29-боб. Тонг отгандан кейин қуёш чиқиб бслгунча намоз сқилмайдир
Ҳазрат Умар разисллоҳу анҳу: «Аабий саллаллоҳу алайҳи ва саллам тонг отгандан кейин қуеш чиқиб бслгунча ва асрдан кейин куёш ботиб бслгунча намоз Ўқимакни манъ қилдилар»,— дейдилар.
Ибн Умар разисллоҳу анҳунииг айтишларича, А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Қуёш чиқаётган ва ботаётган вақтда сқиган намозингиздан савоб умид қилмангиз!» — деб айтган срканлар.
Ибн Умар разисллоҳу анҳунинг сна бир бошқа ривостларига ксра, А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Агар қуёш юзидан пардасини олаётган срса, буткул олиб| бслғунча ёким парда тортаетган срса, буткул тортиб бслғунча намозингизни кечиктирингиз!» — деб айтган срканлар. Абу Ҳурайра разисллоҳу анҳунинг айтишларича, А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам икки хил келишувни, икки хил кийим киймакни ва икки намозни сқимакни мант қилган срканлар: тонг отгандан кейин қуёш чиқиб бслгунча ва асрдан кейин қуёш ботиб бслгунча намоз сқимак баданга ёпишиб турадирган ва бадани ксриниб турадирган) кийимларни киймак; биров бирлан тил бириктириб, душманлик ҳамда алоқа қилмак.

30- боб. Қуёш  ботмай туриб  сқилган  намоз савобсиздир
Ибн Умар разисллоҳу анҳунинг аътишларича, А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Бирортангиз қуёш чиқаетган ва батаётган пайтда намоз сқисангиз, савобдан маҳрум бслғайдирсиз!» — деб айтган срканлар.
Абу Саъид  Худрийнинг айтишларича,  А асулуллоҳ салаллоҳу алайҳи  ва  саллам:   «Тонг  отгандан  кейин   қуёи чиқиб бслгунча ҳам,  асрдан кейин қуёш   ботиб бслгунча ҳам намоз сқилмағайдир»,— деб айтган срканлар.
Химрон ибн Аббон қсйидаги %адисни ривост қиладирлар «Муовис бир куни:  «Сизлар сқиётган намозни А асулулло: саллаллоҳу алайҳи ва саллам бирлан бирга юриб ҳам биро] марта  сқиганларини  ксрмаганмиз,   у  киши  асрдан  кейи! икки ракъат намоз сқимдкни манъ қилган срдилар»,— деб айтдилар». а Хафс ибн Осимнинг Абу Хурайрадан нақл қилишларичш А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи  ва  саллам  тонг отгандан кейин   қуёш   чиққунча   ва   асрдан   кейин   қуёш   ботгунча намоз сқимакни макруҳ қилган срканлар.

31-боб. Аср ва тонг отгандан кейинги намозлардан бошқасини манъ қилмаган киши хусусида
Ибн Умар разисллоҳу анҳу   «Мен биродарларим нечук намоз сқиётганларини ксрган срсам, шундок, намоз сқийдирмен. Мен бирор кипжнинг кечаси ва кундузи, истаган пайтда намоз сқимоғига қарши срмасмен, қуёш чиқаётган! ва қуёш батаётган пайтда сқимаса, басдир»,— дейдилар.

32-боб. Асрдан       кейин      сқиладирган      қсшимча ва шунга схшаш намозлар ҳақида
Умму   Салама  ривост   қиладирлар:    «Аабий   саллаллоҳу алайҳи    ва    саллам    асрдан    кейин    икки    ракъат    намоз сқидилар-да, «Ҳали Абд ул-Қуддус қабиласидан келган кишилар менинг пешиндан кейин икки ракъат намоз сқимоғимга халал бердилар»,— дедилар».
Оиша разисллоҳу анҳо ривост қиладирлар: «Худо ҳаққи, Жаноб А асулуллоҳ Оллоҳга рспара бслгунларига (вафот стгунларига) қадар пешин ва асрдан кейин сқийдиган икки ракъат намозларини сира тарк стмадилар. У киши кексайиб қолиб, сша намозларни кспинча стириб сқийдирган бслиб қолганларида Оллоҳга рспара бслдилар (вафот стдилар). Жаноб А асулуллоҳ қсшимча икки ракъат намозни умматларим ҳам срганиб олиб, қийналиб қолмасинлар деб, масжидда сқимас срдилар, аксинча умматларига енгиллик сратмоққа интилар срдилар».
Ҳишомнинг оталари ривост қиладирлар: «Оиша разисллоҳу анҳо: «А­й, синглимнинг сғли (жисним) Аабий саллаллоҳу алайҳи ва саллам асрдан кей-инги икки ракъат намозни менинг ҳузуримда сқимаган кунлари бслмаган-дир»,— дедилар».
Оиша разисллоҳу анҳо: «А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам бомдоддан олдинги ва асрдан кейинги сқийдирган икки ракъат намозларини сширмас ҳам срдилар, сълон ҳам қилмас срдилар»,— дейдилар.
Асвад ва Масруқ разисллоҳу анҳумонинг аътишларича, Оиша онамиз: «А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам кунда асрдан кейинги икки ракъат намозни сқимай менинг ҳузуримга келмас срдилар»,— деган сканлар.

33- боб. Ҳаво   булут  бслган   куни   намозни  сртароқ сқимоқ ҳақида
Абу Мулайҳ ривост қиладирлар: «Ҳаво булут бслган куни Бурайда бирлан бирга срдик. Ул: «Аамозни сртароқ сқингиз! Аабий саллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Аср намозини сқимаган киши гсёким бирор иши барбод бслған киши снглиғдир!»—деганлар»,— деб айтди».

34- боб. Азон вақти стган бслса ҳам азон айтилгани тсғрисида
Абу Қатода оталаридан нақл қиладирлар: «Биз А асулуллоҳ саллаллоху алайҳи ва саллам бирлан бирга кечаси йслга чиқдик. Йслда учраган қавмлардан бири: «А А асулаллоҳ, бизга бир меҳмон бслиб кетсангиз!» — дейишди. Жаноб А асулуллоҳ: «Ухлаб қолиб, намозга туролмай қолғайсизларми, деб қсрқғаймен»,— дедилар. Шунда Билол: «Мен сизларни уйғотиб қсюрмен»,— деди. Меҳмондорчиликдан кейин уйқуга ётишди, Билол туссига сстаниб
ухлаб қолди. Аабий саллаллоҳу алайҳи ва саллам уйғотганларида офтоб юзидан ниқобини олган срди. Жаноб А асулуллоҳ: «А­й Билол! Қани айтганингни қилганинг?» — дедилар. Билол: «Уйқу мени енгиб қсйибдир»,— деди. Жаноб А асулуллоҳ: «Оллоҳ таоло истаган вақтида жонингизни олиб, истаган вақтида сизга жон ато стғайдир, сй Билол, турғил, азон айтиб, одамларни намозга чақирғил!» — дедилар. Кейин, туриб таҳорат қилдилар. Қуёш кстарилиб, кун ёришиб кетганда намоз сқидилар».

35- боб. Вақт  стган  бслишига қарамасдан  одамлар бирлан жамоат бслиб намоз сқимоқ хусусида
Жобир ибн Абдуллоҳ ривост қиладирлар: «Хандақ Куни қуёш ботгач, Умар ибн Хаттоб келиб, Қурайш кофирлари-ни сска бошладилар, сснг: «А А асулаллоҳ, қуёш ботай деб турганда зсрға аср сқиб улгурдим»,— дедилар. Жаноб А асулуллоҳ: «Худо ҳаққи, намоз сқимабсен»,— дедилар. Кейин, Батҳонга жснадик, 'етиб боргач, таҳорат олдилар, биз ҳам таҳорат олдик. Сснг, қуёш ботгач, аср сқидилар, ундан кейин шом сқидилар».

36- боб. Бирор намозни ссидан чиқариб сқимаган одам ссига тушганда сша намознигина иода қилгайдир (қайта сқиғайдир)
Иброҳим разисллоҳу анҳу: «Кимки йигирма йил давомида намозлардан бирини сқимаган срса, сша сқимаган намозинигина иода қилғайдир»,— дейдилар.
Анас разисллоҳу анҳунинг айтишларича, "Аабий саллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Кимки бирор намозни унутиб сқимаган срса, ссига тушганда сқИғайдир, сқилмай қолган намоз учун сша намознинг сзини иода қилмакдан бошқа каффорат йсқдир, (Оллоҳни) хотирлаб намоз сқиғил!» — деган :сканлар.

37- боб. Аввал қазо бслган намоз сқилғайдир
Жобир разисллоҳу анҳу ривост қиладирлар: «Хандақ куни Умар ибн Хаттоб Қурайш кофирларини сскиб: «А А асулаллоҳ, қуёш ботай деб турганда зсрға аср сқиб улгурдим»,— дедилар. Кейин, Батҳонга бордик. Қуёш ботгандан сснг аср, кейин шом сқидилар».

38- боб. Хуфтондан кейин гаплашиб стирмоқни ёқтирмаганликлари ҳақида
Абу Минуол ривост қиладирлар: «Отам бирлан бирга Абу Барзанинг ҳузурларига бордик. Отам ул кишига:«А асулуллоҳ саллаллоху алайҳи ва саллам беш вақт намозни нечук  сқир   срдилар,   бизга   айтиб   беринг!»— дедилар.   Абу Барза: «Сизлар   увло   деб   атайдирган   пешинни   кун   оққан пайтда,   асрни  бирортамиз   шаҳарнинг  снг   чеккасига' бориб уйимизга қайтганимизда ҳам  куннинг тафти  ҳали слмаган пайтда    сқир    срдилар    (Шом    ҳақида    айтган    ссзларини ссимдан чиқариб қсйибдирман), хуфтонни срса, кечиктириб сқимакни афзал ксрар срдилар, хуфтондан олдин ухламак-Аи  ҳам,   ундан  кейин  ссзлашиб  слтирмакни  хам  ёқтирмас срдилар.     Бомдодни    киши    енида    слтирган    намозхонни танийдирган даражада ҳаво ёришганда сқиб бслур срдилар ва   олтмиштадан   юзтагача   ост   тиловат ' қилур   срдилар»,— деб айтдилар».