2.   Одам слдириш

Аллоҳ субҳанаҳу ва таоло Аисо сурасининг 93-остида:

وَمَن يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَآؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا

«Ким қасддан бир мсминни слдирса, унинг жазоси жаҳаннам бслиб, сша жойда абадий қолур. Ва у Аллоҳнинг ғазаби ва ланъатига дучор бслиб, Аллоҳ унинг учун улуғ азобни тайёрлаб қсйгандир», деб марҳамат қилган.

Имом Бухорий ва Имом Муслимлар ривост қилган ҳадисда А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Агар икки мусулмон қиличлари билан тсқнашсалар, слдирган ҳам, слган ҳам дсзахда» дедилар. «А­й А асулуллоҳ, қотил-ку маълум, бироқ слганнинг гуноҳи нима?» деб ссрашди. Шунда у зот: «У ҳам биродарини слдиришга иштиёқманд сди», дедилар.
А ивост қилинишича, «Кимки бир мсминнинг қатл стилишига сримта ссз билан ёрдам берса, у қиёмат куни икки ксзи орасига «Аллоҳ раҳматидан ноумид», деб ёзилган ҳолда Аллоҳга йслиқади».

3.   Сеҳр жоду (иссиқ-совуқ, илму амал қилиш, фолбинларга бориш ва ҳоказо)

Аллоҳ таоло Бақара сурасининг 102-остида:

» وَلَـكِنَّ الشَّيْاطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ «

«Балки одамларга сеҳр (жоду)ни сргатадиган шайтонлар кофир сдилар», деб марҳамат қилганлар.

Шайтон алайҳи лаънанинг одамларга сеҳр-жодуни сргатишдан ксзлаган мақсади уларни мушрикка айлантиришдан иборатдир. Шунинг учун ҳам амирул мсминин Умар бин Хаттоб (р.а) «Ҳар бир сеҳргарни қаерда топсангиз, слдиринглар», деб амр қилганлар.

4.   Аллоҳ фарз қилган намозни турли баҳоналар билан сқимаслик

Аллоҳ жалла жалалуҳу Аисо сурасининг 103-остида:

فَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ إِنَّ الصَّلاَةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا

«Аамозни тскис адо стинг! Албатта, намоз мсминларга (вақти) тайинланган фарз бслди», деб мсминларга кунида беш вақт намоз сқишни фарз қилди.

Аллоҳ фарз қилган намозини қасддан сқимаган кимсаларни гуноҳи оғир сканлигини баён қилиб, пайғамбаримиз (с.а.в.) «Кимда-ким намозини қасддан сқимаса, батаҳқиқ у кофир бслибди», деганлар. Аллоҳ таоло Мунофиқун сурасининг 9-остида:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ

«А­й имон келтирганлар, мол-дунёларингиз ва бола-чақаларингиз сизларни Аллоҳнинг зикридан (Аллоҳга ибодат қилишдан) юз сгиртириб қсймасин! Кимки шундай қилса, бас, ана сшалар зиён ксргувчи кимсалардир!», деб марҳамат қилган.

Муфассирлар, «Остдаги Аллоҳнинг зикридан мурод беш вақт намоздир» дейишган.
Аллоҳ таоло Муддассир сурасининг 42-48 остларида жаҳаннам соқчилари, дсзахга тушганлардан нима сабабли дсзахга тушганликларини ссрашлигини билдириб:

مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ. قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ. وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ . وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ . وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ . حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ . فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ

«Улар, съни жаҳаннам соқчилари дсзахдагиларга: «Сизларни нима Сақарга киритди? (деганларида), улар айтурлар: «Бизлар намоз сқувчилардан бслмадик. Мискин - бечорага таом бергувчи ҳам бслмадик. Бизлар (ботил - беҳуда ссзларга) шснғувчи кимсалар билан бирга шснғир сдик (съни Қуръон ва пайғамбар хусусида тсҳмат - ёлғонлар тсқир сдик). То бизларга аниқ (слим) келгунича бизлар жазо - қиёмат кунини ёлғон дер сдик». А­нди оқловчиларнинг оқлови (қслловчиларнинг қсллови) уларга фойда бермас!», деб марҳамат қилган.

Ҳикос қилинишича, илгари стган солиҳ бандалардан бирининг синглиси вафот стиб, жанозадан кейин уни лаҳадга қссди. Шунда пул солинган ҳамёни марҳуманинг қабрига тушиб қолади ва буни ҳеч ким сезмайди. У дафндан кейин ҳамёнини сслаб қабр ичига тушиб қолганлигига ишонч ҳосил қилгач, қайтиб бориб қабрни ковлайди. Қараса, олов алангаланиб турибди, дарҳол қайтадан ксмиб ортига қайтади. Онасининг олдига йиғлаган ҳолда кириб, «А­й онажон, синглим нималар қиларди, менга айтиб беринг», дейди.

Онаси нима сди? - деб ссраганда, «Унинг қабрида олов ксрдим», деб бслган воқеани айтиб беради. Шунда онаси йиғлаб: «А­й сғлим, синглинг намозига бепарво сди ва доимо уни кечиктириб сқирди», деб жавоб беради.

Имом Табароний Лайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривост қилишларича, «Бандаларнинг қиёмат куни ҳисоб-китоб қилинадиган нарсаси намоздир. Агар намозлари нуқсонли бслса, бошқа амаллари ҳам дуруст бслмайди».
Ибн Ҳазмдан ривост қилинишича: «Ширкдан кейин намозни вақтидан кечиктириш ва мсминни ноҳақ слдиришдан ксра улканроқ гуноҳ йсқ».

5.   Мол-дунёси нисобга етса, закот бермаслик

Аллоҳ таоло Қуръони каримида:

وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ
   
«Аамозни баркамол сқинг, закот беринг» ости билан намозни ҳам, закотни ҳам фарз қилган. Бу мазмундаги остлар Қуръони каримнинг ксп жойларида зикр қилинган. Аллоҳ субҳанаҳу ва таоло Қуръони каримининг қайси жойида намоз сқинг деган бслса, у билан ёнма-ён қилиб, закот беришни ҳам зикр қилади. Чунки иккаласи ҳам фарз қилинган ибодат бслиб, инсон намозни танаси, жисми ва етти аъзолари билан бажарса, закотни сса касби кори орқали, пешона тери билан топган ҳалол мол-дунёсидан қирқдан бирини мискин-фақирларга бериш йсли билан бажаради. Шулардан бирортасини бажармаса, гарданидаги фарзни адо стмагани учун гуноҳи кабиралардан бирини қилган бслади. Мабодо уларнинг фарзлигини инкор стса, кофир бслади.

Аллоҳ таоло бева-бечораларнинг ҳаққи бслган закотни адо стмайдиган кимсаларни ёқтирмаслигини билдириб, Фуссилат сурасининг 6-7-остларида:

 وَوَيْلٌ لِّلْمُشْرِكِينَ . الَّذِينَ لَا يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ

«Закотни (ҳақдорларга) бермайдиган, сзлари охиратга кофир бслган мушрикларга ҳалокат бслгай!», деб уларни инсонларнинг снг разили бслган мушриклар қаторига қсшади ва уларнинг қиёмат кунидаги ҳолларидан хабар бериб, Оли Имрон сурасининг 180-остида:

وَلاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ هُوَ خَيْرًا لَّهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَّهُمْ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُواْ بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلِلّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ

«Аллоҳ фазлу карами билан ато қилган нарсаларнинг (закотини) беришга бахиллик қилган кимсалар ҳаргиз бу қилмишларини сзлари учун схшилик деб ҳисобламасинлар. Йсқ, бу қилмишлари сзлари учун ёмонликдир. Бахиллик қилиб бермаган нарсалари қиёмат кунида бсйинларига сралажак!..», дейди.

Имом Бухорий Абу Ҳурайрадан ривост қилган ҳадиси шарифда: «А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Аллоҳ кимга бойлик ато стган бслса-ю, у закотини бермаса, қиёмат кунида бойлиги икки кокилли аждарга айлантирилади. Сснг соҳибининг бсйнига сралади-да, икки лунжидан тутиб: «Мен сенинг молингман, сенинг хазинангман», дейди», деб юқоридаги остни сқиб бердилар.

Муҳаммад ибн Юсуф Фарёбий ҳикос қиладилар: «Мен бир неча дсстларим билан Абу Синонинг зиёратига бордик. У зот ҳузурларига кириб стирганимизда: «Қсшнимизнинг акаси қазо қилган. Юринглар, уникига таъзисга чиқамиз», дедилар. Ҳаммамиз азадорникига бордик. У акасининг слимидан жуда сзилиб йиғлар сди. Унга таъзис билдириб, тасалли бердик. У таъзисга ҳам, тасаллига ҳам қулоқ солмас сди. Унга: «Ўлим ҳамманинг бошида борлигини билмайсанми?», деб ссрадик, «Биламан, бироқ акам туну-кун азобланаётгани мени қон йиғлатмоқда», деди. «Аллоҳ сенга ғайбни билдирдими?», деб ссраган сдик. «Йсқ, лекин акамнинг юзига тупроқ тортилиб, дафн қилингандан ва одамлар тарқалиб кетгандан сснг тиз чскдим, шу пайтда акамнинг қабридан: «Оҳ, мени сз ҳолимга қсйинглар, мени азобламанглар. Мен намоз сқирдим, рсза тутардим», деган овоз сшитилди. Бу гапдан мен йиғлаб юбордим ва қабрини кавладим. Лаҳадда олов алангаланиб турар ва унинг бсйнида олов бсйинбоғ бор сди. Укалик меҳрим қсзиб, бсйинбоғини олиш мақсадида қслимни узатдим. Бармоқларим ва қслларим куйиб қолди», деди-да, қслларини ксрсатди. У куйиб қоп-қора бслиб кетган сди. «Акангиз тириклигида нима амал қилар сди?», деб ссрадик. «Мол-мулкининг закотини бермас сди», деб жавоб берди. Бу воқеа Аллоҳ таолонинг ости нақадар ҳақ сканлигини тасдиқлайди.

6.   Узрсиз рамазон рсзасини тутмаслик

Аллоҳ таоло Бақара» сурасининг 183-184-остлари билан рсзани мусулмонларга фарз қилганлини билдириб:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ

«А­й мсминлар, тақволи кишилар бслишингиз учун сизлардан илгари стганларга фарз қилингани каби сизларга ҳам саноқли кунларда рсза тутиш фарз қилинди. А­нди сизлардан бирон киши хаста ёки мусофир бслса, у ҳолда (рсза тутаолмаган кунларининг) саноғини бошқа кунларда тутади...», деб марҳамат қилган.

Маълумки, Аллоҳнинг фарзини бажармаслик гуноҳи азимдир. Ибн Ҳиббон Ҳузаймадан ривост қилади: «А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассаллам айтдилар: «Ухлаб ётган сдим. Анимга икки киши келиб билакларимдан тутди-да, мени чиқиш қийин бслган тоғ олдига олиб бориб, унга чиқинг, дейишди. «Тоқатим етмайди», деган сдим. «Сизга чиқишни осон қилиб қссмиз», дейишди. Мен кстарилиб тоғнинг тепасига - текис жойига етганимда даҳшатли шовқин сшитилди. «Бу қанақа шовқин?» деб ссраган сдим, улар: «Бу дсзахдагиларнинг фарёди», дейишди. Сснг мени у ердан олиб кетишди. Бир жойда оёқларидан осиб қсйилган, лунжлари йиртилиб, қон оқиб турган қавмга дуч келдим, «Улар кимлар?», деб ссрадим. «Улар рсзалари ниҳоссига етмай туриб, қуёш ботишидан олдин ифтор қилган кимсалардир», дейишди. Демак, қуёш ботишидан олдин шошилиб, оғзини очганларнинг жазоси шундай бслса, рсза тутмайдиганларнинг жазоси қандайлигини бир сйлаб ксринг-а!

7.   Имкон бслатуриб ҳажга бормаслик

Аллоҳ субҳанаҳу ва таоло Оли Имрон сурасининг 97-остида:

وَلِلّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ الله غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ

«Йслга қодир бслган одамлар зиммасида Аллоҳ учун Байт (Каъба)ни ҳаж қилиш (фарзи) бордир. Кимда-ким (Каъбани зиёрат қилиш фарз сканини инкор қилиб) кофир бслса, бас, албатта, Аллоҳ бутун оламлардан беҳожат бслган зотдир», деб марҳамат қилган.

Ҳаж амали Исломнинг бешинчи рукни бслиб, уни имкони бслатуриб бажармаган кимса, Ҳазрати Умар айтганларидек: «У кимса сҳудий бслиб сладими ёки насроний бслибми, фарқи йсқ».

8.   Ота-онанинг хизматини қилмасдан оқ бслиш

Аллоҳ жалла жалалуҳу Луқмон сурасининг 14-15-остларида:

وَوَصَّيْنَا الإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ . وَإِن جَاهَدَاكَ عَلى أَن تُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُمَا وَصَاحِبْهُمَا فِي الدُّنْيَا مَعْرُوفًا وَاتَّبِعْ سَبِيلَ مَنْ أَنَابَ إِلَيَّ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

«Биз инсонга ота-онасини (рози қилишни) буюрдик. Онаси уни заифлик устига заифлик билан (қорнида) кстариб юрди. Уни кскракдан ажратиш (муддати) икки йилда (битар). (Биз инсонга буюрдикки) «Сен Менга ва ота-онангга шукр қилгин! Алғиз сзимга қайтажаксан!», «Агар улар (съни ота-онанг) сени сзинг билмаган нарсаларни Менга шерик қилишга зсрласалар, у ҳолда уларга итоат стма! Уларга (гарчи кофир бслсалар-да,) дунёда схши муомалада бслгин ва сзинг Менга тавба қилган кишиларнинг йслига сргашгин! Сснгра (қиёмат кунида) қайтиш Менинг ҳузуримгадир, бас, сизларга (сшанда) қилиб стган амалларингизнинг хабарини берурман», деб марҳамат қилган.

Ширк ишларда ота-онага итоат қилиш ҳаром қилинганидек, ҳар қандай гуноҳ ишларда ҳам уларга итоат қилиш ҳаромдир. Чунки шариат қоидасида: «Холиққа осий бсладиган сринларда махлуққа итоат қилиш йсқдир», дейилган.

9.   Қариндош-уруғлар билан алоқа қилмаслик

Аллоҳ таоло Муҳаммад сурасининг 22-23-остларида:

فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِن تَوَلَّيْتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِي الأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَكُمْ . أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ

«Агар (имондан) юз сгирсангизлар, тез фурсатда, сизлар ерда бузғунчилик қилурсизлар ва қариндош-уруғларингиз (билан ҳам алоқаларингиз)ни узурсизлар! Ундай кимсаларни сса Аллоҳ лаънатлагандир, бас, уларнинг (қулоқларини панд-насиҳат сшитишдан) кар, ксзларини сса (тсғри йслни ксраолмайдиган) кср қилиб қсйгандир», деб марҳамат қилган.

Остнинг мазмунидан Аллоҳ таоло имонсиз бандаларини ёқтирмаслигини билдирмоқда. Чунки улар сратган сгаларини танимагандан кейин ҳеч қандай гуноҳдан қайтмайдилар. Ер юзида фитна-фасод, бузғунчилик қилиш, фақир қариндош уруғларни менсимасдан улардан алоқани узиш улар учун табиий ҳолга айланиб қолади. Зеро, Аллоҳга ишониш қиёмат кунини ҳақ деб билиш, қариндош уруғларни ҳурмат қилиш, улар билан қариндошлик ришталарини боғлаш имонли мусулмонларнинг сифатларидандир. Қуйидаги ҳадислар ҳам фикримизга далил бслади.

Имом Бухорий ва Муслим Абу Ҳурайрадан ривост қилган ҳадисда: «А асулуллоҳ саллалоҳу алайҳи вассаллам: «Кимки Аллоҳга, охират кунига имон келтирган скан, қариндошлари билан алоқани боғласин», дедилар.

Имом Аҳмад ва Имом Баззорлар Ҳазрати Али (р.а.)дан ривост қилган ҳадисда: «А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Кимки умри узун, ризқи кенг бслиши ва ёмон слимдан сақланишни истаса, Аллоҳга тақво қилсин ва қариндошлари билан алоқани боғласин», деганлар.

Имом Термизий Абу Бакр Сиддиқ разийаллоҳу анҳудан ривост қилган ҳадисда сса А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Аллоҳ гуноҳкорга охират учун ҳозирлаб қсйган жазодан ташқари бу дунёда ҳам тезда жазо берилишига, зсравонлик ва қариндошлар билан алоқани узишдан ксра муносиброқ гуноҳ йсқ», деганлар.

10.    Зино қилиш
(Жуфти ҳалолидан бошқа аёл билан ношаръий жинсий алоқада бслиш).

Аллоҳ Субҳанаҳу ва таоло Аур сурасининг 2-остида:

الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ وَلا تَأْخُذْكُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ

«Зинокор аёл ва зинокор сркак - улардан ҳар бирини юз даррадан уринглар. Агар сизлар Аллоҳга ва охират кунига имон келтиргувчи бслсангизлар, Аллоҳнинг (бу) ҳукмида (съни, зинокорларни дарралашда) сизларни уларга нисбатан раҳм-шафқат (туйғулари) тутмасин! Уларнинг азобланишига бир тоифа мсминлар гувоҳ бслсинлар!», деб марҳамат қилган.

Зино, съни ношаръий жинсий алоқа қилиш, авваламбор, инсон насабини бузади. Аасаб бузилиб, ҳаром фарзанд туғилса, дунё ларзага келади. Чунки ҳаромдан туғилган бола ҳаром ишларга мойил бслиб, ҳар қандай жиностдан тап тортмайди. Ҳаромдан туғилган бола ота-онаси ва қариндош-уруғларига меҳр қсс олмайди. У ҳам сз навбатида ҳаромга юрадиган, ҳаром ишлар қиладиган бслади. Аатижада зинокорлар кспайиб, жамист таназзулга юз тутади. Шунинг учун ҳам Аллоҳ таоло зинокорни бешафқат жазолашга буюрган. Зинокор - уйланмаган йигит ёки қиз бслса, орқасига юз дарра урилади. Улар оила қурмаганлиги учун насаб бузулмайди, бир инсоннинг жойи булғанмайди. Шу сабабдан уларнинг жазоси енгилроқ бслиб, дарра уриш билан кифосланади.

«Зинокор аёл ва зинокор сркакнинг ҳар бирини юз даррадан уринглар. Уларни дарралашда сизларни раҳм-шафқат тутмасин» ости каримаси ҳаёт қурмаган йигит-қизлар ҳақида нозил бслган. Аллоҳ таоло мсминларни зинокор йигит-қизга раҳм-шафқат қилиб, уларни дарралашни енгиллаштириш ёки сонини камайтиришликдан қайтармоқда. Акс ҳолда илоҳий қонун бузилиб, адолат паймол бслади. Адолат бузилгач, орага кимлардир тушиб, сна бир адолатсизлик бслган порахсрликка сшик очилади. Аллоҳнинг мақсади сса, жамистни бузадиган бундай қабоҳатни таг-томири билан қспориб ташлашликдан иборатдир.

Агар зинокор уйланган, ҳаёт қурган сркак ва хотин бслса, уларни тошбсрон қилиш йсли билан слдириш ҳукмини А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам баён қилиб берганлар. Шу йсл билан жамистни булғайдиган жирканч жиност буткул бартараф стилган.

Бир зинокорнинг баҳридан стиш билан бутун бир жамистни разолатга ботишдан сақлаб қолинган. Зинокор жазоланиши туфайли гуноҳи кечирилган. Жон ширин, ҳамманинг ҳам сшагиси келади. Зинокорга бериладиган жазони сз ксзи билан ксриб: «Зино қилиб, тошбсронга учраб, хсрланиб слиб кетгандан ксра, сз жуфти ҳалолим билан бслай, Аллоҳ берган умрни охиригача сшай», деб зинодан сақланади. Ҳозир зинокорлар кспайиши натижасида ҳар хил таносил касалликлари ва СЛИДга схшаган ота-боболаримиз ксрмаган, сшитмаган касалликлар пайдо бслдики, уларнинг чора-тадбири ксрилиб, олди олинмаса, жамистимиз бошига оғир кулфатлар тушиши ҳеч гап смас. Шунинг учун Ислом дини зинога олиб борадиган йслларнинг снг кичикларига ҳам тссиқ қсйган. Жумладан, аёлнинг сркак билан қсл бериб ксришиши, очиқ-сочиқ юриши, авратни беркитмаслик, сркакларни сзига жалб қиладиган ҳатти-ҳаракатлар қилиши ва шунга схшаган ишлар. Аёл сзининг аёл сканлигини унутмаган ҳолда, ҳаёли, иболи бслиб, сзини пок сақласа, ҳеч қандай номаҳрам сркак унга сқинлаша олмайди. Ҳаётда нафсонисти бузуқ, зинога моил, мараз қалбли сркаклар ҳам учраб туради. Уларга нишон, слжа бслмаслик учун аёл сз иффатини сақлаши керак. Шунда аёллик шаънига доғ туширмасдан сз оиласи билан тинч-тотув сшаб, икки дунё саодатига сришади. Зеро, аёл учун сз жуфти ҳалоли билан қсша қаришдек бахтдан ксра улуғроқ нарса йсқ.

Абу Ҳурайра разисллоҳу анҳудан ривост қилинади: «А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Кимки зино қилса ёки хамр ичса, худди инсон бошидан ксйлагини ечиб олганидек, Аллоҳ ундан имонни ечиб олади».

Аллоҳ субҳанаҳу ва таоло «Ҳижр» сураси 44-остида:

لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ

«Унинг еттита дарвозаси бслиб, ҳар бир дарвозасидан уларнинг бир тсдаси кирур», деб марҳамат қилган. Бу остни Ато (раҳимаҳуллоҳ) шундай тафсир қилганлар: «Бу дарвозаларнинг снг ғам-ташвишлиси, қайғулиси, снг иссиғи ва снг бадбсйи зино қилган зинокорлар кирадиган дарвозасидир».

Имом Бухорий, Муслим, Термизий ва Байҳақийлар Абу Ҳурайра (р.а.)дан ривост қилган ҳадисда А асулуллоҳ (с.а.в.): «Жаҳаннам оловини сзларингни оловларингиз билан баробар деб сйлайсизларми? Ундай смас, унинг қоронғилиги қора сақичдан ҳам қорароқ, иссиғлиги сса етмиш баробар зиёдароқдир. Аллоҳ таоло бандаларим оловдан манфаатлансин деб жаҳаннам оловини 70 дан бир бслагини олиб, уни икки марта денгизга ботириб, совутди. Кейин уни одамларга берди. Аллоҳ сзи раҳмати билан уни денгизга солиб, совутмаганида ҳеч ким ундан фойдалана олмасди», деганлар.

Анас (р.а.)дан ривост қилинган ҳадисда: Жаброил алайҳиссалом Лайғамбаримиз ҳузурларига илгари ҳеч ҳам келмаган бир ксринишда ранглари сзгарган ҳолда келдилар. Лайғамбаримиз (с.а.в.): «А­й Жаброил, сизни бу ҳолатда ҳеч ҳам ксрмаган сдим.» дедилар. Жаброил алайҳиссалом: «Аллоҳ таоло дсзах оловини қиздирувчиларга дсзахни қиздиринглар деб амр қилаётган пайтида келдим. Дсзах ҳақ, қабр азоби ҳақ, Аллоҳ гуноҳкорларга азоб бериши ҳақ деб сътиқод қилувчилар дсзахдан ссон-омон қутулмагунларича ксзлари қувониб, хурсандчилик қилишлари дуруст смас», дедилар.

А асулуллоҳ (с.а.в.): «А­й, Жаброил! Менга дсзахни сифатлаб беринг» дедилар.
Жаброил: «А­й, Муҳаммад! Аллоҳ дсзахни сратиб минг йил олов ёқиб қиздирди. Дсзах қизариб кетди. Кейин сна минг йил қиздирди. Дсзах оқариб кетди. Сснгра сна минг йил қиздирди. Дсзах қорайиб кетди. Ҳозир у қоронғу кечадек зим-зиё. Унинг чсғи ҳам, алангаси ҳам счмайди. Сизни ҳақ йсл билан Лайғамбар қилиб юборган зот номи билан қасам ичаманки, агар дсзахдан игна учичалик тешик очилса бутун дунёни куйдириб юборади ва сна Аллоҳ номи билан қасам ичаманки, агар дсзахиларга кийдириладиган кийимдан биттасини осмон билан ер орасига осиб қсйилса, унинг ҳидининг сассиқлигидан бутун дунё аҳли ҳалок бсларди.» дедилар.

Шунда А асулуллоҳ (с.а.в.): «Унинг сшиклари бизнинг сшикларга схшаганми? деб ссрадилар.
Жаброил: «Йсқ, унинг сшиклари очиқ бслиб, бир-бирининг тагидадир. Бир сшикдан, иккинчи сшик оралиғи етмиш йиллик йсл бслиб, пастга тушган сари иссиғлиги ортиб бораверади. Лил сирот ксприги остида дсзахнинг биринчи сшиги бслиб, унинг номи Жаҳаннам, унинг остидаги иккинчиси Лазо, учинчиси Ҳутама, тсртинчиси Саъир, бешинчиси Сақар, олтинчиси Жаҳим ва дсзах қаъридаги еттинчиси Ҳовисдир.

Ҳовисга муновиқлар кирадилар. Олтинчи сшиги Жаҳимдан мушриқлар, бешинчи сшиги Сақардан мажусийлар, тсртинчи сшиги Саъирдан собинлар (фаришталарга сиғинувчилар), учинчи сшиги Ҳутамадан Муҳаммад алайҳис саломга имон келтирмаган насронийлар, иккинчи сшиги Лазодан Муҳаммад алайҳис саломга имон келтирмаган сҳудийлар, биринчи сшиги Жаҳаннамдан гуноҳкор мусулмонлар кирадилар.», дедилар.

Шунда А асулуллоҳ (с.а.в.) сзларидан кетиб беҳуш йиқилдилар. А асулуллоҳ (с.а.в.) сзларига келгунча Жаброил алайҳис салом у зотнинг бошларини бағрларига олиб турдилар. А асулуллоҳ сзларига келиб, бу оғир мусибат хафалигимни оширди. А­й, Жаброил, менинг умматим дсзахга кирадими деб ссрадилар. Жаброил «Ҳа», умматларингиздан катта гуноҳ қилганлари дсзахга киради деб жавоб бердилар. А асулуллоҳ йиғладилар, уларга қсшилиб Жаброил ҳам йиғладилар. Шундан кейин А асулуллоҳ уйларига кириб, ҳеч кимни қабул қилмадилар. Фақат фарз намозига чиқиб, намоздан кейин ҳеч ким билан гаплашмасдан уйга кириб кетиб, намоз сқиб, Аллоҳга тазарруъ қилиб йиғлар сдилар. Уч кун стгандан кейин Абу Бакр Сиддиқ А асулуллоҳнинг уйларига келиб, киришга рухсат ссрадилар. Ҳеч ким жавоб бермади. Абу Бакр йиғлаган ҳолда қайтиб кетдилар. Абу Бакрдан кейин Умар, Усмон, Салмон ал-Форисийлар ҳам келиб, кира олмасдан ноумид қайтиб кетишди. Ўша пайтда ҳазрат Али сафарда бслганлиги учун Абу Бакр билан Салмон ал-Форисийлар Фотима онамизнинг ҳузурларига бориб, бслган воқеани айтишди. Фотима онамиз ҳижобларини кийиб, отамга нима бслди скан деб қсрққан ҳолда тезлик билан А асулуллоҳ ҳузурига борди. А асулуллоҳнинг ранглари сарғайган, йиғидан юзлари сслиб, сажда қилган ҳолда ётганларини ксриб, қаттиқ йиғлаб юбордилар. Бир оздан кейин сзларига келгач: «А­й Аллоҳнинг Лайғамбари, бошингизга қандай мусибат тушди», деб ссрадилар. А асулуллоҳ (с.а.в.): «Жаброил алайҳис салом келиб дсзахнинг сшикларини сифатлаб бериб, унинг биринчи сшиги бслган Жаҳаннамга умматларимнинг катта гуноҳ қилганлари киришлигини айтди. Унинг бу гапи мени шу ҳолатга солиб қсйди», дедилар.

Шундан кейин дсзахда бсладиган азобларнинг ҳаммасини бирин-бирин қизлари Фотимага айтиб бердилар.
Аллоҳ барча мсминларни дсзах азобидан сзи асрасин.

Ҳар бир дсзахга кирувчилар юқорида тайинлангани айтилди. Бу фақат шу тоифаларни сзигина киради дегани смас. Аллоҳ таоло бенамозларни дсзахнинг бешинчиси бслган Сақарга, етим-есирлар молларини еганларнинг сса Саъирга киришларини ҳам Қуръонда зикр қилган.

Муддассир сурасининг 42-43-остларида:

مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ . قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ

«(Дсзах соқчилари, дсзах аҳлларига): «Сизларга Сақарга нима киритди» деганларида, улар: «Бизлар дунёда сшаганимизда намоз сқимас сдик», деб айтурлар», дейилган бслса, Аисо сурасининг 10-остида:

إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا

«Етимларнинг мол-мулкларини зулм йсли билан ейдиган кимсалар, албатта, қоринларида олов еган бслурлар ва шак-шубҳасиз, Саъирга киргайлар», дейилган.

А ивост қилишларича, кимки сзига ҳалол бслмаган аёлни шаҳват билан ушласа, қиёмат кунида қсли бсйнига боғланган ҳолда келади. Агар спса, лаблари оловда қирқилади. Борди-ю зино қилса, қиёмат кунида сонлари тилга киради-да, унинг зарарига гувоҳлик беради: «Мен ҳаром ишни қилдим», дейди. Шунда Аллоҳ таоло унга ғазаб ксзи билан қарайди. Бу қарашдан баданидаги гсштлар сриб тушади. Шунда зинокор: «Мен бу ишни қилмаганман», дейди. Унга қарши тили гувоҳлик бериб: «Мен ҳалол бслмаган ссзларни айтганман», қсллари сса: «Мен ҳаромни ушлаганман», ксзлари: «Мен ҳаромга назар ташлаганман», оёқлари: «Мен ҳалол бслмаган ишга юриб борганман», фаржи: «Мен зино қилганман», елкасидаги фаришталардан бири: «Мен сшитганман», иккинчиси: «Мен ёзганман», дейди. Аллоҳ таоло: «Мен била туриб, уни сширганман», дейди ва фаришталарга: «Уни ушлаб азобланглар. Дарҳақиқат, беҳаё кимсага раҳм-шафқат йсқдир», деб буюради. Қуйидаги «Аур» сурасининг 24-ости бу фикримизни тасдиқлайди:

يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

«У кунда - қиёматда қилиб стган (амаллари) сабабли уларнинг тиллари ҳам, қсл ва оёқлари ҳам сзларининг зиёнларига гувоҳлик берур».

11.   А­ркак кишига ливота қилиш (баччабозлик)

Аллоҳ таоло пайғамбари Лут алайҳиссаломнинг қавми билан мунозара қилгани ҳақида «Шуаро» сурасининг 165-166-остларида:

أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ. وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ

«Сизлар бутун оламлардан (ажраб - ҳеч бир жонзот қилмаган ишни қилиб, аёлларга уйланиш срнига) сркакларга сқинлашурмисизлар?! Ва Ларвардигорингиз сизлар учун сратган жуфти-ҳалолларингизни тарк қилурмисизлар?! Йсқ, сизлар ҳаддан ошгувчи қавмдирсизлар», деб, Лут қавмини инсонист табиатидан ташқарига чиқиб кетган жирканч амалларини келажак авлодлар қилмасликлари учун панду-насиҳат тариқасида зикр қилди.

А ивост қилишларича, агар бир сркак бошқа бир сркакнинг устига чиқса, Арш Аллоҳ таолонинг ғазабидан қсрққанидан титраб кетади. Осмонлар ҳам ерга қулаб тушишига бир баҳс қолади. Шунда фаришталар осмоннинг ҳар тарафидан тутиб: «Қул ҳуваллоҳу аҳад»ни охиригача сқийдилар. Шундагина Аллоҳ азза ва жалланинг ғазаби босилади.

Имом Бухорий ва Имом Муслим ривост қилган ҳадисда А асулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам айтганларки: «Одам фарзандига зинодан бслган насибаси битилган бслиб, у бу насибасига, шак-шубҳасиз етишгувчидир: икки ксзнинг зиноси - қараш, икки қулоқнинг зиноси - сшитиш, тилнинг зиноси - ссзлаш, қслнинг зиноси - ушлаш, оёқнинг зиноси - юриб бориш, қалб- хоҳлайди, фарж сса буни тасдиқлайди ёки инкор стади». Шу сабабли ҳам солиҳ зотлар сспиринларга қараш, улар билан аралашиб юриш ва бирга стиришдан қаттиқ сақланганлар.

Айрим уламолар сспиринларни аёлларга қиёс қилиб, улар билан уй, дскон ва ҳаммомда холи қолишни ҳаром деб ҳисоблаганлар. Имом Бухорий ва Имом Муслим пайғамбаримиз алайҳис саломдан келтирилган ҳадисда: «Бирортангиз маҳрами ҳозир бслмаган аёл билан холи қолмангиз», дейилган.

Баччабозларнинг жазоси нима? деб ибн Аббосдан ссралганда у зот: «Баччабозларни Лут қавми жазолангани сингари снг баланд қос ёки бинодан улоқтириб, кейин устларидан тош ёғдирилади. Баччабозлар бу дунёда жазоланмасдан ёки қилган ишига астойдил тавба қилмасдан слса, қабрида тснғизга айланади» деганлар.

А ивост қилинишича, Исо алайҳиссалом саёҳат қилиб юрганларида оловда кусётган бир кишини ксриб қолдилар ва сув олиб оловни счирмоқчи бслганларида ёндириб турган олов болага ва ёниб турган киши сса оловга айланиб қолди. Бундан ҳайратланган Исо алайҳиссалом: «А­й парвардигорим, уларни дунёдаги ҳолларига келтир, нима сабабдан бу жазога мустаҳиқ бслганларини ссраб олайин» деб дуо қилдилар. Аллоҳ уларни тирилтирди. Улар бир сркак ва бир бола сди. Исо алайҳиссалом улардан: «Сизлар нима қилгансизлар? деб ссрайдилар. Ҳалиги тирилган сркак: «А­й А уҳуллоҳ, мен дунёда бу болага ошуқу беқарор бслганман. Шаҳватим қсзиб, у билан бузуқчилик қилганман. Иккимиз ҳам слганимиздан бери бир сафар бола оловга айланиб мени куйдиради, бир сафар мен оловга айланиб болани куйдираман. Қиёмат кунигача биз шундай жазоланамиз», деб жавоб берди. Шунингдек, аёлини орқасига ёқинлик қилиш ҳам баччабозлик ҳисобланиб, Аллоҳ ва расули ҳаром қилган амаллардандир.

Аллоҳ таоло Бақара сурасининг 223-остида:

نِسَآؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُواْ حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ

«Хотинларингиз сизлар учун зироатгоҳ (скинзор)дир. Бас, зироатгоҳингизга хоҳлаган жиҳатингиз (томонингиз) дан келаверингиз», деб марҳамат қилган.

А­ркак сз хотинидан фарзанд орттириш мақсадида хоҳлаган шаклида сқинлик қилиши мумкин. Қайси томондан келса ҳам, айнан зироатгоҳ қасд қилиниши керак. Орқа сса нажосат срнидир. Шунинг учун пайғамбаримиз (с.а.в.): «Аёлларнинг орқасига сқинлик қиладиган кимсаларни Аллоҳ лаънатласин» деганлар. Табарони ривости.