931. Abu Hurayra (r.a.) Payg‘ambarimizdan (s.a.v.) rivoyat qiladilar. U zot aytadilar: "œQuyosh g‘arbdan chiqmaguncha qiyomat bo‘lmaydi. Agar quyosh g‘arbdan chiqsa, odamlarning hammalari iymon keltiradi. U kunda keltirgan iymonlari foyda bermaydi.

"œParvardigoringizning ayrim oyatlari keladigan kunda esa, ilgari iymon keltirmagan yoki iymonida yaxshilik kasb etmagan biron jonga (endi keltirgan) iymoni foyda bermas. Ayting: "œKutaveringlar. Biz ham kutuvchilarmiz!" (An’om, 158-oyat)

932. Payg‘ambarimiz (s.a.v.) aytadilar: "œYaqinda sizlarga bir kecha keladi. Uning miqdori bu kechalaringizning uchtasidek bo‘ladi. Agar o‘sha kecha kelsa, uning kelganini kechasi tahajjud o‘qiydiganlar biladi. Kishi turib, darslarini o‘qiydi. Keyin uxlaydi. So‘ng turib, yana darslarini o‘qiydi, so‘ng uxlaydi. So‘ng turib, zikr-duolarini o‘qiydi. U shunday bo‘lib turganida, to‘satdan insonlar g‘alayon ko‘tarib qolishadi. So‘ng, nima bo‘ldi, deb masjidga sho shilishadi. Keyin quyoshni o‘ylab qolishadi, ammo u mag‘ribdan chiqib bo‘lgan bo‘ladi. Osmonning o‘rtasiga kelgandan keyin ortiga qaytadi va mashriqdan chiqadi. Bu haqda Alloh taoloning:

"œPavardigoringizning ayrim oyatlari keladigan kunda..." (An’om, 158-oyat) degan so‘zi bor.

933. Abu Hurayra (r.a.) Payg‘ambarimizdan (s.a.v.) rivoyat qiladilar: "œPayg‘ambarlar onalari boshqa-boshqa bo‘lgan og‘a-inilardir. Dinlari bir xil. Ularning oralarda Iso ibn Maryamga eng yaqini menman. U bilan mening oramda payg‘ambar yo‘q. U ummatim ichida mening xalifamdir. U aniq tushadi, to‘ng‘izni o‘ldiradi, xochni sindiradi, jizyani bekor qiladi, yomonlik urushlarini to‘xtatadi, yer bir paytlar jabr-zulmga to‘lgani kabi yaxshilik va adolatga to‘lib ketadi, hatto sher tuya bilan, yo‘lbars sigir bilan, bo‘ri qo‘ylar bilan o‘tlab yuradi, kichkina bolalar ilonlar bilan o‘ynaydi".

Abdulloh ibn Umar aytadilar: "œIso (alayhissalom) tushganlarida, Dajjol u kishini ko‘rib, yog‘ erigandek erib ketadi. So‘ngra Dajjolni o‘ldiriladi. Undan yahudlar ajralib qoladi, so‘ng ular bilan ham urush bo‘ladi. Hattoki toshlar: "œEy Allohning musulmon bandasi, ortimda yahudiy bor, kelib uni o‘ldir", deydi".

934. Abu Hurayradan (r.a.) rivoyat qilinadi. Payg‘ambar (s.a.v.) aytdilar: "œAlbatta, Ya’juj va Ma’juj har kuni o‘ra kovlab, quyosh nurlarni ko‘rishga yaqinlashib qolishganida, ularning ustidagilar: "œQaytinglar, ertaga kovlaysizlar", deydi. Alloh uni asl holiga qaytarib qo‘yadi. Vaqti kelganida yana kavlashadi va quyosh nurlari ko‘rinay deb qolganida, ularga boshliqlari aytadi: "œQaytinglar, Xudo hohlasa, ertaga kavlaysizlar". Ular kelishganida, kecha qoldirib ketilgan holatlarida turgan bo‘ladi. Uni kavlaydilar va insonlar ustiga yopirilib, suvlarini quritadilar. Odamlar ulardan qochib, qo‘rg‘onlariga berkinib olishadi. Alloh ularning bo‘yniga qurt yuborib, halok qiladi".

Abu Said Xudriy (r.a.) aytadilar: "œYa’juj-Ma’juj chiqqanidan keyin yana daraxtlar ekilib, Baytullohga haj qilinadi".

Abdulloh ibn Salom (r.a.) aytadilar: "œYa’juj-Ma’jujdan birontasi o‘lsa, orqasida mingdan ortiq bolasi qoladi".

935. Hasan Basriy (r.a.) rivoyat qiladilar. Payg‘ambar (s.a.v.) aytdilar: "œQiyomat boshlanishi oldida fitnalar qorong‘i kechaning bo‘lagidek bosadi. U vaqtda badan o‘lgani kabi kishining qalbi ham o‘ladi. O‘shanda kishi mo‘min bo‘lib tong ottirsa, kofir bo‘lib kech qiladi. Mo‘min bo‘lib kech kirgizsa, kofir bo‘lib tong ottiradi. U vaqtda qavmlar dinlarini dunyoning ozgina matosiga sotib yuborishadi".

936. Abu Hurayradan (r.a.) rivoyat qilinadi. Payg‘ambar (s.a.v.) aytdilar: "œQiyomatning olti alomati paydo bo‘lmasdan, yaxshi amallarga shoshilinglar. U shartlar quyoshning g‘arbdan chiqishi, Dajjol, tutun va yer hayvoni, har biringizga o‘lim kelishi va qiyomat kuni".

937. Abdurahmon ibn Sobitdan rivoyat qilinadi. Payg‘ambar (s.a.v) aytdilar: "œYaqinda sizlarga oyning tutilishi, ko‘p narsaning izdan chiqishi, pok insonlarga tuhmat qilish zohir bo‘ladi. "œEy Allohning elchisi, ular la-a ilaha illalloh, deb guvohlik beradilar-ku?", deyishdi. "œHa, ammo ularda to‘rtta narsa — qo‘shiqchilar, musiqa asboblari, aroq ichish va ipakdan kiyim kiyish ko‘rinsa, o‘sha ishlar bo‘laveradi", dedilar Nabiy (s.a.v.).

Ubay ibn Ka’b (r.a.) Alloh taoloning:

"œAyting (ey Muhammad), u sizlarga ustingizdan yo oyoqlaringiz ostidan azob yuborishga yoki sizlarni guruh-guruh qilib aralashtirib yuborib (jangu jadallarda) ayrimlaringizga ba’zilaringizning zararini torttirib qo‘yishga qodir bo‘lgan Zotdir" (An’om, 65-oyat), degan oyati haqda aytadilar: "œOyatda aytiladigan to‘rtta sifatdir. Ularning bo‘lishi aniq. Ikkitasi Payg‘ambar (s.a.v.) vafotlaridan yigirma besh yil o‘tib keldi: guruh-guruh bo‘lib ketishdi va ayrimlari ba’zilariga zarar yetkazishdi. Ikkitasining bo‘lishi ham shubhasizdir. Ular oyning tutilishi va zilzilalar".

938. Rivoyat qilinishicha, yuqoridagi oyat tushganida Payg‘ambar (s.a.v.) duo qilib, ikkitasidan — oy tutilishi va keyingi o‘zgarishlardan salomat bo‘lgan ekanlar.

Masruq aytadilar: "œBir kishi masjidda gapirib turgan edi. U: "œQiyomat kuni bo‘lsa, osmondan tutun tushadi. U munofiqlarning quloq va ko‘zlarini oladi. Mo‘minlarni esa tumov ko‘rinishida ushlaydi", dedilar.

Masruq keyin Abdulloh ibn Mas’udning (r.a.) oldlariga kirib, boyagi gapni aytdilar. Abdulloh ibn Mas’ud suyanib turgan edilar, o‘tirib oldilar va: "œEy odamlar, sizlarning birontangizdan bilgan narsasi haqida so‘ralsa, uni aytsin. Kimda ilm bo‘lmasa, "œAlloh biluvchiroq", deb aytsin. Alloh taolo payg‘ambariga dedi:

"œ(Ey Muhammad, ularga) ayting: Men (Qur’onni sizlarga yetkazganim uchun) sizlardan biron ajr-haq so‘ramayman va men soxtakorlardan (ya’ni, yolg‘ondan payg‘ambarlikni da’vo qilguvchi kimsalardan) ham emasman" (Sod, 86-oyat).

939. Quraysh Payg‘ambarni (s.a.v.) yolg‘onchiga chiqarganida, u zot aytdilar: “Ey Parvardigoro, zolimlarga bosimingni qattiq qil. Ey Parvardigoro, ularga Yusuf zamonlarida bo‘lib o‘tgan qahatchilikni yubor”. So‘ng ularga ochlik keldi. Ular qiynalganlaridan suyak, o‘laksalarni yedilar. Hattoki ochlikdan ularga osmondagi narsa tutundek ko‘rina boshladi. Alloh taolo aytdi:

“Bas (Ey Muhammad), siz osmon ochiq (ya’ni, barchaga ko‘rinadigan) kunga ko‘z tuting. Uning (tutuni barcha) odamlarni o‘rab olur. Bu alamli azobdir” (Duxon, 10-oyat).

_________________
Qiyomat alomatlari bobi hadislari

926-hadis. Zaif. Termiziy rivoyat qilgan.
927-hadis. O‘zidan avvalgi hadisga qarang.
928-hadis. Sahih. Muslim rivoyat qilgan.
929-hadis. Zaif. Ibn Hammod rivoyat qilgan.
930-hadis. Sahih. Ahmad rivoyat qilgan.
931-hadis. Muttafaqun alayh.
932-hadis. Zaif.
933-hadis. Muttafaqun alayh.
934-hadis. Sahih. Ahmad, Termiziy rivoyat qilgan.
935-hadis. Sahih. Muslim, Ahmad, Termiziy rivoyat qilgan.
936-hadis. Sahih. Muslim, Ahmad rivoyat qilgan.
937-hadis. Sahih. Tabaroniy rivoyat qilgan.
938-hadis. Ibn Kasir tafsirida keltirgan.
939-hadis. Muttafaqun alayh.

SAKSON YETTINCHI BOB
ABU ZARR G‘IFORIY (R.A.) HADISLARI

940. Abu Zarr (r.a.) rivoyat qiladilar: "œMasjidga kirganimda Payg‘ambar (s.a.v.) yolg‘iz o‘tirgan edilar. Payg‘ambar (s.a.v.) faqat vahiy tushayotganida yoki biror ish uchun shunday yakka o‘tiradilar, deb o‘yladim. Payg‘ambar (s.a.v.) aytdilar: "œMenga yaqinroq o‘tir, ey Jondab". U kishi bilan yolg‘iz qolganimni g‘animat bilib, yaqinroq o‘tirdim. So‘ngra aytdimki: "œEy Rasululloh, bizga tahoratni buyurdingiz. Tahorat nima o‘zi?" "œEy Abu Zarr, — dedilar, — namoz tahoratsiz durust emas. Tahorat oldingi gunohlarga kafforat bo‘ladi". Aytdim: "œEy Allohning elchisi, bizlarni namozga buyurdingiz. Namoz nima?" "œNamoz buyurilgan ishlarning yaxshisidir. Banda xohlasa kamaytirsin, hohlasa, ko‘paytirsin", dedilar Nabiy. So‘ng aytdim: "œEy Allohning elchisi, bizga zakotni buyurdingiz, zakot nima?" "œEy Abu Zarr, — dedilar, — omonatdor bo‘lmaganning iymoni yo‘q. Zakotni ado qilmaganning namozi yo‘q. Alloh taolo boylarga mollaridan kambag‘allarning hojatlariga yarashasini zakot qilib chiqarishni farz etdi. Alloh taolo boylardan zakot haqida so‘raydi va ado qilmaganlari uchun ularni azoblaydi. Ey Abu Zarr, zakot berish bilan mol kamaymaydi. Mol qurg‘oqchilik yoki sel sababidan emas, faqat zakotni man’ qilish sababidan zoe’ bo‘ladi. Ey Abu Zarr, faqat mo‘mingina molining zakotini chin ko‘ngildan ado etadi va mushrikkina zakotni man’ qiladi". Keyin: "œEy Allohning rasuli, bizlarni ro‘zaga buyurdingiz, ro‘za nima?" deb so‘radim. Aytdilar: "œRo‘za qalqon, Allohning huzurida mukofotdir. Ro‘zador uchun ikki xursandchilik bor: biri iftor qilganidagi xursandchiligi, yana biri Rabbiga yo‘liqqanidagi xursandchiligi. Ro‘zadorning og‘zidan keladigan hid Allohning nazdida mushkning hididan ham yaxshiroqdir. Qiyomat kunida insonlar uchun dastuxon yoziladi. Undan birinchi bo‘lib ro‘zadorlar yeydilar". So‘ngra: "œEy Allohning rasuli, bizni sabrga buyurdingiz, u nima?" deb so‘radim. "œSabrning misoli xaltasida mushk solingan kishi kabidir. U odamlar ichida bo‘lgan paytida hamma uning hidi kelib turishini yoqtiradi", dedilar Nabiy. "œEy Allohning rasuli, — dedim keyin, — bizlarni sadaqaga buyurdingiz, u nima?" Aytdilar: "œOfarin, ey Abu Zarr, maxfiy qilingan sadaqa Parvardigorning g‘azabini ketkazadi. Oshkor qilingan saqada sohibidan yetti yuzta yomonlikni o‘chiradi. Sadaqa xatolarni yuvadi.