852. Payg‘ambar (s.a.v.)  aytadilar: "œTo‘rt kishi hayotni qayta boshlaydi: kasaldan turgan kishi, Islomga kirgan mushrik, mo‘min holatida savob umidida juma o‘qib qaytgan kishi va halol kasbdan haj qiluvchi".

853. Payg‘ambar (s.a.v.) yana aytadilar: "œUchta narsa yaxshilik xazinasidandir: kasallikni yashirish, sadaqani maxfiy qilish va  musibatini berkitish".

854. Rivoyat qilinishicha, Payg‘ambarimiz (s.a.v.)  Solmon Forsiyning  oldlariga kirdilar. U kishi kasal edilar. Shunda Nabiy: "œSening bu yotishingda uchta xislat bordir: Robbingdan eslatma, poklik va oldingi gunohlaringga kafforat, kasal kishining duosi mustajobdir, qodir bo‘lganingcha, Allohga duo qil", dedilar.

Ibn Mas’ud (r.a.) aytadilar: "œKasallikka ajr yozilmaydi. Ajr amaldadir. U xatolarga kafforat qilinadi".

Faqih aytadilar: "œAjr kasallik uchun yozilmaydi. Lekin sog‘lom bo‘lganida qiladigan amali mislicha ajr yoziladi, chunki hozir bundan ojiz, agar salomat bo‘lganida, oldin amal qilganidek amal qilishini Alloh taolo biladi va unga o‘sha amallarning savobi yozadi. Kasalligi uning gunohlari uchun kafforatdir. Ya’ni, qilgan gunohlariga tavba qilsa, kafforat, agar tavba qilmay sog‘aysa, oldingi yomon amallariga qaytishni niyat qilsa, unga kafforat bo‘lmaydi".

855. Hasan Basriydan rivoyat qilinadi.  Payg‘ambar (s.a.v.) aytdilar: "œIsitma har bir mo‘minning   do‘zaxdan (bo‘lgan) nasibasidir".

856. Abu Said Xudriy (r.a.) Payg‘ambarimizdan (s.a.v.) rivoyat qiladilar:  "œRabbiingiz: "œ Izzatim va ulug‘ligimga qasamki, rahm qilishni hohlagan bandamni hamma xato amallari uchun jasadiga yoki yashashiga bir tanglik berish bilan uni poklamagunimcha  dunyodan chiqarmayman. O‘shalardan ham qolsa, unga o‘limini qattiq qilaman, toki Mening oldimga onadan yangi tug‘ilgandek keladi. Agar azob berishni xohlasam, hamma yaxshiliklarning ajrini  jasadini sog‘lom qilish yoki rizqini keng qilish bilan bermagunimcha dunyodan chiqarmayman. Shunda ham qolsa, unga o‘limni yengil qilaman, hattoki mening oldimga yaxshiligi yo‘q holda keladi", dedi".

Osim ibn Ahval Abul Oliyaning shunday deganlarini rivoyat qiladilar: "œBizlar ellik yildan beri, bir kishi kasal bo‘lsa, onadan yangi tug‘ilgandek, gunohlardan pok bo‘ladi, der edik. Alloh taolo ham aytadi: "œBandamga uning jonini olgunimcha yoki shifo bergunimcha sog‘ligida qilgan amallari kabi(ajr) yozinglar".

857. Payg‘ambar (s.a.v.) aytadilar: "œKim kasal ko‘rgani borsa, u rahmat hovuzida suzadi. Agar kasalning oldida  o‘tirsa, uning ichiga cho‘kadi".

858. Ibn Umar (r.a.)  Payg‘ambardan (s.a.v.) rivoyat qiladilar: “Kim kasalni ziyorat qilsa, go‘yoki Alloh yo‘lida bir kun ro‘za tutgandekdir. Bir kuni yetti yuz kunga teng”.

Rivoyat qilinishicha, bir kishi Ummu  Dardoning  oldida keldi va qalbining qattiqligidan shikoyat qildi. Aytdilar: “Uning eng katta davosi kasallarni borib ko‘rish, janozaga qatnashish va qabristonga chiqib turish”. U keyin shunday qildi va ichida bir xursandchilik tuydi, so‘ng uning oldiga kelib: “Sizni Alloh mukofotlasin”, dedi.

________________
 Kasallik va kasalni ko‘rishlik  fazilati bobi hadislari

846-hadis. Boshqasiga ko‘ra, sahih. Molik, Bayhaqiy rivoyat qilgan.
847-hadis. Muttafaqun alayh.
848-hadis. Doruqutniy uni zaif sanagan.
849-hadis.  Bayhaqiy rivoyat qilgan.
850-hadis. Uqayliy, Doruqutniy rivoyat qilgan.
851-hadis. Botil. Xatib, Ibn Javziy rivoyat qilgan.
852-hadis. Daylamiy rivoyat qilgan.
853-hadis. Juda zaif. Tabaroniy, Abu Na’im rivoyat qilgan.
854-hadis. Zaif. Ibn Abud Dunyo, Ibn Asokir rivoyat qilgan.
855-hadis. Shohidlariga ko‘ra, sahih. “As-sahiha”ga qarang.
856-hadis. Munzariy rivoyat qilgan.
857-hadis. Sahih. Ahmad, Ibn Hibbon rivoyat qilgan.
858-hadis. Izohi keltirilmagan.

YETMISH SAKKIZINCHI BOB
NAFL NAMOZLARINING FAZILATI

859. Faqih Abu Lays Samarqandiy (r.a.) aytadilar: "Hasan Basriy (r.a.) Payg‘ambarimizdan (s.a.v.) rivoyat qiladilarki: "œNamoz o‘qiydigan kishi uchun uch xislat bordir: farishtalar uning oyog‘idan to osmonning oxirigacha o‘rab oladilar; unga  osmonning oxiridan boshidagi farqiga qadar yaxshilik tushadi; farishta: "œAgar bu namozxon kim bilan suhbatlashayotganini bilganida, namozini tugatmas edi", deb nido qiladi.

860. Umar (r.a.) rivoyat qiladilar: "œPayg‘ambar (s.a.v.) qo‘shin jo‘natdilar. Qo‘shin g‘animga  tezlikda  hujum qilib, katta o‘ljani  qo‘lga kiritdi. Shunda: "œEy Rasululloh, sizning qo‘shiningizdek tezkor hujum qilib, katta o‘ljani qo‘lga kiritgan  qo‘shinni ko‘rmaganmiz", deyishdi. Nabiy (s.a.v.): "œSizlarga tezkor hujum qilib, katta o‘ljalar oladigan qo‘shinimdan ham yaxshi bo‘lganlarning xabarini beraymi?" dedilar.  "œHa, ayting,  ey Allohning elchisi!" deyishdi. Aytdilar: "œBir qavmki,  bomdodni o‘qiydi. Keyin joylarida o‘tirib, Alohni zikr qiladi. Quyosh chiqqandan so‘ng ikki rak’at namoz o‘qiydi. Keyin ahllarining oldiga qaytadi. Ana o‘shalar tez hujum qilib, katta o‘ljalar oladiganlardir".

861. Abu Zarrdan rivoyat qilinadi.  Payg‘ambar (s.a.v.) aytadilar: "œOdam bolasi tanasining har bir bo‘g‘ini uchun har kuni sadaqa qilishi shart. Yaxshi ishga chaqirishing — sadaqa, yomon ishdan qaytarishing — sadaqadir, Allohni zikr qilishing — sadaqa va ahling bilan jimo’ qilishing ham sadaqa".  "œEy Allohning elchisi, agar kishi shahvatini qondirsa, u ham sadaqa bo‘ladimi?" deb so‘radik. "œAgar shu ishni Alloh harom qilgan tomonda bajarsa, gunohkor  bo‘ladimi?" deb so‘radilar. "œGunohkor bo‘ladi dedik", dedik. "œDemak, agar uni Alloh halol qilgan  o‘rinda qilsa, u sadaqadir. Ammo bularning hammasidan ham ikki rak’atli zuho namozi ustundir", dedilar Nabiy (s.a.v.).