Kishining o’z robbisiga yaqin qiluvchi narsa — uning tavbasi va gunohlaridan qaytishi,ularga afsus-nadomat qilishidir.Va bu munojot istilohi bilan yuritiladi.Ushbu mavzuda siz o’z munojotingizni,istig’foringizni qoldirishingiz mumkin.Bunda Allohga murojaat qilish bilan bir qatorda siz bilib-bilmay ko’nglini og’ritgan,xafa qilgan tanishingiz, ota-onangiz, do’stingiz yoki umuman tanimaydigan notanish birodaringizga o’z uzrlaringizni bildirishingiz mumkin.Bu holda siz murojaat qiluvchi kishining ismini aytmasdan turib undan kechirim so’raysiz,xolos.U sizning bu murojaatingizni eshitmasa-da,vijdoningiz huzurida poklanasiz.Bu mavzuni ochishdan maqsad sizning qalbingizda zarracha bo’lsa-da qora dog’ni yo’qotib,vijdoningiz oldida poklanishga yordam berishdir.Bundan ruhingiz ham yengil tortadi.Insholloh,barchamizning tavbalarimiz, istig’forlarimiz Olloh tomonidan mag’firat qilinib,Haq subhanohu va taoloning rahmatlariga sazovor bo’lish har birimizga nasib etsin.Omin!!!

Hazrati Navoiy janoblari o’z "Lisonut Tayr" kitoblarida :
   "œO’z kamchiliklaridan sharmanda bo’lib,bu uyatdan boshi tubanlik tuprog’iga egilganligi yuzasidan barcha hojatlarni amalga oshiruvchi hakam oldida munojot.Bu munojotni o’qigan kishi riyo va dunyo asirligidan ozod bo’ladi.Takabburlik uni tark qiladi,ko’ngli yumshab, Allohga yaqin bo’ladi", deb aytganlar.Quyida u kishining munojotlarini o'qishingiz mumkin.
   Yo rabbiy!O’z holimga nihoyatda hayronman,o’ta gunohkor va mastu parishon holga tushgan bir kimsaman, chunki haddan tashqari baland nafsim tufayli kibru havoga mag’lub bo’ldim,to’g’rilikni nomaqbul bilib poklikdan uzoqlashdim.Jonimga isyon mayidan mastlik paydo bo’ldi,ko’nglim fisq ahliga hamdamlik qildi.Shu nafsim boshimga har xil havoyi hayfiyatlar soldi,shayton galalari har yondan menga hujum boshladilar.Bu to’dadan men voqif bo’lgunimga qadar,ular ko’nglim mamlakatini ostin-ustun qilib yuborishmoqda.
  Bir zulm qiluvchi ko’zimga chiroyli ko’rinib,o’zimni unga oshiq,uni esa o’zimga mahbuba degan edim.Bu yomon fe’lli ma’shuqadan menga har xil sitamlar yetardi.U ko’zimga ko’ringach,hatto oh urib o’zimdan ketib q   olgan paytlarim ham bo’lar edi.
  Uning olovli lablaridan jonimga o’t tushdi,sochi va holidan ro’zg’orim qorayib ketdi.U so’zlaganida tilim lol qolar,nozli jilvasi esa aqlimni olar edi.Uning vasliga yetishmoqni o’zim uchun hayot,hajrini esa o’lim deb hisoblardim.Ularning biridan jonim osoyish topsa,ikkinchisidan jabr tortar edim.
  Hajrining g’amida may ichar edim.Agar vasl jomi qo’lga kirgudek bo’lsa,jondan kechishga ham tayyor edim.Usiz tiriklikni o’lim deb anglardim,hajridan doim jonim yuz turli ofat chekar edi.
  Uni hayotimning maqsadi deb bilardim,undan boshqa ko’nglimga kelmas edi.Undan ayriliqda yurgan chog’larimda boshqa hamma narsalar yodimdan ko’tarilardi.Chunki,sen o’zing voqifsan,men ham chin so’zni aytayin: hajridan ko’nglimga shunchalik ko’p jabru zulm yetardiki,hatto faqat uning vaslini istash uchungina seni yod etardim"¦
   Alloh-Alloh.O’zimning bunday bandaligimni eslasam, sharmisorlik o’ldiradi.Jahlda shunchalik yuzqarolikka yo’l qo’ydimki,bular ko’zimga olamni qaro qilib ko’rsatmoqda.
  Ey hech narsaga ehtiyoji yo’q Tangri! Umrimda biron-bir rakaat namozni o’tinchsiz qilmadim.Hargiz kerakli tosh bo’lmasa,tuproqqa bosh qo’ymadim.O’zimni karam sohibi ko’rmagunimcha gadoga biron-bir dirham tutqazmadim.Donolik bilan emas,balki qo’limda yuz donalik tasbeh ushlamagunimcha nomingni tilga olmadim.Biror ishni o’z foydamni ko’zlamay qilmadim,o’zimni munofiqlikdan holi deb bilmadim.Shu sababli men kabi inson,insongina emas,devu shayton ham bo’lmasin.O’zimning bu yanglig’ fe’l-atvorimdan juda xijolatdaman,bular uchun har doim ko’nglim tushkunlikka tushadi,dilim mudom g’ash.Bu xil xijolatliklardan men uchun hayot yo’q,chunki har doim uyat o’ldirib tashlayapti.
  Bu illatlarni,aytib o’tdim,o’zim ularning hech bir ilojini olmayapman.Shunchalik musibatga duchor bo’lganmanki,agar sendan qazo yetsa,keyin nima bo’lishini bilmayman.Garchi bu dardlar men uchun davosiz bo’lsa-da,lekin ularning darmoni senga osondir.dardimga darmon inoyat qilgin,komil tavbaga erishmoq yo’lini ko’rsat.Adolat va ehsoningga meni sazovor qil va zolim nafsdan meni xalos et.Jonimda shavqing shu’lasini mavjud qil,undan o’zga hamma narsani ko’nglimdan chiqarib tashla.
  Garchi ruh badan ichra tutqun bo’lsa ham uni mushohada etadigan kun qo’yib yubor.Toki  bu qush safarga moyil bo’lib,asl gulshan tomon parvoz qila olsin.Chunki qush(ruh) uchmoq sari intilgani, tuproq(inson tanasi ma’nosida) esa tuproqqa qo’shilgani ma’qul.
  Qilgan ishlarim haqida so’roq qilib, xitob etgan chog’ingda se bergan savollarga javob topa olmay qolsam, meni hazin ahvolga qo’ymay,tezda o’shani qo’shimga yetkurgilki, uni sen gunohkorlarning himoyachisi deb atagansan"¦ 

Yo tangri! Barcha mavjudot senga intiladi, sen ularga matlubsan ham muhabbat ahliga mahbubsan!Ikki olamdagi barcha mavjudot seni axtaradi, senga moyil bo’lganlar boshqa narsaga xogish qilishdan o’zlarini chetga tortadilar. Sendan o’zga, garchi u malak yoki pari bo’lsa — da, tolib bo’lib izlashga arzimaydi. Jannat va kavsar bulog’ini ham, jannatdagi to’bi daraxtiyu hurlarini ham sensiz istash qusurlidir.
   Jonu ko’nglimni o’zingga tolib et!Dard ila ishqingga shavqimni g’olib et!Ham menga talab zavqini nosil qil!Ham yana tilab topmoqni hosil qil!O’zingdan boshqani ko’nglimdan chiqarib tashla!Unda seni eslashni qalbim huzuriga aylantir!

Ey ko’ngilni ishqidan ravshan qilib, hajr tikanzorini gulshan etgan! Ishqing o’tidan oy va quyoshga yorug’lik yetishadi, shuning uchun ham ulardan tunu kun nur yog’ilib turadi. Ishqing chaqmog’i jonlarga o’t soladi, shu’lasidan obodu vayronlarga o’t tushadi. Ishqing jonni o’rtaguvchi bir otashin yulduz bo’lsa, uning siri pok bir gavhardir. Jonimga o’sha yulduzdan nur yetkaz! Ko’nglimga bu gavhardan surur yetkaz! Ko’nglimni ishqing bodasi bilan mast qil, bundan men xuddi mayparast kabi mast bo’lay! Bu may bilan meni behush ayla! Aqlim o’rtadan ko’tarilgach, meni vaslingga vosil et!

    Ey insonni ma’rifat qoni qilib,uning ko’nglini ma’rifat jahoni aylagan!Ma’rifatni har kimga taqsimlab,jahonda unga orif-biluvchi deya ism qo’yding.Kimlarni ma’rifatga muyassar etgan bo’lsang,ularning holatini turlicha qilding.Bunda har bir kishining sayr etishini o’z kamoliga moslashtirding.Har bir kishining yaqinligini uning turmushiga yarasha qilib berding.Bu biyobon yo’lini behisob etding,ular yo’lovchi uchun cheklanmagandir.
    Yo rab!Bu yo’llardan qaysi biriga soliq ma’rifat istab kirsa,u senga olib boradi!Ovora Foniyni ham shu yo’lga sol!Yo’lni bosib o’tgach,visol nasib etgil.
   

Ey dargohingda aql hayron qolib, hayrat vodiysida sargardon bo’lgan! Niamiki sendan o’tgan bo’lsa, u senga hayron, hayrotobod ichra volayu sargardon. Sening zoting bobida barkamol aql ham hayratga tushadi. Zotinggina emas, balki har bir sifatlaring bobida u lol qoladi. Dastgohingdagi har bir eshilgan ip aqlning bo’yniga hayrat arqoni bo’lib bog’lanadi. Ilm va aql egalari yaratguvchilik qudratingga lol, ulardan har birining har dam hayrati ortadi.
  Ushbu hayrat maslagida qo’limdan tutib, bu hayratlanish ichra yo’limni ko’rgazgil! Hayrat ichra meni sargardon qo’ymasdan, osongina o’z vasling sari tortgil!

Ey zotingga pok birlik musallam bo’lgan! Vahdat ahli sening otingni zavq bilan tilga oladilar. Har kishini azaldan yakka qilib yaratding, ajralish va yolg’izlanishni bunga bois qilding. Kimki agar o’zligidan butkul qutulgan bo’lsa, o’z oldingda o’shaning tavhidini yaxshi sanading. Kimgakim tavhidni ochib bergan bo’lsang, uni madh etib, hatto kufr bilan ham do’stlashtirding. Kimni vahdat sari boshlagan bo’lsang, unda faqat sen qolib "œu" va "œbu"larni inkor qilding.
  Yo rab! "œMen" va "œo’zlik" shirkatini mendan yo’qot va meni sof birliging sari yetkar! Menda "œmenlik"dan nishon qo’yma, meni hamma narsadan etak silkitib, o’zligingda yo’qotib yubor!..

  Ey fano ahli sening vaslingga erishgan bo’lib, ular vasl ishratgohiga daxldorlar! Kimki sendan abadiylikka erishmoqchi bo’lsa, u o’zini foniy qilsa, bunga yetishadi. Har bir kishi o’zligini yo’q qilmasdan turib, bu fanoning fanosini bilmaydi. Bunday kishi visoling maqsadiga imkon topa olmay, bu fanolardan baqo anjomiga erisha olmaydi.
  Yo rab! Foniyga shunday yo’qlikni nasib etki, bundan u abadiyat xazinasidan o’ziga tegishli boylik topsin! Avval uning borlig’ini o’zingda yo’qot, so’ngra bu yo’qlik ichra borliq yarat. Bu borliqda uning ishi tamom bo’lib, sening visolingni topsin, vassalom!

Allohim, avvalo meni yo’qdan bor etib, jon ato etganingga shukur! Jonzotlar ichra inson qilib yaratganingga shukur! Insonlar ichida oqil va sog’lom qilib qo’yganingga shukur! Ana shu aqlli va sog’lom insonlar orasida menga IYMON ne’matini ato etib, mo’min martabasiga yuksaltirganing, ibodatingga loyiq ko’rganinga shukur!
   Allohim! Meni Sarvari koinot, Habibi Adibing Muhammad Mustafo sallallohu alayhi va sallamga ummat qilib qo’yganingga shukur!
   Allohim, tongla qiyomatda huzuringa peshkash qilgani biror arzigulik amalim yo’q, ammo bir bilganim borki, Arshingga yozdirmishsan: "œRahmatim g’azabimdan ustundir!" — deb.
   Parvardigoro, men Seni shunday deb bilaman. Senga yo’liqqanimda menga o’yimdagi kabi muomala qildin. Zero: "œMen bandamning o’ylagan o’yidagi kabiman"¦", demishsan.
   Allohim, mendan rozi bo’lmaguningcha bu dunyodan chiqarma — vafot ettirma. 
   Ey RAHMLILARNING RAHMLISI, marhamating bilan meni yorlaqagin!..
"œIrfon" taqvimi.
2007/1428 (III)

Allohim! Gunohlarim juda ham ko’p, Sening mag’firatingdan bo’lak takyagohim yo’q.
Ilohim, meni gunohkor bandaman. Sendan boshqa ishonadigan na ilmim va na amalim bor.
Allohim, gunohlarimni kamaytir, chunki men buyuk rasvolik ichraman.
Allohim, gunohlarim yetti dengizdan ham mo’lroq, ammo Sening mag’firat ummoning oldida bir tomchi kabidir. Garchi mening iltijolarim nuqsonli bo’lsa-da, avfingdan umidvorman.
Allohim, Hoshimiylar sulolasiga mansub Muhammad alayhissalom haqqi hurmatlari, jahannam zindonidan meni ozod qil.
Avf va lutfingni so’raymiz Mavloim, hayr-la meni yod et Allohim!

Qozi Zakariyo Ansoriy (rah.a.)
("œMujmu’atu-l-azhob", 3-jild, 571-b.)
"œIrfon" taqvimi.
2007/1428 (II)