JAMOAT BILAN BIRGA NAMOZ O’QIShNING FAZILATI
Payg‘ambarimiz — Allohning salomi ustlariga yog‘ilsin — buyurdilar:
— Jamoat bilan o‘qilgan namoz, yolg‘iz o‘qilgan namozdan yigirma yetti baravar fazilatliroqdir.
Abu Hurayra rivoyat qiladi:
— Bir daf’a talaygina kishilar jamoat bilan o‘qiladigan namozga kelmagan edilar. Rasululloh (s.a.v.) dedilarki:
— Bir ora - namoz o‘qitishni biron kishiga qoldirsam-u, borib namozga kelmaganlarning uylarini boshlariga yiqsammikin deb o‘yladim.
Hz. Usmon — Alloh undan rozi bo‘lsin — aytadi:
— Kim xufton namozini jamoat bilan o‘qisa, u kechaning yarmini ibodat bilan o‘tkazgan bo‘ladi. Kim bomdod namozini jamoat bilan o‘qisa, u butun tun bo‘yi ibodat qilgan bo‘ladi.
Rasululloh (s.a.v.) marhamat qildilar:
— Kim namozni jamoat bilan o‘qisa, ko‘ksini ibodatga to‘ldirganidir.
Ba’zi buyuklarimizning tarzlari va so‘zlari: Hasan Basriy:
— Olimlar bilan hamdard bo‘lmagan kishining orqasida namoz o‘qimayman.
Nahoyi:
— Yetarli ilmi bo‘lmagani holda odamlarga imomlik qilgan kimsaning holi dengizda girdobga tushgan kishining holiga o‘xshaydi va qay biri ustunu qay biri tubanligini ayirish qiyin.
Ibn Abbos (Alloh undan rozi bo‘lsin):
— Kim azonni eshitib turib, ijobat qilmasa, demak, u yaxshilikni murod qilmaydi va yaxshilik ham unga yaqin yo‘lamaydi.
Abu Hurayra (Alloh undan rozi bo‘lsin):
— Odamzodning qulog‘iga eritilgan qalay quyilgani —azonni eshitib unga ijobat qilmaganidan yaxshiroqdir.
Maymun ibn Mahron jamoat bilan namoz o‘qish uchun jomega borgan edi. Unga har kim har xil maqsad bilan tar-qalib ketganini aytishdi. Maymun shunday dedi:
— Biz Alloh uchunmiz va Allohga qaytamiz. Jamoat bilan o‘qilgan namoz men uchun Iroq viloyatiga borib kelishdan ham yoqimliroq.
Alloh Rasuli (s.a.v.) bildirdilarki:
— Kim, takbir boshlanishiga ham yetib borib qirq kun jamoat bilan birga namoz o‘qisa, Alloh uning uchun ikki bedaxllik yozadi: bir bedaxllik nifoqdan, ikkinchisi jahannamdandir.
Derlarki:
— Qiyomat kuni bo‘lganda bir guruh insonlar yuzlari porloq yulduzday hodda hashr etiladilar (to‘planadilar).
Malaklar ulardan:
— Dunyoda qanday amallar qilgandinglar? - deb so‘raydi.
Ular javob beradilar:
— Biz azonni eshitgan zahoti tahorat olardik. Bu paytda boshqa biron mashg‘ulotimiz bo‘lmas edi.
So‘ngra, yuzlari to‘lin oyday yorug‘ bo‘lgan bir guruh insonlar ham keladilar. Malaklar so‘rashadi:
— Amallaringiz nimalar edi?
— Vaqt kirmasdan oldin tahorat olardik! — deb javob beradi ular.
Keyin yana bir guruh insonlar keladi. Yuzlari quyoshday porlaydi.
— Amallaringiz nimalar edi? — Malaklar yana o‘sha savolni beradi.
Ular javob beradilar:
— Azonni jomeda eshitardik!