А ивостга сч менинг халқим,
Ўтмишида куч менинг халқим
Ўз ҳолидан тамом қонибди,
Тарқатишга одат қилибди
Мен ҳақимда турли ривост,
А ости анда кам срур ғост,
Бири ундоқ, дебон мақтайди,
Бири ҳолим базср оқлайди,
Бири қилса тинмай маломат,
Қийин бслар қолмоқ саломат.
Шу ҳолатни ҳисобга олиб,
Қаламимни бир ишга солиб,
Мен сзимни танитсам сизга,
Жой қолмасди ортиқча ссзга.
Анг биринчи бобомдир Одам,
Тарқаганман Момо Ҳавводан.
Аркаласа бир еб қсйгудак
Мен ҳам сиздек бслганман гсдак.
Беришмаса сут йиғлаганман,
Қондиришса, жим ухлаганман.
Сизга схшаб қадам босганман,
Мактабда ҳам сиздек ёзганман.
Ўйлаб ксрсам бир бурчакда жим
Йсқдир сиздан ҳеч қандай фарқим.
Фақатгина дастур баҳона,
Даъватга йсл олдим пинхона,
Бир-бир ссзлай бошладим ҳақни
Ажратгандек қора ва оқни.
Аммо бу иш мени сира ҳам
Бошқалардан қилмас мукаррам.
Балки оғир бир юкни юклар -
Ул ул Кунда танани буклар,
"œАйтганингга қилдингми амал?"
Деган савол снграган маҳал,
Билмам ҳолим менинг қандоқдир,
Бул жавоблар роса қийноқдир.
Шу боис ҳам, биродар, зинҳор
Менга ҳавас қилманг беғубор.
Ахир Ҳақ Кун келса югуриб,
Унга Ким ҳам бергайдир туриб?..
Тоғлар юнгдек титилиб кетса,
Замин бори отилиб кетса,
Чинқириқлар жаранглаб бирдан,
Қуёш чиқса Ғарбий срнидан,
Одам зоти шошилиб қолса,
Бул азоблар ҳайратга солса,
Ҳолим недир, қсрқаман қаттиқ,
Қай хотима қилинар тортиқ?..
Шу сабабли, сй чин биродар,
Ўшал кунга қилмайин сафар,
Ўзимизни сйлай бошлайлик,
Ҳолимизга ксзни ёшлайлик!
У Кун шундай оғирки, ҳатто
Лайғамбарлар йиғлар тавалло.
Ҳақ йслини тутган кимсалар
Валий бслиб стган кимсалар
Савоблари бслса ҳам тскин
Олмагайлар бировнинг юкин.
Ана шундай Кун келажакдир,
Ҳолини ҳар ким билажакдир.
Дод деб инграб тилайди тсзим:
«Билсам, очмас сдим-а оғзим!
Ғийбат қилган куним қурисин,
Туҳмат қилган куним қурисин,
Изга солсам нафсимни ахир,
Бугун менга бслмасди оғир"
Деб маломат қилар Кун сшал,
Юзларини юлар Кун сшал.
Ҳақ буюрган амалга кснмай,
Бировларни гапирган тинмай
Тилларини узиб ташлайди,
Минг фарсаҳга чсзиб ташлайди.
Учиб кетган олтин вақтига,
Ўз вақтида келган нақдига
Афсус чекиб қолар, албатта,
Шундан ҳасрат, надомат катта!
Кириш бироз жиддий снгради,
Инсофи бор балким тинглади,
Ҳатто таҳлил айлаб барини,
Аслагандир гуноҳларини,
Ҳаққа чорлов сабаб бслиб ёр
Ссрагандир балки истиғфор.
Бу ҳолатдан ксзни ёшлагум
Хурсанд бслиб ишни бошлагум.
Мен сзимни танитмоқ учун
Ҳарижлагум жамики кучим,
Бир йиғлайман, баъзан куламан
Ҳаётимни учга бсламан:
Биринчиси, ёшлик, шубҳасиз,
У ҳамиша турар нусхасиз.
Ул онларни такрорлаб бслмас,
Олтин онлар, ҳам ҳорлаб бслмас.
