Ey, farzand!
Sahobalardan biri Rasulullohning (s.a.v.) huzurlariga kelib, shunday dedi:
«Yo Rasululloh! (s.a.v.) Men ota-onamni sevintirmoq istardim, ammo ular ilgariroq vafot etishgan. Endi ular uchun ne qilishim mumkin?»
Janob Payg‘ambarimiz (s.a.v.) marhamat etdilar:
«Ular o‘lgach ham, ularga xizmat qilish mumkin. Barcha duolaringda ularni esla, doim haqlariga duo qil. Ular uchun Qur’on o‘qi, tavba va istig‘for ayt!»
Boshqa bir sahoba so‘radi:
«Yo Rasululloh (s.a.v.)! Ular uchun bundan boshqa yana qilishimiz zarur bo‘lgan yaxshiliklar bormi?»
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) marhamat etdilar:
«Ular uchun sadaqa bering, yaxshiliklar qiling, haj qiling! Ular uchun qilajagingiz bir hajdan ularga bir haj savobi, sizga esa yetti haj savobi beriladi. Sadaqa va boshqa yaxshiliklarga ham shunday!»
Bir kishi Payg‘ambarimiz (s.a.v.) huzurlariga kelib:
«Yo Rasululloh (s.a.v.)! Mening ota-onam juda shafqatsizlar. Ularga qanday yaxshi muomala qilishim mumkin», dedi.
Rasululloh (s.a.v.) shunday dedilar:
«Onangiz sizni to‘qqiz oy qorinlarida ko‘tarib yurdilar. Ikki yil emizdilar. Ulg‘ayguningizcha bag‘rilarida saqladilar. Quchoqlarida katta qildilar. Otangiz esa ulg‘ayguningizgacha qancha-qancha jafolar chekdilar. Onangiz bilan birga ulg’ayishingizga yordam berdilar. Buncha ishlarni siz uchun qilganlarni siz beshafqat deysizmi?!»
Ey, farzand!
Ota-onaga yaxshilik bilan bog‘liq shunday bir hikoya bor:
Hazrati Muso Alloh taolodan so‘radilar:
«Allohim! Jannatdagi qo‘shnim kimligiga qiziqayapman. Shundan menga xabar ber».
«Ey, Muso! Sening jannatdagi qo‘shning falon manzildagi qassob».
Muso (a.s.) turib, o‘sha qassob yashaydigan shaharga jo‘nadilar va qassobning manzilini topdilar.
Qassob go‘sht sotish bilan mashg‘ul edi. Kutib turdilar.
Qassob ishini tugatdi. Muso (a.s.) salom berib, qassobning yoniga bordilar. Musofir ekanliklarini aytib, mehmon qilishini so‘radilar. Qassob: «Xush kelibsiz!» deb, Musoni (a.s.) uyiga boshlab keldi. Taom tayyorlab, izzat-ikromda bo‘ldi. Qiladigan ishlari bo‘lgani uchun kutmasdan ovqatlanishlarini o‘tinib, o‘choq boshiga keldi. Bir parcha go‘sht pishirdi. Xonasiga bir zambilni keltirdi. Ichida faqat suyaklari qolgan zaif bir kampir bor edi. Kampirning ovozi ham shu qadar bo‘g‘iq va zaif ediki, xuddi pashshaning g‘ing‘illashiga yoki chivinning vizillashiga o‘xshab chiqardi.
Zambil ichidagi kampirni avaylab, ranjitmasdan chiqardi. Tayyorlagan go‘shtni maydalab qo‘llari bilan bir-bir yedirdi. Suvini ichirdi. Taglarini almashtirib, yuvib, pokladi, artib, quruqladi. Ostlariga yumshoq to‘shak to‘shab, yumshoq bo‘z bilan o‘rab yana zambil ichiga ranjitmasdan joylashtirdi. Zambilni yana avvalgi joyiga ilib qo‘ydi.
—   Bu zambil ichidagi kim? — deb so‘radilar Muso (a.s).
—   Onam. Qarib shu holga kelib qoldilar. Shomu-sahar xizmatlaridaman, — dedi qassob.
Bir narsa Musoning (a.s.) diqqatlarini tortdi. Keksa ayol:
«Allohim! Men o‘g‘limdan mamnunman, roziman! Iloho! Uni jannatda hazrati Musoga qo‘shni ayla!» — deya nozik, zaif ovozda tinimsiz duo qilardi. Muso (a.s.) chiday olmadilar:
«Ey, baxtiyor kishi! Alloh taolo sizning o‘tgan, avvalgi gunohlaringizni kechirdi. Onangizning duolarini qabul qilib, sizni oxiratda, jannatda Musoga qo‘shni ayladi! — dedilar.
Alloh ota-onaning farzand uchun qilgan yaxshi duolarini ham, badduolarini ham rad etmaydi. Farzand uchun ikki dunyo saodati, ota-onaning ikki labi orasidadir.
Amaki, xola, tog‘a va amma ham ota-ona kabidirlar. Ularni ham sevintirib, duolarini olish zarur!

USTOZGA HURMAT

Ey, farzand!
Ustozga hurmat islom odoblaridandir. Ularga qo‘ldan kelganicha xizmat qilib, duolarini olish lozim.
Ustoz haqqi ota-ona haqqidan ham ko‘proq bo‘ladi. Chunki, ota-ona farzandning dunyoga kelishiga sababchi bo‘lsa, ustoz esa oxirat binosining tiklanishiga asosiy sababchidir.
Ustozga nisbatan cheksiz hurmat bilan muomalada bo‘lib, amrini so‘rash kerak. Xizmati bo‘lsa bajarish lozim. Ustozga nisbatan behad tavozuli, kamtarin munosabatda bo‘lish zarur. Ustoz bor joyda, ustoz izn bermaguncha o‘tirilmaydi, turib ketayotganda ehtirom ila kuzatib qo‘yiladi.
Hech bir dunyo ishi ustozga xizmat qilishning, uning amrini bajarishning, ehtiyojini qondirishning oldiga tusholmaydi. Ustoz yo‘qsil bo‘lib, faqirlanib qolsa, uning barcha ehtiyojlarini ta’min etish shogirdlarning zimmasiga tushadi.
Ota-ona kabi ustozning ham xayrli duosini olish, badduosiga munosib bo‘lib qolmaslik kerak. Ustozning xayrli duosini olgan odam yuksaladi. Duoi badga duchor bo‘lganlar hech qanday ishda muvaffaqiyat qozonolmaydi, xoru zabun bo‘ladi. Xudo saqlasin!

BIRODARNING BIRODARGA MUNOSABATI

Ey, farzand!
Aka ukani to‘g‘ri yo‘lga boshlashi, himoya qilib, qo‘llashi kerak. Unga bilmaganlarini o‘rgatishi, shirin so‘z bilan nasihat qilishi zarur. Uni yaxshi ko‘rishga harakat qilishi lozim.
Uka ham akaga nisbatan hurmatda kamchilikka yo‘l qo‘ymasligi, akadan hech narsasini qizg‘anmasligi, hasad qilmasligi kerak.
Din va oxirat yo‘lida aka-uka bo‘lgan birodarlar, qardoshlar bir-biriga nisbatan mehr-muhabbatda, izzat-hurmatda qusur qilmasliklari lozim. Bir-biri bilan Alloh uchun diniy qarindosh, uxroviy birodar, qiyomatli aka-uka, opa-singil bo‘lishi kerak. Ishi tushganda tezroq bitirishga harakat qilish lozim. Ota-ona bir qarindoshdan ko‘ra, diniy qarindosh, uxroviy birodar, qiyomatli og‘a-inilik yaxshiroqdir, xayrliroqdir, afzalroqdir. Bu haqda Payg‘ambarimizning (s.a.v.) hadisi shariflari bor.
«Bir kishi boshqa bilan oxirat birodari (qiyomatli do‘st, aka-uka) bo‘lib, buni boshqalarga bildirsa, Alloh har ikki tarafdagi birodarlarga oxiratda shunday bir rutba ehson etadiki, u rutba hech bir ibodat bilan qo‘lga kirmaydi».
Uzoq joyda yashaydigan diniy birodarini, qiyomatli do‘stini ko‘rmoq uchun ketayotgan kishi bilan bog‘liq voqeani Payg‘ambarimiz (s.a.v.) marhamat etadilar:
«Bir kishi uzoq joydagi uxroviy qardoshi — qiyomatli do‘stini ziyorat etgani ketayotganida Alloh bir farishtani unga duch qildi. Farishta unga:
—   Yo‘l bo‘lsin! — dedi.
—    Falon qishloqda qiyomatli do‘stim bor. Uning hajga ketayotganini eshitib, ziyoratiga boryapman, — dedi u kishi.
—   Senga undan bir manfaat bormi, bu qadar uzoq yo‘l azobini tortib ketyapsan? — dedi farishta.
—   Hech bir manfaat yo‘q, faqat Alloh rizosi uchun yaxshi ko‘raman va shu uchungina ketyapman, — dedi kishi.
—   Ey, odam! Hech shubha qilmagaysan, sen qiyomatli do‘stingni qanchalik sevsang, Alloh ham seni shunchalik sevadi! — dedi farishta va ko‘zdan g‘oyib bo‘ldi.
Bir ishni Alloh Rizosi uchun qilganni Alloh javobsiz tashlab qo‘ymaydi va muhaqqah o‘sha qulini sevadi!

QARINDOSH ZIYORATINING FAZILATI

Ey, farzand!
Qarindoshlarni ziyorat qilish ibodatlarning eng go‘zallaridan biridir. Bunga beparvo bo‘lmaslik va uni unutmaslik kerak.
Bir kishi qarindosh ziyoratidan, ikkinchi kishi haj ziyoratidan qaytayotganda uchrashib topishdi. Hol so‘rashgach, hoji:
—   Qarindosh ziyorati savobini menga bering, men sizga haj savobini berayin, — dedi. Bu orada g‘ayb olamidan ilohiy ovoz keldi:
«Zinhor qarindosh ziyoratining savobini berma. Biz sening bu ziyorating uchun qabul bo‘lgan yetmish haj savobini berdik».
Buni eshitgan ziyoratchi qarindosh ziyorati savobini haj savobiga almashmoqdan voz kechdi.
Haj qilgan kishi — Ka’bai Muazzamani ziyorat etdi, u esa ko’ngil ziyoratida bo‘ldi.
Bir qudsiy hadisda Alloh marhamat etadi:
«Meni azamatim bilan arsh sig‘dirolmas, mo‘min qulimning qalbi sig’dirur».
Ey, farzand!
Kishi o‘g‘il-qizini kichik yoshdan tarbiyalab, odob bermog‘i kerak. Ma’lum yoshga yetgach, ba’zi narsalarni bolaga qabul qildirish qiyin bo‘ladi. Oila raisi oila a’zolarining ba’zi ayblarini kechirishi kerak bo‘ladi. Chunki oila raisidan a’zolar qo‘rqishadi. Zaif va kichiklar ayb qilishi mumkin. Shuning uchun ularni qo‘rqitishdan ko‘ra kechirish yaxshiroq.
Sadaqalarning eng afzali yaqinlarga va yaqin atrofga berilganidir. Xizmat mavqeida bo‘lganlar ham sadaqa va hadyalardan mahrum etilmasligi kerak. Payg‘ambarimiz (s.a.v.) buyuradilar:
«Bir kishi oila a’zolarini yaxshi ko‘rgan taomlarini olib taomlantirsa, Alloh o‘sha kishiga ming savob berib, darajasini ming barobar ko‘taradi. O’sha kishini jannatda yaxshi ko‘rgan ne’matlariga yetkazadi».
Bir boshqa hadisi sharifda Payg‘ambarimiz (s.a.v.) marhamat etadilar:
«Kishining jufti haloliga, bolalariga va xizmatida bo‘lganlarga sadaqa berishidan va ularni qo‘llashidan savobliroq bir ish yo‘q. Alloh ham o‘sha qulini ehsonga g‘arq aylaydi va har turli falokatlardan asraydi».
Bolalarga birinchi o‘rgatiladigan narsa-kattalarga hurmat. Bu odob o‘rgatilayotganda ularga shafqat qanotlarini tutish kerak. O’g‘il bolalarning behuda qiz bolalar bilan yaqin bo‘lishi aqlga kelmagan yomonliklarga olib kelishi mumkin. Ularni xafa qilmasdan, bezor etmasdan foydali ishlar bilan mashg‘ul bo‘lishiga diqqatlarini tortish kerak.
Bolalarni yetti yoshdan e’tiboran, namoz o‘qishga to‘qqiz yoshga kirgach, ro‘za tutishga odatlantirish, mahram va nomahram mavzularini ularga o‘rgatish kerak. Bolalarning ta’lim-tarbiyasi nihoyatda muhim va nozik mavzudir.
Bilmaganni bilimdon va samimiy bir mutaxassisdan o‘rganish kerak.
Qiz bolani kamolga yetkazadigan atrof-muhit, o‘quv yurti va maktabni yaxshilab o‘rganish lozim. To‘g‘ri kelgan joyda o‘qitish, tarbiyasiga e’tiborsizlik oqibati yaxshi bo‘lmaydi.
Kelin-kuyov masalalarida iffat tuyg‘usidan, Alloh qo‘rquvidan yiroq oilalar bilan zo‘raki qarindoshlik iplarini bog‘lasa chigal, zararli natijalarga olib keladi.
Eng buyuk martaba — ilm, eng ulug‘ fazilat — Allohdan qo‘rqish, eng ulkan boylik — salomatlik. Uylanishda bo‘lganidek, kasb tanlashda ma’lum yoshga kirgan navqiron yigit-qizlarga ishonch bildirish lozim. Zo‘rlash yo‘lidan bormasdan ishontirish yo‘lidan borish afzal.
Yoshlarni yetuklik, hayot yo‘liga yo‘llashda islom va zamon shartlari muvofiqligiga e’tibor berish foydalidir.
Go‘zal bir oila qurishda tadbirlar ko‘rib, Allohga tavakkal etish kerak.

QO’SHNICHILIK HAQLARI VA ODOBLARI

Ey, farzand!
Qo‘shniga duch kelganda salom berib, hol-ahvol so‘rashish, xasta bo‘lsa, ziyoratida bo‘lish zarur.
Qo‘shnini ziyorat etish uchun ruxsat olish, iznsiz uyiga kirmaslik lozim. qo‘shnini xafa qiluvchi ishlardan saqlanish kerak.
Qo‘shni biror narsa so‘rasa berish, ishi tushsa bitirishga astoydil harakat qilish kerak.
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) marhamat etadilar:
«Bir kishi mo‘min birodarining ishiga yordam berib, bitirsa, Alloh o‘sha kishining 30 ta dunyoviy, 40 ta uxroviy, jami — 70 ta juda muhim ishini hal etadi».
Inson ish buzuvchi emas, qo‘ldan kelguncha ish bitiruvchi bo‘lishi kerak. Qo‘shnining‘ ishi tushsa, uni mashaqqatga qo‘ymaslik lozim. Payg‘ambarimiz (s.a.v.) marhamat etadilar:
«Qo‘shnining qo‘shnidan haqqi meros haqqiday (muhim).
Agar bu qo‘shni musulmon bo‘lsa, bu haq ikki barobar ortadi».
Faqir qo‘shnining taomlanishi uchun oziq-ovqatlar olishiga yordam berish kerak. Taom pishirganingizda hidi qo‘shniga yetsa, albatta o‘sha pishirgan taomingizdan qo‘shningizga yedirishingiz shart bo‘ladi. Bu haqda Rasululloh (s.a.v.) shunday marhamat etadilar:
«Bir kishi hidini uydan tashqariga chiqarib taom pishirsayu qo‘shnilariga bermasa, joyini jahannamdan tayyorlayversin!»
Qo‘shni haqi juda muhim bir haq. Qo‘shni nochor qo‘shnisiga yeganidan yedirib, kiyganidan kiydirishi kerak. Har ehtiyojini bitirishi kerak. Har xususda qo‘shni qo‘shnining ko‘nglini olishi, molini, jonini, sha’nini, or-nomusini o‘zinikidan ziyodaroq ko‘rishi zarur. Bu xizmatlar oxiratda do‘zaxga to‘siq bo‘ladi.

MAHALLA XIZMATI VA ODOBI

Ey, farzand!
Zarurat bo‘lmasa, mahallaning tor ko‘chalarida aylanavermaslik lozim. Notanish ayol, yosh qiz va yigitga juda yaqin kelib, ularni xijolat etishdan, so‘z, ko‘z va boshqa harakatlar bilan ularni bezovta qiladigan holatlardan qattiq tiyilish kerak. Ko‘chadan o‘tayotganda ochiq eshik-derazalarga, ayvonlarga qaramaslik, dam olayotganlarning rohatini buzmaslik lozim; Qaramaslik kerak bo‘lgan birovga bir nazar tushishi zararsiz. Ikkinchi bor boqib, gunoh qilmaslik kerak. Bu haqda hazrati Ali (r.a.) marhamat etadilarki:
«Umrimda bir bor bo‘lsin yomon nigoh bilan hech bir ayolga qaramadim!»
Chunki shahvat bilan ikkinchi marta bir ayolga qarash ko‘z zinosi hisoblanadi. Bunday holda tavba va istig‘for aytib, bu gunohga qaytmaslik kerak.
Kishi obro‘siga soya tashlaydigan kishilar bilan ko‘rishishdan saqlanish, shubhali joylardan uzoqda yurishi kerak.

OLIMLAR SUHBATINING AHAMIYATI

Ey, farzand!
Olimlar suhbatlarida qatnashishga harakat qil, odobdan tashqari so‘z va harakatlar qilma. Jamoat huzuriga salom berib kir. So‘ngra o‘zinga munosib o‘rin tanla. Iznsiz to‘rga va e’tiborli joyga borib o‘tirma.
Suhbatni diqqat bilan tingla. Biladigan narsangni so‘rama. Bilmaganingni so‘rab o‘rgan. Senga aloqasi bo‘lmagan narsani o‘rinsiz surishtiraverma. Ruxsatsiz so‘zga aralashma. So‘zi, o‘zi, tili, dili bilan ishi bir bo‘lmagan kishining nasihatida yaxshilik yo‘q. Unday kishining majlisida o‘tirib, vaqt yo‘qotish kerak emas.
Vaqt bandaga Allohning juda qimmatli ikromidir, bo‘lar-bo‘lmasga isrof etmaslik lozim.
So‘zi bilan yashashi uyg‘un bo‘lmagan kishidan uzoq bo‘lish kerak. Chunki bu munofiqlik alomatidir. Kishiga ehtiyoji qadar dunyolik, ehtiyoji qadar oxiratlik lozim. Bularning aksini aytganga quloq solma. Qancha so‘zlar borki, zahardan ziyod o‘ldirguvchidir. Zahar kishining hayotini so‘ndirsa, zaharli so‘z ham dunyo hayotini, ham oxirat hayotini so‘ndiradi.
Olimlardan yaxshilikni ayamaslik kerak. Suhbatlashganda, birga yurganda hurmat saqlash lozim. Olimga salom berish uchun tayyor turish, o‘tirilgan bo‘lsa tik turib kutib olish zarur bo‘ladi.

JUMA KUNINING ODOBLARI

Ey, farzand!
Juma kuni liboslarning eng yangisini kiyish zarur. Chunki juma mo‘minlarning bayrami. Yangi libosi bo‘lmagan toza libosini kiyib o‘sha kunni kutib oladi. Xushbo‘ylar sepish juma kunining odobidir. Farishtalar xushbo‘y hidlarni sevadilar. Juma kuni har doim zikr va tasbehda davomli bo‘lish, ayniqsa, juma namoziga borayotganda bunga ahamiyat berish zarur. Bu haqda Rasululloh (s.a.v.) marhamat etadilar:
«Juma namozi o‘qish uchun chiqqanning har odimiga o‘n savob beriladi. Keyingi jumagacha kechalarni zikr, kunduzlarni ro‘za bilan o‘tkazganchalik savob yoziladi».
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) boshqa bir hadisi shariflarida shunday deydilar:
«Juma kunini va juma namozini odob va arkoni bilan o‘tkazgan kishiga yigirma yillik ibodat savobi beriladi».
Yana Rasululloh (s.a.v.) shunday marhamat etadilar:
«Bir kishi juma namozi uchun masjidga borib, juma xutbasi eshitadigan joyda o‘tirib, xatib minbardan tushguncha, dunyoviy so‘zlar aytmay tinglab o‘tirsa, Alloh taolo u kishiga beradigan savobdan ustunroq bir savob bo‘lmaydi, Xutba o‘qilayotganda yonidagi kishi bilan suhbatlashganning namozi buziladi. O’sha kishiga ikki gunoh yoziladi. Xutba eshitilmaydigan joyda suhbatlashgan kishi esa bir gunoh yoziladi. Shu tariqa bir kishining juma namozi botil bo‘ladi».
Ey, farzand!
Juma namozi uchun masjidga keyinroq kelgan kishi bo‘sh joyga o‘tirishi kerak.
Namozxonlarni bezovta qilib, oldinga o‘tmaslik lozim. Oldingi safda o‘tirganni istagan namozxon masjidga ertaroq kelishi kerak.
Rasululloh (s.a.v) shunday deydilar:
«Masjidda saf hatlab ilgari o‘tuvchilarni qiyomat kunida jahannam ustiga ko‘prik qiladilar».
Bundan Allohning O’zi asrasin!

SO’FIYLIK MASLAGI VA ODOBLARI

Ey, farzand!
So‘fiylardan uzoq bo‘lmaslik, ularning ziyoratlariga borish zarur. Suhbatlaridan foydalanish uchun diqqat-e’tiborli bo‘lish kerak.
Nomigagina so‘fi atalgan bir guruh riyokorlarning o‘tirishidan esa uzoqlashish darkor. Inson birovning kimligini bilolmay xato qilishi mumkin. Yaxshi ko‘rgan odamimiz yomon, yomon ko‘rganimiz yaxshi bo‘lib chiqqanidek, jamoat xususida ham shunday hol bo‘lishi mumkin. Bir jamoat bizga xush yoqmagani uchun darhol inkor etib, shoshilib yomon deb e’lon qilish insonni xatolikka boshlaydi.
Ishonch, ixlos va so‘fiylik ko‘ngil ishi ekani bois, bu xususda tez qaror qilib hukmga bog‘lashdan oldin, o‘sha jamoat atrofida, ichida bo‘lganlarga qarash kerak, bu xususda ishonchli zotlardan so‘rab bilish kerak.
Qudsiy bir hadisi sharifda Alloh shunday marhamat etadi:
«Men do‘stlarimni qullarim orasiga yashiraman, ularning bir qismini o‘zimdan boshqa bilmaydi».
So‘fiy — Allohning do‘sti. So‘fiylar Alloh do‘stligiga erishgan.
So‘fiylar majlisiga borganlar ulardan bilim, duo olishlari kerak.
Murshidlik maslagi maslaklarning eng ulug‘i, eng a’losi va yuksagidir. Bunday kishilar juda oz. Murshidlik yo‘li — janob Rasulullohni (s.a.v.) axli bayti bilan birga sevib, ular nurida erib, ularda foniy bo‘lib o‘tadi.
Bir kishining murshid ekanining ikki alomati bor:
1.    Qullarini Allohga sevdirmoq.
2.    Allohni esa qullariga sevdirmoqdir. Albatta, bu quruq iddao bilan amalga oshmaydi.
Ey, farzand!
Darveshlarni do‘st tutib, besh vaqt namozni komil o‘qishga kirishish zarur. Shariatga nomuvofiq narsalardan uzoq, dunyo jozibasiga aldanmaganlar darvishlik maslagiga yaqin bo‘ladi.
Darveshlarni sevmoq, ularga ikromda bo‘lish, ko‘ngillarini qoldirmaslik va ularni kamsitmaslik lozim. Ular bilan suhbatlashib, duolarini olish foydalidir.

KEKSALARGA HURMAT KO’RSATISH

Ey, farzand!
Keksalar suhbatidan bahramand bo‘lish lozim. Ular oldida mahmadonalik qilib, so‘zlarini bo‘lib, fikrlari tufayli ularni uyaltirib, xijolat etish odobdan emas.
Yoshi va mavqei sendan ulug‘larga aql o‘rgatma. So‘raganlariga bilganingcha javob ber. Bilmaganingni gapiraman deb o‘zingni mashaqqatga qo‘yma. Bilmaganini so‘zlagan oxirida uyatli ahvolga tushib qoladi.
Ikki kishi suhbatlashayotganda orasiga suqilma. Suhbatlashayotganda xolis bo‘lishga harakat qil. Bir kishi bilan yuzma-yuz turib so‘zlashayotganda mahmadonalik, oliftalik qilib o‘ngga, chapga qarayverish uni mensimaslik sanaladi. Bu esa ayb, suhbatdosh bundan qattiq ranjishi mumkin.
Yo‘lda keksalarga duch kelganda salomlashish, tanish bo‘lsa hol-ahvol so‘rash lozim. Keksalarga qo‘ldan kelganicha yordam qilib, duolarini olish kerak. Qo‘llarida yuk bo‘lsa muhaqqaq ko‘tarishga yordamlashish zarur.
Keksalar bilan yo‘ldosh bo‘lganingizda, bir joyga tez yetib bormoqchi bo‘lsangiz, ruxsat olib, uzr so‘rab, shundan so‘nggina jadal odimlash mumkin.
Rasululloh (s.a.v.) bir hadisi shariflarida shunday deganlar:
«Kichiklarni yaxshi ko‘rib, mehr-shafqat bilan bag‘riga bosmagan, kattalarni, ulug‘larni hurmat qilishda qusurga yo‘l qo‘ygan bizdan emasdir».