"œЧспон чол ва олма дарахти"

Бир қарис чспон қсй-сигирларини боқиб, срта саҳардан то кечгача сйловда юрар сди. Аксар ҳолларда тепаликка сқин ссган олма дарахти тагида дам олар, олмалари пишган маҳал сша дарахт билан суҳбатлашар сди:
- Қани болам, мендай бир қариснинг олмасини бериб юбор-чи, - дер сди.
Худди сша пайт мазаси ссз билан таърифланмайдиган даражада ширин бслган, хиди ҳам сзгача уфуриб турган бир олма — тсп стиб ерга тушар сди. Қарис сса сша ғарқ пишган олмани олиб, қслидаги кичкинагина қаламтароши билан тилим-тилим қилиб кесар сди-да, халтасидан айронинини чиқариб, енгилгина тамадди қилиб олар сди. Сснг, отасидан қолган Қуръони Каримини авайлабгина қслига олиб, аста-секин сқий бошларди.

Чспон ота ушбу олма ксчатини бундан қарийб йигирма йиллар илгари сккан. Ўша вақтда ксчатни тез-тез суғориб турар сди. Бундан ташқари, намоз учун таҳорат олганида обдастадаги ортиб қолган сувларини ҳам схши нистда ксчатга қуйиб юрди.
Қарисниг юзи ювилган таҳорат сувида ҳам ҳикмат бордир, ким билсин. Хулласи калом, Аллоҳ иности билан ҳалиги олма ксчати тезда кскариб, гуркираб сса бошлади. Орадан ксп вақт стмай мева ҳам беришга тушди.

Чспон ота у пайтларда ёш бслгани учун қайсидир чиройли олмага ксзи тушса, дарҳол қслини чсзиб олаверарди. Ҳа... Аммо, орадан йиллар стди, ҳалиги қирчиллаган ёшгина йигитча — қариб, бели букилиб, мункиллаган чол бслди. Олма дарахти сса, аксинча, кун стган сайин бсй чсзиб, гсёки чинор дарахтидай баланд бслиб бораверди.

Олма дарахти қанчалар ссиб-улғаймасин, барибир чол учун у ёшгина боладай сди. Ҳали ҳануз уни "œБолам" дес сркалатарди. Йиллар стиб анчагина қариб қолган чол сз боласидай бслиб қолган олма ёнига келиб, силаб-сийпар сди-да, сснг:
- Қани болам, шохингдан бугунги насийбамни ҳам тушир-чи, дер сди.

Худди айтганидай: ҳеч қанча вақт стмай бир олма тсп стиб тушарди. Айни ҳолат бир неча йиллар бсйи узлуксиз, бирдай такрорланиб турди. Ҳақиқатан, чол ссраган вақтда олманинг тушмай қолиши — бирор маротаба ҳам юз бермаган сди. Қишлоқ аҳли қариснинг бундай ғайритабиий кароматларини бир неча бор ксргач, "œчспон ота авлиё скан" деган гап ҳам тарқатиб юборишди.
Кунларнинг бирида чспон ота сна ҳалиги олма дарахти соссида стириб, бироз мизғиб олди. Озгина дам олган бслиб, сснг намозини сқиди. Кейин олмага қараб, ҳар доимгидай: сша кунги олмасини ссради. Лекин, нимагадир олма мевалари ғарқ пишиб турса-да, қариснинг қслига бирорта ҳам олма тушмади.

Қарис ҳайрон... Бироз кутиб, сз хоҳишини такрор ва такрор билдирса ҳам қслига ақалли битта ҳам олма тушмади. Кутди, кутди. Охири натижа бслмагач, қарис бу ҳолатдан жуда қаттиқ таъсирланди: ксзлари ёшга тслди, киприклари-ю соқоллари йиғидан хсл бслиб кетди. Сснг, қсйлари томон оҳистагина юриб кетди...

Мевага кирганидан буён бу дарахт чолнинг қслини бирор марта ҳам бсш қайтармаганди-с! Аима бслди скан?! Ўй-ҳаёли, фикри-зикри фақат шунда бслди. Ўйлайвериб, сйига етолмади. Қайғуга ботди, дили ғаш бслди. Худди дарахтдан кснгли қолгандай бслди. Чол сзини бсйи сна-да кичрайиб, бели букилиб, мункиллаб қолгандай чорасиз ҳис қилди.
Шу алфозда аллақанча вақт юриб, молларини қайтарди-да, қишлоғи сари йслга отланди.

Бир пайт масжид томондан азон айтилаётганини сшитиб қолди. Бу азон жуда сзгача, таъсирли айтилаётган сди. Гсё азоннинг ортида қандайдир бир хурсандчилик, қувонч ҳислари ҳам сширингандай. Бироз ҳасллаб, сйга чсмган қарис — бирданига ҳаёлини жамлади, сзини қслга олди. Тссатдан хурсанд бслиб, йсқотган нарсасини топгандай, табассум қилиб жилмас бошлади. Шубҳасиз, ҳаёлига қандайдир сй келган сди.
Ҳалигина ғам-қайғу ёшлари оққан ксзидан снди қувонч ёшлари оқаётган қарис шоша-пиша олма дарахти томон йслга тушди. Дарахт ёнига етиб келган захоти уни сркалаб, кенг қулочи билан қучоқлай бошлади. Ва:

- Болам... Болагинам. Узр. Менинг вафодор дарахтим. Ахир, ҳамма нарса ёдидан кстарилаверадиган мендек чолни хафа қилмасдан билдирсанг бслмасмиди?! Мен бслсам тушунмабман-а...
Ахир, бугун — рсза ойининг биринчи куни скан-ку...
http://forum.islom.uz/smf/index.php/topic,18344.25.html#msg188579

O’rtog’imning muallimasidan:

"œBir-necha yil avval umra ziyorati nasib qilib Makka shahriga otlandik. Tanishlarimizdan biri Makkai mukarramada bir yaqin qarindoshlari yashashini, ularni topib salom va sovg'alarini yetkazishimizni iltimos qildi. Rozi bo'ldik. Makka shahriga yetib kelib, bir necha kundan so'ng manzil yozilgan qog'ozni olib, tanishimning qarindoshlarini axtarishga tushdik. Baxtimizga ular Kaabadan unchalik uzoq bo'lmagan ko'chalarning birida yashashar ekan.

Oila ahli bizni yaxshi kutib olishdi. Bir kun mehmon bo'lib qoladigan bo’ldik. Ularga havasim keldi shundoqqina Kaabaning yonida yashashar ekan. Qanday baxt. Ko'zlarimga ishonmasdim. Har namozda Kaabadan azon sadosi eshitilib turar edi. Subhanallah.

Oilaning bo’yi etib qolgan bir qizi ham bor edi. Suhbatlashib qoldik u yoq - bu yoqdan. U qiz bizning hayot tarzimiz, urf-odatalrimiz, yoshlarning hayoti haqida qiziqib so'radi. Gap o'rtasida esa, sizlar tomoda ozodlik, kim qanday libos kiysa ixtiyoriy deb eshitganman shu to’g’rimi? dedi, men: "œafsus ha" deb javob berdim.

Ketar chog’imiz xayrlashaturib haligi qizga bizning yurtimizga ham mehmon bo'lib borishini so’radim. Qizning bergan javobi meni gangitib qo’ydi: "Albatta boraman. Qaniydi nasib qilsa bir borsam va ochiq-sochiq, kalta va modniy kiyimlarni bir kiyib ko’chalarda yursam"¦" "¦"¦"¦"¦"¦"¦"¦"¦ qolganlarini eshitmadim.

Yo’l yo’lakay kelar ekanma ko’zlarimdan tirqirab yosh oqardi. Xayolimda nahotki, shu gaplarni undan eshitdim, degan savol yangrardi. Makkadek shaharda-ya? Kaabaning shundoq biqinida yashab turib-a? Har tong Kaabadan yangrayotgan azon sadosi bilan uyg’ona turib, nahot qalbi uyg’onmagan bo’lsa-ya? besh vaqt namozni bu muborak dargohda ado etish imkoni bo’la turib, nimalarni orzu qilyapti-ya? Bu yerlarda qanday aziz insonlar qadam qo’yganligini bilmasmikin, kimlar esa qadami yeta olmay zor-zor yi’glab o’tganini-chi? Islom uchun, hijobda yurish uchun dunyoda muslim va muslimalar boshlaridan nima kunlar o’tkazayotganini o’ylab ham ko’rmadimikin, bu bechora? Alam qildi, bir muslima sifatida menga juda alam qildi"¦Bir necha kun shu kayfiyatda yurdim.

Vaholanki nimasi buning ajablanarli va alamli. Axir hidoyat Allohdan-ku. Mana shu oyat jamiy ajablanishimga, savollarimga javob bo’ldi:  "Kimni Alloh hidoyat etsa, bas, o'shagina hidoyat topuvchidir. Kimni adashtirsa, bas, uning uchun To'g'ri yo'lga soluvchi do'st topa olmassiz" (Kahf surasi 17 oyat.).

Ibodatning qolgan kunlarini katta ishtiyoq va yanada ko’proq zavq bilan o’tkazdim, sababi o’sha qizning so’zlari edi. Men unga juda havas qilgan edim. Ammo Alloh menga haqiqiy baxt unda emasligini anglatdi. Baxt qalbda, yurakda, hidoyatda, iymoning nurida va quvvatida ekanini yana bir bor angladim. Kim bo’lishim va qayerda yashashim, qanday imkoniyatlarga ega ekanligim va qanday shroitim borligi esa Alloh uchun muhim emas ekan. Muhimi qalbim qayerda va qay holatda, nima bilan mashg’ul, nimalarni orzu qilmoqda. O’zingga beadad hamdlar bo’lsin.

Barchamizni hidoyatdan adashtirmasin. Ameen."

А има (Бслган воқеа)

Бугун дам олиш куни бслишига қарамасдан ҳар кунгидек срта уйқудан турдим... Айтганча... Қизалоғим А има ҳам шундай... доим барвақт туришга одатланган... А­рта тонгдан туриб олади-да, сзининг ширин ва меҳрибон тили билан уйга жон киргизади. Уйимиз худди саҳар чоғи сайроқи қушлар хониши билан уйқусидан уйғонган срмон каби жонланади... У бизнинг ҳақиқий овунчоғимиз, ёнар чироғимиз, уйимизнинг файзу баракаси...
Ўз хонамда китобларим, ҳужжатларим билан шуғулланиб стирган сдим... Қизчам хонага кириб келганини ҳам сезмай қолибман...

- Ойижон... нима ёзспсиз?.. - деди баногоҳ қизалоғим.
- Аллоҳга хат ёзспман қизим...
- Мен ҳам сқиб ксрсам майлими, ойи-жооон?!..
- Йсқ, асалим, бу менинг хос мактубларим бслади. Уларни сзимдан бошқа биров ксришини хоҳламайман...

А има хонамдан ранжигансимон ҳолатда ҳомуш бслиб чиқиб кетди. Лекин у бунга срганиб ҳам қолган... Чунки, ҳар сафар хатларимни сқимоқчи бслганида унга худди шундай рад  жавобини қилардим...

Воқеага бир-неча ҳафта бслди... Бегим куни сди... А има негадир узоқ вақт сз хонасида қолиб кетди... Аима қилаётган скан дес қизиқсиниб, тсғри унинг хонасига йсналдим. Хонага киришим билан у нима учундир худди саросимага тушгандек ғалати бслиб қолди... Олдинлари олдига кирганимда ҳеч қачон бунақа ҳасжонланмасди... Тушунмадим... Аега А има сзини бундай тутспти скан-а?.. У нима қилаётган скан?.. Аималарни ёзаётган скан, ажабо?.. А има ёзув столи олдида стириб, қсли билан бир нарсаларни беркитган ҳолда юзлари қизариб, менга қараб турарди...

- А има!.. Аима ёзспсан...- дедим"¦ У сса:
- Ҳеч нарса ойижон, булар мени сзимни нарсаларим... деди каловланиб. Тсққиз сшар қиз мен ксриб қолишимдан хавотирга тушадиган қанақа муҳим нарса ёзаётган бслиши мукин, деган фикр мисмга срнашиб қолди. У ёзаётган нарсаларни ксришга бслган иштиёқим сна ҳам кучайди...

Шу пайт:
-    Лекин, ойижон, ёзган ҳамма нарсамиз ҳам амалга ошармикин, деди қизим гапни бошқаёққа буриб юборишни уддалаб. Ҳа-а, мана снди унинг нима учун бу қадар ҳасжонланаётганининг сабабини тушуниб етдим. У Аллоҳга мактуб ёзаётган сканда, сйладим мен.
-    Албатта амалга ошади қизалоғим. Ахир Аллоҳ ҳамма нарсани билиб туради-ку...

Шунча слинмай, у ёзган нарсаларини сқишга рухсат бермади... Ахири, тарвузим қслтиғимдан тушган ҳолда унинг хонасидан чиқиб, ногирон срим А ашид аканинг олдига йсл олдим. Ва одатдагидек, у кишининг қаршисида стириб, бугунги жаридаларни сқиб бера бошладим. Газеталарни сқирдиму лекин хаёлим қизим билан бирга сди. У беркитган қоғозларда нималар ёзилган скан-а"¦ Қизиқ, А има Аллоҳдан нималарни ссраган бслиши мумкин, деган сй-фикрлар ҳамон мисмда чарҳ уриб, тинчлик бермасди. А ашид ака хаёлим паришонлигини пайқаб, бунинг сабабини сзидан деб сйлабди. Бегим менинг ишим енгиллашиши учун сзига қарайдиган биронта ҳамшира, ёхуд қаровчи ёллашимни илтимос қилди... А Аллоҳ,.. Ааҳотки, срим шунақа фикрга борган бслса? Бу нарсани хаёлимга ҳам келтирмаган сдим... У кишига табассум қилиб, бошларини бағримга босдим. Мен билан қизим учун йиллар давомида ҳориб-чарчаб, ксп тер тсккан пешонасидан спдим. Юзларини силадим. А­рим бизнинг ҳеч нарсадан кам бслмасдан сшашимиз учун ҳаётини фидо қилган, соғлигидан айрилган. А­нди, озгина вақт унинг хизматини қилганимга ачинаманми, а?!..  Ааҳотки, мен шу қадар пасткаш одам бслсам?!..

А ашид акага хаёлим паришонлигининг асл сабабини тушунтирдим. Гап умуман у кишида смаслигини айтиб, кснглини кстардим...

А има нонуштасини қилиб, мактабга кетди. Ўқишдан қайтганда сса отасига қарайдиган доктор уйда сди. Қизим ҳеч нарсага қарамай шошилганча ногирон отасининг олдига югуриб келди. Унинг бошини қучиб, пешонасидан спиб, сочларини тартиблаб, сз меҳри ва сркалашлари билан ийдиришга, дардини унуттиришга ҳаракат қила бошлади. А има отасини ҳадсиз-ҳудудсиз схши ксрарди.

Доктор сримни ксрикдан стказиб бслгач, менга унинг аҳволи ста оғир сканини айтиб, хайрлашди. Юрагим сзилиб, беихтиёр ксзларим косасига ёш тсла бошлади. Қизим мени ксриб, дадаси ҳақида хавотирга тушиб, нима бслганини айтишимни талаб қилиб, туриб олди. Ксз ёшларимни артиб, бери кел қизим, дес уни бағримга босдим ва ҳали кичкина қиз бслишига қарамасдан, ҳеч нарсани сширмай, ҳолатни очиқ-ёруғ айтиб бердим. Доктор унинг адажонисининг буюк юраги, барчамизга, хусусан жондан азиз бслган қизалоғи А имага нисбатан беҳисоб севги ва муҳаббатга сга бслган кучли юраги тобора кучсизланиб бораётганини ва у снди биз билан бирга уч ҳафтадан ортиқ сшай олмаслигини айтдим.

Бу ссзларни сшитиб, А има додлаб юборди. У тинмай: Аима учун менинг адажонимга бунча азоблар бслади, нима учун менинг адажоним бунчалик қийналадилар, нега?! — деган ссзларни такрорлаб, уввос солиб йиғлашга тушди. У сзини йсқотиб қсйган сди. 

Мен сса сзимни зсрға ушлаб, қизим, бу Аллоҳнинг иши!.. Сен катта қизсан, ақлли қизсан, қизим... Агар бунақа қилсанг, адажонинг баттар сзиладилар... Ахир сен адажонингни биттаю битта фарзандисан... Сен сабрли бслишинг керак... Довюрак бслишинг керак... Ундан ксра, адажонингга Аллоҳдан шифо ссрагин. Аллоҳнинг раҳмли сканини унутдингми?! Аллоҳ ҳар ишга қодир-ку... -  дес овутишга ҳаракат қилдим.

А има менга қулоқ солиб, йиғини тсхтатди. Ксз ёшларини артди. Алам ва қайғусини ичига ютиб, сзини қслга олди. У маълум вақт бир нуқтага тикилиб, сйлаб турдида ажиб бир жасорат ва сктамлик билан: Онажон қсрқманг, Худо хоҳласа, дадажоним слмайдилар, деди. А има бу ссзларни шундай кучли ишонч ва қатъист билан айтдики, ҳатто бу гап менинг ҳам қалбимга куч ва далда бағишлагандек бслди...

А има ҳар куни срталаб, мактабга кетиш олдидан дадасининг илиқ юзидан спиб, "œдадажон, схши қолинг, мен сизни соғинаман, схши стиринг, хспми" дес кулиб, табассум ва қувонч билан хайрлашарди. У имкон қадар бемор дадасининг дардини унуттириб, қалбига хурсандчилик олиб киришга ҳаракат қиларди. Лекин, бугун у дадасини спаётганда узоқ вақт унинг юзига мслтираб тикилиб қолди. У худди дадасининг дийдорини бошқа ксрмайдигандек, ҳеч хайрлашгиси келмасди. А има дадасига бамисоли нажот кутаётган одам каби, ёлборувчи нигоҳлар билан назар қиларкан, дадажон, қанийди сиз ҳам худди дугоналаримнинг дадалари каби қачондир мени сз машинангизда мактабга слтиб қсйсангиз сди, ҳар куни сртоқларимни дадалари машинада опкелиб, опкетишларини ксриб, мен ҳам сиз билан бирга машинада юргим келади, деди.         

Бу гапдан А ошидни чуқур қайғу чулғаб олди. У сзининг ногиронлиги срка қизчаси А иманинг хурсандчилиги тслиқ бслишига тсғаноқ бслишини билса ҳам алам ва қайғусини базср сшириб, қизим, Иншоаллоҳ, тузалиб кетсам, бир кун келиб, сени албатта сзим мактабга олиб бораман, дес қизини овутишга ҳаракат қилди.

А имани мактабга мен обориб қсйдим. Уйга қайтганимда негадир унинг мактубларини жудасм сқигим келарди. Ўйлаб туриб, гарчи одобга зид бслсада А иманинг хонасига кириб, мактубларни қидира бошладим. Азув столи устини, тортмаларни, ёстиқ тагини, дераза токчасини хуллас, ҳаммаёқни титкилаб, ағдар-тснтар қилсам ҳамки, уларни тополмасдим. Ҳатто А иманинг кийим шкафини ҳам қарадим. Лекин, самарасиз. Хатлар ҳеч қаерда йсқ сди. Ааҳотки, А има ёзган хатларининг барини йиртиб ташлаган бслса?!.. Бслиши мумкин смас... Ўйла, Аурис, сйла... Қизинг хатларини қаергадир сширган, қаерга бслиши мумкин... Шу вақт кийим шкафининг тепасида турган чиройли қутига ксзим тушди. Балки, мактублар шу ердадир... А има бу қутини жудасм схши ксрарди. Унда менинг атир-упа ва хушбсйликларим турарди. А има мендан ссрайвергач, охири ичидагини бсшатиб, қутини унга совға қилган сдим. Шундай қилиб, қутини олдим, унинг ичини очиб, не ксз билан ксрайки, ичи тсла хатлар сди... Уларнинг ҳаммаси Аллоҳга юборилган:

"œА­й Аллоҳ, холамнинг сғли Аҳмад имтиҳонларини схши баҳога топширсин, чунки, мен уни схши ксраман!",

"œА­й Аллоҳ, мушугимиз мош ксп бола туғсин. Чунки, уни болалари слиб қолган. А­нди, у ҳар куни йиғлайди",

"œА­й Худо, илтимос, қсшнимиз Саид акани кучуги слиб қолсин! Чунки, у ҳар куни мактабдан келаётганимда мени тишламоқчи бслиб, қсрқитади",

"œА­й, Худо, уйимиздаги гуллар тезроқ очилсин. Ўшанда мен ҳар куни биттадан гул узиб, муаллимамга олиб борардим"...

Қути юқоридагидек болаларча беғуборлик ва мусаффолик билан ёзилган маъсум хатлар билан тсла сди...

Мазкур хатларнинг ичида снг кулгилиси мана буниси сди:

"œА­й Худо, илтимос, ходимамизнинг ақлини кспайтир... Чунки, у ҳар доим ойимни чарчатворади...".

Субҳоналлоҳ, кунлар стиб, А има ёзган барча мактублар бирин-сирин ижобат бслиб, унинг тилаклари рсёбга чиқа бошлади. Бир ҳафта олдин қсшнимизнинг ити слиб қолди. Уйимиздаги гуллар тезда катта бслиб, бирин-кетин очила бошлади. А има ҳар куни биттадан гул узиб, муаллимасига совға қилиш учун мактабга олиб кетарди. Мушугимиз ҳам тез орада бошқаттан болалади...

Лекин, мени ҳайрон қолдирган нарса бошқа сди. Аима учун шундай ақлли, меҳрибон қизим, дадажонисига шифо ссраб, мактуб ёзмади скан?!.. Балки, дадаси учун ҳам дуо қилса, сҳтимол, у ҳам тузалиб кетармиди?!..

Мана шуларни сйлаб, узоқ вақт ҳаёлим паришон бслиб қолди. Бу паришонликни телефоннинг тссатдан, важоҳат билан жиринглашигина тарқатиб юборди. Қснғироққа ходимамиз жавоб берди. Кейин зум стмай:

-    Ҳоним, сизни А иманинг муаллимаси чақирспти, шошилинч скан, дес гсшакни менга узатди.

Аегадир кснглим ғаш тортди. Муаллима?!.. Аега қсғироқ қилаётганийкин?!.. Аки бирон корҳол рсй бердимикан-а? А има бирон иш чиқариб қсймаган бслсинда ишқилиб... Шуларни сйларканман, ҳайронлик ва хавотир исканжасида гсшакни қулоғимга тутдим.

- А­шитаман"¦

Муаллима, А иманинг тсртинчи қаватдан йиқилиб тушганини айтганда ксз олдим қоронғулашиб, сзимни ташлаб юбордим. Бечора қизим А има қслида гул тутганча муаллимасининг олдига чопқиллаб кетаётганда зинадан йиқилиб, думалаб кетипти. Ҳатто йиқилганда ҳам муаллима опасига совға қилмоқчи бслган гули қслида қолибди. А има қайтиб келмайдиган бслиб, бизни ташлаб кетди...

Кутилмаганда бошимизга тушган мусибат зарбаси жуда қаттиқ бслди. Бу зарбага на мен, на срим А ошид чидай олдик... Бир кунда тим қора сочларим устига паға-паға қор ёғди. Меҳрибон, суюкли ва жондан азиз, ёлғизгина қизалоғидан айрилганига чидаёлмай, ногирон срим А ошид ака қаттиқ изтироб, кучли руҳий ларзага дучор бслди. Зарбанинг зсридан у кишининг тили ҳам фалажланиб, сша кундан бери гапиролмайдиган бслиб қолдилар...       

Мен сса ҳар куни А иманинг мактабига бориб келардим. Ҳаёлимда уни худди аввалгидек мактабга олиб бориб қссётгандек сдим гсё. А има ҳар куни суғорадиган гулларга сув қуйиб, парваришлардим. У схши ксрган сртоқ ва дугоналарини тез-тез уйга чақириб турардим. Хуллас, қизалоққинам қилишни схши ксрадиган ҳамма ишларни қилиб юрардим. Мана шундай ишлар билан сзимни сзим алдаб, овутиб юрардим гсё. Лекин буларнинг бари бефойда. Уйнинг ҳар бир бурчи қизимни сслатиб, гавдалантириб турарди. Ҳар бир бурчакдан унинг уйимизга жон бағишлайдиган, қснғироқдек кулишлари сшитилиб турарди. А иманинг вафотига гарчи бир-неча йил стган бслсада, мен учун бу мусибат худди бугун содир бслгандек сди. Унинг орамизда йсқлигига ҳеч ксника олмасдим.

Кунлардан-бир куни аниқроғи Жума кунининг тонги сди, ходимамиз ваҳима билан югуриб келди.

- Ҳоним, А иманинг хонасидан қандайдир товуш чиқспти... — деди у.

Субҳоналлоҳ... Ааҳотки, А има қайтиб келган бслса?!.. Йсқ, бу ақлга сиғмайдиган иш. Бу ғирт савдойилик... 

- Аима деётганингни биласанми, сзи... — дедим унга"¦- А има слгандан бери, унинг хонасига инсон зоти қадам босмаган ахир...

Лекин, срим А ошид ака А иманинг хонасига бориб, нима бслганини текшириб ксришимни талаб қилди... 

Калитни қизгинамнинг хонаси сшигига тиқиб бураспману, юрак бағрим тасвирлаб бслмас даражада ҳаприқиб, аламларим ғалаён кстарарди... А­шикни очиб, қизимдан ёдгорлик ва хотира бслиб қолган шу хонага қадам босиб кирдим.  Лекин сзимни тута олмай, стириб олиб, роса йиғладим... Қизимнинг каравотига сзимни отдим... Лекин каравот тебраниб, сзидан ғичирлаган товуш чиқарарди...

А­сим қурсин... А има слмасидан олдин, менга неча марталаб каравоти чайқалиб, сзидан товуш чиқараётганини айтган сди. Мен сса ё ҳафсаласизликдан, ёки бошқа сабаблар туфайли дурадгор чақиртириб, унинг ётоғини тузаттириб бериш ссимдан чиқиб кетган сди... Кейин қизимдан жудо бслгач, бу нарса сз-сзидан хаёлимга келмаган... Чунки, бари-бир бефойда... Каравотда ётадиган қизимнинг сзи бслмагач, тузаттиришдан не наф...

Тсхта, тсхта... Тинч турган каравотдан бундай товуш чиқишига сабаб бслган нарса нима скан?.. Бу "œОст ал-Курсий" билан зийнатланган тахта рамкали лавҳа сди... У каравот тепасида деворга осиғлиқ турарди. А има уни ҳар куни сқийвериб, ёдлаб олганди... Ўша лавҳа каравот устига тушиб кетган скан...

Уни жойига илиб қссман деб кстарган сдим, қарасам, лавҳанинг орқа тарафидаги рамкага бир варақ қоғоз қистириб қсйилган сди... Субҳоналлоҳ... Бу нима?!! Шоша пиша қоғозни сгириб қарасам, у бир хат сди... Субҳоналлоҳ... Аима учун А има бу хатни Остул-Курсий ортига сширган скан...

Юракларим дукиллаб кетди"¦ Чунки, бу А иманинг Аллоҳга ёзган мактубларидан бири скан... Унда мана бу ссзлар ёзилган сди:

"œА­й Аллоҳ... А­й Аллоҳ... А­й Аллоҳ... Агар уйимиздан кимдир слиши керак бслса, мен слай. Менинг срнимга дадажоним сшасинлар... Менинг ҳаётимни ҳам дадажонимга бер...".

http://muslimaat.uz/kutubxona/adabiyot/item/921-rima.html

Haqiqatda yig'latadigan holat ekan.

 
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=Y2Um3rbF4Dw" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=Y2Um3rbF4Dw</a>

Бисмиллаҳир роҳманир роҳим
Қайғуларни кетказгувчи, ғамларни кушойиш қилгувчи Аллоҳга ҳамду санолар, пайғамбаримиз Муҳаммад ибн Абдуллоҳга салавоту саломлар бўлсин!
 Сўнг ...

 Ўғилгинам, ушбу мактуб сенинг онангдандир. Мен бу мактубни анчагина тараддудланиб ва ийманиб ёздим. Қаламни қўлимга бир неча марта олган бўлсамда, кўзларимдан қуйилган ёшлар туфайли ёза олмадим. Кўз ёшларимни тўхтатсам, қалбимнинг фарёдлари бошланди.
 Ўғилгинам, ўтган узоқ вақтдан кейин сени баркамол, оқил ва ҳиссиётларини қўлга олган эркакдек кўриш бахтига муяссар бўлдим. Бу сатрларни ўқиш зиммангдаги менинг ҳақларимдан бири бўлиб, ўқиб бўлганингдан кейин бундан илгари кўнглимни парчалаганингдек, уни ҳам йиртиб отарсан!
 Ўғилгинам, бундан йигирма беш йил аввал доктор хотин менинг ҳомиладор бўлганимни айтган кун, ҳаётимнинг энг ёруғ кунларидан бири бўлган эди. Ўғилгинам, оналар бу гапнинг маъносини жуда яхши биладилар. Ҳомиладорлик – қувонч ва сурурнинг онадаги жисмоний ва руҳий қийинчиликларнинг бошланиши билан қоришишидир. Ўша муждадан кейин мен сени ўз қорнимда тўққиз ой севиниб ташидим. Ўрнимдан қийналиб турар, қийналиб ухлар, қийналиб ер ва қийналиб нафас олар эдим. Бироқ бу қийналишлар кунлар давом этишига қарамай сенга бўлган муҳаббатимни заррача бўлсада камайтира олмади. Билъакс, кундан–кун сенга бўлган шавқу муҳаббатим ортиб борди.
 Ўғилгинам, мен сени қийналиб ва оғриқ устига оғриқ билан кўтариб юрган бўлсамда, сенинг қимирлашинг, вазнинг ортиши билан севинар эдим. Ҳолбуки, сен юк каби оғир эдинг!
 Кунлар ўтиб бир кечанинг тонги балқди. У кеча кўзларим мижжа қоқмади. Қоғозга тушуришга қалам, гапиришга тил ожиз бўлган оғриқ ва аламларни чекдим. Оғриқлар шу даражада эдики, ҳатто йиғлай олмас эдим. Ўша лаҳзаларда ўлимни бир неча марта кўз олдимга келтирдим. Ва сен дунёга келдинг! Чинқирган товушинг кўзларимдан оққан севинч ёшларга уйғунлашиб, чеккан оғриқ ва аламларимни унуттирди. Сени меҳр билан бағримга босиб, юзларингдан ўпдим!
 Ўғилгинам, кунлар тунларни, тунлар кунларни қувалади. Сени бағримда ташир, қўлларим билан ювинтирар, кўкрагимдан озиқлантирардим. Сенинг ороминг учун тунлари бедор бўлардим... Сенинг эҳтиёжларингни тайёрлаш учун кунларимни ўтказардим... Ҳар кунги орзуйим сенинг табассумингни кўриш, қувончим эса бирон нарсани талаб қилсанг ўшани муҳайё қилишда эди. Бу, менинг энг бахтиёр онларим эди.
 Кунлар ўтар ва мен сенинг беминнат хизматкоринг, тинмай оқ сут берган булоғинг, ором билмаган ишчинг, ҳаққингга тавфиқ ва эзгуликларни тилаган дуогўйинг эдим. Сен улғайиб йигитлик ёшига қадам босар экансан, кўзимни сендан олмас эдим. Бўйдоқлик даврингда сен ёқтирган қизни олиб бериш учун гоҳ у томон, гоҳ бу томонга елиб, югурдим.
 Уйлантириш замони яқинлашиб, тўйни ҳам тайинладик. Янги ҳаётинг ҳақида хаёл сурар экан кўзларимдан севинч ёшлари, айрилиқ онини тасаввур қилар экан ўкинч ёшлари қуйилар эди.
 Тўйдан кейинги кунлар ва лаҳзалар мен учун оғир ва секин ўтар эди. Чунки сен ўзгардинг ва мен таниган ўғлимга ўхшамай қолдинг. Юзингдаги табассум, оғзингдаги ширинсуханлик йўқолиб, юзингда тундлик пайдо бўлди. Сен, мени ва ҳаққимни унутдинг ... Орадан кунлар ўтган бўлсада кўзларим дарвозага термулган, остонадан ҳатлаб келишингни кўриш ва ширин сўзларингни эшитиш илинжидаман... Лекин сендан дарак йўқ! Кўзларим ҳануз йўлингда! Лекин қорангни кўрмайман! Телефоннинг гўшагини олишдан ҳам қўрқиб қолганман! Чунки, қўнғироқ ҳам қилмайсан. Оҳ, кечаларнинг зулмати! Кунларнинг узунлиги! Ўғилгинам, нега келмайсан?! Нега қўнғироқ қилмайсан?! Наҳотки, сенга беминнат хизмат қилган онангни унутган бўлсанг?!
 Ўғилгинам, мен сендан арзимаган нарсанигина сўрамоқчиман... Илтимос, мени ҳам ўзингга энг яқин бўлсаларда, сендан узоқларда турадиган дўстларинг қаторида кўр! Ўғилгинам, сени бир неча дақиқа бўлса ҳам кўришим учун бир ойдаги битта бекатинг менинг ҳузурим бўлсин!
 Ўғилгинам, қаддим дол бўлиб, касалликлар домига тушдим. Жойимдан қандай қийналиб турсам, шундай қийналиб ўтираман. Юрагим эса сенинг муҳаббатинг билан урмоқда!
 Биров сенга яхшилик қилса, ўша яхшилиги учун унга мақтовлар айтасан. Онангнинг сенга қилган яхшиликлари эса, қиймат тайинланмайдиган даражада бебаҳодир! Мен сенинг хизматингни йиллар давомида қилдим! Бунинг мукофот ва тақдири қани?! Ўғилгинам, наҳотки шунчалар банд ва тошбағир бўлиб кетган бўлсанг!
 Ўғилгинам, ҳаётингдан бахтиёр эканингни эшитган дамларимда қувончимга қувонч, суруримга сурур қўшилади. Лекин ҳайратланаман: Сен мен тарбия қилган ниҳол эмасмисан?! Мен сенга қандай гуноҳ қилдимки, кўришга тоқатинг бўлмаган, кўриб кетишинг оғир ботган душманингга айландим?! Сенга муомала қилар экан бирон кун хатога йўл қўйдим–ми ёки хизматларингни тўкис бажара олмадим–ми?! Мени ҳам қўлингда хизмат қилиб, маошларини олаётган хизматкорларингдек кўр ва менга ҳам шафқат кўрсат ва қилган хизматларим ҳаққини бер! Яхшилик қил! Ахир Аллоҳ таоло яхшилик қилганларни суяди-ку?! Ўғилгинам, бир марта бўлса ҳам ўша тунд ва ғазабнок жамолингни кўрсат! Сендан жамолингдан бошқа нарсани сўрамайман.
 Ўғилгинам, юракларим оқиб, кўз ёшларим қуриди. Сен ҳаётингни давом эттирар экансан, одамлар гўзал ахлоқинг, жўмардлигинг ва саховатинг ҳақида кўп гапирадилар.
 Ўғилгинам, наҳотки мендек заифа ва маҳзуна аёлга раҳминг келмаса?! Ғаму андуҳларим мени тугатди. Кўз ёшларим қуриди. Наҳотки, онага бўлган меҳрни ҳам унутган бўлсанг?!
 Ўғилгинам, жаннат дарвозаси олдингда турибди. Унинг сари йўл ол. Жаннатнинг дарвозасини қоқ ва остонадан табассуминг ва очиқ чеҳранг билан кириб кел! Шояд мен ўша онда сени ҳадисда келганидек Роббимнинг раҳмати билан кутиб оларман: «Она (ёки ота) – жаннат дарвозасининг ўртасидир: хоҳласанг уни зое қил, хоҳласанг ундан айрилма!» (Термизий 1900; Имом Аҳмад 27551).
 Ўғилгинам, мен сенинг болалик чоғингдан савобли ишларни қидириб юрганингни ва хайрли ишларни қилиб улғайганингни яхши биламан. Бироқ сен бугун Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ушбу ҳадисларини унутдинг: «Аллоҳга энг севимли иш ўз вақтида ўқилган намоз, кейин эса ота–онага яхшилик қилиш, кейин Аллоҳ йўлидаги жиҳоддир!» (Имом Бухорий 527; Имом Муслим 264).
 Аллоҳ йўлидаги жиҳоддан муқаддам қўйилган ўша савоб, олдингда турибди. Аллоҳга севимли бўлган амалларни қиладиган сендек одам нега турибсан?!
 Ўғилгинам, мен сенинг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам тилга олган кишилардан бўлиб қолмаслигинг учун Аллоҳга сиғинаман. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам уч марта: «Хор бўлсин!»– дедилар. Саҳобалар: «Ким, ё Расулуллоҳ?» деб савол беришганида: «Кексайган пайтларида ота–онасининг ҳар иккисини ёки бирини топган ва жаннатга кира олмаган одам!»– деб жавоб бердилар (Имом Муслим 6675).
 Ўғилгинам, мен ҳеч кимга шикоят қилмайман ва қайғуларимни атрофларга ёймайман. Чунки шикоятим булутлар оша кўтарилиб, самолар давозасига етиб борса оқпадарлик фалокатлари сенга ва хонадонингга ёғилади ... Йўқ! ... Йўқ! ... Мен ундай қилмайман. Чунки сен менинг жигарпорам, қалбимнинг райҳони ва дунёйимнинг кулган чеҳрасисан!
 Ўғилгинам, ўзингга кел! Сочларингга оқ оралаб, кунлар ўтиб сен ҳам кекса отахон бўласан. Жазо эса қилган амалингнинг жинсидан келади. Сен ҳам фарзандларингга мушфиқ онангдек кўз ёшларини тўкиб мактуб ёзасан ... Даъвогарлар эса Аллоҳнинг ҳузурида тўпланишади!!
 Ўғилгинам, онанг ҳаққида Аллоҳдан қўрқ ва ундан айрилма! Чунки, жаннат унинг пойи остидадир. Онангнинг кўз ёшлари қуриди, қайғулари эса тоғлар мисоли!
 Ана энди хоҳласанг онангнинг мактубини йиртиб ташла!!
 Ўғилчам, унутма, ким солиҳ амал қилса ўзининг фойдаси, ёмон амал қилса зарари учундир!

Манба: Cодиқлар

Қанчалик кўп нарса бизга етишмайди. Кимгадир бахт учун миллион етишмаса, кимгадир бир қултум сув. Ажабо, кимдир туну-кун пул орқасидан қувиб, улар унга бахт келтиришига умид қилса, кимдир эса ҳаётини хавфга қўйиб ва дунёдан воз кечиб, жаннатга ошиқади.

Ифтордан аввал дастурхонларингизга бир назар солинг. Кимдадир кўпроқ, кимдадир озроқ, лекин таом бор, алҳамдулиллаҳ.

Шундай бўлса ҳам кўпчилигимиз дунёдаги етишмовчиликлардан доимо шикоят қиламиз. Кимгадир дастурхонда бедана кабоб билан ананас етишмаётган бўлса, кимдир кейинчалик ич кетишдан қийналмаслик учун оддий тоза сув илинжида.

Ўзбекистонда куёв сарпо учун қимматбаҳо телпак талаб қилишса, Афғонистоннинг болакайларида эса қишга иссиқ пойафзал йўқ.

Уйдаги аёлларимиз жиҳозланган ошхона ва қимматбаҳо идишларга тўла жавонларга ўрганган бўлса, Бангладешдаги опа-сингилларимизнинг ошхонаси чайланинг бир бурчаги бўлиб, барча идиши битта темир товоқдан иборат.

Ифторда чанқоқ босгани салқинлантирувчи ичимликлар ва шарбатларни муз билан истеъмол қилаётганимизда, Судандаги бизнинг жажжи биродарларимиз бир шиша тоза сув илинжида БМТ машиналари орқасидан югуриб юради.

Қачонки ҳаётингизда бирон-бир кераксиз қимматбаҳо телефон ёки техника етишмаётганини сезсангиз, Африкадаги биродарларимиз ва сингилларимиз жон сақлаш учун чигиртка териб юрганлигини эсга олинг.

Кўп биродарлар Рамазонда қимматбаҳо ресторан ва кафеларда ифторлик беришади.

Ишончингиз комил бўлсин, атрофингизда сиздан кўпроқ муҳтожлар жуда кўп. Агарда кимгадир ноёб нарсалар етишмаётган бўлса, баъзиларнинг эса бир пачка макарон ёки фарзандига зарур бўлган “Панадол”га ҳам пули етмаяпти.

Сомали имомидан саҳарлик ва ифторсиз ҳам рўза қабул бўладими, деб сўрашганда, у йиғлаб юборди…

Манба: Содиқлар

Yetkazganlardan Alloh rozi bo'lsin, baraka topinglar

faqat ohirida manbasini ham keltirib o'tinglar, bo'lmasa muallifi menman degan ma'no kelib qoladi

 
 

PANJARA ORTIDAN...

Урфда бор балки қондош, саралаш,
Бир дилни шод стмак ëки сралаш,
Тсйга ҳам чорлайди алам аралаш,
Хешимиз соғиниб йиғлайди зор-зор.

Ëшликдан суйдингиз акажон дес,
Мен учун куйдингиз акажон дес,
Аа қилиб қсйдингиз акажон дес,
Синглимиз соғиниб йиғлайди зор-зор.

Укажон муштоқмиз аëнларингга,
Ссзлаб берасжак баëнларингга,
Аима дейман снди жиснларингга,
Опамиз соғиниб йиғлайди зор-зор.

Қалби ëнар, чекади фироқ,
Айтинг бунчалар ҳам кетдингиз йироқ,
Қсллари қалтираб счирар чироқ,
Аëлимиз йиғлар соғиниб зор-зор.

Кимдир ғиштда ишлар кимдир оҳакда,
Дийдор дийдормиди қисқа гсшакда,
Бир жой бсш туради доим тсшакда,
Аëлимиз йиғлар соғиниб зор-зор.

Изтироб даҳшати юракни е3ди,
Лаблари пичирлаб бир нима деди,
Келгунингча кетиб қолмасам сди,
Бувимиз соғиниб йиғлайди зор-зор.

Кексалик чоғида қадалди тикан,
Ауқул битта гапни дегани деган,
Болам боролмадим йсл узоқ скан,
Бувимиз соғиниб йиғлайди зор-зор.

Отасиз сшашнинг азоби ëмон,
Отажон қайтинг дер ксзлари гирëн,
Аима қиларини билолмай ҳайрон,
Ўғлимиз соғиниб йиғлайди зор-зор.

Жажжи кснгли сезар дил фироғини,
Аламдан отади гул тароғини,
Ўйнагиси келмас қсғирчоғини,
Қизимиз соғиниб йиғлайди зор-зор.

Билмасди синовнинг бундоқ шартини,
Олтмишга кирганда ҳаëт зарбини,
Ўзими кстариш сғил дардини,
Отамиз соғиниб йиғлайди зор-зор.

Ксринишдан гсë қонлар ютмайди,
Лек қалби улғаср не дард битмайди,
Тсйга зсрға борар ош ҳам стмайди,
Отамиз соғиниб йиғлайди зор-зор.

Ксча тиқ стганда термулар бедор,
Тслиқ ксринмайди ксзига қатор,
Бунчалар аламли бслмаса дийдор,
Онамиз соғиниб йиғлайди зор-зор.

Уйда қолиб ҳамма сарсара кийим,
Кузга бошқа кийим, баҳора кийим,
Бугун сгнимизда қоп-қора кийим,
Онамиз соғиниб йиғлайди зор-зор.

А­нди қандай ухлар юрак тсла чсғ,
Ҳар нигоҳ санчилар кснгилга бир сқ,
Уч ойлик дийдордан бошқа далда йсқ,
Онамиз соғиниб йиғлайди зор-зор.

Бу гсзал дийдордан маҳруммиз бугун,
Аомимиз қародир маҳкуммиз бугун,
Оҳ ким сдик олдин, оҳ киммиз бугун,
Онамиз соғиниб йиғлайди зор-зор.

Вужуди титрайди ëнади тани,
Ксз ëш йсл тополмас қайга оққани,
Соч қсйган болам-а сочларинг қани,
Онамиз соғиниб йиғлайди зор-зор.

Қаранг биз кимларни йиғлатиб кетдик,
Маъюс дилларини тиғлатиб кетдик,
Аегасм адашдик жиност стдик,
Ақраболаримиз йиғлайди зор-зор.

Оқланамиз ҳали Ўзи хоҳласа,
Қучамиз осмоннинг қуëшларини,
Озодликка қайтсак Худо хоҳласа,
Артамиз ҳамманинг ксз ëшларини,
Бошқа синамаймиз бардошларини...

  Qur'an birinchi o'qiganimda.