Qaylargadir yozgan edim...
Qaylargadir yozgan edim ismingni sening,
Qaerlarga...keyin uzoq o'zim qidirdim.
Ko'p tingladim jilg'alarning sho'x kulgusini,
Endi kurtak ochayotgan bog'larga kirdim.
"žSor burgut-ey, shiddatingga shiddat ulansin-
Senga yozganmidim"œ, desam dilimni dog'lab.
U der: "žYo'q, yo'q, eslolmayman, uning nomin sen
Qanotimga yozganing yo'q"œ,- ketar uzoqlab.
Tolmabo'yin oqqushlarni tutaman so'zga:
"žBalki sizga yozganman men"œ,-ahvolim ko'rib,
Oqqushlar der: "žEslab ko'rgin, yozmading bizga-
Qayga yozsang yozgansan sen parishon turib"œ.
Daryolarga savol tashlab xuddiki qarmoq,
Oylab kutib, javob olmay topmadim izin.
Erga aytsam, er aytdiki: "žTishlama barmoq-
O'chmas qilib yozgandingmi nomini o'zi?!"œ
Shunda-shunda sergak tortib men bo'ldim tamom-
Yog'ayotgan sust qorlarga yozgandim seni.
To'kilguday chayqalganda ko'nglimdagi jom,
Ko'nglimdagi ozorlarga yozgandim seni.
Yozib ketdim, yo'l-yo'lakay nigohim tushib,
Yot dillarning tasodifiy yor-yorlariga.
Bir beparvo sho'xlik bilan yozdim qizishib,
Bu dunyoning ur-sur, gavjum bozorlariga.
Endi, endi bari abas, bersam hamki tan-
Ba’zan ko'ngil tag'in seni yo'qlasa bo'zlab,
Qori erib ketgan erdan izlab qolaman,
Tarqab ketgan bozorlardan qolaman izlab...
Qaylargadir yozgan edim ismingni sening.