Yaxshi mavzu.
O'ylaymanki yuqorida keltirilgan ma'lumotlar kelajak avlod uchun dars buladi...
Xozirgi kunda mustaqillikka erishganimizga mingdan ming shukronalar aytishimiz kerak. Chunki bu kunlarga etib kelganlar bor etib kelmaganlar. Endi o'zimizga o'zimiz ho'jayinmiza, o'z kelajagimizni o'zimiz aniqlay olamiz. 19 asr oxiri va 20 asr boshlarida bo'lib o'tgan voqealarning, xalqimizning 100 yilga yaqin vaqt azob-uqubat, kamsitish va chorasizlikda yashashiga asosiy sababchilar yuqori lavozimdagi xon, amirlarning, bek va mayda boylarning ochko'zliklaridadir. O'sha paytlari dunyodagi barcha mamlakatlar 2 turga ajralar edi:
1. Kolonizatorlar;
2. Koloniyalar;
O'sha davrlarda hokimiyat tepasida turgan shaxslarning tor fikirlashi, faqat o'zini o'ylashi oqibatida bizning xalq 2 chi turdagi mamlakatlar qatoriga kirgan. Misol uchun huddi o'sha paytda Angliya Imperiyasi Afg'on shoxlarini enga olamaganku, nega? Chunki ular birdam bo'gan!!! Biznikilarning esa har tarafdan ko'rpani o'ziga tortgan. Agar birlashganda Afg'on shoxlaridan ham kattaroq kuchga ega bo'lardik va Rus Imperiyasi Turkistonni bosib olish masalasini bir necha bor o'ylab ko'rishiga va bu narsani orqaroqqa surishiga to'g'ri kelardi.
Yana bitta savol tug'iladi, nega butun halq ko'tarilmagan? Menimcha haqiqatda o'sha davrda aholining savodsizligi, dunyo qarashi torligi sababchi. Bunga ham bevosita hokimiyat tepasida turganlar aybdor deb o'ylayman.
Bulardan hulosa shuki, xozir biz o'zligimizga erishdik, o'z davlatimiz bor, hech kimga tobe emasmiz, kelajagimiz o'zimizga bog'liq.
Xozirgi kunda eng asosiysi Ilm-Fan, shu sohada hech kimdan ortda qolmasligimiz kerak, qoloqlik bu qaramlik degani. (Qoloqlik sababli biz Rus Imperiyasiga koloniya bo'lib 100 yilga yaqin vaqt hizmat qildik!!!!)
Bilimi kuchli, dunyo qarashi keng va eng asosiysi VATANPARVAR avlodlarni tarbiyalab etishtirish yurtimizning kelajagi porloq bo'lishining kafolatidir.
Mening fikrim shuki, biz bunga erishamiz negaki bizning qonimizda oqayotgan qon, genlarimizda buyuk daholar qoni oqadi, bu odamlar boshqa halqlarni uyqudan uyg'otishgan o'z vaqtida, qoloqlikdan olib chiqishgan, lekin Chor imperiyasi 100 yil mobaynida bizning halqqa "Yovvoyilardey", "Qoloqlardey" munosabat qilib aqlimizga singdirishgan. Mani ishonchim komil, genlarimiz o'z kuchini ko'rsatadi, bizning davlat BUYUK bo'ladi!!!

 

* Ilovaning 1-bo‘limidan boshqa bo‘limlarini rus tilidan Sh. Xolmurod tarjima qilgan.

HINDISTON BILAN SAVDO ALOQALARINI KENGAYTIRISH HAMDA XIVA BILAN TOTUV MUNOSABATLAR O’RNATISH MAQSADIDA IMPYERATOR PYETR BIRINCHI YERKYENT VA XIVAGA OTRYADLAR YUBORDI.

1715 yilda Buxgoltsning to‘rt yarim minglik otryadi Balxash ko‘ligacha yetib keldi va u yerda qal’a bunyod etdi, biroq chekinishga majbur qilindi.
1717 yili knyaz Bekovich-Cherkasskiy otryadi 3727 piyoda, 617 otliq dragun, 2000 kazak, 230 dengizchi askar va 22 ta to‘p-zambarak bilan Xivaga yo‘l oldi.
9 iyunda otryad Gurev shahridan chiqib, qumli dasht va sahrolar osha 2 oy yo‘l bosgach, Xivaga kirib keldi.
Xivaliklar avval to‘la tobeliklarini bildirdilar va joylashtirishga qulay bo‘lsin uchun knyaz Bekovichni o‘z otryadini kichik qismlarga bo‘lishga ko‘ndirdilar, shundan keyin Bekovichning ehtiyotsizligidan foydalanib, ruslarga qo‘qqisdan xiyonatkorona hujum qilib, o‘larni batamom qirib tashladilar.

davomi...

Yqinda "Shahidlar xotirasi" muzeyida bo'lgandim.

Bir ma'lumotga ko'zim tushdi.
1937 yil 10 oktyabrgacha olingan ma'lumotlarda NKVDning mehnat tuzatuv lagerida
10492 qozoq,
2050 qirg'iz,
1633 tojik,
3509 turkman va
21579 O'ZBEK (eng ko'pi) millatiga mansub mahbuslar saqlangan.
Tabiiyki bularni orasida ko'pgina jadidlar, siyosatshunos jurnalistlar .... bo'lgan.

A.Alaykum. Bu mavzu har ochilganda yuraklarim zirqirab ketadi. Minglab insonlar nima uchun o'ldirilganlarini ham bilmasdan, hatto isimlari ham aniqlanmasdan yo'q bo'lib ketaverdilar. Bizga tushgan vazifa esa, tarihimizni yaxshilab o'rganish va undan dars olish. Lekin avvalo bir-birimiz bilan ahil bo'lishimiz kerak. Agar Honliklar bir biri bilan do'stona munosabatda bo'lgan bo'lsa edi, balki Chor Rossiyasi hech bo'lmaganda bunchalik tuproqlarimizni tez qo'lga olmagan va Oktyabr inqilobi bo'lishiga qaramay, bizning tuproqlarimizni "meros" qilib Bolsehviklarga bermagan bo'lardi.

Judayam yaxshi mavzu.
oakro fikriga qo'shilaman...
yana shuni qo'shimcha qilib aytmoqchimanki, hozirgi hurriyatimizi saqlab qolish va uni mustahkamlashimiz lozim. Zero Markaziy Osiyo yoda Turkiston hamisha kuchli davlatlar nigohida turgan va turadi. Ovrupa siyosatdonlari orasida bir termin bor "Markaziy Osiyoni boshqarish bu Evroasiyani boshqarish, bu esa dunyoni boshqarish". Haqiqatan ham Rossiya davlati Markaziy Osiyoni qo'ldan chiqarganidan keyin Jahonda o'zini avvalgi obro'sini yo'qotdi. Va hozirda qaytadan o'z so'zini o'tkazishga harakat qiladi, bu qatorda Xitoy ham bor. Bu davlatlani nig'orasiga o'ynamaslik uchun hozirda menimcha tariximizi o'qib yig'lash o'rniga o'sha ota bobolarimiz qilgan xatolardan dars olib, xulosa chiqarib birdamlikda hamnafas bo'lib harakat qilish lozim. Har bir odam vataniga olamshumul bo'masayam azgina foyda keltirsa, azgina xizmat qisa Inshalla barakasi bo'ladi, toma toma ko'l bo'lur deganlaride. Endi hozirgi davrda Alloga shukur hurligimiz bor va yoshlar o'qisa o'qimagani ishlasa va zamon bilan haafas bo'p yurtiga xizmat qisa, har xil alkash-kashandalaga va oqimlaga berilmasdan. Hudo holasa yurtimiz kuchaysin va do'stlarimiz ko'paysin. Temur bobomiz davlatide davlat quramiz albatta. Har bir yoshlarimiz zamonaviy bilimlani olishsa va ular yurtimizi tayanchi bo'lishadi. XXVIIIasrdegidek qoloqlikka tushmasligimiz va ota bobolarimizdan qolgan urf odatlarimizi unutmadligimiz lozim.
Hammaga omad.

DO'STI KO'P QADDI BUKILMAS QON YUTSA HAM hammamizi do'stlarimiz ko'p bo'sin.

Davlatim menga nima berdi, deb emas, men davlatimga nima berdim, deb so'rashimiz kerak albatta. Bir kuni Marmara Universitetida O'zbekiston haqida seminar berayotgan edim, men O'zbekistonning chegarasidan, shaharlaridan bahs etar ekanman, talabalar hayron bo'lib, eng mashhur shaharlarning hammasi O'zbekistonda joylashgan ekanku, boshqa qayer qoldiki, O'rta Osiyoda, deyishgan edi. Ha rostdan ham Vatanim, desa degulik O'zbekistonimiz bor. Masalan Mo'g'ilistonda faqatgina 3 shahar bor. Mo'g'il qizlardan biri O'zbekistonning rasmlarini ko'rayotib, voy rosa yashil, chiroyli yerlar ekan, deganda men ham "œHimm" degandim, sizni Chingizxoningiz bizni tuproqlarni yer bilan yakson qilmoqchi bo'ldi, lekin O'zbekistonning o'zagida yashilliklar borligi uchun ham yangidan jonlandi, sizning Vataningiz esa afsus haliham cho'llardan iborat, degandim. Shunday ekan, ota-bobolarimizning bizlarga meros qilib qoldirib ketgan butun yaxshi ishlarning negizi, o'zagi tuproqlarimizda, biz ularni ilm-fan, izlanishlarimiz bilan sug'oraylik, o'sib-unsilar. İnson, Ona-Vatani haqida hech qachon yomon gap eshitgisi kelmaydi. Bir narsa bo'libdi eshitdingmi, deganda huddi yuragingiz to'htab qolganday bo'laverasiz. Shu ulug' ayyom kunlarda Vatanimiz, xalqimiz sog'-omon bo'lsin insholloh. Bayrog'imiz hech yerga tushmasin. Doimo musaffo osmon uzra hilpirasin.