ATAMA VA TUSHUNCHALAR
ADITINANI — Qadimgi hindlar "œhammaning onasi", "œhamma narsaning mohiyati", "œabadiyat", "œyaratilgan va yaratuvchi" kabi nomlar bilan ulug`langan hosildorlik xudosi.
AGNI — Qadimgi hindlarda olov xudosi.
AGUSHAYYA HAQIDAGI DOSTON - Qadimgi Mesopotamiya adiblari tomonidan yaratilgan doston. Dostonda ma"œbudalar Ishtar bilan Saltu o"œrtasidagi mojaro hikoya qilinadi. Donishmandlik xudosi Ea bu ikki ma"œbudani Agushayya iltimosiga ko"œra yarashtirib qo"œyadi. Doston Agushayya, Ishtar va Saltularni maqtab, ular o"œrtasida ittifoq hukm surishini kuylash bilan tugaydi.
AHAMONIYLAR - Ahamoniylar davlatini boshqargan qadimgi fors podshohlari sulolasi (mil. avv. 558-330-yillar). Ahamoniylar sulolasi qadimgi fors urug"œidan boshlanib, bu urug"œ asoschisi Axomandir. Qadimgi Sharqning ko"œpgina mamlakatlarini bosib olgan Kir II Ahamoniylar saltanatini barpo etgan. Ahamoniylarning katta tarmog"œi Kambis II vafoti (522-yil) bilan tugagan. Kichik tarmoqqa Doro I asos solgan. Ahamoniylar sulolasi: Kir II (550-530) (Fors va Anshanda 558-yildan hokimlik qilgan), Kambis II (530-522), Doro I (522-486), Kserks I (486-465), Artakserks I (465-4240), Kserks II (424), Sug"œdiyon yoxud Sekudian (424-423), Doro II (423-404), Artakserks II (404-358), Artakserks III (358-338), Arses (338-336), Doro III (336-330).
AHAMONIYLAR DAVLATI - Mil. avv. 558-330-yillarda hozirgi Eron hududida Ahamoniylar sulolasiga mansub shohlar idora etgan davlat. Ahomaniylar davlati hududi Eronni va Hind daryosidan Egey va o"œrta dengizgacha bo"œlgan oraliqdagi Osiyo mamlakatlarini, shuningdek Misr, Liviya va Bolqon yarimorolining bir qismini bosib olish natijasida tashkil topgan. Ahomaniylar davlatiga qadimgi fors podshohlari xonadoni — ahamoniylar vakili Kir II asos solgan. Mil. avv. 558-yili Kir II fors qabilalari ittifoqiga rahbar bo"œlib, 553-yili Midiyaliklar hukmronligiga qarshi qo"œzg"œolon ko"œtargan. Forslar 550-yili Midiyani egallab, 3 yil davomida uni tarkibiga kirgan mamlakatlarni bosib olganlar. Mil. avv. 546-yilda esa Lidiya va Kichik Osiyodagi yunon shaharlarini zabt etganlar. 545-539-yillar oralig"œida Kichik Osiyoning katta qismi 538-yilda Bobil, 525-yilda Misr, 519-512-yillar or"œalig"œidagi Egey dengizidagi orollar, Frakiya, Makedoniya va Hindistonning shimoli-g"œarbiy qismi bo"œysundirilgan. Doro I ning ma"œmuriy-pul islohatlari bosib olingan mamlakatlar ustidan boshqaruv va nazoratni yanada takomillashtirdi, davlat 20 ta harbiy-ma"œmuriy satrapiyalarga bo"œlinib, ularni tepasida maxsus amaldorlar-satraplar turgan. Ular fors podshosiga ulkan miqdorda soliqlar (pul va natura holida) to"œlashgan. Doro I davrida yagona tanga pul birligi — 8,4 g. oltin og"œirlikdagi doroyi joriy qilingan. Sikl (1 drop 20 doroyi) mayda kumush tanga vazifasini o"œtagan. Turon xalqlari ahomaniylar davlatiga qarshi To"œmaris, Shiroq va Frada bposhchiligida qo"œzg"œolon ko"œtarishgan. Mil. avv. 330-yilda Aleksandr Makedonskiy qo"œshini zarbalari ostida ahamoniylar davlati qulagan.
AHURAMAZDA (Hurmuzd) - Zardushtiylikning eng muqqadas sanalgan ilohalaridan. Ezgulik xudosi, buyuk va mutafakkir iloh, Zardushtning homiysi, nurdan yaratilgan. Ahuramazda yorug"œlik, obodonlik, salomatlik, tinchlik, farovonlik kabi barcha ezguliklarni yaratuvchi va boshqaruvchi deb tushunilgan. Unga qarshi zulmat-qorong"œulik, ochlik, vabo, ayoz, jang, zaxarli jonvorlar kabi barcha yovuzliklrani yaratuvchi va boshqaruvchi Anixramaynu (Ahriman) bo"œlib, doimo Axuramzda bilan kurashadi. Kurash Axuramazdaning g"œalabasi bilan tugaydi. Bu dualistik qarash zardushtiylik ta"œlimotining asosi Avesto uchun zamin bo"œlgan. Uning keyingi davrlarida yozilgan sahifalarida Ahuramazda yakka xudo darajasiga ko"œtarilib,tafhid ta"œlimotining asosini tashkil etgan. Turon va Eron xalqlarining qadimgi ilk asarlarida Hurmuzd - ezgulik uchun kurashuvchi, Axriman - yovuz timsoli tarzida tasvirlanadi.
AMON - Amon, xuddi Ra kabi, qadimgi Misr afsonasida - quyosh xudosi qirg"œiy boshli qiyofada tasvirlangan bo"œlib, u o"œz panohida asrovchi tangri hisoblangan. Amon umumiy Misr rasmiy xudosiga aylangan. Misrning ba"œzi yerlarida Amon xotinini iloha ma"œbuda Amaunyat desalar, boshqa yerlarida ilohi Mut deganlar, ularning o"œg"œillari - xudo Xoxu deb atalgan. Amonda qo"œy va g"œoz muqaddas hayvon hisoblangan. Ancha so"œnggi davrlarga oid yozuvlarda - Amon o"œzida butun tabiatni gavdalantiradi, tabiatdagi turli ofatlar, uning namoyon bo"œlishi, deb hisoblangan.
AMON-RA — Qadimgi Misr xudolaridan biri. Amon - Ra ning e"œtiborini orttirish uchun uni qadimgi Quyosh xudosi Ra bilan tenglashtirilgan hamda unga xudolar podshosi fir"œavnning otasi sifatida e"œtiqod qilingan. Dastavval Amon-Ra ikkita xudo bo"œlgan: Fiva shahri homiysi Amon va Quyosh xudosi Ra, so"œngra ikkalasi yagona xudoga birlashgan.O"œrta podsholik davrida Amon-Ra ga sig"œinish rasmiy tus olgan. Mil. avv. XVI - XIII asrlarda podsholar urushlar olib borgan vaqtlarida Amon - Ra bosib oluvchilarning homiysi va g"œalaba keltiruvchi tangri sifatida mashhur bo"œlgan. Harbiy o"œljalarning talaygina qismi Amon-Ra ehromiga keltirib berilgan. Shu tufayli ruhoniylarning boyliklari va nufuzi osha borgan.
AMORIYLAR (Amurru) - Qadimgi Arabistondan chiqqan somiy qabilalar. Mil. avv. 24-16 asrlarda Suriya dashtlarida yashagan. Amoriylar mil. avv. 2024-yilda elamiylar bilan birgalikda Urning III sulolasi davlatini tor-mor keltirib, mil. avv. 1894-yilda Bobilni bosib olib tarixda muhim o"œrin tutgan podsholikka asos solgan. Keyinchalik Ikki daryo oralig"œi, Suriya va Palastinning mahalliy aholisi bilan aralashib ketgan. Mil. avv. I mingyillikdan Amoriylar yerlari Suriya deb atala boshlagan.
AMULET - qadimgi misrliklar fikricha, mabodo inson o"œzi bilan birga olib yursa, yovuz ruhlar va balo-ofatlardan himoya qiluvchi kichik buyumlar; tumor.
AN - Mesopatamiyada osmon xudosi.
ANAXITA - Zardushtiylik dinida obodonlik va farovonlik ma"œbudasi. Qadimgi dehqonlar yog"œingarchilik va hosildorlikni Anaxitaning mo"œjizasi deb hisoblashgan. Qadimgi haykaltaroshlar Anaxitani bir qo"œlida anor yoki olma ushlab turgan ayol shaklida tasvirlaganlar. Arxeologik qazishmalarda Anaxitaning sopoldan yasalgan haykalchalari ham uchrab turadi.
ANIBUS — Qadimgi Misrda odam tanali, qora boshli shoqol qiyofasida tasvirlangan marhumlar va mumiyolar xudosi, mayyitlar posboni.
ANXRAMAYNU (fors tilidagi o"œrta asr manbalarida Ahriman, yunon adabiyotlarida Areimanios, Ariman) - Zardushtiylikda yovuz kuchlar, zulmat va o"œlim boshlig"œi, ahuramazdaning dushmani, inson ruhiyatidagi salbiy hissiyotlarning timsoli. Avesto kitobining "œGatlar" qismida Anxramaynu nomi umuman eslatilmaydi: ularda yovuzlik ruhi va taxshilik ruki - tegishlicha badkorliklar va odilliklar yo"œllarini tanlagan egizaklardir. "œ"Kichik Avesto"da Anxramaynu - yovuz ruhlarni boshlab yuradigan "œjaholat hokimi"dir; u har xil gunohlar, sehru jodular qiladi, yomonlik timsoli sifatida sovuqlik va qoru muzlikni, o"œlim, kasallik, keksalik, zaharli hasharotlarni yuboradi, birinchi inson govamardni halok etadi. Odatda u, ahuramazdaga qarshi o"œz qo"œl ostidagi iblisona kuchlar - devlar yordamida kurashadi. Uning zo"œri bilan dunyo bir-biriga qarama-qarshi 2 taraf - yaxshilik va yovuzlik tarafiga bo"œlinib qoladi. Anxramaynu Avestoning "œDinkart" va "œZotsepro"œm" degan qismlaridagi rivoyatlarda tilga olinadi. Umuman Anxramaynuning yaxshilik va yorug"œlikka qarshi kurashi abadiy davom etadi. Lekin Anxramaynu Ahuramazdani yengishga ojizlik qiladi, chunki har doim yaxshilik g"œolib chiqadi.
APIS — Memfis shahri xudosi Ptaxning yer yuzidagi qiyofasi. U peshonasi va belida oq qashqasi bo"œlgan qora ho"œkiz siymosida tasavvur etilgan.
ARD — Qadimgi Urartuda quyosh xudosi.
ATON - Qadimgi Misr dinida Quyosh xudosi. Fir"œavn Amenxotep IV (Exnaton) Atonni yogana oliy tangri deb e"œlon qilgan. Axetaton shahrida bu xudo sharafiga katta ibodatxona qurilgan.
AVESTO (Ovasto; parfiyoncha apastak - matn; ko"œpincha "œZend Avesto", ya"œni "œtafsir qilingan matn" deb ataladi) - Zardushtiylikning muqaddas kitoblari to"œplami. Ko"œpchilik tadqiqotchilar fikriga ko"œra, Avesto O"œrta Osiyoda, xususan Xorazmda mil. avv. I mingyillikning 1-yarmida vujudga kelgan. Avestoda keltirilgan geografik ma"œlumotlar ham buni tasdiqlaydi. Masalan, xudo yaratgan o"œlkalar sanab o"œtilar ekan, boyligi va ko"œrkamligi jihatidan Qadimgi Xorazm, Gava (Sug"œd), Marg"œiyona (Marv), Baqtriya (Balx) birinchi bo"œlib tilga olinadi, Orol dengizi (Vorukasha yoxud Vurukasha) va Amudaryo (Daiti) tavsiflanadi. Avestodagi xalqning dastlabki vatani Sirdaryo, Amudaryo etaklari va Zarafshon vodiysi bo"œlgan. Avesto uzoq vaqt mobaynida shakllangan. Unda keltirilgan ma"œlumotlarning eng qadimgi qismlari mil. avv. II mingyillik oxiri - I mingyillik boshiga oid bo"œlib, og"œzaki tarzda avloddan-avlodga o"œtib kelgan. Keyingi asrlarda Avesto tarkibiga turli diniy urf-odatlar bayoni, axloqiy, huquqiy qonun-qoidalar qo"œshilib borgan. Avestoni Zardusht diniy asar sifatida bir tizimga solgan. Dastlabki yozma nusxasi esa 12 ming mol terisiga bitilgan deb rivoyat qilinadi. U Persipolda saqlangan. Aleksandr (Makedoniyalik Iskandar) Eronni zabt etganda, bu nusxa kuydirib yuborilgan. Arshakiylardan Bologes I davri (51-78)da qayta kitob qilingan, lekin u saqlanmagan. Sosoniylar davri (III-VII asrlar)da yaxlit kitob holiga keltirilgan. Avesto 21 nask (qisim)dan iborat bo"œlgan. Avesto hajmi katta kitob bo"œlganligi sababli dindorlar kundalik faoliyatida foydalanish uchun uning ixchamlashtirilgan shakli - "œKichik Avesto" (Xurdak Avesto) yaratilgan. Arablar Eronni fath etgach (VII asr) zardushtiy ruhoniylarining bir qismi Hindistonga ko"œchib o"œtgan. Ularning avlodlari (parslar) Bombay shahrida o"œ jamoalarida hozirgacha Avestoning asl nusxasini saqlab keladi. Fransuz tadqiqotchisi Anketil Dyuperron zardushtiylar jamoasida yashab, Avesto tilini va yozuvini o"œrganib, uni tarjima qilib nashr etgan (1771-yil). Avestoning bu nusxasi 27 jilddan iborat bo"œlib, asarning yettidan bir qismidir. U Yasna, Vispeped, Vendidat, Gatlar va Yashtlar nomi bilan yuritiladigan kitoblarni o"œz ichiga oladi. O"œzbekiston hukumatining tashabbusi bilan YUNESKO bosh konfirensiyasi 30-sessiyasi "œAvesto" yaratilganing 2700 yilligini dunyo miqyosida nishonlash haqida qaror qabul qildi (1999-yilning noyabr oyida). "œAvesto"ning jahon madaniyati va dinlar tarixida tutgan o"œrnini hisobga olgan holda hamda yuqoridagi qarordan kelib chiqib O"œzbekiston Respublikjasi Vazirlar Mahkamasi maxsus qaror e"œlon qilib (2000-yilning 29-martida), "œAvesto"ning 2700 yilligini nishonlash tadbirlarini belgiladi. Unga ko"œra 2001-yilning oktabr oyida O"œzbekistonda xalqaro ilmiy konferensiya va tatanali bayram tadbirlari o"œtkaziladi.