MUNCHOQLARIM

Bir kun munchoqlarim to’kilib ketdi,
Ular sado berdi: "Bormi keragim?"
Boshni ma’yus egib terib oldingiz,
Jonim, boshingizni keldi silagim.

Ammo qo’lim qani? G’ururga bandi,
Yillar yurak-bag’rim ketdilar tilib.
Qaniydi shu damda munchoqlarimdek,
Yurak-bag’irlarim ketdi sitilib.

O, nega ketdingiz, beshafqat, beruh,
Hajrga to’ldirib qaroqlarimni.
Mana, bugun hech kim terib bermadi,
Jonimdan to’kilgan titroqlarimni.

O, nega ketdingiz beshafqat, beruh?...

SARIQ GULLAR

Bizdan o’tdi. Bariga uzr!
Hajringizga to’ldi qarog’im.
Men yashil ishq kutgandim sizdan,
Xayr endi sariq yaprog’im!

Meni nega umidvor etdi,
Ko’zlaringiz mehr-la kulib.
Ayting, qachon to’kilib ketdim,
Ko’nglingizning yaprog’i bo’lib.

Ishqimizga qachon yetdi kuz,
Qahratonning sovuq qo’liday.
Meni eslab qon-qon yig’laysiz,
Yuragimning atirguliday.

"œKetmang" desam gulday yolvorib,
Xazonga o’t tashlab ketguvchim.
Yigirmamning bahorlarida
Menga kuzlar hadya etguvchim.

Ayriliqning rangida ko’nglim!
Mahzun yana yomg’irlar singgan.
O‘lganimda sariq gullarmas,
Qizil gullar keltiring menga.

Tamom!
Endi mehr kutmasman!
Siz ham bir gul ishqning kaftida.
Uchrashamiz tashlab ketilgan
Sariq gullar mamlakatida.

TURNALAR YO‘LI

Nega beun, besas bu sevgi,
Vidosiga o’xshab ko’zlarning.
Yoki ayting yoki tark eting,
Otashida qolim ko’zlarning.

Bir yorug’lik kutayotirman,
Yonib ado bo’layotgan kundan.
Tangrim, menga hikmat topib ber,
Hikmatlari behikmat dundan.

Bog’ingizdan o’tayotir kuz,
Jondan o’tganday hijroningiz.
Ko’zlaringiz, ko’nglingiz menda,
Nega endi anda joningiz.

Men ko’nglimni o’zim uzarman,
Umidsizlik qo’llari bilan.
Ayting, sizga yetib bo’larmi,
Turnalarning yo’llari bilan.

...Ana ko’nglim poyingga tushdi-
Yaproqlari uzilgan bir gul.
Tangrim!
Ketay menga topib ber,
Turnalarning yo’liday bir  yo’l.

QAROVSIZ ISHQ

Siz men uchun gul uzmagansiz,
Yuragimdek yig’laydi yo’llar.
Qo’lingizda turibdi go’zal,
Barnolarga atalgan gullar.

Qo’shim soting o’sha gullarga,
Mening kabi ishqi arzonni.
Axir meni yoqqan sevgingiz,
Bu bir gulning umrichalikmas.

Bitta umrim aro mingta ishq,
Qay biriga jonimni beray?
Ming xil gul bor gulzoringizda,
Shu gullardan bittasi bo’lay.

Jonim, axir gullar so’ladi,
Kim qoladi ayrolig’iga?
Sizni qandoq tashlab ketarman,
Bu gullarning barnolig’iga?

Qo’lingizda qilichmi hajr,
Gul-gul yonib, gulzorlar kezing.
Men sizni deb Ko’nglimni uzdim,
Siz men uchun bitta gul uzing.

XAZONCHEHRA

Ko’nglingizni topolmadim men,
Ko’nglingizni topadi qizlar.
Yo’lbarslardek yomon yashaysiz...
Poyingizda yanchilar gullar.

Ismlarin aytasiz takror,
Nilufargul...Dilbar... Barnogul...
Poyingizda to’kilaverar,
Har ismdan qon bo’lgan ko’ngil.

Yuragingiz guldon bo’ladi,
Alvon-alvon gullarga to’lib.
Sarg’ayaman... ildizlarimdan,
Men gullarning jamoli bo’lib.

...Va shunday jim yashashim kerak!
Sevilmoqning kelguncha gali.
Siz bemalol sarxush yashaysiz,
Bu dunyoda gullar ko’p hali.

Faqat biling, inoyatiman
Olamlarni bergan olamning!
Xazonchehra bekasi bo’ldim,
Gullar hidlab o’lgan odamning!

Qizil gullar mast qilgan garchi,
Ular sevmas yuragingizni.
Men oq gulman! Eng so’nggi damda
Bitta oq gul ko’madi sizni.

***

Hargiz ismimni aytmaysiz, so’zingizga sig’armanmi?
Dilingizga sig’madimu o’zingizga sig’armanmi?
Bu diydorsiz dunyosida diydortalab devonaman,
Manam bitta sariq xazon kuzingizga sig’armanmi?

Chorlanmagan dunyongizga qandoq bo’lsam borib bo’lgay,
Ruhimning oqqushlariday oppoq bo’lsam borib bo’lgay,
Qarochiqlar diyorinda musofirdek ma’yus o’ldim,
Ko’zingizning qarosiga tuproq bo’lsam borib bo’lgay.

Dil berganlar xor bo’ladi til bilganlar diyorinda,
Gul berganlar kul oladi yo’l bilganlar diyorinda.
Ma’yus o’ldim, mustar o’ldim, anda jonim, bunda jonim,
Sevilmagan kun ko’rarmi sevilganlar diyorinda...

Ketarimda bir kelingiz dil dilga hamdamlik qilar,
Xudo bor-ku... Ikkimizni olovdayin jamlik qilar,
Ko’zlarimni yumayapman... tezroq keling... tezroq keling,
Diydoringiz bir ko’rmoqqa balki umrim kamlik qilar.
Manam bitta sariq xazon ko’nglingizga sig’armanmi?

***

Bir yor topsak edik jondan kechgulik,
Eng go’zal, jng oppoq tongdan kechgulik.
To’rtta tomoningni qibla etsa ham,
"œBor-ey" deb shu to’rtta yondan kechgulik,
Bir yor topsak edik jondan kechgulik.

Arzisa ko’zingda yoshlaringgacha,
Sig’insa ko’ksingda toshlaringgacha,
Ko’zlaring ming nafrat hadya etsa ham,
Sevolsa kiprigu  qoshlaringgacha,
Bir yor topsak edik jondan kechgulik.

Kuydirib, kuyib ham kulsa o’zingga,
Titramay titroqlar solsa tizingga,
O‘zidan o’zganing vaslin ko’rsatmay,
Ikkita pichoq sanchib ketsa ko’zingga,
Bir yor topsak edik jondan kechgulik.

Bir umr ishqiga jonni qorgudek,
Zarra hijroni ham yurak yorgudek,
"œKel" desa yetmishta tomiring o’zib,
Xayoldan ham oldin o’zing borgudek,
Bir yor topsak edik jondan kechgulik.

"œBor-ey" deb shu to’rtta yondan kechgulik.

SHAFQAT FASLI

O, shafqatga o’rin yo’q bunda,
Ko’ngil uchun kelib-ketasiz.
Bor borlig’im ishq so’rasa ham
Shafqat qilib sevmang meni siz!

O‘n sakkizda sevganlarim rost,
Sizga boshim qilganlarim xam.
Ammo o’ylang sevarmikanman
Sizni yonib o’ttiz beshda ham?

Men ishq kutdim, iltifot emas,
Gulim yuvdim so’ng qonim bilan.
Endi sizni chorlarmikanman
Qirq yoshimda qirq jonim bilan?

Hamma narsa nisbiy olamda,
Xazon axir faqat kuzdami?
Siz nega jim? Dil bergan men-ku,
Qirq beshda ham ko’nglim sizdami?

Elligimda ellik tola soch
Oq kiyinib o’lanlar aytar.
Siz hayqirib so’raysiz shu dam:
"œO‘n sakkizni bir marta qaytar".

Yo’q, deyman men. Otilar yurak,
Shafqat. Aldov. Ko’ngil to’lmaydi.
Axir bitta shafqatingizni
Oltmishgacha sevib bo’lmaydi!!!

Hech shafqatga o’rin yo’q bunda.

CHORLOV FASLI

O‘n yetti bor bo’ldim beqadr,
Barchasini saodat bildim.
O‘n yetti bor haqoratlangan
Yuragimda ibodat qildim.

O‘n yetti yil kun ko’rmay yurak,
Muhabbatni tilanib yotdi.
Bir mo’’jiza yuz berdi nogoh,
O‘n sakkizning tonlari otdi.
Endi yashay boshayman guldek,
Boshlanadi endi bahorim.
Hijronlarga vaslingiz arzon,
Nahot bizga visol yo’q, yorim?

Endi sizni chorlayman. Keling.
Garchi qizdan qadr ko’rmayman.
Qalbingizga kiraman ming bor,
O‘n sakkizga qaytirb kirmayman!
Keling!!!

VIDO FASLI

Bir ismni pichirlar ma’yus
Yomg’irlarda cho’milayotgan lab.
Borayapman gul bahorimda
O‘n sakkizta gulni quchoqlab.

Menga qaro qoshlaringizdan
Salanglating o’n sakkizta dor.
O‘n sakkizta atirgulimga
Kim bo’larkin, kim-ey, xaridor.

Axir bag’rim qon bo’lib ketdi,
Titradi ko’k ohimdan mening.
Qo’llariga tikanlar botib,
Kim uzarkin bog’imdan meni?

Kim bo’lsang ham ozorlanma, bas,
Guliqahqah kabi kularman.
Bir gulimni uzganinga haqqi,
Yuz gulimni fido qilarman.

Qara, hanuz ishqqa tashnaman,
Sen deb kezgum olov yo’llarni.
Va poyingga sochib o’larman
Ko’ksimdagi atirgullarni.