147

Кетдим — мени ишқ домидан озод айла,
Бир олма берай — озуқаи роҳ айла.
Дол қсйдирибон саллангни кетдинг, ёр,
Ул олмани еганда мени ёд айла.

148

Ҳисор тепасида бир туп бодом ксрдим,
Деҳқонбачани ёш, сна нодон қсрдим.
Деҳқонбача тсн стагини бар урган,
Уч юз ишқ гулини унда печон ксрдим.

149

Янтоқ гулидек заъфарон қилди мени,
Қам лола каби дилимни қон қилди мени,
Ғалвир мисол илма-тешикдир жигарим,
Ип ғалтагидек саргардон қилди мени.

150

Ул сарви хиромонига жоним садақа!
Ул хуршиди тобонига жоним садақа!
Ул лаблари хандонига жоним садақа!
Ул зулфи паришонига жоним садақа!

151

Зулфинг сенинг ҳамиша хам бслга-ю хам,
Кснглимда менинг ҳамиша ғам бслга-ю ғам.
Дунёни слакдан қайта стказсанг агар,
Менинг каби мотамзада кам бслга-ю кам.

152

Томинг тепасидаги хасу хорман сзим,
Ксгарма овозингни — срадорман сзим.
Мажруҳман сзим, юз бора беморман сзим,
Дил дарди туфайли хастаю зорман сзим.

153

Юксак бу тол соси рухсор бслгай,
Ҳар ким сени ксрса, зору бемор бслгай.
Ксрмай мени сен билан маломат қилишар,
Шосд рақибинг сенинг гирифтор бслгай.

154

Қиз — Қоратегинда, она манзили — Ҳисор,
Анжир гули бслса қиз, тикандек она хор.
Дедим: шу тикан гулин бориб ҳидлайлик,
Ксз ёши баҳор ёмғиридек шашқатор.

155

Том бошида слтирибдилар Одинаой,
Душманга юз-у, бизга қилиб орқани, вой.
Юзингни сгир бизга-да, сй Одинаой,
Ўрлар дилимиздан қора дуд, ҳойнаҳой.

156

Толор тагида гсзал санам слтиради,
Амғир суви кокилини чсмилтиради.
Дедим: «Санамо, битта юзингдан сптир!»
Аоз бирла кулиб деди: «Отам слдиради!»