Jamiyat va inson > Oila va jamiyat

Musulmon ayolning o'z eri oldidagi vazifalari

(1/4) > >>

Laylo:
Har bir ayol hayotda bahtga erishishni, tinch totuv hayot kechirishni hohliydi. Lekin baht degan ne’mat arzon turmiydi, unga qanoat, shukr va solih amallar orqali erishiladi (Vallohu a’lam). (Mavzuda asosan "œMusulmon ayolning o’z eri oldidagi vazifalari,  T-Movarounnahr, 2004 "œ kitobidagi ma’lumotlardan foydalanildi)

Ushbu holis ishga forum a’zolarining ham hissasi qo’shiladi digan umiddaman.

1.   QANOATLI BO’LMOQ   
Qanoatda hurriyat, ochko’zlikda asirlik bor.

1.   Haq Taoloning taqdirga yozgan rizqqa ega bo’lish hirs va ta’maga kirmaydi. Ammo bunda ham harakat qilish zarur. Faqat alloh Taoloning o’ziga yukinib, boshqalardan so’ramaslik kerak. 

HADIS: Nafsning ko’zi to’ymaydi. Bir chelak oltini bor kishi, oh yana shunday bir chelak oltinim bo’lsaydi deydi.

2.   qanoatning ikkinchi sharti esa, qo’ldagi ne’matlarni rejali sarflash hisoblanadi. Isrofdan qattiq tiyilish kerak. Agar ko’rpaga qarab oyoq uzatilmasa kerakli-keraksiz narsalarga pul sarflanaverilsa, isrof va harajat eshigi kattalashib ketadi.

HADIS: Tejamkor bolgan kishi faqir bo’lmaydi.

Laylo:
Ammo hasislik ham yaramaydi. O’tmishda bir ayol mahkamaga eridan shikoyat qilibdi. Hakam undan so’rabdi:
-   Nimaga ayolingni ta’minlamaysan?
-   Afandim, men imkon chegarasidagini topib kelyapman. Hotinim koproq hohlaydi. Men esa bundan ortig’ini topolmayman,-dedi u kishi.
-   Ho’p sen nimaga qodirsan?
-   Afandim, men ko’p-ko’p suv olib kelaman, ayolim esa qanoat qilmasdan, non ham topib kelishimni hohlaydi,-degan ekan.
-   
      Payg’ambar(s.a.v.) : "œAhli ayolingga, bola-chaqaga sarflangan puldan keladigan savob, faqirga va boshqalarga barilgan sadaqa savobidan ko’ra ko’proqdir"

      Hasan Basriy: "œ Go’zal tadbir va go’zal idora yarim foydadir. O’z o’rniga ishlatilgan ozgina pul, isrof qilib ishlatilgan ko’p puldan foydaliroqdir."

       Aflotun: "œ Pulni hasislik qilmasdan harjlash aqllilikning boshidir"

Laylo:
1.   ERGA ITOAT   

       Ayol kishi diniy e’tiqodiga zid bo’lmagan barcha ishlarda eriga itoat qilishi lozim. Chunki erining ayoli ustida juda ko’p haqlari bor. Payg’ambarimiz s.a.v. : "œ Agar ayol besh vaqt namozini o’qisa, ramazon ro’zasini tutsa, nomusini saqlasa va erini rozi qilsa jannatning hohlagan eshigidan kiradi. ; Bir kishining boshqa kishiga sajda qilishi mumkin bo’lganida edi, ayollarning erlariga sajda qilishlarini buyurardim." deya marhamat qilganlar. 

Islomiyat ayolning eriga itoatiga shu qadar ahamiyat berganki, agar ayol nafl ro’zasini tutmoqchi bo’lsa, eridan ruhsat olishi kerak. Faqat qo’ni-qo’shnilanikiga chiqish, bozor o’charga borishdagina emas, hatto masjidga ketishi uchun ham eridan so’ralishi lozim.

HADIS: "œ Eridan ruhsat olmasdan ko’chaga chiqqan ayolga to uyiga qaytguncha farishtalar u ayolga la’nat o’qib turadi.

Laylo:
Mashhur arab adabiyotchisi Asmuiy bir kuni yolda ketayotib er-hotinga duch kelibdi.Ayol nihoyatda chiroyli, eri esa o’ta hunuk ekan. Asmuiy ayolga qarab:
-   Ey honim! Shu husning bilan nega bunday hunuk kishiga turmushga chiqding, u bilan qanday qilib yashaysan" — debdi.
-   Jim bo’l, ey ahmoq odam! Nega o’ylamasdan gapirasan?! Kim biladi, balki erim Alloh Taoloning rizoligini topgan kishidir. Janobi Haq unga mukofot qilib mendek go’zal honimni nasib qilgandir. Balki mening qaysidir gunohim uchun Haq Taolo shu bandasiga ravo ko’rgandir. Biz taqdiri ilohiyni bilmaymiz va unga aralasha olmaymiz,- deb javob beribdi.
-   
Payg’ambarimiz s.a.v. : "œItoat qilishda erkaklarning ayol ustidagi haqqi mening sizning ustingizdagi haqqim kabidir. ; Ayol kishi erining jabr zulmiga chidasa, Janobi haq unga hazrati Osiyoga  nasib qilgan savob ajrini beradi" deya marhamat qilganlar.

Laylo:
"œSevgi — bu inson tabiatining zavqlantiruvchi huzurbahsh lazzatga mayl etishidir. Sevgining oily darajasi ISHQ deyiladi. Oshiqlar o’z ma’shuqalarining visoliga etishmoq uchun hech nimalarini, hattoki jonlarini ayamaydilar. Hz. Yusufni sevib, tillarda doston bo’lgan zulayho buning yorqin misolidir. Chindan ham, Zulayho ishq yo’lida molini-mulkini, hatto go’zalligini ham yo’qotadi. Kimda-kim, "œ Men Yusufni ko’rdim!" -  desa, unga qimmatli marjonlaridan birini berardi. Shu tariqa, sovg’a eta-eta, hech bir narsasi qolmaydi. Har narsani "œYusuf!" deb chaqirardi. Unga bo’lgan cheksiz ishqi tu fayli "œYusuf" kalimasidan boshqa hamma so’zlarni unutgandi.

Rivoyat qiladilarki, Zulayho imonga kelib, hazrati Yusufga turmushga chiqqanidan keyin, o’zini ul zotdan chetlata vat oat-ibodatga berilib, uzlatga chekina boshlabdi. Endi bu ishqi, ishqning hqiqiy sohibi Allohga qaratilgan edi. Ahvol shunday ediki, Hz. Yusuf uni tunda yotoqqa da’vat etsa, u visol onini kunduzga surar, kunduz da’vat etsa, fursatni tunga surar va shunday derdi:
-   Ey Yusuf, men seni Allohni tanimasdan oldin sevgandim. Lekin uni tanigandan keyin aslida unga oid bo’lgan sevgidan boshqasiga o’rin qolmadi. Allohga bo’lgan bu sevgimga boshqani sherik qilmayman.

Navigation

[0] Message Index

[#] Next page