4-BOB
MAVZU: TUYA VA QO’YNING ZAKOTI
617. Ibn Umar (roziyallohu anhumo)dan rivoyat qilindi: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam zakotnoma yozdilar va qilichlariga bog‘langan bu zakotnomani ish ko‘ruvchi voliylariga chiqarmay turib vafot etdilar.* U zot qazo qilgach, Hazrati Abu Bakr (roziyallohu anhu) to vafotlariga qadar o‘sha bilan amal qildilar. Va (Hazrati) Umar (roziyallohu anhu) to vafotlariga qadar o‘sha bilan amal qildilar. O’sha zakotnomada (ushbular) bitilgan edi: «Besh tuyada — bir qo‘y. Va o‘n tuyada - ikki qo‘y. Va o‘n besh tuyada - uch qo‘y. Va yigirma tuyada - to‘rt qo‘y. Yigirma besh tuyadan to o‘ttiz besh tuyagacha - ikki yashar bir urg‘ochi bo‘taloq. O’ttiz beshtadan oshib, qirq beshtaga qadar yetsa - uch yashar bir urg‘ochi bo‘taloq. Qirq beshtadan oshgach, oltmishtaga qadar yetsa - to‘rt yashar bir bo‘ta. Oltmishtadan oshgach, yetmish beshtaga qadar - besh yashar bir urg‘ochi tuya. Yetmish beshtadan oshgach, to‘qsontaga qadar yetsa - uch yashar ikki urg‘ochi bo‘ta. To‘qsontadan oshgach, yuz yigirmataga qadar yetsa - to‘rt yashar ikki urg‘ochi bo‘ta. Yuz yigirmatadan oshgach, har ellikta (tuya) uchun — to‘rt yashar bir urg‘ochi bo‘ta va har qirqta (tuya) uchun - ikki yoshga to‘lib, uch yoshga o‘tgan bir urg‘ochi bo‘ga. Qo‘ylarda esa har qirqta qo‘yda yuz yigirmataga qadar bo‘lsa - bir qo‘y. Yuz yigirmatadan oshgach, ikki yuztaga qadar bo‘lsa - ikki qo‘y. Ikki yuztadan oshgach, uch yuztaga qadar - uch qo‘y. Uch yuztadan oshgach, har yuz qo‘ydan - bir qo‘y. Keyin uch yuztadan oshib, to‘rt yuztaga yetgunicha - hech narsa (zakot) yo‘q. Zakot (berish)dan qo‘rqib, ayri-ayri (suruv)lar bir-biriga qo‘shib yuborilmaydi va jamlangan (suruv)lar bir-biridan ajratilmaydi.** Suruv qo‘shilgach, egalari bir-birlariga tengma-teng yeaviyada qaraydilar.*** Qarigan va nuqsoni bo‘lgan jonivorlar zakot sifatida olinmaydi».
* Iboradaga takdim va ta’xir nazari e’tiborga olinib, tarjima etildi. Muborakfuriy, Termiziy kitobi sharhiga bag‘ishlangan. «Tuhfat-ul-ahvoziy» asarida mazkur ta’birdagi takdim va ta’xirga ishorat qiladi. Abut-Toyyib As-Sindiy aytadi: «Zakotnomaning qilichga bog‘lanmoqligida zakot bermaganlarga qarshi jang qilishga doir ishorat bor. Chunonchi, Abu Bakr Siddiq (roziyallohu anhu)ning xilofati davrida zakot bermagan kishilar bo‘lgan va ularga qarshi jang qilingan».
** «Zakot (berish)dan qo‘rqib, ayri-ayri (suruv)lar bir-biriga qo‘shib yuborilmaydi va jamlangan (suruv)lar bir-biridan ajratilmaydi» so‘zini Imom Molik bunday izohlayd»: «Uch kishi bo‘ladiki, har bittasining qirqtadan qo‘yi bor va zakot bermoqlari vojib. Bular, uchchalasining molidan, bitta qo‘y berish vojib bo‘lmog‘i uchun suruvlarini bir-biriga qo‘shib yuborishadi. Yoki ikki kishining ikki yuz ikkita qo‘yi bo‘lib, bulardan zakot sifatida uchta qo‘y bermog‘i vojib. Shunda har biri bittadan qo‘y berish uchun, kelishib, suruvni ajratishadi...» Imomi Shofi’iy aytadi: «Bu bir tomondan mol egasiga, ikkinchi tomondan zakot ma’muriga xitobdir. Zakot berishdan qo‘rqib, bulardan hech biri ajratish yoki qo‘shish harakatiga tushmasligi kerak. Mol egasi zakot ko‘paymog‘idan qo‘rqib, qo‘shish yoki ajratish payiga tushadi. Zakot ma’muri esa zakot ozaymog‘idan qo‘rqib, qo‘shishga yoki ajratishga urinadi. «Zakot (berish)dan qo‘rqib»ning ma’nosi zakotning ko‘paymog‘idan yoki ozaymog‘idan qo‘rqishdir. Bu ma’no xoh mol egasiga, xoh zakot ma’muriga tegishli ehtimoli bo‘lganidan va uni bittalariga qaratmoq ikkinchilariga qaratmoqdan avlo emasligi uchun, ikkoviga birdan qaratiladi. Shunisi borki, ma’noni mol egasiga qaratmoq muvofiqroqdir.
*** Masalan, qo‘shilgan bir suruvda har birining yigirmatadan qo‘yi bo‘ladi va zakot ma’muri shulardan bittasining molidan bitta qo‘y olsa, ikkinchi kishi molidan bitta qo‘y olingan kishiga yarim qo‘yning badalnni pul sifatida to‘laydi.
Az-Zuhriy, «Zakot ma’muri kelganda, uchdan biri yaxshi, uchdan biri - o‘rta, uchdan biri - yomon tarzida uch qismga ajratadi va (zakotni)ng o‘rta qismidan oladi», deydi; (ammo) Az-Zuhriy sigirlarni zikr qilmaydi.
Bu bobda Abu Bakr As-Siddiq, Bahz ibn Hakimning bobosi, Abu Zarr va Anas (roziyallohu anhum)dan hadis rivoyat qilingan.
Ibn Umarning hadisi - hasan. Butun faqihlarning amali shu hadis asosidadir. Yunus ibn Yazid va bittadan ortiq kishi bu hadisni Az-Zuhriydan, Solimdan rivoyat qilib, uni raf’ etmaganlar (Rasulullohgacha yuksaltirmaganlar). Bu hadisni yolg‘iz Sufyon ibn Husayn marfu’ tarzida rivoyat qilgan.