Makka kofirlari bay’at haqida eshitishgach xavfga tushishdi. Ular hazrati Usmonni o‘ldirishmagandi va uni Makkadan qo‘yib yuborishdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ularning oldiga borib, musulmonlar va qurayshliklar orasida o‘n yil muddatgacha urush bo‘lmasligiga rag‘bat qildilar va kelasi yili haj qilish uchun Makkada uch kun qolishlarini aytdilar. Arablar yo Muhammad alayhissalomga, yoki Qurayshga ergashishlari kerak edi.

Ko‘pchilik musulmonlar bu sulhdan norozi bo‘lib g‘azablandilar. Chunki bu sulh, muhojirlarni qurayshliklarning oldiga qaytishga majbur qilardi. Bu ittifoq xuddi ularni zaif qilib ko‘rsatgandek bo‘lardi. Lekin Rasululloh uni qabul qildilar.

Kunlar o‘tishi bilan musulmonlar bu ittifoq ularning foydasiga bo‘lganligini bilishdi. Chunki musulmonlarning Makkaga qaytishi Makka ahlini siqib qo‘ygan. Chunki musulmonlar soni ko‘paygan edi. Kofirlar Makka va Madina orasidagi yo‘lda joylashib, ularning karvonlariga hujum qilishdi. Rasulullohdan sollallohu alayhi vasallam musulmonlarning Madinada qolishlarini talab qildilar. Bu qo‘rquv ostida bo‘lgan ish edi, chunki ko‘pchilik, kofirlarning qalbi u kishining ulug‘ mavqiflaridan titrar edi. Ko‘pchilik haq dinni qabul qilishni boshladi. Xura qabilasi Rasulullohga sollallohu alayhi vasallam bu ittifoq va sulhning tugaganligini e’lon qildilar.

Bir necha kun o‘tgach, men o‘n minglarcha musulmon Makka tomon kelayotganini ko‘rdim. Qurayshliklar ularga qarshi urush qila olmasliklarini ko‘rib ularga hech qanday qarshiliksiz shaharni ochib berdilar.

Lekin hech kim mening oldimda bo‘lgan kunni unutmaydi - o‘sha kuni musulmonlar Rasulullohga sollallohu alayhi vasallam bay’at qilgandilar.

Allohning yordami musulmonlarga bo‘ldi. Odamlar jamoat-jamoat bo‘lib Allohning diniga kirishdi. Men musulmonlarning Jaziraning hamma joyida Rasulullohning sollallohu alayhi vasallam so‘zlarini qayta-qayta aytayotganlarini eshitdim. «Nohaq qon to‘kish harom, bekor daraxtni chopish gunoh». Bu so‘zlardan mening barcha a’zolarim, shoxlarim, barglarim to‘lg‘onib, hayajonlanib ketdi.

Rasulullohning mana bu gaplarini eshitib, yanada hayajonlandim: «Ey quraysh jamoasi ... Meni o‘zlaringiz bilan qanday (muomala) qiladi deb o‘ylaysizlar?». Quraysh ahli: «Yaxshi (muomala)», deyishdi. «Boringlar, sizlar ozodsizlar», dedilar Rasululloh sollallohu alayhi vasallam.

Shundan so‘ng Abu Bakr Siddiq va Umar ibn Xattob davrlarida ko‘p narsalarning shohidi bo‘ldim. Fors, Shom, Yaman shaharlari Islomni qabul qilishganini eshitdim. Bularning hammasini ostimda bo‘lgan o‘sha kuchli bay’atni eslab ziyoratga kelgan kishilardan eshitar edim.

Ziyoratchilarning ko‘pligidan Umar ibn Xattob xavotirga tushdilar. Va meni kesib ildizlarim bilan sug‘urib tashlashga buyurdilar. Men bundan xafa bo‘lmadim. Chunki bir daraxt uchun Rasululloh va musulmonlarni bay’at paytida o‘z soyasiga olib turishdan ortiq baxt bo‘lishi mumkin emas.

10-qissa

Islom bayrog‘i bizlarga Islomning g‘alaba qozonishi haqida so‘zlab beradi

Men gohida matodan, gohida boshqa narsadan bo‘lishim mumkin. Men islom bayrog‘iman. Muhammad alayhissalomni payg‘ambarlarning sarvari qilib dunyoga yuborgan Alloh dinining bayrog‘iman.

Hayotimda unutilmaydigan, tarixga aniq va zarhal harflar bilan yozib qo‘yiladigan voqealarni ko‘rdim.

Yasrib uning samosida men birinchi hilpirab turgan shahardir. U yerga Rasululloh va sahobalar qurayshliklarning aziyatidan qutulish uchun kelganlaridan so‘ng shahar Madinai munavvara deb nomlandi. Madina ahli muhojirlarga nisbatan ajoyib mehmondorchilik ko‘rsatdi. O’zlarining eng yaxshi narsalarini ular bilan baham ko‘rishdi.

Badr ma’rakasi - men ishtirok etgan birinchi ma’rakalardan edi. Men Uxud va Handaq ma’rakalarida ham bo‘ldim. Alloh musulmonlarga yordamini berdi. Men baland ko‘tarilgan holda o‘z ostimda Islom uchun xizmat qiladiganlarning ko‘payganini ko‘rdim.

Makka fath qilingan kuni uning osmonida ko‘tarildim. Va odamlar dinga jamoa-jamoa bo‘lib kirishdi. But va sanamlarning bayroqlari yakson qilindi.

Makka fath qilingandan bir yil o‘tib, Arab jazirasining hamma yerida hilpiray boshladim. Ko‘p joylardan elchilar kelib, Islomni qabul qilganlarini Rasulullohga e’lon qilishdi va mening ostimga turishganini bildirishdi. Men Islom bayrog‘iman.

Hijratning 10 yili Rasululloh Hijratul vidoni qilgan paytlarida men 100 mingdan ortiq musulmon boshi ustida hilpirar edim. Ular Baytulloh atrofida Rasululloh bilan uni tavof qilishar edi.

Mening atrofimda ko‘p ishlar bo‘lib o‘tdi va men Rasululloh bilan qadam-baqadam yurib, barcha g‘azotlarda birga qatnashdim. U kishining kundalik hayotlari, barcha ishlarini bilib, hamma so‘zlarini eshitdim. U kishining barcha ishlarda ulug‘ bo‘lganlarining shohidi bo‘ldim. U kishi banda va yo‘lboshchi, shijoatli, dovyurak, oliyjanob, oqil inson edilar.

Rasulullohni sollallohu alayhi vasallam barcha insonlar sevganidek chin qalbdan sevdim. Kun sayin yangi va yangi jamoalarning boshi uzra hilpirab, o‘zimni baxtiyor his etardim.

Mening hayotimda bir yomon kun ham bo‘lib o‘tdi. O’sha kuni qattiq iztirob chekdim. Qo‘rquv meni titratib yubordi. Shunday bir mash’um xabarni eshitdimki, unga hech kimning ishongisi kelmas edi. Musulmonlar iztirob chekib turishganida ularning orasidan Abu Bakr (r.a.) Siddiqning ovozlari eshitildi:

- Ey insonlar, kimki Muhammadga ibodat qilgan bo‘lsa Rasululloh vafot etdilar. Kimki Allohga ibodat qilgan bo‘lsa, albatta Alloh mangu tirikdir, u o‘lmaydi.

Ularning orasida Rasulullohning sollallohu alayhi vasallam vafotlarini kutib yurganlar bor edi. Ba’zilari murtad bo‘lishdi va ba’zilari zakot berishdan bosh tortishdi. Ba’zilari isyon qilib, o‘zlarining ustlaridan meni - Islom bayrog‘ini tushirishni talab qildilar.

Voqealar yana qayta-qayta takrorlandi, murtadlar yana Islomga qaytishdi. Zakot berishni xohlamaganlar zakot berishdi, isyonchilar tinchlanishdi. Men ham oldingidek barcha joylarda hilpirab turdim.

Xolid ibn Valid, Abu Ubayda ibn Jarroh, Sa’d ibn Abu Vaqqos, Umar ibn Os, Usoma ibn Zayd va boshqa ko‘plab Islom jonkuyarlarining qo‘llarida bo‘ldim. Fors va Rum shaharlari samosida oliy bo‘lib hilpiradim.

Fatxlar ko‘p bo‘ldi. Hattoki, g‘arbdan Andalusiyaga va sharqdan Xitoygacha yetdi. Va hozirgi paytda mening ostimga to‘plangan Islom ummatining, turli millat va ellatlarning soni bir milyard uch yuz milyondan ortib ketdi.

Hech shubha yo‘qki, meni dunyo hayotining oxirigacha, Qiyomat kunigacha hilpirayveraman. Olamlar Parvardigori - Alloh taoloning xohish-irodasi shunday! Oxirgi payg‘ambar, sarvari koinot Muhammad mustafo sollallohu alayhi vasallam shunday xabar berganlar.

MUNDARIJA

Bu kitob o‘zi haqida sizlarga so‘zlab beradi
1-qissa: Abraxaning fili bizlarga Muhammadning sollallohu alayhi vasallam) tug‘ilishlari haqida hikoya qiladi
2-qissa: Halimaning eshagi bizlarga Rasulullohning (sollallohu alayhi vasallam)emizilishlari haqida hikoya qilib beradi
3-qissa: Qadr kechasi bizlarga Muhammad alayhis-salomga birinchi vahiy tushishi haqida so‘zlab beradi
4-qissa: Bir bosh uzum bizlarga payg‘ambarimizning (sollallohu alayhi vasallam) Toifga borganlari haqida hikoya qiladi
5-qissa: Buroq bizlarga isro va meroj haqida so‘zlab beradi
6-qissa: G’ordagi kabutar Rasulullohning (sollallohu alayhi vasallam) hijratlari haqida hikoya qilib beradi
7-qissa: Rasulullohning tuyalari bizlarga hijrat-dagi hodisa haqida so‘zlab beradi
8-qissa: Badr qudug‘i bizlarga badr ma’rakasi haqida so‘zlab beradi
9-qissa: Bir tup daraxt bizlarga bay’at va sulh ha-qida hikoya qilib beradi
10-qissa: Islom bayrog‘i bizlarga Islomning g‘alaba qozonishi haqida so‘zlab beradi

Muhammad alayhissalom hayotlaridan 10 qissa
(bolalar uchun)



Muallif: Abduttavvob Yusuf

Hajmi: 115 Kb
Fayl tipi: PDF

Saqlab olish

Online o'qish