Halol toyyib taomlar

Pok libosu-anjomlar,

Shukrin ado etaylik!

Allohdan bu — in’omlar.

Alloh pokdir, undan o’zga iloh yo’q,

Unga mushrik bo’lmoqdan zo’r gunoh yo’q,

Unga mushrik bo’lgandan zo’r gumroh yo’q

Bu ishlarda Undan o’zga panoh yo’q.
 
 

Tuproq to’shagida yotgan ko’p ko’rdim,
Yer qaro bag’riga botgan ko’p ko’rdim.
Yo’qlik olamiga ko’z tashlaganda,
Kelmagan ko’p ko’rdim, ketgan ko’p ko’rdim.

Ko’nglim oppoq, na kek va na kinam bor,
Dushmanim ko’p, valekin men hammaga yor.
Mevali daraxtman, har bir o’tkinchi,
Tosh otib o’tsa ham menga bo’lmas or.

Podsholik istasang, bo’l el gadosi,
O’zingni unutu, bo’l el oshnosi,
El toj kabi boshga ko’tarsin desang,
El qo’lin tutginu bo’l xokiposi.

Oh tortgan chog’ingda yo’lga ko’z tutgil,
Yo’lda quduq bordur, ehtiyoting qil,
Do’st uyida mahram bo’lgan vaqtingda,
Qo’lingni, ko’zingni dilni til bil.

Ul qodirki arzu aflok yaratdi,
Ko’ngilda do’g, dilni g’amnok yaratdi.
Mushkin zulflarniyu yoqut lablarni,
Yerda qorib oxirda xok yaratdi.

Necha yil ilm-hunar payida bo’ldik,
Necha yil zar-zevar payida bo’ldik.
Olam sirlaridan bo’lganda ogoh,
Bari ishni tashlab qalandar bo’ldik.

    Pahlavon Mahmud

Yeru osmon, suv, havoni bergan O‘zing,
Olam uzra kuy, navoni bergan O‘zing,
Qudrating-la yaralgan bir ojiz bandangman,
Dard bergansan, davoni ham bergan O‘zing.

Demang, dunyo g‘urbatlardan iborat,
Fisqu fujur, g‘iybatlardan iborat.
O‘zligini anglab yetgan insonga
Dunyo dilkash suhbatlardan iborat.