O'n jafo.
Sufyoni Savriy aytadi: O'nta ish borki, ular jafodir:
1. kishi yoki ayol o'zi uchun duo qilsa-yu, ota-onasi va mo'minlar haqqiga duo qilmasa;
2. Qur'on o'qishni bilsa-yu, har kuni undan yuz oyat o'qimasa;
3. qabristondan o'tib, u yerdagilarga salom bermasa va duo qilmasa;
4. masjidga kirib, namoz o'qimasdan chiqib ketsa;
5. juma kuni shaharga tushib, juma namozini o'qimasa;
6. mahallaga bir olim kelsa-yu, uning ilmidan o'rganish uchun borilmasa;
7. ikki kishi yo'ldosh bo'lisha-yu, bir-birining ismini so'ramasa;
8. yigit ilm va odob o'rganmasdan, yoshligini bekor o'tkizsa;
9. ziyoratga chaqirilganda borilmasa;
10. o'zi to'q bo'lib, qo'shnisi och bo'lsa, taomidan hech narsa bermasa."
Dilmurod Qo'shoqov tarjimasi
Musulmonlar taqvim kitobidan 2000
Mazhabboshimiz Imomi A'zam hazratlariga bir kishi savol berdi. Imomi A'zam, bilmadim, dedilar. Savol bergan kishi nimagadur o'pkalandi:
- Olimman deb bir qarich ko'rpacha ustiga o'tirib olib, kelganlarga dars berar emishlar so'raganimga esa javob bermaydi. Xayf-e+-dedi.
Imomi A'zam hazratlari bu haqoratdan hech ham jahllari chiqmadi, shunday javob qildilar:
- Mening ostimdagi ko'rpacha bilganlarimga ko'ra solingan. Agar bilmaydiganlarimga ko'ra ko'rpacha solinganida ular osmonga yetadigan darajada bo'lur edi.