Xatolaring kerak ularga

Shundaylar bor, senga lutf aylab,
Do‘stman, deya qo‘lin tutarlar.
Lekin har zum qadaming poylab,
Xato qilishingni kutarlar.

Xato qilsang, ularga bayram,
Yo‘qsa, zahru zaqqum yutarlar.
Mayli, jindek, zarra bo‘lsa ham,
Xato qilishingni kutarlar.

Xatolaring kerak ularga,
Shox-novdangni darhol butarlar.
Tag‘in kunni ulab tunlarga,
Xato qilishingni kutarlar.

Axtarurlar hamisha illat,
Yetti pushting go‘rin titarlar.
Faqat unma, ulg‘ayma faqat,
Xato qilishingni kutarlar.

Ular senga bir umr yo‘ldosh,
Sodiq hamroh kabi o‘tarlar.
Qabring uzra egsalar ham bosh,
Xato qilishingni kutarlar.

A.Oripov

Meni olib keting

Tinch edi hamma yoq, tinch edi har yon,
Titradi go‘yoki yer bilan osmon.
Boshimga xastalik tushdi nogahon,
Meni olib keting o‘z diyorimga.

Issiq jon, deydilar, jon bo‘lsa bo‘lar,
Payt kelsa chechak ham sarg‘ayar, so‘lar.
Kim bilgay paymonang qay yerda to‘lar,
Meni olib keting o‘z diyorimga.

Ginam bor bu yurtning na havosidan,
Mehribon doktorning na davosidan.
Qaytarmang xastani muddaosidan,
Meni olib keting o‘z diyorimga.

Sha’nimga g‘ayurlar bir so‘z demasin,
Har kim o‘zi tortar umr kemasin.
Hech kimni mushtoqlik dardi yemasin,
Meni olib keting o‘z diyorimga.

Talpingan diyorim, u - O’zbekiston!
Sehrini aytishga bormi hech imkon!
Yo‘q, o‘zga yurtlarda berolmasman jon,
Meni olib keting o‘z diyorimga.

A.Oripov

O'zbekistonim, Senga

Aylayin qalbimni tortiq nurli bo‘stonim, senga,
Sen vatandirsan, fidodir tanda bu jonim senga.

Bebahosan, asragayman gavharim, deb men seni,
Sen qarog‘ bo‘lsang agarda, sadqa mujgonim senga.

Sendan ayru dam uzundir, lahzalar ham yilga teng,
Bir umrga lek barobardir kerak onim senga.

Har bir ahling bitta yulduz, kavkabistonim o‘zing,
To hayotdirman, charog‘im, shu’layi shonim senga.

Yoru do‘stlar jam bo‘libdir, to‘y qilur o‘zbek elim,
Men degayman xush kelibsan, do‘stu mehmonim, senga.

Xizmatingga shay erurman, mehnatingda ham o‘zim,
Baxtiyorman, sarf etolsam borki imkonim senga.

Dilda borim sen uchundir, qo‘lda torim sen uchun,
Qayda bo‘lsam talpinurman, O’zbekistonim, senga.

Abdulla Oripov

O'zbegim
Tarixingdir ming asrlar
Ichra pinhon o'zbegim,
Senga tengdosh Pomiru
Oqsoch Tiyonshon, o'zbegim.

So'ylasin Afrosiyobu
So'ylasin O'rxun xati,
Ko'hna tarix shodasida
Bitta marjon, o'zbegim.

Al Beruniy, Al Xorazmiy,
Al Farob avlodidan,
Asli nasli balki O'zluq,
Balki Tarxon, o'zbegim.

O'tdilar sho'rlik boshingdan
O'ynatib shamshirlarin
Necha qon, necha sulton,
Necha ming xon, o'zbegim.

Tog'laring tegrangda go'yo
Bo'g'ma ajdar bo'ldi-yu,
Ikki daryo - ikki chashming,
Chashmi giryon, o'zbegim.

Qaysari Rum nayzasidan
Bag'rida dog' uzra dog',
Chingizu Botu tig'iga
Ko'ksi qalqon, o'zbegim.

Yog'di to'rt yondin asrlar
Boshingga tiyri kamon,
Umri qurbon, mulki toroj,
Yurti vayron, o'zbegim.

Davr zulmiga va lekin
Bir umr bosh egmading,
Sen - Muqanna, sarbador - sen,
Erksevar qon, o'zbegim.

Sen na zardusht, sen na buddiy,
Senga na otash, sanam,
Odamiylik dini birla
Toza imon, o'zbegim.

Ma'rifatning shulasiga
Tolpinib zulmat aro,
Ko'zlaringdan oqdi tunlar
Kavkabiston, o'zbegim.

Tuzdiyu Mirzo Ulug'bek
Ko'ragoniy jadvalin,
Sirli osmon toqiga ilk -
Qo'ydi Narvon, o'zbegim.

Mir Alisher na'rasiga
Aks-sado berdi jahon,
She'riyat mulkida bo'ldi
Shohu sulton, o'zbegim.

Ilmu she'rda shohu sulton,
Lek taqdiriga qul,
O'z elida chekdi g'urbat,
Zoru nolon, o'zbegim.

Mirzo Bobur - sen, fig'oning
Soldi olam uzra o't,
Shoh Mashrab qoni senda
Urdi tug'yon, o'zbegim.

She'riyatning gulshanida
So'ldi mahzun Nodira,
Siym tanni yuvdi ko'z yosh,
Ko'mdi armon, o'zbegim.

Yig'ladi furqatda Furqat
Ham muqimlikda Muqiym,
Nolishingdan Hindu Afg'on
Qildi afg'on, o'zbegim.

Tarixing bitmakka, xalqim,
Mingta Firdavsiy kerak,
Chunki bir bor chekkan ohing
Mingta doston, o'zbegim.

Ortda qoldi qo'hna tarix,
Ortda qoldi dard, sitam,
Ketdi vahming, bitdi zahming,
Topdi darmon, o'zbegim.

Bo'ldi osmoning charog'on
Tole xurshidi bilan,
Bo'ldi asriy tiyra shoming
Shu'laafshon, o'zbegim.

Men Vatanni bog' deb aytsam,
Sensan unda bitta gul,
Men Vatanni ko'z deb aytsam,
Bitta mujgon o'zbegim.

Faxr etarman, ona xalqim,
Ko'kragimni tog' qilib,
Ko'kragida tog' ko'targan
Tanti dehqon, o'zbegim.

O'zbegim deb keng jahonga
Ne uchun madh etmayin!
O'zligim bilmoqqa davrim
Berdi imkon, o'zbegim.

Men buyuk yurt o'g'lidurman,
Men bashar farzandiman,
Lekin avval senga bo'lsam
Sodiq o'g'lon, o'zbegim.

Menga Pushkin bir jahonu
Menga Bayron bir jahon,
Lek Navoiydek bobom bor,
Ko'ksim osmon, o'zbegim.

Qayga bormay, boshda do'ppim,
Shuhratim, qadrim buyuk,
Olam uzra nomi ketgan
O'zbekiston, o'zbegim.

Bu qasidam senga, xalqim,
Oq sutu tuz hurmati,
Erkin o'g'lingman, qabul et,
O'zbegim, jon o'zbegim.


E.Vohidov

Sevgi
Sevgi shunday navbahorki,
U tikandin gul qilur,
Toshga jonu til bag'ishlab,
Zog'ni ham bulbul qilur,

Sevgi shunday dard erurki,
Barcha bo'lg'ay mubtalo,
Mubtaloni neki qilsa
Telba bu ko'ngil qilur.

Sevgi shunday tangridirki,
Unga tengdur shoh, gado,
Qulni aylab shohu sulton,
Shohni bo'lsa qul qilur.

Sevgi shunday bir olovki,
Jonga undan yo'q omon,
Gulxanida o'rtab-o'rtab,
Bir kun oxir kul qilur.

Sevginingdir hukmi mutlaq,
Istasa shaydolarin
Chashmi giryonidan ummon,
Ohidan dovul qilur.

Sevgiga she'r bitding, Erkin,
Besabab ermaski, ishq -
Aylagach ko'ngulni ishg'ol,
She'r ila mashg'ul qilur.

E.Vohidov

Donishmand Tabib
Alqissa juda qadim, jaholatli zamonda,
Bir donishmand, ulug' hakim , o'tgan ekan jahonda.
U kun bu'yi giyoh terib, kezib bog'u biyobon,
Odamlarga shifo berib, yashar ekan shodumon.

Unga ming bir mushkul dardning, ayon bo'lib shifosi,
Odamlarning bora-bora ortaverdi ihlosi.
Tabobatga qalban, ruhan, fido qilib o'zini,
Ohir bir kun nashtar bilan ochdi ko'rning ko'zini.

Rivoj topmish sohib hislat, donishmandga madadkor,
Lekin qayda bo'lsa shuhrat, yon boshida hasad bor.
Davohonlar, parihonlar, o'quvchilar chilyosin,
Hullas yurtda bor nodonlar, boshladilar ig'vosin.

"Bandasiga bermoq doru, yaratganga isyondir
Demak tabib ishi makru, o'zi esa shaytondir"
Bu so'zlarni chin deb bildi nodon, johil olomon,
Donishmandni sazo qildi, kaltakladi beomon.

Cho'g temirda ko'ksin dog'lab, dorga osmoq bo'ldilar,
So'ng bo'yniga harsang bog'lab, suvga bosmoq bo'ldilar.
So'ng suvni ham, harsangni ham hayf bilib "shayton" ga,
"Yoqing" - dedi eng bosh hakam,-"Olib chiqib maydonga"

Keng maydonga ustun ko'mib, bog'ladilar hakimni.
So'ng temirni o'tga qo'yib, dog'ladilar hakimni.
Buyurdilar: "Yoqing shitob, Azroilning oshnasin"
Dedi : "kimga kerak bo'lsa savob, cho'p keltirib tashlasin"

"Savob" uchun kimdir o'tin, kimdir tashlar dona has.
Hakim boshin mag'rur tutib, johil elga qaramas.
Shu payt tabib sari bir chol, asta kela boshladi,
Quchog'ida bir bog' pohol, g'aram uzra tashladi.

Dedi: "Asl tug'ilganda , basir edim men o'zi,
Sen duoning kuchi birla ochib qo'yding ko'r ko'zim.
Tangri bilib yaratgan ko'r, davo qilding ne uchun?
So'roqda men manglayi sho'r, nima deyman Mahshar kun.

Haq yo'lidan ozgan odam, davo qilib ne berding,
Meni bir yo'l u dunyom ham, bu dunyomdan ayirding.
Ko'rligimda bu dunyoni tasavvurda ko'rardim.
Dunyodagi bor odamni mushfiq bilib yurardim.

Shafqat ila kim nonu, kim chaqa tashlab ketardi,
Men ham shunga to'ygan edim, shu ham menga etardi.
Qornim to'ysa saodatim, yo'q tuman hil tilaklar,
Ham ulfatim, hamsuhbatim, jajji shirin go'daklar.

O'ylar edim dunyoda bor musaffolik, soddalik,
Ko'zim ochib ilk bor ku'rdim, berahmlik, sohtalik.
O'g'irligu, fahshni kurib, jim yurarkan odamlar.
O'z do'stiga kulib turib, tig' urarkan odamlar.

Bir yonga boq; Ayshu-ishrat.Bir yonga boq: Ohu-voh,
Bu kun mening ko'nglimda g'ash, imonimda ishtivoh.
Derdim, yurtni bir bor ko'rsam, ko'rdim : ko'nglim to'q endi,
Yo'lda yotgan ko'rchalik ham, e'tiborim yo'q endi.

Ado bo'ldim, to'yib ketdim, Ado bo'lsam mayliga,
Yo qaytadan usha g'arib, gado bo'lsam mayliga.
Ko'r bo'lsam ham mayliga...
Bu so'zlarni eshitdi-yu, faryod urdi donishmand,
"Yoqing"- deya so'radi u, "olov bo'lsin sarbaland

To'yib ketdim bu dunyodan, hech toqatim qolmadi,
Mendan shifo oldi olam, odam shifo olmadi.
Jaholatning zahri tekkan nodon, johil, gumrohlar,
Davosiga ojiz ekan, men kashf etgan giyohlar.

Ko'r ko'zlarga nur bahsh etdi, men kashf etgan giyohlar,
Qalb kuzini ochmoqqa lek kamlik qildi hunarim.
Odamlarga men yahshilik, qilmoq bo'ldim , netayin?
Manglayda shu ekan bitik, yoqing kuyib ketayin."

O't yoqdilar yondi gulhan, qaro bo'ldi samovot,
Jaholatning hukmi bilan ado bo'ldi buyuk zot.
Gulhan yondi ko'kka o'ralib, cho'gi har yon sochildi,
Shu olovdan elning,ajab, aql ko'zi ochildi.

Yigladilar aza tutib, o'kindilar, kuydilar,
Yillar o'tib donishmandga oltin haykal qo'ydilar.
E, voh, hakim ko'zi bilan ko'rsaydi bu hurmatni,
Lekin olim o'zi bilan olib ketdi hikmatni...

Qo'y, ey, ko'nglim, sen bu qadar dahshatni kam o'ylagin,
Senga nasib bo'lgan davron, sozin chalib kuylagin.
Shukronalik, mayni ichib, yayrab qolgin har nafas,
Bu dunyodan bir kun kechib, ketguvchi bir biz emas.

Qo'y, ey, ko'nglim, Haq muhabbat, she'r zavqiga qo'naylik.
O'tda yonish bo'lsa mayli, she'r o'tida yonaylik.
Faqat bizga g'am u qadar, qayg'u hasrat yot bo'lsin,
To biz uchun jon berganlar, RUHI DOIM SHOD BO'LSIN!

E.Vohidov

Tushlik tanaffus
Sokingina yashar edi u, na shodligi ayon, na dardi,
Tongda to'gri ishga borar u, oqshom to'gri uyga qaytardi.
Ulfati yo'q, ko'cha kezmagan, maishat ne bilmagan odam.
Birov sezib, birov sezmagan, borligi-yu, yo'qligini ham.
Bir mo'minga doir bir qotil, esh bo'lganday yorug' dunyoda,
Manglayiga bitgandi hotin, azozildan ming bor ziyoda.
Cho'ntagiga erning to'r halta, qulog'iga solib olam gap,
Ro'yhat qog'oz bilan albatta, kuzatardi har kun ertalab.

Sodda, noshud, oriq, kichkina; har kun uyda o'tirib oqshom,
Gazetdan ko'z olmay tinchgina, eshitardi hotindan dashnom.
Tiriklikning tashvishi, g'ami, hammani ham qilgandek ado,
Uchdi bir kun umrining shami, bu olamdan ketdi benavo.

Hotin ku'zni ochib g'aflatdan. Bildi; tayanch tog'i yo'qoldi.
Shaddod hotin shunda da'fatan, mushtiparga aylandi, qoldi.
Ko'rgilikning bari da'fatan, qazo boqmas nola-yu, zorga,
Mana u ham bir kun odatan, sham ko'tarib keldi u ayol.

Qudrat tilang uning sabriga, uni kutar bunda turfa hol:
Qotib qoldi: eri qabriga sham yoqardi o'zga bir ayol.
Qotib qoldi. To'plab nihoyat, bor makri-yu irodasini,
Yashiroldi ko'zdagi hayrat, va hayojan ifodasini.

Ayol sari yurdi beparvo. Salom berdi, so'rab kechirim,
Dedi ko'ngil olgandek go'yo: "Kim bo'ladi bu odam?"- "Erim"
"Erim"- bu so'z hotin qalbiga, olovli o'q bo'lib sanchildi,
Endi bildi, er uni nega, hush ko'rmasdi, ha endi bildi.

Nahot shunday beozor odam, nahot bo'lsa boshqa hotini,
Qani endi shundan keyin ham, oqlab ko'ring erkak zotini.
Qani endi go'rni ochsa-yu, bevafoni tutsa so'roqqa,
So'ng eriga qo'shib mana bu, megajinni ko'msa tuproqqa.

E, voh, ayol g'azabidan ham, makridan ham asra hudoyim,
Yondirsa-da ichini alam, savol so'rar yana muloyim.
"Bolalarchi?"- "Qolmadi yodgor. Menga uning yodi kifoya,
G'ayriodat ishq bu betakror, eshitsangiz qilay hikoya.

Men u bilan tushlik chog'ida, oshhonada dastlab ko'rishdim,
Men stolning narigi yog'ida, U bu yoqda o'tirgancha jim,
Ovqatlandik ertasiga ham, indininiga shu bo'ldi takror,
Ettinchi kun deganda ilk bor, "Yahshimisiz"-, dedi bu odam.

Tanishuv kun bo'ldi bu bizga, salomlashib yurdik necha kun.
Kechirasiz, ne bo'ldi sizga? Titrayapsiz, singiljon, nechun?"
"Hechqisi yo'q, sovqotdim bir oz. Davom eting "- "Hullasi kalom,
Bir-birovga o'rgandik oz-oz, bir-birovga bog'landik tamom.

Shunday ekan qismat hohishi, Men ham edim dunyoda tanho,
U, kamina beozor kishi, dardlarimga bo'ldi oshino.
Men-ku yolg'iz edim; na otam, na onam bor, na oilam bor.
Yolg'iz ekan dunyoda u ham: Farzandlar g'o'r, HOTIN DILOZOR.

Sodda noshud, ko'rimsiz; ammo, qalbi uning bir olam edi,
Teran fikrat, hislar musaffo, fidoiylik jamuljam edi,
E, voh, qadrin bilmadi dunyo, loyda yotgan dur edi bu zot,
Mening zulmat hayotim aro, "yarq" etgan bir nur edi, bu zot.

Dardlashardik bechora bilan, ikkimizda nadomat afsus,
G'am-anduhlar izhori bilan, o'tar edi tushlik tanaffus.
U so'zlardi, men tinglar edim, men so'zlardim, kuyardi u ham.
Gohi uzoq o'tirardik jim...Ko'zimizga cho'kib tubsiz g'am.

Mening ko'zim derdi: "Ey, aziz, qayda eding o'ttiz yil avval?"
Uning ko'zi derdi: "Foydasiz. Bu dunyoda baht yo'q mukammal"
Mening ko'zim derdi:"Men muhtoj. Qidirgandim seni bir umr"
Uning ko'zi derdi:"Na iloj. Kech bo'lsa ham ko'rishdik. Shukr"

So'rsalarki :"Qay vaqt saodat, bo'lgan sening umringga oshno?"
Derdim:"BESH YIL, HAR KUN BIR SOAT, faqat tushlik tanaffus aro"
O'zga makon, o'zga zamonda. Paydo bo'lgan olis yulduzlar,
El ko'zidan pinhon osmonda. Ko'rishgandik faqat kunduzlar.

Bu ham turmush... Mana nihoyat, judo bo'ldik, bor gap shu singil
Tamom bo'ldi dardli hikoyat..."

Oqshom cho'kar, tushar qorong'u, hazonlarni supurar shamol,
Yarimta oy surgancha hayol, sokingina taratar yog'du.
Qabristonda qolmagan odam, huvillagan sukunat aro,
Bir qabr uzra yonar ikki sham... Ikki ayol yig'lar besado...

E.Vohidov

"Fors taronalari" turkumidan
Sergej Eseninning "Persidskiye motivi" she'riy turkumidan Erkin Vohidov tarjimasi
Dog’lar ketmish majruh ko’ngildan,
Mast vasvasa qo’zg’amas tug’yon.
Men dardimga Tehron gulidan,
Choyhonada topoldim darmon.

Choyhonachi — baquvvat, o’ktam.
Qoyil qolsin rus, deb, choyimga.
O’tkir aroq, may o’rniga ham,
Achchiq-achchiq choy tutar menga.

Siyla, mezbon, ammo had bilan,
Bog’ing aro turfa gullar bor.
Oqshom menga niqob ostidan,
Dilbar ko’zin suzmadi bekor.

Rossiyada gulday qizlarni,
Tutqunlikda saqlamas erlar.
Sarmast etar bo’sa bizlarni,
Bexanjaru bamakru bezar.

Bu tong yuzli dildor qoshimda,
Bir bor xirom etsa noz bilan.
Shohi ro’mol solgum boshiga,
Yo’llariga — sheroziy gilam.

Mezbon, choy qo’y menga lolagun,
Shoir senga so’ylamas yolg’on.
Ehtiyot bo’l o’zingga bugun,
So’ngra mendan qilmagin gumon.

Eshikka ko’p qarayverma sen,
Gulbog’ingga baribir yo’l bor.
Oqshom menga niqob ostidan,
Dilbar ko’zin suzmadi bekor.


* * * * *

Shahinam, o mening Shahinam,
Bilsang, shimol Vatandir,menga.
Dalalardan so'ylaymi senga,
Oy nur sepgan boshoqlardan ham,
Shahinam, o mening Shahinam.

Bilsang, shimol vatandir menga,
Unda oy ham yuz bora ulkan.
Sheroz qancha bo'lmasin ko'rkam,
Aziz o'lka Ryazandir menga,
Bilsang, shimol vatandir menga .

Dalalardan so'ylaymi senga?
Sochim olmish bugdoyidan rang.
Barmog'ingga o'ra hohlasang,
Zarra og'riq sezilmas menga,
Dalalardan so'ylaymi senga?

Oy nur sepgan boshoqlardan ham,
Oltin sochim so'ylasin, dildor.
Kul, o'yna-yu, dalamni zinhor
Eslatmagin menga, jonginam,
Oy nur sepgan boshoqlarni ham.

Shahinam,o mening Shahinam,
Shimol yoqda bir nozanin bor:
Senga o'xshar,g'oyatda dildor,
Balki meni o'ylar ul sanam"¦
Shahinam, o mening Shahinam.

* * * * *

Deding: Sa'diy doimo yorning
Siynasidan olarkan bo'sa.
Xudo haqqi, shoshma dildorim,
Qochmas axir o'rganish bo'lsa.

Deding: Qur'on so'zi azaldan
"Al qasosu minal haq, tamom!"
Men tug'ilgan bo'lsam Ryazanda,
Qaydan tanish bo'lsin bu kalom.

Sen kuylading:"Front ortida,
Gullar bor-ki qizlardan go'zal".
Boy bo'lsaydim qo'shiq bobida
To'qir edim boshqa bir g'azal.

Gar qizlardan bo'lsa ziyoda,
Men gullarni kesardim butkul.
To ko'rmayin yorug' dunyoda,
Sahinamdan suluvroq bir gul.

O'git bilan qiynama endi,
O'gitlaring menga ne darkor.
Shoir bo'lib dunyoga keldim,
Shoir kabi o'paman dildor.

* * * * *

Men Bosforda bo'lmaganman hech,
Uni so'ylab berolmam senga.
Lekin moviy ko'zlaring har kech,
Dengiz bo'lib ko'rinar menga.

Qilmaganman Bog'dodga safar,
Karvon bilan eltmadim xino.
Ammo bir zum tin olsam netar,
Tizzangga bosh qo'yib dilrabo.

Shafqat ayla jonginam derman,
Ham qilurman qancha iltijo,
Rossiyada mashhur shoirman,
Nechun zarra qilmaysan parvo?!

Kuy taratar qalbimda garmon',
Qaydadir it hurar oydin kech.
Eron qizi,moviy, bepoyon,
Yurtni ko'rging kelmaydimi hech?

Bunda ko'ngil yozgani emas,
Izlab keldim hayolan seni.
Oqqushqanot qo'llar har nafas
Og'ushiga chorladi meni.

Nolishim yo'q o'tgan umrimdan,
Ammo horg'in dil izlar orom.
Dilbar, menga quvnoq yurtingdan,
Biror narsa so'yla bu oqshom.

Afsun bilan tarqat o'ylarim,
Toki chiqsin ko'nglimdan garmon',
Toki o'sha shimol dilbarin
O'ylamayin, qilmayin armon.

Men Bosforda bo'lmaganman hech,
Ammo so'ylab berurman senga.
Chunki moviy ko'zlaring har kech,
Dengiz bo'lib ko'rinar menga.

* * * * *

Za'far yurtga nur to'kar oqshom,
Bog`da gullar javlon urgan payt,
Kel, jonginam , qo'shiq ayt, Hayyom-
Kuylab o'tgan qo'shiqlardan ayt
Bog'da gullar javlon urgan payt.

Oy nuriga g'arq bo'lgan Sheroz,
Parvonadek uchar yulduzlar.
Menga yoqmas, o'rtanaman, rost,
Niqob tutsa dilrabo yuzlar.
Oy nuriga ko'milgan Sheroz.

Qizlar yuzin saqlar niqobda,
Issiqdanmi bo'lib asramoq,
Yo kuymasin derlar oftobda.
Sevsin uchun yigitlar ko'proq-
Qizlar yuzin saqlar niqobda.

Niqob bilan do'st bo'lma gulro',
Yoz so'zimni yoding lavhiga,
Umr o'zi g`oyat qisqa-ku,
To'ymoq qiyin tole shavqiga,
Yoz so'zimni yoding lavhiga.

Qismatlarda ne qarolik bor,
Qolmas bir zum baxsh etsang rohat.
Gunoh bo'lur shu sabab, dildor,
Bu dunyoda yashirsang tal'at,
Bergach uni ona-tabiat.

Bog`da gullar tebranar oqshom,
Yuragimda o'zga bir diyor.
O'zim senga qo'shiq aytay, yor!
Bu qo'shiqni bilmagan Hayyom,
Bog`da gullar tebranar oqshom.

* * * * *

Havo toza, musaffo, zangor,
Gulzor bo'ldi menga saylgoh.
Ufqlarga yo'l olgan sayyoh,
Yetolmaysan sahroga zinhor.
Havo toza musaffo, zangor,

Dalalardan o'tasan tanho,
Bog`lar senga ochadi quchoq.
Chinni gulga bo'lib mahliyo,
Qarshisida cho'karsan nogoh
Dalalardan o'tganda tanho.

Shitirlar, yo'q, shivirlar barglar,
Nafis, go'yo Sa'diy g`azali .
Ko'zlaringga ko'kning go'zali-
Oltin oydan yog`iladi zar.
Nafis: go'yo Sa'diy g`azali.

Dil qo'shig`in bastalar pari,
Nay sasidek mayin, dilrabo.
Og`ushiga olsa ul barno
Ketar dildan g`am, hijron nari,
Nay kuylaydi mayin, dilrabo.

Mana, uzoq kezib piyoda
Charchaganing ezgu matlabi:
Esar salqin, xushbo'y shabboda,
Shimiradi qaqragan labim.
Esar salqin, hushbo'y shabboda.

* * * * *

Oy yuzida tillarang jilo,
Sambitguldan taralar hushbo'y,
Kezmoq na soz, quvnoq va hushro'y
Moviy o'lka sukuti aro.

Yiroqlarda Bog`dod. Bir zamon
Shahrizoda yashagan diyor.
Ul sanamga endi ne darkor,
Hazon bo'lmish jannat guliston.

Ul sharpalar singibdi yerga,
Dev, parilar bo'lmishdir tuproq,
Bosh egma, ey sayoh, qabriga,
Arvohlarga solmagin quloq.

Atrofga boq, qanchalar barqut!
Dudog`ingni tortar chechaklar.
Dushmanga ham do'stlik qo'lin tut,
Yorug` bo'lsin ko'nglim, desang gar.

O'yna, sendan ne qolur o'lsang,
Visol aylab ishq boliga to'y,
O'liklarga sig`inmoq bo'lsang ,
Tiriklarni o'z holiga qo'y.

Shunday degan Shahrizoda ham,
Barglar aytar yana bir bora.
Bu dunyoda armonsiz odam
Bechoralar ichra bechora.

* * * * *

Hurosonda bir darvoza bor,
Ostonasi gulga ko'milgan.
Unda yashar bir pariruhsor,
Hurosonda bir darvoza bor,
Hayhot, uni ocholmadim man.

Qo'llarimda kuch ham etarli,
Sochlarimdan oltin rang olgan,
Asir etdi meni ul pari,
Qo'lda garchi kuchim etarli,
Ul eshikni ocholmadim man.

Mardligim ne ishq maydonida.
Ayting, kimga qilay sharhi g`am?!
Sevmas bo'lsa Shahi jonidan,
Ul eshikni ocholmas bo'lsam,
Mardligim ne ishq maydonida?!

Yana tushdi Rus sari yo'lim,
Eron, sendan ketgummi hali.
Nahot seni boz ko'rmas bo'ldim?
Ona-yurtga mehrim tufayli
Yana tushdi Rus sari yo'lim.

Hayr endi, hayr, parizod!
Darvozangni ocholmasam-da,
Shirin g`aming birla umrbod
Kuylab o'tay seni o'lkamda.
Hayr endi, hayr parizod!

* * * * *

Firdavsiyning moviy diyori,
Ko'pni ko'rgan ey, ko'hna diyor!
O'ychan nigoh , ko'zi zangori
O'rusingni unutma zinhor!
Firdavsiyning moviy diyori.

Ajoyibsan, go'zalsan, Eron,
Lolalaring bamisli chiroq,
Ular menga olis bepoyon
Bir o'lkani eslatar harchoq,
Ajoyibsan, go'zalsan, Eron.

Sipqorurman eng so'nggi bora
Sharob yanglig` mushkin bo'ingni,
Jonim Shahi, dilbar kuyingni
Ayrilarkan sendan nachora,
Tinglagayman eng so'nggi bora!

Kuying mangu qalbimda qolar,
Seni aslo unutmam, jonon!
Tog`lar oshib, kezib sahrolar,
Sen haqingda kuylayman doston,
Kuying mangu qalbimda qolar.

G'amlaringdan qo'rqmasman sira,
Faqat meni saqla yodingda,
Rus haqida bir kuy qoldiray!
Meni esla kuyla oningda,
Qo'shiq bo'lib yashay yoningda.

* * * * *

Shoir bo'lmoq - bu ku tayin gap -
O'z joningni o'rtamoq faqat.
Hanjar urib nozik taningga,
O'zgalarga bahsh etmoq lazzat.

Shoir bo'lish - kenglikni kuylash,
Senga ko'proq bo'lsin deb oshkor.
Bulbul ko'ngli bilarmi hech g`am -
U qiladi bir kuyni takror?!

O'zgalarning ovozi bilan,
To'tiqush ham biyrondir, ammo,
Kuyla faqat o'z sozing bilan,
Qurbaqadek bo'lsa ham hatto.

Qur'onda man etmish Muhammad,
Lab urma deb hatto sharobga.
Shoir ichar shuning-chun ham may,
Tashlar ekan o'zni azobga.

Shoir kelib yori oldiga
Yot qo'ynida ko'rsa uni gar,
Obi hajot taskin qalbiga,
Qiz ko'ksiga urmaydi hanjar.

Rashkda yonib, ko'ngilda tug`yon
Asta kuylab tashlaydi qadam:
"Mayli, bo'lay horu sargardon,
Taqdirimda bor ekan bu ham".

* * * * *

Bir juft oqqush - jonon yo'llari
Sho'ng`ir oltin sochlarim aro.
Bu dunyoda odamlar bari
Ishqni kuylar takror va takror.

Kuylaganman men ham bir mahal,
Bugun yana takrorlar ko'ngil,
Otash so'zin boisi o'shal,
Nafis she'rim sababi ham ul.

Jon-joningga singsa muhabbat
Qalb ko'ksingda oltin tosh bo'lur.
Bahsh etolmay kuyga harorat
Tehron oyi ko'kda fosh bo'lur.

Qanday yashay endi, bilmayman,
Yo Shahi-la kechsin tunlarim.
Qariganda yo qilay armon
Ishqni kuylab o'tgan kunlarim.

Har kimda bir o'zgacha e'zoz,
Har kimda bor o'zgacha havas.
Gar Eroniy kuylolmasa soz,
Bilingki , u sherozlik emas.

Men haqimda ayting, kimki bu
Kuyim tinglab meni so'rsa gar.
U bundan ham soz kuylardi-yu,
Harob qildi o'shal oqqushlar.

* * * * *

Nechun ma'yus taratar ziyo
Oy Huroson chamanlariga.
Rus' bag`rida kezaman go'yo
Cho'mib oqshom tumanlariga.

Shunday deya, ey go'zal La'lim,
Shamshodlardan ayladim savol.
Bu sir bizga emasdir ma'lum,
Degan kabi boqdi ular lol.

"Ne uchun oy ma'yus sochar nur?"
Chechaklarni tutdim so'roqqa.
Ular dedi: guldan so'rab ko'r,
Sahar pati kirganda boqqa.

Gul tebratdi asta shohini,
Tilga kirib so'yladi gulbarg.
"O'zga bilan bo'ldi Shahina,
O'pdi bu kech o'zgani dilbar".

Dedi yoring : "Qaydan bilar rus,
Qo'shiq unga ham tanu ham jon".
Shuning uchun oy boqar ma'yus,
Shuning uchun yuzida yo'q qon.

Ne jafolar ko'rmadi olam,
Hiyonatu ko'z yoshdan hunlar.
Lekin, mayli ,har na bo'lsa ham
Mo'tabardir naparmon tunlar.

* * * * *

Talpinma ko'p, devona ko'ngil,
Barchamizdan yuz o'girmish baht.
Shavqat tilar gadolar faqat"¦
Talpinma ko'p devona ko'ngil.

Fusunkor oy kiyib zar libos,
Shu'la to'kar kashtanlar uzra:
Qo'yib La'lim siynasiga bosh,
Pardasini tortaman yuzga.
Talpinma ko'p,devona ko'ngil.

Biz barchamiz go'dakmiz bir oz,
Goh ko'zda yosh, goh labda kulgu.
Bo'lmish ushbu dunyoda me'ros
Barchmizga shodlik va qayg`u.
Talpinma ko'p , devona ko'ngil.

Ko'rganman ko'p elatlarni men,
Tole izlab kezganman jahon.
Yuragimning ezgu istagin
Endi ortiq qidirmam sarson.
Talpinma ko'p, devona ko'ngil.

Umidim bor hayotdan hali,
Tugamagan ko'nglimda bardosh,
Kel, bir nafas orom ol, qalbim,
Uhla qo'yib yor ko'ksiga bosh,
Umidim bor hayotdan hali.

Zora taqdir boshimni silab,
Saodatga yor etsa bizni,
Tole' bulbul ovozi bilan
Allalasa pok sevgimizni.
Talpinma ko'p, devona ko'ngil.

* * * * *

Moviy o'lkam, quvnoq diyorim,
Qo'shiq uchun baxshida borim.
Tingla, mayin esgan shabboda,
Bulbul gulni chorlaydi bog'da.

Kuyga asta bosh egadi gul,
Sado berar bu kuyga ko'ngil.
Tingla, mayin esgan shabboda
Bulbul gulni chorlaydi bog'da.

Sen go'daksan hali, jonginam,
Shoirman-ku, go'dakman men ham.
Tingla, majin esgan shabboda,
Bulbul gulni chorlaydi bog'da.

Kechir meni, aziz G'oliyam,
Yo'llaringda gullar ko'p, sanam.
Senga egar barchasi qomat,
Faqat biri aylar sadoqat.

Shod bo'laylik, kel biz ham bu kun,
Shundaj moviy o'lka bor uchun.
Tingla, mayin esgan shabboda,
Bulbul gulni chorlaydi bog'da.

Moviy o'lkam, quvnoq diyorim,
Mayli , kuyga baxshida borim.
G'oliyam tinch uhlagan chog`da
Bulbul gulga she'r o'qir bog`da.

E.Vohidov

Qalb shunday ummonki

Qalb shunday ummonki, uning bag'rida,
Dahshatli dolg'alar silsilasi bor.
Qalb shunday zaminki, otash qa'rida,
Vulqonlar otguvchi zilzilasi bor.

U bir sayyoradir. yerdek shafaqgun,
U bir olamdirki, bilmas nihoya.
Uni mehvaridan chiqarmoq uchun,
Atom jangi emas, bir so'z kifoya.

E.Vohidov

Tush

Bir oy bo’ldi,
Takror-takror
Men bir xil tush ko’raman,
Tushlarimda mudrab yurgan
El ichida yuraman.

Ular bilan
Men ham mudrab,
Asta qadam sudrayman.
«Bu — tush», - deyman,
«Uyg’on!», - deyman,
Uyg'onolmay mudrayman.

Har tun shu hol,
Falak bergan
Bu ne balo, qiynoqdir?!
Ey, Xudoyim,
Ey, Xudoyim,
Kecha buncha uzoqdir!

E.Vohidov