Bir kun qaytishing bor yolg’iz Hudoga.
Dunyo yo’ldir, manzil qabr. Shoshma, odamzot,
Ko’ngil qo’yma bu bevafo molu dunyoga,
Bir kun kelar hech bir narsa bermagay najot,
Ahir bir kun qaytishing bor yolg’iz Hudoga.
Ruhing qushdir, jisming qafas, haloskor ajal,
Paymon to’lsa, ozod bo’lib uchar samoga.
Qiyomat kun eru osmon tutashgan mahal,
Shak-shubhasiz qaytishing bor yolg’iz Hudoga.
Umr karvon. Agar iymon bo’lsa sarboning,
Jaholatdan olib chiqar nuri ziyoga.
Birodarim, omonatdir shu shirin joning,
Tavba qilgin, qaytishing rost yolg’iz Hudoga.