Ulamolarning yo‘qlashi

Ulamolar ilm talabida Nafisaning oldilariga kelib turishardi. Nafisa parda ortidan kutib olar edilar. Moliki ilmlardan Abdulloh ibn Abdulhakam, Abu Said, Saxnun ibn Said Nafisaning ziyoratlariga kelardilar. Imom Shofe’ ashoblaridan Rabi ibn Sulaymon ham bu uyga ilm izlab keldi. Imom Shofe’ning o‘zlari ham Misrga kelganlarida Nafisaning ziyoratlariga ishtiyoq qildilar. Nafisa u zotni kutib oldilar. Fiqhda, hadisda va usuli ibodatda muzokara qildilar. Nafisa u zotdan Nafisaning masjidlarida tarovih namozida imom bo‘lishlarini so‘radilar. Masjidlari uzoq muddatlarda namozxon va tolibi ilmlar bilan obod edi. Imom Shofe’ rozi bo‘ldilar.

Vaqtiki, Imom Shofe’ o‘lim to‘shagida yotganlarida Nafisaga odam yuborib duo qilishlarini so‘radilar. Kelgan odamga Nafisa shu duoni yetkazdirishni aytdilar: «Alloh sizni O’zining nuri jamoliga nazar solmoqlikka muyassar aylasin». Imom o‘z ajallari yaqinlashganini bildilar va aytdilar: «Menga Nafisa ham janoza o‘qisin!» Ozgina kundan keyin u zot vafot etdilar va erkaklar janoza o‘qishganidan keyin Nafisa ham vasiyatni ado etdilar.

Obida

Nafisa Qur’on va tafsirlarni ko‘p o‘qirdilar. Namozda yig‘lardilar, ro‘za tutardilar. Ro‘za va namozdan toliqmas edilar. Akalari Yahyoning qizi aytadi: «Ammamning qirq yil xizmatlarini qildim, biror kecha uxlaganlarini ko‘rmadim, biror kun og‘izlarini ochiq holda ko‘radim. Hayitlarda, tashriq kunlarida ro‘za tutmas edilar xolos. U kishiga: «Joningizga rahm qilmaysizmi?» dedim. «Qanday rahm qilay, oldimda sinovlar, mashaqqatlar turibdi. Faqat zafar topguvchilar bu mashaqqatlardan qutula oladi», dedilar. Bir kuni erlari: «Nafsingizga orom bering», dedilar. «Kimki Alloh bilan qoim bo‘lsa, har bir ish Alloh qo‘lidadir. Allohning toatida najot bordir, saodat yo‘lida tikondan qutulishga iloj yo‘q. Agar kimki tikondan qo‘rqmay bosib o‘tsa, manzilga yetar», dedilar».

Nafisa ko‘p haj qilar edilar. Rivoyatlarda aytishlaricha 30 marta haj qilganlar. Zaynab binti Yahyodan so‘raldi: «Ammangiz har kuni nima yer edilar?» «Har uch kunda bir marta yemish yer edilar. U kishining joynamozlari tepasi tomonida savat (xalta) osilgan turardi. Qachon yeyishni xohlasalar, shunda bor narsadan olib yerdilar. Erlaridan boshqa joydan topilgan narsadan yemas edilar yoki shu savatda Alloh nimani paydo qilgan bo‘lsa, shuni yer edilar», dedi.

Nafisa aytdilar: «Allohga hamdlar bo‘lsinki, Maryam binti Imronga yuborgan nasibadan bizga ham iroda etdi». Qur’onda Alloh taolo aytdi: «Bas, Parvardigori uni (Maryamni) xush qabul aylab, chiroyli parvarish etdi va unga Zakariyoni kafil qildi. Har qachon Zakariyo (Maryamning) oldiga - hujraga kirganida uning huzurida bir rizq-nasiba ko‘rdi. U: «Ey Maryam, bu narsalar senga qayoqdan keldi?» deb so‘raganida (Maryam) javob qildi: «Bular Alloh huzuridandir. Albatta Alloh O’zi istagan kishilarga behisob rizq berur» (Oli Imron surasi, 37-oyat).

Yo‘qolgan mato

Misrda bir kampir yashardi. Uning to‘rtta yetim qizi bor edi. Qizlari mato to‘qishardi. Kampir har haftada bir marta matoni sotib kelib, pulini yer edi. Bir kuni kampir to‘qilgan matoni sotish uchun bozorga olib ketdi. Yo‘lda bir qush uchib kelib uning boshidan matoni olib ketdi. Kampir xafa bo‘lib yig‘lashni boshladi: «Qanday qilaman, bu yetimlarga endi ovqat ham yo‘q, boshqa taom ham». Odamlar kampirning yig‘isini eshitib: «Nafisaga borgin, mushkuling oson bo‘lishi uchun duo qilgay», dedilar.

Kampir Nafisaning huzurlariga borib bo‘lgan voqeani so‘zlab berdi va duo qilishlarini so‘radi. Nafisa duo qila boshladilar: «Ey O’zi oliy, ham qahr qilishlikka qodir Zot, O’zi xo‘jayin, taqdir qilishlikka qodir Zot, mana bu cho‘ringning singan narsasini tuzatib qo‘ygin, mushkulini oson qilgin». Nafisa duoni tamomlab kampirga: «O’tirib turing, albatta Alloh taolo har bir ishga qodirdir», dedilar. Ozgina vaqt o‘tib, Nafisaning uylariga bir jamoa keldi va dedilar: «Biz tijorat ahlimiz. Bizda qiziq ish bo‘ldi, Misrga tijorat qilish uchun kelishimizda kemaga mindik. Yaqin qolganda kemaning bir yog‘ochi sinib qoldi va suv kira boshladi. Yog‘ochning o‘rniga har narsani to‘ssak ham, to‘xtamadi. arq bo‘lishdan qo‘rqib Allohga iltijo qildik. Duo tamom bo‘lishi bilan bir qush uchib kelib bir to‘plam to‘qilgan matoni tashladi. Shu mato bilan teshikni to‘sdik. Allohning izni bilan suv to‘xtadi. Salomat qolganimizning shukronasiga 500 dirham kumush tanga atadik».

Shunda Nafisa Allohga munojot qilib dedilar: «Ilohi, buncha ham mehribonsan va rahmlisan bandalaringga!» So‘ngra kampirdan so‘radilar: «Qizlaringiz to‘qigan matoni qanchaga sotar edingiz?» «Yigirma tangaga», dedi kampir. Nafisa aytdilar: «Bashorat shuki, Alloh subhanahu va taolo har bir tangangizga 25 tanga qaytaribdi».

Allohning huzurida

Misrda yetti yil turganlaridan keyin Nafisa xasta bo‘ldilar. Sabr qilib, rozi bo‘ldilar va aytdilar: «Mo‘minning sabri uning qalbidagi iymonining miqdoriga binoan bo‘ladi. Sabr qilguvchining kifoyasi Alloh u bilan birga bo‘lishidir. Allohning dargohida uning martabasi baland bo‘lishi uchun duch kelgan mashaqqatlarga bardosh berishligi mo‘minga lozimdir. Albatta Alloh mashaqqatning miqdoriga binoan ajr beradi va U kimni xohlasa, o‘zi ziyoda qilib ham qo‘yadi. Alloh bag‘ri keng, har bir narsani bilguvchi Zotdir».

Vaqtiki, erlari Ishoq u kishining boshlaridan kechirgan qiyinchiliklarini ko‘rib: «Yuring, Hijozga ketamiz», dedi. Nafisa aytdilar: «Yo‘q, bora olmayman, tushimda Rasulullohni ko‘rdim. Menga: «Misrdan ko‘chmang, siz shu yerda vafot etasiz», dedilar». Vaqtiki, Nafisa ajal nihoyasini his qildilar. Erlarini chaqirtirdilar. Ishoq u kishidan uzoqda edi. Nafisa o‘z hovlilarining sahnidan qabr qazdirgan edilar. Goho qabrga tushib namoz o‘qir edilar. Hatto u yerda 190 marta Qur’on o‘qiganlar. U kishi umrlarining oxirida ham ro‘za tutganlar. «Bo‘ldi qiling endi ro‘za tutishni», deyishdi. Ammo Nafisa ro‘za tutishda qattiq davom etdilar. Bu zot Allohning uchrashuviga qattiq shoshilar edilar. Atrofdagilarga dedilar: «Vo ajabo, o‘ttiz yildan beri Allohga ro‘za tutgan holda uchramoqni so‘rar edim. Endi ro‘zani tashlaymanmi, yo‘q, bo‘lmaydi?!» So‘ng An’om surasini o‘qishda davom etdilar. Shu oyatga kelganlarida jonlari uzildi: «Ular uchun Parvardigorlari huzurida doru-s-salom (tinchlik diyori ya’ni, jannat) bordir. Va qilib o‘tgan yaxshi amallari sababli Alloh ularning do‘stidir» (An’om surasi, 127-oyat).

Nafisa Misrda dafn etildilar, Bu zotning o‘limidan butun xalq g‘am chekdi, qattiq qayg‘uga botdi.

MUNDARIJA

Mo’mina ayollar ibrati
Ummu Ishoq - Naxuro qizlari Sora
Ummu Ismoil - Hojar onamiz
Ayorxo binti Xonid - Musoning onalari
Osiyo binti Mazohim - mo'mina malika
Bilqis binti Sharohil - Yaman malikasi
Maryam Imron qizi - Isoning onalari
Asmo binti Abu Bakr
Robia al-Adaviyya
Zaynab binti Ali
Nafisa binti Hasan

Mo'minalar silsilasi



Muallif: Fotimaxon Sulaymon qori qizi

Hajmi: 141 Kb
Fayl tipi: PDF

Saqlab olish

Online o'qish