10-боб. Кун оққанда пешин сқимоқ ҳақида
Жобир разисллоҳу анҳу: «Аабий саллаллоҳу алайҳи васаллам кун каттик қизиган пайтда намоз сқир срдилар»,—дейдилар.
Анас ибн Молик разисллоҳу анҳу ривост қиладирлар: «А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам кун оққанда, чиқиб, пешин сқидилар. Сснг минбарга чиқиб, қиёмат! ҳақида ва сшал куни бсладирган буюк ишлар тсғрисида сслаб, ссзладилар. Кейин: «Кимки бирор нарса тсғрисида, ссрамоқчи срса, ссрасин, ксзим очиқлиғида илгари мен сизларга айтиб бермагаиим нарсалар хусусинда ссраб қолингиз!»—дедилар. Шунда одамлар йиғидан сзларини тис олмадилар, Жаноб А асулуллоҳ бслсалар, нуқул: «Ссраб қолингиз!» — дер сдилар. - Иттифоқо, Абдуллоҳ ибн Ҳузофа ас-Саҳмий срнидан туриб: «Менинг отам кимдир?» — деди. Жаноб А асулуллоҳ:; «Отанг Ҳузофадир»,— дедилар, кейин: «Яна ссрангиз!»—' деб такрорлайвердилар. Шунда Умар тиз чскиб туриб: «Биз Оллоҳни раббимиз деб, исломни динимиз деб, Муҳам-мадни пайғамбаримиз деб тан олдик»,— деди-да, жим қолди. Жаноб А асулуллоҳ: «Ҳозиргина менга мана шул девор томонда жаннат бирлан дсзах ксрсатилди, мен бунчалик схшилиғ ва ёмонлиғни ксрмаган срдим»,— дедилар».
Абу Барза разисллоҳу анҳу ривост қиладилар: «Аабий саллаллоҳу алайҳи ва саллам бомдодни ҳар биримиз ёнимиздаги намозхонни танийдирган даражада ҳаво ёришганда сқир срдилар ва олтмиштадан юзтагача ост тиловат қилур срдилар. Лешинни кун оққанда, асрни срса, бирортамиз шаҳарнинг снг чеккасига бориб қайтганимизда ҳам куннинг тафти ҳали слмаган пайтда сқир срдилар».
Шуъба разисллоҳу анҳу ривост қиладирлар: Абу Барза шом ҳақида не деганин билмасман, ёдимдан чиқибдир, -лекин у: «Жаноб А асулуллоҳ хуфтонни туннинг учдан бир қисмини стказиб сқийверар срдилар»,— деганди, кейин сна: «Тун срим бслганда»,— деб қсшиб ҳам қсйганди».
Анас ибн Молик: «Жазирама иссиқ кунлари А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламга иқтидо қилиб лешин сқисак, пешонамиз ер тафтидан куйиб қолмоғидан қсрқиб, кийимимизга сажда қилур срдик»,— дейдилар.
