Assalom:

Assalomu alaykum!
Bu film mangayam yoqmadi. Film ijodkorlari tomoshabinga nimani tushuntirmoqchi bo'lgan, bilmadim.
Syujetlari ham juda ishonchsiz. umuman, san'atkorlar olamining sirlarini ochmoqchi bo'lishgan-ku, eplasholmagan.
Manimcha bu kino bosh qahramonlarni mashhur qilish uchun ataylab ishlanganga o'xshaydi.
Film g'oyasi juda bo'sh va tomoshabin uni ko'rsa zavq olishi qiyin.
Filmni bir marta ko'rgan odam qaytib ko'rmaydi va boshqalarga ham tavsiya etishi mushkul.

farzonochka:

Assalomu alaykum !
Mani Fotima va Zuxra haqida fikrlarim bor edi
Bu film senariysi yaxshikuya lekin, rollarda yosh san`atkorla maromiga yetkazib oynasholmagan, agar haqiqiy aktoyrla oynaganda yana ham yaxshi bolardi!

AbdulAziz:

"Nahotki sen..." filmi haqida garchi o'zbek sariq matbuoti ko'klarga ko'tarib maqola yozishsa-da, bu kinoasar menga umuman yoqmadi. Ko'pchilik tomoshabinlarga ham yoqmaganligi haqida eshityapman.
Birinchidan, film ijodkorlari ushbu kinoasar orqali nima deyishmoqchi? Kechalari kafema-kafe pul topish ilinjida ashula aytib yurgan san'atkor-qizlarning hayotini ibrat qilib ko'rsatishmoqchimi? Yoki ularning bu betayin hayotini ko'rsatib, ayblarini yashirishmoqchimi?
Film yujeti juda ishonarsiz. Ayniqsa film boshida bosh qahramon qiz ko'chada nay chalib o'tirgan bir gadoni ko'rib qoladi-da, borib, unga suyanib ancha kuy tinglaydi, ketish oldidan esa qimmatbaho marjonini unga tashlab ketmoqchi bo'ladi. Oddiy tomoshabin ham bu holatga ishonmasligi aniq. Oxir oqibat esa shu gadoy estrada yulduzining otasi bo'lib chiqadi.
"Nahotki sen..."ning bosh qagramonlaridan biri Muhammadali Abduqunduzovdir. Xizmat ko'rsatgan artist, bir paytlar Mizro Bobur rolini qoyilmaqom qilib o'ynagan artistning bundayin saviyasiz filmda rol ijro etishi mantiqqa sig'maydi. Biz Muhammadali akani jiddiy filmlardagi ijrosini ko'rib o'rganganmiz. Ularga mafioz-"tadbirkor" roli umuman yarashmas ekan.

AbdulAziz:

"Alisher Navoiy"da qo'yilgan "VirZaara" tarjimasi "Cinema Market"da amalga oshirilgan edi. She'rning tarjimasi ham go'zalroq edi. Prokatga esa boshqa bir firma tomonidan tarjima qilinib chiqarilgan diskda tarjima ozgina farq qiladi. Menda ham shu varianti bor ekan:

Men yetti yuz sakson oltinchi mahkum
Turma darchasidan ko'chaga boqgum.

Kunlar, oylar, yillar o'tgani sari
Ko'z oldimga kelar otam bog'lari.

Bu oftob onamning yoshlik ko'zidir,
Yomg'irlar u ko'zning sog'inch so'zidir.

Jondan o'tar ekan bu sovuq kunlar
Lori gulxanini qo'msayman tunlar.

Tushimga har kecha kirar bir dilbar,
O'zin shamsiya der, meni Vir atar.

U aytar: "Bu sening vataning emas",
Lek mening yurtimga qiladi xavas.

Men yetti yuz sakson oltinchi mahkum
Panjara ortidan yorimga boqgum.

Uning nazarida bizlar bir juft gul,
Va bir-birimizga o'xshaymiz butkul.

Umid uyg'otadi duo singari
Uning kulib aytgan sirli so'zlari.

Agar shodmon bo'lsam u ham suyunar,
Men uchun hammadan ko'proq kuyinar.

Uning va'dalari, ahdu paymoni,
Go'zal ko'rsatadi menga dunyoni.

G'ayrat jo'sh uradi bilaklarimda,
Himmat paydo bo'lar yuraklarimda.

O'zga yurtdagi bir begona g'uncha,
Nimaga men uchun qayg'urar buncha.

Uning nazdida biz bir juft guldaymiz,
Birga quvnagaymiz, birga kulgaymiz.

Men yetti yuz sakson oltinchi mahbus
Panjaradan ko'kka boqarman tuyqus.

Osmon orzularim uning orzusi,
U mening dilimning shimol yog'dusi.

Qalbi ezgulikka to'la bu dildor,
Men uchun hattoki o'limga tayyor.

Mening heshlarimga qilay deb xizmat
O'z azizlaridan kechgan u, rahmat!

U aytar: "Bu sening vataning emas",
Lek mening elimga qo'ygandir xavas.

Uning nazdida biz bir juft lolamiz,
Faryodimiz birdir, birdir nolamiz.

Men yetti yuz sakson oltinchi mahkum
Turma darchasidan ko'klarga boqgum...

AbdulAziz:

Yangi film: KELGINDI KUYOV
"O'zbekkino" milliy agentligi va "Davr Premyer" kinokompaniyasi mahsuloti.

Bosh rollarda: Lola Yo'ldosheva, Farrux Soipov, Zikir Muhammadjonov, Murod Rajabov, Lola Eltoyeva, Yayra Abdullayeva.

Ssenariy mualliflari: Shoira G'iyosova, Rustam Sa'diyev.
Postanovkachi rejissor: Rustam Sa'diyev.
Film direktori: Alisher Ahmadjonov.

Syujet
Amerikalik o'zbek yigiti (Suhrob) bobosining taklifiga ko'ra, uning qishlog'i - Jizzaxga keladi. U yerda bir qizni uchratib qolib sevib qoladi. Qizni Amerikaga olib ketmoqchi bo'lganida Zaynab (bosh qahramon) bunga rozi bo'lmaydi. 
Mana syujet chizig'ida bir-biridan qiziqarli voqealar bo'lib o'tadi. "Kelgindi kuyov" boshqa yengil-yelpi filmlardan ko'ra anchayin mazmunli va qiziqarliligi bilan ajrab turadi.
 
Kamchiliklar:
- Film voqealari Jizzaxning Baxmal tumanida bo'lib o'tadi, lekin dialoglar Toshkent shevasida.
- Filmning ba'zi voqealari Amerikada bo'lib o'tadi. Lekin bu lavhalar AQShda olinmagan. Bu tomoshabinning ishonchini so'ndirishi mumkin.
- Bosh qahramonning ayol libosini kiyib, sovchilar oldiga chiqishi ham aqlga sig'maydi.
- Filmning yakuni juda sayoz. Ayniqsa, bolalarning qayoqdandir paydo bo'lib qolishlari-yu, faylasufona gaplariga ishonish juda qiyin.

Maknuna:

Hind kinoijodkorlari filmi - "Zulmat"ni ko'rdinglarmi?

Nozi:

Juda zo'r film ekan.
manga yoqdi.
Ayniqsa, rani Mukerji va A.Bachchanlarning ijrosi haqiqiy chiqqan.

Assalom:

ha, manam bu kinoga tushdim. Juda zo'r ishlashibdi.

Hind filmlari haqidegi fikrim shuni ko'rib o'zgardi.

Bironta ham shulasi yo'q kino bo'lsa ham bo'larkan-ku, mana.

lekin insonning taqdiri, intilishlari haqidagi g'oyani ajoyib tarzda ochib berishibdi.

Mohinur:

"Zulmat" filmi ikki inson taqdiri haqidagi juda zo'r fil ekan.

Ayniqsa Sahai sohibning matonatiga tan bermasdan ilojimiz yo'q.

AbdulAziz:

Bu men Mishel Maknelli. Shimali hind-ingliz oilasining to'ng'ich qiziman.
Bu hikoya men va mening ustozim haqida. Bu hikoya nogiron tug'ilgan, ammo baxti uchun kurashgan, iloji yo'qdek ko'ringan ishni uddalay olgan ikki inson qismati haqida. Bu hikoya butunlay o'zga bir dunyo haqida. Bu dunyoda tovushlar sukunatga aylanadi. Nur esa zulmat qa'riga g'arq bo'ladi. Mening olamim ana shu. Mening olamim abadiy zulmat va sukunatga cho'mgan. Mening olamimda faqatgina bir so'z bor xolos. Bu so'z -


Bunday zulmat aro qancha yashash mumkin? Necha lahza, necha soat, necha kun? Qirq yildirki men ana shu qorong'u zulmat ichra yashayman.



Rejissor Sanjay Lila Bhansalining "Zulmat" filmi boshqa hind filmlariga o'xshamaydi.  Unda umuminsoniy qadriyatlar, bir insooning ayanchli taqdiri hikoya qilinadi. Filmda hind milliy an'analari, urf-odatlari ko'rsatilmagan. Hatto qo'shiqsiz hind filmi borligiga shubha qilib yurardim, bu filmda boshqa hind kinolaridan tubdan farq qilib bironta ham ashula berilmagan. Shuning uchun bo'lsa kerak, "Zulmat" hind tomoshabinlari orasida yaxshi kutib olinmadi. Shunday bo'lishiga qaramay film boshqa davlatlarda mashhur bo'lib ketdi hamda 2005-yil hind filmlari orasida eng daromadli kinoasarga aylandi.

"Black" filmi abadiy zulmat va sukunat bag'riga cho'mgan qizchaning qora taqdiriga bag'ishlanadi. Mishel ko'rmaydi, eshitmaydi, gapirishni ham bilmaydi. Ota-onasi uni qanday tarbiya qilishni bilishmaydi. Yosh qizchadagi hayotga bo'lgan intilish, tushuncha, o'ta asabiylik uni keraksiz buyumga aylantirib qo'ygandi: 
"Men go'yo inson qiyofasidagi bir hayvon edim. Bolalar meni kalaka qilib huzur qilishardi. Peshonam sho'r ekan."

Uning turfa injiqliklariga chidash, matonat bilan qizni haqiqiy hayotga qaytarish juda mushkul vazifa edi. Buning uchun o'qituvchi emas, otasi ta'rifi bilan sehrgar kerak edi. Mr. Maknelli faqat sehrgargina qizini qutqara olishiga ishonardi. Lekin oddiy muallim Debraj Sahai (Amitabh Bachchan) Mishelni hayotga qaytaradi. Unga ta'lim beradi. Narsalar haqida qo'l ishoralari bilan tushunchalar beradi. 

Mishel (Rani Mukerji) voyaga yetadi. Endi uning hayot haqida tushunchalari o'zgargandi. Ustozi yordamida kollejda ta'lim oladi. Necha yillik yiqilishlardan keyin Mishel bakalavr darajasiga erishadi.

"Bolaligimda doim qo'llarimni cho'zib nimalarnidir qidirardim. Barmoqchalarim bilan paypaslardim. Biroq, atrofim qorong'uligicha qolaverardi. Bir kuni onam meni bir begona kishiga topshirdilar. U boshqalarga o'xshamasdi. Go'yo afsunfar edi. Ular meni qo'llarimdan tutib, zulmatdan nur tomon yetakladilar. Avvalo tangrini tanitdilar. Biror kishi uni ko'rganmi yo eshitganmi? Yo'q, Tangrini ko'rish yoki eshitish uchun ko'z, quloq emas, balki qalb ochiq bo'lishi kera ekan. Buni menga ustozim o'rgatdilar. Ustozim. Men uchun hamma narsa qop-qora edi. Ammo ustozim menga zulmatning yangi ma'nosini ochib berdilar. Qora rang faqat zim-ziyo zulmatdan iborat emas ekan. Axir bu g'alaba rangi emasmi? Bilimlar rangi, kiyib o'tirgan mantiyalaringiz rangi ham qora rangda. Mana bugun hammangiz bakalavrlik mantiyasini kiydingiz. Muborak bo'lsin! Lekin men kiymadim. Chunki bu libosni kiyishimni birinchi bo'lib ustozim ko'rishlarini istayman."

Ko'p yillik og'ir mehnat asoratidan xotirasini yo'qotgan ustoz Debrajning huzuriga Mishel qora mantiyasi bilan keladi. Afsuski, ustoz aqlini yo'qotgan, hech narsalni anglamasdi. Mishel harchand unga bir nimalarni tushuntirishga harakat qilsa-da, Debraj sohib hech nimani anglamasdi.  Yoshligida Mishelni ustoz qanday so'zga, tushunchalarga o'rgatgan bo'lsa u ham ustoziga shu usulni qo'llaydi.

"Bugun ustozim menga o'rgatgan birinchi so'zlarini esladilar. "Suv" dedilar. Debraj Sahay dunyodagi eng buyuk ustoz.U kishi dunyoda inson qo'lidan kelmaydigan ish yo'qligini isbotladilar. Ustozim bugun birinchi darsga keladilar. Biz o'rganadigan alifbo ham A B C emas, balki men o'qigan B, L, A, C, K harflaridan boshlanadi. BLACK (ZULMAT)!"