинадиган энг яхши ҳаракат - таомини иккига бўлиб, бир қисмини ифтор вақтида, бир қисмини эса саҳар вақтида ейди. Шу тариқа ўша кишининг ҳам нафси таскин топади. Таҳажжуд асносида вужуди енгиллашади. Кундуз очлиги кучли бўлмайди.
Яҳё ибн Муоз шундай деганлар: «Эй сиддиқлар жамоаси! Фирдавс жаннатидаги зиёфат учун нафсларингизни очиқтирингиз! Чунки овқатланиш иштаҳаси нафснинг очиқтирилиши микдорига кўра бўлади».
Салафи солиҳийн лаззатли таомлардан жуда қўрқишар ва улар бахтсизлик аломати деб билишар эди. Ҳазрати Умар (р.а) асал аралашган совуқ сув ичмоқдан сақланардилар ва шундай дердилар: «Бунинг ҳисобидан мени қутқаринг! Аллоҳ таоло учун лаззатларни тарк этмоқ ва нафс хоҳишига қарши чиқмоқдан буюкроқ бир ибодат йўқ!».
Утбатул Ғулом бир кун Абдуллоҳ ибн Зайдга шундай дедилар:
«Фалон киши етган нафс даражалари ҳақида гапирилади. Мен ўз нафсимда бундай даражаларни сезмаяпман». Абдулвоҳид дедиларки:
«Чунки сиз нон билан хурмо ҳам ейсиз. У эса нонга бошқа ҳеч нарса қўшмайди».
«Агар хурмо емоқни тарк этолсам, мен ҳам ўша даражага ета оламанми?»
«Ҳа шундай», деди у.
Бундан сўнг Утбатуъл-Ғулом йиғлай бошладилар.
«Хурмо учун йиғлаяпсизми?», деб сўрашди дўстлари. Абдулвоҳид ибн Зайд дўстларига шундай дедилар:
«Уни ўз ҳолига қўйинг! Чунки унинг нафси хурмони тарк этмоқ билан қарорининг тўғрилигини англади».
(Уйланиш одоби. Имом Ғаззолий. ziyouz.com kutubxonasi)

Бахтиёржон Хайитбоев. Асака т. "Мулла Абдулазиз"  жомеъ масжиди имом хатиби

Чин инсоний хислат
Кечиримли бўлишлик чин инсоний саховатдир. Кечиримл бўлишни эплай олган инсондан бошқа кўплаб яхшиликларни кутса бўлади. Кечиримли бўлмаганлардан эса яхшилик умид қилиб бўлмайди. Буни инсон табиати ҳам яхши англайди. Негаки, кечиримсиз инсондан ҳар қандай ёмонлик кутса бўлади.
Анас ибн Молик разияллоҳу анҳудан ривоят қилинди: "Бир яҳудий хотин Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламга қўйнинг захар солинган гўштини олиб келди. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам гўштдан едилар. Кейин ўша яҳудий хотинни келтирдилар.
"Эй, Аллоҳнинг расули! Бу жуҳуд хотинни ўлдирайликми?" – сўрадилар.
Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам жавоб бердилар:
"Йўқ, ўлдирманглар", дедилар.
Анас разияллоҳу анҳу айтади:
"Мен бу заҳарлик гўштнинг асари доим Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг қизил ўнгачлари (лаклуклари)да қолганини ҳис қилардим ва сезиб юрар эдим".
Ваҳб ибн Кайсан деди: "Абдуллоҳ ибн Зубайр разияллоҳу анҳу минбарга чиқиб:
خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ
"Кечиримли бўл, яхшиликка буюр ва жоҳиллардан юз ўгир”. (Аъроф.199) - деган ояти каримани ўқиб:
“Аллоҳ таоло "Кечиримли бўл”, деб буюрди. Унинг номи билан қасамёд қилиб айтаманки, Аллоҳ таоло афв қилишни фақат кишиларнинг ахлоқидан олишга буюрди. Мен кишилар билан суҳбатлашар эканман, афв қилишни албатта уларнинг ахлоқидан оламан", деган эдилар.
Абдуллоҳ ибн Аббос разияллоҳу анҳу айтдилар: "Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам:
"Кишиларга исломни ўргатинглар, уларга қийин эмас, енгил йўлни кўрсатинглар, қачон жаҳлингиз чиқса, жим туришга ўрганинг", дедилар".
(Ал-адаб ал-муфрад. Имом Исмоил ал-Бухорий. зиёуз.cом кутубхонаси)
Абу Лайс Самарқандий раҳимаҳуллоҳ айтади: “Киши иложи борича инсонлар билан муроса қилиши, улар билан тортишмаслиги, хусуматлашмаслиги лозим. Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам:
"Аллоҳ мeни бутларга сиғинишдан қайтарганидан кeйин энг аввал қайтарган нарсаси – хамр ичиш ва кишилар билан урушиб тортишишдир"  деганлар.”
Жобир разияллоҳу анҳу Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади:
"Инсонлар билан муроса қилиш садақадир".
Саид ибн Мусайябдан ривоят қилинади – Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам:
"Аллоҳга иймон кeлтиришдан кeйинги энг ақлли иш инсонлар билан муроса қилишдир. Киши кeнгаш маслаҳатидан ҳалок бўлмайди. Киши ўзининг фикри билан кифояланса, бахтли бўлолмайди. " деганлар.
Ҳазрат Али каррамаллоҳу важҳаҳу бир куни хизматкор қулини чақирдилар. Қул жавоб бермади. Яна чақирди. Жавоб бермади. Учинчи марта чақирганида ҳам жавоб бермади. Бориб қараса, шунчаки ёнбошлаб ётибди. Ҳатто ухлаб ҳам қолган эмас.
Ҳой ғулом! Чақирганимни эшитмадингми? – сўради ҳазрат Али разияллоҳу анҳу.
Эшитдим, – бамайлихотир жавоб берди қул.
Унда нега жавоб бермадинг?
Барибир мени жазоламаслигингизни билганимдан хотиржам бўлиб, боргани эриниб ётавердим, – деди қул. Шунда Али разияллоҳу анҳу:
Ундай бўлса сени Аллоҳ йўлида озодсан, – деб озод қилиб юборди.

Азизбек Жабборов. Асака т. "Мамир қори" жомеъ масжиди имом хатиби