* * *
Daqiqalar uchib ketmoqda,
Sanab bo‘lmas soniyalarni.
Umr qisqa, degani haq gap,
Ma’lum emas bu sarob narxi.

Yurakdagi mudragan sabot,
Bezak emas — umr daftari.
Oxirgi bor deganda "œhayhot",
Kor qilmaydi dunyoning zari.

Quvib chiqmay hayot gulshani,
Chovush olsin ko‘ngil domini.
Qabul qilmay bu olam shohi,
Boy bermaylik lazzat jomini.

Shunda hayot go‘zal bo‘ladi,
Shunda baxtli o‘tadi har on.
To‘kiladi dunyoning dardi,
Yuragingda qolmaydi armon.

* * *
Dil o‘zi bir bo‘ston ekan,
Men uni sayr ayladim.
Umidlarim misli tikan,
Sanchilib jabr ayladi.

Tun g‘ubori dilga botmas,
Tushlarimda g‘unchalar.
Tush ko‘rmasam tonglar otmas,
Ro‘yo shirin shunchalar.

Saharlarda shaharlarni
Orziqib sayr ayladim.
Tushlarimda ne zarlarni
Mardona xayr ayladim.

Dil o‘zi bir bo‘ston ekan,
Ro‘yolarning makoni.
Shu ro‘yoga singib ketgan,
Har bir inson imkoni.
07.08.96.

DUNYO GO‘ZAL

Dunyo go‘zal, dunyo beshafqat,
Qayda bo‘lma topadi doim.
Go‘zallikni ko‘rsatib faqat,
Shafqatsizlik qilar muloyim.

Dunyo sokin, dunyo tashvishli,
Hayot sahni sahnadir tekis.
Mitti yurak jizg‘anak pishdi,
Ulgurmadi ko‘rsatib bir his.

Dunyo tashvish, dunyo o‘tkinchi,
Ulgurmaysan uh chekishga ham.
Yog‘och otni o‘ylamay min-chi,
Gunohlaring bo‘ladi hamdam.

Dunyo — shirin, g‘urbati achchiq,
Shirinlikka aldanar bola.
Eshigingdan nafsing tiyib chiq,
Yetolmasang qilmagin nola.

Dunyo — kitob, Tangri bitigi,
O‘qiy desak savodimiz yo‘q.
Yelkalarda tashvish etigi,
Ta’qib qilar ajal degan o‘q.

Dunyo go‘zal, dunyo bir shirin,
Yeb to‘ymaysan, ichib to‘ymaysan,
Yechimi yo‘q bu dunyo sirin,
Yecholmaysan, ammo tinmaysan,

Dunyo go‘zal, dunyo beshafqat..

* * *

YER CHAYQALIB TURADI HAMON

Yer chayqalib turgan bir zamon,
Amudaryo Sirga quyilgan.
Buni eslar odamlar hamon,
Bu yolg‘onday chog‘i tuyulgan.

Yer chayqalib turgan bir zamon,
Sirning suvi hazarga singgan.
Bundan yoqa ushlagan inson,
Ko‘rmoq bo‘lib ko‘zlari tingan.

Yer chayqalib turgan bir zamon,
Urushlarda qon — daryo oqqan,
To‘xtatolmay urushni hamon,
Insonlarning yuraklari qon.

Yer chayqalib turgan bir zamon,
Quyosh nuri yerga yetmagan.
Shundan inson dilida armon,
O‘zi bilan go‘rga ketmagan.

Yer chayqalib turar har zamon,
Bu Tangrining ilohiy kuchi.
Yer yuzida armon ko‘p hamon,
Men armonni inkor etguvchi.

LO‘TTI FALSAFASI

O‘z-o‘ziga madhiya aytib,
O‘zin maqtab yashaydi inson.
Borar joyga bormasdan qaytib,
O‘z o‘zini aldaydi hamon.

Falsafalar o‘ylab topadi,
Kitoblarni qilar ixtiro.
To‘g‘ri kelsa, do‘stni sotadi,
Vatanidan qiladi judo.

Bir qo‘lida mehri saxovat,
Bir qo‘lida hamisha shamshir.
Chap ko‘zida yonsa adovat,
Titrab turar o‘ng ko‘zi harir.

Men ham shular zotidan netay,
Savollardan yurak g‘amxona.
Odamzodni yaratsa Xudoy,
Chaqaloqni tug‘adi ona.

Bu men yetgan laqma falsafa,
To‘rt dinga ham sig‘mas aqida.
Sizga yoqsa ushbu xulosa,
Bo‘hton qilmang mening haqimda.

* * *
Men baribir olovparastman,
Qalbimda bor olovning tafti.
Siyqalanar tepamda osmon,
Ardoqlaydi quyoshning kafti.

Muk tushaman "œOllohu akbar",
Xitoblarim tunda muallaq.
Tangri menga yetkargin xabar,
Tangri qavmi — biz qadimiy xalq.

O‘z tarixin izlab topmagan,
Beruniyning ko‘z yoshimiz biz.
Enasoyda tosh bo‘lib qotgan,
Ming Samandar, Chin, Shoshimiz biz.
 
Jahon ahli qovushsa hamdam,
Tarix qa’rin titkilasa bot,
Bizsiz u ham bosmaydi qadam,
Ha, turkiylar mangu barhayot.
12.04.97

* * *

Nega daraxtlarga jon berding, Samo,
Nega barglarini bo‘yading yashil.
Nega insonlarga aytib alvido,
Umrbod ketmoqni aylading tashkil.

Qon bilan jonimga joylashib olgan,
Sening bu tuhfang-ku mendagi hayot.
Ming bor tomirlarga bog‘lanib qolgan,
Meni odam qilgan ushbu hissiyot.

Ipsiz muhr bilan bog‘lading meni,
Dunyo lazzatlari atalmish dardga.
Igna ham bermaysan ketmoqlik kuni,
Azroil chekarmish imzoni shartga.

Men nega haqsizman, huquqim ham yo‘q,
Kechir, kechir, demoq buyurgan sharting.
Ollohim kechirgin sendan ko‘nglim to‘q,
Asli in’om erur har bitta darding.

Muk tushib poyingga yig‘lamoq uchun,
Seni izlayverdim, yugurib yeldim.
Uyqudan tug‘ olib sen tomon har tun,
Zulmat makoningga va oxir kelgum.
07—08. 04. 2002

* * *
Ongim mukammaldir, sig‘indim unga,
Xohish ishtiyoqim — shayton vasvasi.
Sig‘inmam bu olam, dunyo-yu dunga,
Tanam emasdir-ku  ko‘nglim buddasi.

Namozda yukundim onggim oldida,
Tiz cho‘kib topindim senga tafakkur.
Dunyo lazzatlari ortda qoldi-da,
Ilk bor sig‘inchlarga keltirdim kufur.

Dunyo makkasiyu madinasi men,
Men o‘zim Ollohning sevgan farzandi.
Machitu cherkovu ehromu sanam...
Hammasiga men, men-ku arzanda.

Ikki ko‘z olamni ko‘rmoqlik uchun,
Ikki quloq olamdan xabar oladi.
Tanamni to‘qqiz bor ushbular bugun
Sig‘inch va sog‘inchga olib boradi.

Dunyo tafakkurdan olarkan saboq,
Demak men tafakkur farzandi azal.
Dinu payg‘ambarlar bo‘lolmas guvoh,
Birgina Ollohni aytaman go‘zal.
20-21. 03.2002.

* * *
O‘zim bu dunyoning o‘zagi, xilqat
Yuragim Ka’bayu, ko‘zlarim ummon.
Basharlar yonimda falakdir faqat,
Men na shoirmanu va na chin dehqon.

Qiyomat kelmasdan yelkamdan olib,
Quvvayi hofizam tutar savolga.
Qil ko‘prik — vijdondan o‘tolmay qolib,
Dil seni bukmayin o‘xshatib dolga.

Kimdir koinotga ot qo‘yadi zap,
Men-chi... yuragimga yetmaydi kuchim.
Foyda, haq, nohaqdan ketganida gap,
Yuragim to‘la qon, yo‘qdir bir yechim.

Manglay ajinlarim, o‘tmish tarixi,
Yurak tomirimga qonlarday bitgan.
Faqat bashar onggi uning tazkiri,
Varag‘u sahfalar o‘qilmay qotgan.

Ezgu haqiqatga umidvor yashab,
Jonli bu hayotning buyuk misoli,
Seni tangri tanib qilaman tavob,
Tabiat — hayotning yakka Xudosi.

* * *
O‘z ruhimga o‘zim sig‘indim,
Shakkokligim yo‘l bermadi, voh.
Sajdani ham omonat bildim,
Olloh o‘zing eng qodir guvoh.

Zardo‘sht so‘zi ezgu niyatim,
Fikrlarim tarqoqdir faqat.
Zakiy bo‘ldi amaliyotim,
Bila turib qildilar tuhmat.

Men nidoni tark etmadim hech,
Yolg‘on aytib yolvorgan bo‘ldim.
Aybim bitta: yig‘lab erta kech,
Zar, zaqqumga limmo-lim to‘ldim.

Birdan ruhim ingradi shunda,
Sajda qil deb ovoz chiqardi.
Ziyosi yo‘q qorong‘i tunda,
Shart to‘kildi dilimning dardi.
01.07.2004