Rasuli Akram sollallohu alayhi vassallam haqlarida hadislar

[Mahdiyah]

Abdulloh ibn Amr roziyallohu anhu: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam o’zlari ham shaloq so’zlamas, o’zgalarning ham shaloq so’zlamog’iga yo’l qo’ymas erdilar va ul zot: “Darhaqiqat, sizlarning yaxshingiz – hulqi yaxshingizdur!” – deb marhamat qilar erdilar” – deydilar.

Oisha roziyallohu anho rivoyat qiladilar: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam, (dunyoviy) ikki ishdan birini ixtiyor qilmoqlari lozim bo’lib qolsa, albatta ulardan gunohovar bo’lmagan eng yengilinigina tanlar erdilar. Basharti (o’shal eng yengil ish) gunohavor bo’lsa, undan barchadan ham ko’ra yiroqroq bo’lar erdilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shaxsan o’zlari(ga yetkazilgan aziyat) uchun intiqom olmaganlar, balki Alloh taoloning hurmati buzilgani uchungina (ya’ni, Alloh taolo taqiqlagan, man’ qilgan ishlar qilingani uchungina) intiqom olganlar, xolos”.

[Mahdiyah]

Anas roziyallohu anhu rivoyat qiladilar: “Men Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning kaftlaridan ko’ra mayinroq na biror harirni va na biror debojni ushlab ko’rmaganman. Shuningdek, men ul zotning hidlaridan ko’ra xushbo’yroq hidni ham hidlamaganman”. (Bu hadisda “kaftlarining mayin” deyilganligi boshqa bir hadisda “qo’llari katta va g’aliz erdi” deyilganiga ziddek tuyulsa-da, aslida suyaklarining yo’g’on va terilarining mayinligi nazarda tutilgandur).

[Mahdiyah]

Abu Said al-Xudriy roziyallohu anhu: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam chochvon yopinib yuradirgan bokira qizdan ham hayoliroq erdilar”, - deydilar.


Shu’ba roziyallohu anhu: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning biror narsani yoqtirmaganlari yuzlaridan bilinib turar erdi”, - deydilar.

Abu Hurayra roziyallohu anhu: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam taomga sira nax urmaganlar. Agar ishtahalari bo’lsa, tanovul qilar, bo’lmasa, tanovul qilmas erdilar”, - deydilar.

[Mahdiyah]

Abdulloh ibn Molik ibn Buhayna al-Asadiy roziyallohu anhu rivoyat qiladilar: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sajda qilganlarida ikki qo’llarini o’zlaridan oldinroqqa tashlar erdilar, hatto ikki qo’llarining oppoqligi ko’rinar erdi”.

Anas roziyallohu anhu rivoyat qiladilar: “Darhaqiqat, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam (Alloh taolodan) yomg’ir so’rab qiladirgan duolaridan bo’lak duolarida (fotihaga) qo’llarini ko’tarmas erdilar. Ul zot (fotihaga) qo’llarini (shu darajada baland) ko’tarar erdilarki, hatto ikki qo’ltiqlarining oppoqligi ko’rinar erdi”.

[Mahdiyah]

Abu Juhayfa roziyallohu anhu rivoyat qiladilar: “Men Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga (tahorat uchun suv) uzatdim. Shunda ul zot Abtah degan yerda, chodirda bo’lib, peshin vaqti erdi. Bilol (chodirdan) chiqib azon aytdilar-da, yana (chodirga) qaytib kirib ketdilar. So’ng, Janob Rasulullohning tahoratlaridan tushgan suvni olib chiqib erdilar, odamlar talashib-tortishib uni bo’lib olishdi-da, (tabarruk qilib) badanlariga surtishdi. Keyin, Bilol yana (chodirga) qaytib kirib, anazani (nayzadan kalta, hassadan uzunroq uchi poynakli tayoqni) olib chiqdilar. So’ng, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam (chodirdan) chiqdilar. Men (o’shanda) boldirlarining tovlanib turganini (ya’ni, oppoq ekanligini hozir ham) ko’rib turgandekman. Keyin, ul zot (qasr qilib) ikki rak’at peshin o’qidilar, shunda oldilaridan eshagu xotinlar (u yoqdan bu yoqqa bemalol) o’tib turdi, (chunki qibla taraf anaza birlan to’sib qo’yilgan erdi-da!)”.

[Mahdiyah]

Oisha roziyallohu anho rivoyat qiladilar: “Darhaqiqat, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam hadis aytsalar, (shul qadar dona-dona qilib aytar erdilarki), hatto eshitguvchi, agar istasa, ul zotning barcha so’zlarini (yoki har bir so’zlaridagi harflarni) sanab ulgurar erdi”.

Oisha roziyallohu anhu bunday deydilar: “Abu Falonning (qilgan ishidan) taajjub qilmaysizmi? (ya’ni “Falonchining qilgan ishini qarang!”). (Bir kuni) u kelib, hujramyoniga o’ltirdida, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hadisi sharifidan (bir nechasini) menga eshittirib ayta boshladi. Shunda men (hujramda) tasbih o’girayotgan erdim. U men tasbih o’girib bo’lmasimdan ilgari (hadislarni shosha-pisha aytib) o’rnidan tirib ketib qoldi. Agar tasbih o’girib bo’lgunimcha ketib qolmaganida, unga: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sizlar singari shosha-pisha bir hadis ketidan ikkinchisini aytmas erdilar” – degan bo’lur erdim”.

Abu Abdulloh Muhammad ibn Ismoil al-Buxoriyning “AL-JOMI’ AS-SAHIH” (Hadis 2) kitobidan (Toshkent - 1996)
88 – bob. 474-475 - betlar

[Mahdiyah]

Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ko’zlari uxlar erdi-yu, ammo qalblari uxlamas erdi.

Sa’id roziyallohu anhu rivoyat qiladilar: “Salama ibn Abdurrahmon Oisha onamizdan: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Ramazon oyida qanday namoz o’qir erdilar?” – deb so’radilar. Oisha onamiz bunday dedilar: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Ramazon oyida ham va boshqa oylarda ham o’n bir rak’atdan oshirmas erdilar. (Avval) to’rt rak’at o’qir erdilar, ularning go’zalligi-yu uzunligini (uzoqligini) so’ramay qoya qol! Keyin, (yana) to’rt rak;at o’qir erdilar, ularning (ham) go’zalligi-yu uzunligini so’ramay qoya qol! So’ng, uch rak;at o’qir erdilar. Men: “Yo Rasululloh, vitrni o’qimay uxlaysizmi?” – deb erdim, ul zot: “Ko’zlarim uxlaydi-yu, ammo qalbim uxlamaydi” – deb marhamat qildilar”.

[Mahdiyah]

Shariyk ibn Abdulloh rivoyat qiladilar: “Anas ibn Molik roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Ka’ba masjididan (Bayt ul-Mqdisga) sayohat qildirilgan kecha (Isro’ kechasi) xususida bunday dedilar: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga vahiy kelmasdan burun uch nafar (farishta) keldi. (Roviy Shariyk ibn Abdulloh “vahiy kelmasdan burun” deb xato qilgan, chunki Isro’ mab’asdan keyin bo’lgandur”, - deydilar Abu Tayyib). Shunda Janob Rasululloh Masjud ul-Haromda (bir qancha odamlar orasida) uxlab yotgan erdilar. Oldindagi farishta: “Ulardan qaysi biri (Muhammad sollallohu alayhi vasallam)?” – dedi. O’rtasidagisi: “Ularning yaxshisi”, - dedi. Keyingisi: “O’shal yaxshisini olingizlar!” – dedi. Shu kecha bundan bo’lak hech gap bo’lmadi, Janob Rasululloh ularni (farishtalarni) mutlaqo ko’rmadilar. Ul zot (farishtalarni), ular yana huzurlariga kelgan kelgusi tundagina, qalblari ko’radirgan bo’lgandagina ko’rdilar. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ko’zlari uyquda bo’lsa-da, qalblari uyg’oq erdi. Payg’ambarlar ana shunday bo’ladilar, ko’zlari uxlaydi-yu, ammo qlblari uxlamaydi. So’ng, Hazrat Jabroil Janob Rasulullohni osmonga olib chiqib ketdilar”.

Abu Abdulloh Muhammad ibn Ismoil al-Buxoriyning “AL-JOMI’ AS-SAHIH” (Hadis 2) kitobidan (Toshkent - 1996)
89 – bob. 476 - bet

[Mahdiyah]

Ali ibn Ubaydulloh o’z katta onasi Salmodan rivoyat etishicha, u Nabiy sollallohu alayhi vasallamga hizmat qilar ekan. U shunday degan: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam jismlari yara bo’lsa yoki biron a’zolariga zarar tegsa, unga ozgina xina qo’yishga buyurar edilar”.
“Sahihi Termiziydan”

[Mahdiyah]

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytadilar: “Mening sifatim – tavakkal qiluvchi Ahmad, qo’pol va badfe’l emas, yaxshilikka yaxshilik qaytaradi, yomonlikni kechiradi, tug’ilgan joyi Makka, hijrat qilib brogan joyi – Madina, ummati hamdu sanogo’y, kalta lozim kiyadilar, atroflarini pokiza tutadilar, kitoblari dillarida, namozga ham urushga saf tortgandek saf tortadilar, menga yaqinlik uchun qiladigan qurbonliklari jangdagi to’kkan qonlaridir, kechalari ibodat bilan mashg’ul, kunduzlari jang maydonida sherdurlar.”

[Mahdiyah]

Bu hadis juda chiroyli va bevosita Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallam va ul Zotning eng sevimli sahobalari haqida bo'lgani uchun shu mavzuga joyladim...

Bol tafsiri

Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallam g’azotdan qaytayotib, sahobalari bilan birga kiyovlari Alining uyiga tuhdilar. Fotima roziyallohu anho dasturxon yozib, bir yaltiroq jomda asal olib keldilar. Asalning ichida bir qil ko’rindi. Shunda Nabiy alayhissalom ashobdan jomdagi asalga ta’rif berishni so’radilar. Ular bir muddat o’yga tolishdi. Nihoyat, Abu Bakr og’iz ochib, shunday dedilar: “Namoz o’qigan qalb bu jomdan nurlidir. Namoz ruknlari bu qildan nozikdir”.
So’ng Umarul Foruq dedilar: “Musofir mehmonni sevuvchi qalb nurlidir bu jomdan. Musofir bilan suhbat shirindir bu boldan. Musofir qalbi nozikdir bu qalbdan”.
Keyin Hazrati Usmon so’z oldilar: “Qur’on o’qigan qalb nurlidir bu jomdan. Olim bilan suhbat shirindir bu boldan. Qur’onga ma’no berish nozikdir bu qildan”.
Navbatdagi ta’rifni Hazrati Ali keltirdilar: “G’azotga chiqqan qalb nurlidir bu jomdan. Kurashib qonga belanish shirindir bu boldan. O’lja olmagan qalb nozikdir bu qildan.
So’ng Fotima roziyallohu anho aytdilar: “Eriga itoatli ayolning qalbi nurlidir bu jomdan. Jafo o’rniga vafo qilish shirindir bu boldan. Er roziligi nozikdir bu qildan”.
Oxirida Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: “Ummatlarimning qalbi nurlidir bu jomdan. Haq uchun tortilgan azoning toti totlidir bu boldan. Sunnatimga muvofiq yashash nozikdir bu qildan”.
Shu payt Jabroil alayhissalom Allohdan habar keltirdi: “Mening habibim nurlidir bu toshdan. Kavsar sharbati shirindir bu boldan. Sirot ko’prigi ingichkadir bu qildan”.
Hilol taqvimi 2007-2008-IV

[Mahdiyah]

Mehr

Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bolalarga sevgi va shafqat ko’rsatmaganlarni xush ko’rmas edilar. Bolalarga nisbatan marhamatli bo’lmaganlarni qattiq qoralardilar.
Bir odam Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga: “Yo Rasululloh! Siz bolalalarni o’pasizmi? Biz bolalarimizni o’pmaymiz”, dedi.
Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallam ul odamga tikilib qaradilar va: “Marhamat etmagan (rahmdil bo’lmagan) kimsaga marhamat bo’lmaydi”, dedilar.
Yana bir kun Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga Tamim qabilasining kattalaridan biro dam keldi. Shu payt Hazrat Ali va Hazrat Fotima volidamizning o’g’illari, Payg’ambar sollallohu alayhi vasallam Janobimizning nabiralari Hazrat Hasan roziyallohu anhu ham shu yerga keldi. Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallam nabirasi Hasanni erkaladi, quchoqlab o’pdilar.
Ul odam buni ko’rgach: “Yo Rasululloh! Mening o’nta o’g’lim bor, shu paytgacha hech birini o’pmaganman”, dedi.
Unga javoban Rasululloh sollallohu alayhi vasallam:
- Alloh sening qalbingdan marhamatni chiqarib yuborgan bo’lsa, men nima qilay, - dedilar.
Yusuf Tovasliyning “Hikmatlar xazinasi” kitobidan

[Mahdiyah]

Hayvonga shafqat

Hadis kitoblarimizda Sunani Abu Dovudga Abu Hurayra roziyallohu anhu Hazratlaridan rivoyat qilinadiki, Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallam Ansordan (Madinali) bir zotning devoir oldidn o’tar ekanlar, г yerda bog’langan tuyani ko’rdilar. Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallamni ko’rib, tuya yig’lay boshladi. Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallam:
- Bu tuya egasi kim, kim unga qaraydi? - deb ovoz berdilar.
Bir yigit chiqib:
- Meniki, yo Rasululloh! – dedi.
Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallam:
- Sen Allohdan qo’rqmaysanmi, bu tuyani senga Alloh ehson etgan. Bu hayvon sendan shikoyat qilmoqda. Sen uni yaxshi parvarish qilmas ekansan. Bu tilsiz, dardini ayta olmaydigan hayvonga yaxshi qara va ayab foyfalan, unga nisbatan marhamatli bo’l, - deb ul odamga nasihat qildilar.
Yusuf Tovasliyning “Hikmatlar xazinasi” kitobidan

[Mahdiyah]

Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallam Payg’ambar qilib jo’natilishga qaramay, ko’proq bandaligidan faxr etganlar va hatto taomni cho’kka tushib yer ekanlar: “Men qulman va qullarga o’xshab yeyman”, deganlar.

[Mahdiyah]

Oisha onamiz aytadilar: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam hech qachon biror xizmatkor yoki ayolni urmaganlar”
Abu Dovud rivoyati