Quruq qum izg’igan cho’l-biyobonda,
Tashnaning og’ziga sadaf yoki dur.
Ochlikdan yiqilgan kimsa belida,
Sopalakmi yoki oltin, baribir.
                  ***
Qovrilgan qush qadri to’qlar oldida
Dasturxonda piyoz, kashnich, o’tdan kam.
Och oldida o’tar tovuq o’rniga
Quruq suvda qaynab pishgan bir sholg’am.

Eshitdingmi, uzoq go’rd bir savdgar,
O’layotib, otdan tushib, bir so’z demish:
"œKo’z och ekan, yo qanoat bilan to’yar,
Yoki mozor tuprog’isiz to’lmas emish".
                      ***
Oltin — kumush bo’lsa, yedir barchaga,
O’zing ham rohat qil, yeb-ichib qolgin.
Sendan qolajakdir bu imoratlar,
G’ishtlar bo’lganda ham kumush yo oltin.

Agar kosib musofirlikka chiqsa,
Qiyinlik betini ko’rmaydi aslo.
Kechin och uxlamoqqa majbur o’lg’ay,
Gar o’z yurtinda taxtdan tushsa podsho.
                      ***
Rizq agar har kimga kelur begumon,
Aql der: "œQidirgil uni sen o’zing"
Hech kishi ajalsiz o’lmaydi, ammo —
Kim ajdar og’ziga uradi o’zin?

Pashsha yopirilsa zo’r filni yengar,
Salobatli, polvon johilni yengar.
Chumoli birlashsa ittifoq bo’lib,
Arslon terisin olajak shilib.
                ***
Bildimki, odati zahar sochmoqdir,
Ilondan bo’lmadim bir on xotirjam.
O’zni do’st ko’rsatgan dushman tishlasa,
Uning tish zahriga topilmas malham.

Rizqingdan ortiqni yeb bo’lmasa ham,
Talabda bo’lmag’il dangasa, beg’am.
G’avvos nahang og’zini o’ylasa agar,
Qo’lga kiritolmas hech durru gavhar.
                     ***
Gohida ravshan fikr donolardan ham,
Chiqmasligi mumkin durustroq tadbir.
Gohida aqlsiz go’dak bir bola,
Yanglishib, nishonga o’q urar mohir.

So’zing garchi dilkash va shirin bo’lur,
Mukofoti tasdiqu, tahsin bo’lur.
Bir aytdingmi, aytma uni o’zga dam,
To’yib bir yedingmi yetar holva ham.
                     ***
Ey oqil, so’zning ham bosh — oyog’i bor,
O’zga so’zga so’zing qistirma, zinhor.
Aqlu hush egasi tadbirli inson,
So’z boshlar suhbatdosh jim bo’lgan zamon.

Qayga kelmish ishq sultoni magar,
Qolmagay taqvo qo’lining quvvati.
Pok yashay olsin u bechora nechuk,
Loyga botgan bo’lsa yuz — ko’z suvrati.
                    ***
Ko’nling olurman boricha qudrat,
Zahmat yeturman, cheksamda zahmat.
To’tidek bo’lsang shirinlik yemish,
Shirin jon bilan etay parvarish.

Yoshlarda hech vafo bo’lmas, bo’lsalar ham shod,
Chehralari go’zallikda o’tsa ham guldan.
Vafodorlik shevasini eshitolmaysan,
Har dam o’zga gulga qo’shiq aytar bulbuldan.
                   ***
O’zga bilan jannat sayridan ko’ra,
Sen bilan azobda yonganim ma’qul.
Go’zal dahanidan piyozning isi —
Yaxshidir xunuklar tutganidan gul.

Yillar o’tib ketdi tepangdan g’ir — g’ir,
Otang mozoriga bordingmi bir dam?
Otang xotiriga nima ezgulik,
Qildingki, o’g’lingdan kutasan sen ham?
                         ***
Ey manzilga mushtoq yo’lchi, ko’p shoshmagil,
Chopqir otlar ko’pi yo’lda qolib ketdi.
Pandim eshit, sabr qilish bo’lsin ishing,
Oqsoq eshak manziliga borib yetdi.

Keksadan istama quvnoqlik havas,
Yoshlik o’tmish oqar suv — ortga qaytmas.
Ekinga yetarkan o’roq zamoni,
Sabzadek mavj urmas, tinar javloni.
                    ***
Kampir sochlarin bo’yar birma — bir,
Dedim: ey, ko’p zamon yashagan kampir,
Nayrang bilan soching qilasan qora,
Ammo bukchaygan bel rost bo’lmas sira.