- Ul yulduzlar - chizon, toriq, qoyis, handuq faylaq, musabbih, vassob, rayyol, zayyol, zulumudon, zulfara’, zulkitofon. Bu o‘n bir yulduz quyosh va oy Bilan birgalikda osmonning etagida, ko‘kdan tushib, sajda qildilar, - dedi payg‘ambar alayhissalom.
-Ollohga qasamkim, Tavrot ichida shunday deb o‘qigan edim,- dedi juhud va imon keltirdi.
O’g‘li tushini eshitgan ota shunday maslaxat berdi :
- Ey yusuf, tushlaring juda hayrli erur, uni birodarlaringga aytmagil, senga dushman bo‘lib qoladilar, Shayton odamzot uchun ochiq dushmandir.
Bu so‘zlarni Rubilning onasi Qamar eshitib turgandi, borib o‘g‘liga aytdi, u esa akalariga bildirdi. Bu so‘zni eshitgan Ya’qub o‘g‘onlarining nafrat-hasratdan bo‘yin tomirlari bo‘rtib chiqdi, terilari jimirlashdi va tuklari tik turdi.
- Rohilning o‘g‘liga teng emasmizmiki, otamiz uni bizdan ortiq suyar, o‘ziga yaqin tutar. Bu ham yetmaganday, u o‘zini ortiqroq sevdirayin deb tush ko‘rganligini yolg‘ondan so‘zlar. Biz bo‘lsak tunu kun sahroda mol-qo‘y boqsak, mehnat-mashaqqat cheksak hamki, unga teng bo‘lolmasmiz, - Deya o‘g‘lonlari torindilar. So‘ngra kengashdilar - Yo Yusufni o‘ldiraylik, yo shahardan uzoqroqqa badarg‘a qildiraylik. Shunda otamizning muhabbati bizga xos bo‘lsa ajabmas.