Mahmud Yo’ldoshev she'rlaridan  ( 45893 marta o'qilgan) Chop etish

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 B


shoir  13 Mart 2008, 10:39:00

* * *

               Bu dunyo o‘tkinchi, uni ezgulikka sarf eting.
                      «Bibixonim» obidasi
                       peshtoqidagi yozuv

Rivoyat qilishar qadim moziydan,
Ehromlar, masjidlar, butu kaliso.
Tinmayin siqinmoq faqat lozimday,
Vahiy olib kelar Muhammad, Iso.

Tavba, sajdamizni buyurgan o‘zi,
O‘lchab qo‘ygan axir rizqu ro‘z, nonni.
Tovuq so‘ymoqqa ham qo‘ymaydi ko‘zi,
Gumonlar komiga otgan iymonni.

Alhol bu dunyoni o‘tkinchi atab,
Ezgulik bog‘iga chorlaydi xonim.
Saboq kerak desak, juda ko‘p maktab,
Sajdaga bosh qo‘ysam, qaynar gumonim.

Hayhot, bu dunyoni o‘tkinchi dedik,
Ammo abadlikning yo‘qdir iloji.
Ketmoq maqsad bo‘lsa, biz nega keldik,
Axir biz hayotning yerdagi toji.

Qayd etilgan


shoir  13 Mart 2008, 10:39:05

ROHIBNING XIRGOYISI
Ruhingizga madad bergan, men rohibman,
Men rohibman, men rohibman, men rohibman.
Sizni deb ruh gulin tergan men rohibman,
Men rohibman, men rohibman, men rohibman.

Ruh dog‘ining davosiman, men rohibman.
Men rohibman, men rohibman, men rohibman.
Dil xastalar havas qilgan men rohibman,
Men rohibman, men rohibman, men rohibman.

Davo desa, meni izlang, men rohibman,
Men rohibman, men rohibman, men rohibman.
Poklik desa mendan so‘zlang, men rohibman,
Men rohibman, men rohibman, men rohibman.

Olloh suygan omonatga, men rohibman,
Men rohibman, men rohibman, men rohibman.
Ruh qiynalsa xiyonatda, men rohibman,
Men rohibman, men rohibman, men rohibman.

Men rohibman, men rohibman, men rohibman.

Qayd etilgan


shoir  13 Mart 2008, 10:39:12

* * *

Shoirlarni yoqtirmaydi
Na burgutu, na kalxat.
Shoirlarni yoqtirmaydi,
Aslin olsak qora xalq.

Shoir so‘zi achchiq mezon,
Bilmaydi u hech shafqat.
Hatto Tangri o‘zi hayron,
Shundan sevmas Muhammad.

Aytmay balki yillar o‘tar,
Shoir shirin so‘zini.
Ilohiy bir kuch yetaklar,
O‘tga urar o‘zini.

Taqdir tiqi tilka qilar,
Shoir bo‘lib tuqulsang.
Ammo kimdir yiqlab qolar,
Shoir bo‘lib sen o‘lsang.

Qayd etilgan


shoir  13 Mart 2008, 10:39:18

* * *
Egam ezgulikni vasiyat qilgan,
Savobu gunohning hisobi tayin.
Yoshlikdan shaytonlik bizlarga hamdam,
Shul sabab sho‘xlikdan qutulmoq qiyin.
Aqlimiz peshlanib, tishlar tusharkan,
Shaytonning sha’niga otamiz biz tosh.
Ustozlar topamiz ham g‘arbu sharqdan,
Go‘yo ular bizga endi bir sirdosh.

Aslini olganda, shaytonlik qilib,
Endi kimlarnidir yo‘ldan uramiz.
Nasihat qilamiz yuziga kulib,
Shayton bilan doim birga yuramiz.

Olloh bandasini yaratgan zamon,
Shaytonni qon uzra qildi bovujud.
Jismimiz shaytonga bo‘larkan makon,
Shaytonlik bizlarda aslidan mavjud.
14.12.05

Qayd etilgan


shoir  13 Mart 2008, 10:39:25

* * *
Qabrlar qalashib yotgan qabriston,
Qara, oh chekmoqda yangi bir mayit.
Aslida shu joyda eng buyuk doston,
Qatorlar mozoru harflar xaloyiq.

Mana bu Xallojning nevarasidir,
Mana bu so‘fiylar mulkiga xo‘ja.
Shu joyda Tohiru Zuhro tasviri,
Hatto muhabbat ham bunga bir o‘lja.

Bu joyda hech bir kas chekmaydi oh-voh,
Bu joyda nolish yo‘q do‘zax zahridan.
Qabr ahli so‘z olmas, bo‘lmaydi guvoh,
Hatto bir-biriga bo‘lmas qadrdon.

Qabriston bizlarga kerak aslida,
Biz tirik go‘llarga kerak haykallar.
Jonimiz oqrimas tirik faslida,
Qabrtosh o‘rniga tutaylik gullar.

Evoh, bu joyni ham qilibmiz harom,
Zardo‘shtning yonida muslim haykali.
Qachon bir keladi biz kutgan zamon,
Dinu isbot o‘rniga hayot baytali.

Qayd etilgan


shoir  13 Mart 2008, 10:39:31


* * *
Qarang, sahnadagi telba soqovni,
U mening jasadim, u mening aksim.
Kunlarim eslatar o‘ljasiz ovni,
Hayotim qamramas hech biron tasnif.

Mana, ko‘rgazmada siniq basharam,
Uch nutfdan yaralgan ilohiy xilqat.
Ming bir parchalardan tirilgan adam1
Aslida Elohim tuqqan odamzod.

Kun kecha sadoqat bildirdim No‘hga,
Muso ham xafamas aslida mendan.
Isoning aksi deb siqindim cho‘pga,
O‘zimni topay deb qaysi bir dindan.

O, Zardo‘sht, unutdim ezgu fikrni,
Koinot nisbida amal o‘ta sust.
Asrlar tinmayin qildim zikrni,
Haqni inkor qilib bo‘ldim kommunist.

Qarang, sahnadaman dilim yalonqoch,
Avratim berkitib turmoqda vijdon.
Ayt, yarim oy, bugun, sen aytgin, ey xoch,
Qaysing ato qilding bu adamga jon.

Qayd etilgan


shoir  13 Mart 2008, 10:39:37

* * *
Bir kechada soqol o‘sib,
Bir kechada oqardim.
Bo‘qzimdagi selni to‘sib,
O‘zni o‘tda yoqardim.

Huzurim yo‘q, halovat yo‘q,
Dod desang telba derlar.
Kuyla, vijdon, sen bir o‘t yoq,
Qulasin so‘nggi dorlar.
Dor ipini o‘ynar maymun,
Jallod bilan ishi yo‘q.
Buni ko‘rgan elga qiyin,
El muqombir, el buyuk.

Kim kishanin uzib otsa,
Kulbasini yo‘qlaydi.
Kishan hatto oltin bo‘lsa,
Qayta boshni tiqmaydi.

Qayd etilgan


shoir  13 Mart 2008, 10:39:45

* * * 
Bo‘sh xona, atrofim jim-jit, sukunat,
Ruhingiz sharpasin yonimda sezdim.
Xona to‘la motam, qirq kunlik muhlat,
Otajon, ayriliq baqrimni ezdi.

Saharda aytilgan nolali azon
Sonsiz namozlarni eslatdi menga.
Rixlatga yo‘l olib siz ketgan zamon
Osmonning parchasi uzildi yerga.

Soatning millari imillab bir hol,
Chiq-chiqlab jonsarak ketib boradi.
Ko‘kdan mungli qarar yarimta hilol,
Singlimning qo‘lida singan bargagi.
Ukamlar bo‘qzida ohini yutib,
Mungg‘ayib yuzimga tikiladi jim.
Bizlar ham abadiy visolni kutib,
Hayot qovlariga qilamiz hujum.

Ilk bora tobutni yelkaga olib,
Chayqalgan dunyoni ko‘tardim boshga.
Kaftlardan tuproqni etakga solib,
Nabiralar ohi uchar quyoshga.

Jolali ko‘z yoshlar tugaydi oxir,
Faqat xonangizda lipillaydi sham.
Oyatlar xulosa chiqarar — taqdir,
Ayriliq dardidan hamon ko‘ksim nam.

Insonga belanchak ona tabiat,
Qo‘yningda yolvorib o‘qiyin duo.
Ollohim, otamga atagin jannat,
Ushbu iltijomni qabul qil, Xudo.

Qayd etilgan


shoir  13 Mart 2008, 10:39:52

* * *
Aytishga oson gap, ha,
Bir kun kelib daryolar
O‘zanlardan chiqarmish.
Odamlarni ilonlar
Davo uchun chaqarmish.
Suv o‘rniga sut oqib,
Isrof bo‘lgan bir zamon.
Insonlar ko‘kka boqib,
Ollohdan qilgan gumon.
Savdo degan tushuncha
Sahrolarda bo‘lmagan.
Tun — qorong‘u tushganda
Uyga mehmon kelmagan.

Qayd etilgan


shoir  13 Mart 2008, 10:39:59


* * *
Osmon gumbazining gardishi yerda,
Samandar bulutlar cho‘qiydi tog‘ni.
Bevatan yurtlarni kezgan habashga
Tunda oy eslatar suyuk dudog‘ni.

Ko‘nglim qalmoqlarning yurtida kezar,
Alpomish singgari Barchinni izlab.
Yuragim yalmog‘iz kampirni sezar,
Vujudim negadir yig‘laydi bo‘zlab.

Birdan seskanaman oy jilvasidan,
Uyushib ketadi butun borlig‘im.
Kechib yuborganman aysh xolasidan,
G‘am tinmay o‘tkazar nashtarsiz zug‘um.

Hayron nazar soldim o‘tmish, kelajak,
Na unda, na bunda ma’no topmadim.
Tarmashganim bo‘ldi quloq, solinchak,
Sekin qo‘lga olib sharob ho‘pladim.

Butun tomirlarim larzaga keldi,
Miyam qobig‘idan sidirildi g‘am.
Eng topgan falsafam beg‘amlik bo‘ldi,
Nahot dardlarimga beo‘ylik malham?
15.01.07

Qayd etilgan