9-bob. Zindon ahlining tushi haqida fisqu fasod va shirk haqida
Olloh taoloning qavli («Yusuf» surasi): «Va Yusuf birlan birga ikki yigit zindonga tashlandi. Ulardan biri: «Tushimda ko‘rsam, musallas uchun uzum siqib turgan ermishmen» — dedi. Ikkinchisi ersa: «Men tushimda boshimga non ko‘tarib olgan ermishmenu, ul nonni qushlar cho‘qilayotgan ermish. Tushimizning ta’birini aytib berg‘il, biz seni tushlarni to‘g‘ri ta’bir qilg‘uvchi deb bilurmiz!» — dedi. Yusuf bunday dedi: Tushingizning ta’biri shulkim, sizlarga ato etilajak rizqning ul ato etilmasidan burun daragini berurmen, bul ilm menga rabbim o‘rgatgan ilmlardan biridur va men Olloh taologa iymon keltirmagan qavmning dinini tark etgandurmen, chunkim ular oxiratga ishonmag‘aylar. Men bobolarim bo‘lmish Ibrohim, Ishoq va Ya’qubning diniga itoat eturmen. Mazkur dinga binoan Olloh taologa zarracha shirk keltirmasligimiz lozim bo‘lib, bul Olloh taoloning bizga va insonlarga ko‘rsatgan fazlu karamidur. Ammo, ko‘pchilik odamlar bunga shukr qilmaydurlar. Ey zindondoshlarim, (o‘zlaringiz qo‘llaringiz birlan yasab olgan) turli-tuman butlarga ibodat qilganingiz yaxshimi yohud (butun jahonni yaratgan va uni tanho o‘zi idora qilib turgan) hammadan g‘olib Olloh taologa ibodat qilganingiz afzalmi? Olloh taolodan bo‘lak ibodat qilayottan narsalaringizga o‘zingiz va ajdodlaringiz «tangri» deb nom qo‘yib olgandursizlar, vaholanki Olloh taolo ularga hech qanday kuch-qudrat ato etgan ermas. Zero, Olloh taoloning tanho o‘zi hukmdor bo‘lib, ul o‘zidan bo‘lakka ibodat qilmoqni man’ qilg‘ondur. Shuldur to‘g‘ri yo‘l, ammo ko‘p odamlar buni bilmaslar. Ey zindondoshlarim, biringiz (zindondan xalos bo‘lg‘oningizdan so‘ng) o‘z mamlakatingizning podshohiga soqiy qilib tayinlangaysiz, ikkinchingiz ersa, dorga osilg‘aysiz va osilib yotganingiz holda boshingizni qushlar cho‘qib yegaydur. Sizlar tushingizda ko‘rib ta’birini so‘rayotgan voqealar Olloh taolo tarafidan allaqachon taqdir qiling‘ondur». Keyin Yusuf, podshohga soqiy qilib tayinlanib najot topg‘ay, deb gumon qilgan zindondoshiga: «Podshohning qoshida (zindonda bir begunoh musofir yotibdir deb) mening haqimda eslatg‘il!» — dedi. Ammo, shayton podshohning qoshida aytmog‘i lozim bo‘lgan gapni uning xayolidan chiqardi, Yusuf yana bir necha yil zindonda qolib ketdi. (Bir kuni Misr) podshohi: «Men tushimda yettita semiz sigirning yettita ozg‘in sigirni yeb turganini hamda yettita ho‘l va yettita quruq bug‘doy boshog‘ini ko‘rdim. Ey a’yonlar, agar bilsangiz, tushimning ta’birini aytingiz!» — dedi. Ular: «Bul chalkash tushdir, biz bunday tushlarning ta’birini bilmag‘aymiz», — deyishdi. Shunda (zindondan) xalos bo‘lgan mazkur kishi (Yusuf alayhissalom) yodiga tushib: «Meni (uning) oldig‘a yuboringizlar, bul tushning ta’birini bilib kelib sizlarg‘a aytgaymen!» — dedi. Keyin ul Yusufning oldig‘a borib: «Ey Yusuf, ey rostgo‘y odam, tushda yetti semiz sigirni yetti ozg‘in sigirning yeb turg‘oni hamda yetti ho‘l va yetti quruq bug‘doy boshog‘i na bo‘lg‘ay, menga aytg‘il, tokim men borib odamlarg‘a yetkazay, ular ham bilsinlar!» — dedya Yusuf bunday dedi: «Yetti yil muttasil bug‘doy ekingizlar, qancha hosil olsangizlar, hammasini boshoq holida xirmon qilib saqlab qo‘yingizlar, yemoq uchun biroz ajratib qo‘ysangizlar, bo‘lur. Shundan so‘ng yetti yil muttasil qahatchilik kelib avvalgi yillarda to‘plagan hosilingizni tamom yeb bitirursizlar, faqat urug‘likqa olib qo‘yg‘on doningiz qolur. Keyin, bir yil shunday ko‘p yog‘in bo‘lg‘aykim, odamlar mevalardai ichimlik tayyorlag‘aylar». Podshoh: «Yusufni mening huzurimg‘a olib kelingizlar!» — dedi. Podshohning elchisi kelgach, Yusuf unga: «Podshohing qoshig‘a qaytg‘il...», — dedi».
Abu Hurayri rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam: «Agar men Yusufchalik zindonda uzoq qolib ketsamu, oldimga birov yuring deb chaqirib kelsa, darhol ko‘ngan bo‘lur erdim», — dedilar».