Qalbning qoraymasligi, savoblarning zoe bo‘lmasligi uchun eng kichik riyodan ham saqlan! (Nafsning. - Tarj.) ibodatdan xushlanishi -lazzatlanishi ham riyo sanaladi. Chunki bu kimsa lazzat, huzur olmasa, ibodat etmay uni tashlab qo‘yadi.
«Vasiyyat» asarining muallifi shunday yozadi: «Riyo amalni bekor etuvchi, o‘ldiruvchi bir zahardir».
«Riyo bandalarning ibodat va yaxshiliklarini odamlarga oshkor etib, buning evaziga ehtirom, maqtov, boylik, mol-dunyo va martaba kutishidir. Odamlarga ko‘z-ko‘z qilingan ibodat riyo sanaladi. Bunday qilganni «muroiy» (riyokor) deyishadi». (Kinalizoda Ali Afandi. «Axloqi Aloyi», 315-bet).
Hazrati Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam riyoni «kichik shirkdir», deganlar.
Riyoning yomonligi haqida bir necha oyati karima va hadisi shariflar bor. Oyati karimada Alloh taolo quyidagicha marhamat etadi:
«Bas, namozlarini «unutib» qo‘yadigan kimsalar bo‘lgan «namozxon»larga
halokat bo‘lgayki, ular riyokorlik qiladigan va ro‘zg‘or buyumlarni ham
(kishilardan) man qiladigan (ya’ni biron kishiga foydalari tegmaydigan) kimsalardir!» (Mo’uvn surasi, 4-7-oyatlar).
Hazrati Payg‘ambar (s.a.v.) shunday marhamat qiladilar: «Kimki amalini eshittirsa, Alloh uni eshitadi. Va kim riyo qilsa, Alloh uning ich yuzini yuzaga chiqaradi» (Muslim. "Zuhd", 47,48).
Riyoning ziddi ixlosdir. Ixlosli kishi amali tufayli maqtalishini yoqtirmaydi.
Rasuli Akram (s.a.v.) olim deyishsin, deya ilm o‘rgangan olimning, saxiy desinlar, deya infoq qilgan boyning jahannamga otilajagini xabar berganlar (Muslim. «Imora», 152).