51-bob. Namozgohga chiqib yomg‘ir so‘ramoq

Ibod ibn Tamimning amakilari rivoyat . qiladirlar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam namozgohga chiqib yomg‘ir so‘radilar. Ridolarini yaxshilab tuzatib olib, ikki rak’at namoz o‘qidilar. Abu Sufyonga Al-Mas’udiy, unga esa Abu Bakr bunday degan erkanlar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam ridolarini o‘ngdan chapga o‘rab, tuzatib oldilar».

52-bob, Yomg‘ir so‘rayotganda qiblaga qarab turmoq

Ibod ibn Tamimning amakilari rivoyat qiladirlar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam Olloh taolodan yomg‘ir so‘rab namoz o‘qigani odamlar birlan namozgohga chiqdilar. Ridolarini tuzatib oldilar-da, qiblaga qarab duo qildilar».

53-bob. Imom yomg‘ir so‘rayotganda odamlarning ham u birlan baravar duoga qo‘l ochmoqlari

Anas ibn Molik rivoyat qiladirlar: «Jum’a kuni bir badaviy Rasululloh huzurlariga kelib: «Yo Rasululloh, chorva qirilib ketdi, bola-chaqalar, odamlar halok bo‘ldi»,- dedi. Shunda Rasululloh sallallohu alayhi. va sallam qo‘llarini ochib duo qildilar, odamlar ham baravar duoga qo‘l ochishdi. Buni qarangkim, masjiddan chiqib ulgurmasimizdan ustimizga yomg‘ir yog‘a boshladi. Yomg‘ir kelasi jum’agacha tinmadi. Haliga kishi Rasululloh sallallohu alayhi va sallam huzurlariga yana kelib: «Yo Rasululloh, yo‘llarda yurib bo‘lmay qolganidan musofirlar , ketolmay qoldilar»,- dedi».

Yahyo ibn Sa’id va uning sheriklariga Anas: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam qo‘llarini duoga ko‘tardilar hatto men qo‘ltiqlarining oppoqligini ko‘rdim»,- deb aytgan erkanlar.

54-bob. Imomning yomgir so‘rayotgaida do‘oga qo‘l ochmogi

Anas raziyallohu anhu rivoyat qiladirlar; «Rasululloh sallallohu alayhi' va sallam hech qachon qo‘llarini ochib duo qilmas erdilar. Ammo, Olloh taolodan yomg‘ir so‘rayotganlaridz qo‘llarini baland ko‘tarib duo qilar erdilar, hatto qo‘ltiqlarining oppoqligi ko‘rinar erdi».

55-bob. Yomg‘ir yoqqanda nima deyiladir?

Ibn Abbos: «Qur’oni Kariymdagi «Av ka-sayyibin» iborasidagi «sayyib» so‘zi yomg‘ir demakdir» ,— deydilar.

Oisha onamiz rivoyat qiladirlar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam yomg‘ir yog‘ayotganini ko‘rib: «Ollohumma sayyiban nofi’an (Ilohi, nafi tegadirgan yomg‘ir berg‘il!)» ,— deb aytar erdilar».

56-bob. Soqolidan suv tomguncha yomg‘irda turgan kishi haqida

Anas raziyallohu anhu rivoyat qiladirlar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam davrlarida qurg‘oqchilik yili bo‘ldi. Jum’a kunlaridan birida Janob Rasululloh xutba aytib turgan erdilar, bir badaviy o‘rnidan turib: «Yo Rasululloh, chorva qirilib, ketdi, bola-chaqa och qoldi, Ollohdan bizga yomg‘ir so‘rab beringiz!» - dedi. Shunda Rasululloh sallallohu alayhi va sallam qo‘llarini ochib duo qildilar, osmonda bir parcha ham bulut yo‘q erdi. Nogahon, qaerdandir tog‘dek-tog‘dek bulut paydo bo‘ldi. Rasululloh sallallohu alayhi va sallam minbardan tushmaslaridan soqollaridan yomg‘ir tomchilarining yumalab tushayotganini ko‘rdim. Yomgir o‘sha kuni ham, ertasiga ham, indiniga ham yog‘ib, kelasi jum’agacha tinmadi. Kelasi jum’ada boyagi badaviy (yokim boshqasi) o‘rnidan turib: «Yo Rasululloh, uylar bosib qoldi, mollar g‘arq bo‘ldi; Ollohdan so‘rab beringiz, yomg‘irni to‘xtatsin!»-dedi. Shunda Rasululloh sallallohu alayhi va sallam qo‘llarini ochib: «Ilohi, atrofimizga yog‘dirg‘il, ustimizga yog‘dirmag‘il!» - deb duo qildilar. Rasululloh sallallohu alayhi va sallam osmonning qaysi tomoniga ishora qilib ko‘rsatsalar, o‘sha tomondagi bulutlar tarqab ketar erdi. Hattoki, Madinai Munavvara tepasi doira shaklida ochilib qoldi. Vodiylarda ersa, bir oy davomida yomg‘ir yog‘ib anhor-anhor sel oqdi. O’sha kunlari kimki vodiydan biz tomonga kelsa, nuqul mo‘l yomg‘ir yog‘ayotganidan gapirar erdi».

57-bob. Qattiq shamol esganda...

Humayd raziyallohu anhu Anasdan bunday deb eshitgan erkanlar: «Qattiq shamol tursa, Rasululloh sallallohu alayhi va sallamning yuzlarida xavotir alomati sezilar erdi».

58-bob. Rasululloh sallallohu alayhi va sallamning «Olloh taolo tonggi shamol ila menga zafar yo‘lladi»,- deganlari

Ibn Abbos rivoyatqiladirlar: «Janob Rasululloh: «Ollohtaolo menga tonggi shamol ila zafar yo‘lladi, Od qavmini ersa, Dabur shamoli (kun botar tomondan esadirgan kechki shamol) ila halokatga uchratdi»,- dedilar».

59-bob. Zilzila va har xil ofatlar to‘g‘risida aytilgan hadislar

AbuHurayra rivoyat qiladirlar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam: «Ilm (islom ilmi) butunlay yo‘q bo‘lmago‘ncha, zilzila ko‘paymaguncha, vaqt (umr) tez o‘tadirgan bo‘lmaguncha, fitna va gunohlar oshkora qilinadirgan bo‘lmaguncha qiyomat bo‘lmag‘aydir. Qiyomatga yaqin shunchalik boyib ketg‘aydirsizkim, hatto mol-dunyoingiz (uyingizga) sig‘may ketg‘aydir»,- dedilar».

Ibn Umar: «Ilohi, bizning o‘ngu so‘limizdagi mamlakatlarga barakot ato etg‘il!» - dedilar. «Bizning Najdga ham barakot ato etg‘il, deng!»- deyishdi sahobalar. Ibn Umar: «Ul yerda zilzilalar, fitnalar bo‘lajakdir hamda shayton jamoasi yuzaga kelajakdir»,- dedilar.

60-bob. Olloh taoloning «Rizqni yolgonga chiqarmangiz!» degan oyati karimasi; Ibn Abbosning «rizq» so‘zini «shukr» deb talqin qilgani

Zayd ibn Xolid rivoyat qiladirlar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam tunlardan birida Xudaybiyada yomg‘irdan namiqqan yerda (bizga imomlik qilib) bomdod namozini o‘qidilar. Rasululloh sallallohu alayhi va sallam namozdan so‘ng odamlarga o‘girilib: «Bilurmisiz, rabbingiz ne deydir?»- deb aytdilar. Sahobalar: «Olloh va uning Rasuli bilg‘aydir»,- deyishdi. «Olloh taolo: «Bandalarimning ba’zilari menga iymon keltirdi, ba’zilari ersa, meni inkor qilib, kofir bo‘ldi. Kimki yomg‘irni Ollohning bandalariga yuborgan marhamati, degaydir, ul mo‘‘min bo‘lib, sayyoralarni iloh sifatida inkor etgan bo‘lur, ammo kimki yomg‘ir sayyoralarning undoq yokim bundoq bo‘lmog‘idan, degaydir, ul kofir bo‘lib, sayyoralarga sig‘ingan bo‘lur, deb aytdi»,- dedilar Janob Rasululloh».