3 — Ya`qub huzurida

Bu maslahatdan so`ng akalar Ya`qub huzuriga keldilar.

Ya`qub Yusufning boshiga biron narsa kelishidan qo`rqar va akalarining uni yoqtirmasliklari, unga hasad qilishlarini juda yaxshi bilar e`di.

Ya`qub Yusufni akalari bilan yubormas e`di. Yusuf akalari bilan o`ynasa-da, uzoqlarga ketmas e`di. Akalar buni bilsalar-da, yomon niyyatlarini amalga oshirish uchun azm qildilar.

Akalar otalariga dedilar:

"œOtajon, nega Yusufni biz bilan birga yubormaysiz? Nimadan qo`rqasiz?

U bizning aziz va kichik ukamizdir. Hammamiz bir otaning farzandlarimiz. Aka-ukalar doimo birga o`ynaydilar. Nega biz birga ketib, birga o`ynamaymiz?

"œUni biz bilan yuboring, maza qilib o`ynab kelsin. Bizlar uni himoya qilamiz".

Ya`qub yoshi ulg`aygan qariya e`di.

Ya`qub aqlli va halim-yumshoq e`di. Ya`qub Yusufning uzoqlashishini hohlamas va uning boshiga falokat kelishidan qo`rqar e`di.

Shuning uchun ham u o`g`illariga: "œSizlar g`aflatda qolib, Yusufni bo`ri yeb qo`yishidan qo`rqaman"- dedi.

O`g`illar: "œBiz kuchga to`lgan yigitlar turganimizda bo`ri uni qanday qilib yesin?!"- dedilar.

Ya`qub Yusufning akalari bilan birga ketishiga izn berdi.

4 — O`rmonda

Akalar Ya`qubning Yusufga izn berishidan sevindilar va o`rmonga ketdilar. Yusufni o`rmondagi quduqqa tashladilar. Ular kichik Yusufga va yoshi ulg`aygan Ya`qubga rahm qilmadilar.

Yusuf kichik bola e`di. Uning qalbi ham kichik e`di. Quduq e`sa chuqur va qorong`u, Yusuf e`sa quduqda yolg`iz e`di.

Biroq, Alloh unga xushxabarlar berib dedi:

"œSen qo`rqma, qayg`urma! Alloh sen bilan! Kelajakda sening boshingga ajoyib kunlar keladi. Sening huzuringga akalaring keladilar va sen ularga bu qilmishlarini so`zlab berasan".

Akalar Yusufni quduqqa tashlaganlaridan so`ng to`planishib: "œE`ndi otamizga nima deymiz?"- dedilar.

Ulardan biri dedi:

"œOtamiz Yusufni bo`ri yeb qo`yishidan qo`rqishini aytgan e`di. Biz unga: "œOtajon, siz to`gri aytgan e`kansiz. Yusufni bo`ri yeb qo`ydi" deymiz".

Hamma bu maslahatni ma`qulladi va: "œJuda to’g’ri, otamizga: "œOtajon, uni bo`ri yeb qo`ydi"- deb aytamiz"- dedilar.

Ularning ayrimlari: "œBuning bir dalili bo`lishi kerak"- dedi.

Boshqalari: "œUning dalili qondir"- dedilar.

Akalar bir qo`chqorni keltirib so`ydilar  va Yusufning ko`ylagini uning qoniga bo`yadilar.

Akalar juda xursand bo`ldilar va: "œMana e`ndi otamiz bizlarga ishonadi"- dedilar.

5 — Ota huzurida

"œAkalar Ya`qubning oldiga kechqurun yig`lab keldilar". Va: "œOtajon, biz Yusufni narsalarimiz oldiga qo`yib, quvlashmachoq o`ynab ketgan e`dik, uni bo`ri yeb ketdi"- dedilar va "œYusufning soxta qonga belangan ko`ylagini" berdilar-da: "œBu Yusufning qoni"- dedilar.

Otalari Ya`qub payg`ambar, yoshi ulug` va farzandlaridan ko`ra aqlli e`di.

Ya`qub bo`ri odamni esa uni parchalab va kiyimlarini yirtib tashlashini juda yaxshi bilar e`di.

Yusufning kiyimlari yirtilmagan va soxta qonga belangan e`di. Shuning uchun ham Ya`qub qonning soxtaligi, bo`ri haqida o’g’illari aytgan so`z yolg’on e`kanligini tushundi-da, o`g`illariga:

"œSiz aytgan so`zlar yolg’on. "œShunday bo`lsada, chiroyli cabr qilishim kerak"- dedi.

Ya`qub Yusuf uchun ko`p qayg`urdi. Lekin chiroyli sabr qildi.

6 — Yusuf quduqda

Akalar Yusufni quduqqa tashlab uyga qaytdilar va ovqatlarini eb, ko`rpalariga o’ranib uxladilar.

Yusuf quduqda e`kan na eyish uchun ovqati va na yotish uchun ko`rpasi bor e`di.

Akalar Yusufni unutdilar va miriqib uxladilar.

Yusuf e`sa hech kimni unutmadi va uxlamadi.

Ya`qub Yusufni, Yusuf e`sa Ya`qubni e`slar e`di.

Yusuf quduqda, quduq e`sa chuqur e`di.

Quduq o`rmonda, o`rmon e`sa qor`inchli e`di.

U payt kecha, kecha e`sa zulmatli e`di.

7 — Quduqdan saroyga

Bir karvon shu o`rmondan o`tib borar e`di.

Ular chanqagan va quduq qidirishar e`di.

Ular quduqni ko`rdilar va suv olib kelishi uchun ichlaridan birini jo`natdilar.

U odam quduqqa etib kelgach, chelakni tushirib, suv olish uchun torta boshladi.

Chelak juda ham og`ir e`di.

Tortib chiqarganida chelakda bir bola bor e`di!

U odam hayratga tushib: "œSuyunchi beringlar, bir bola chiqdi"- dedi.

Karvondagilar bundan xursand bo`ldilar, biroq, buni sir tutishga qaror qildilar.

Karvon Misrga etib keldi. Karvondagilar Yusufni bozorga olib borib: "œBu bolani kim sotib oladi? Bu bolani kim sotib oladi?"- deb ovoza qildilar.

Aziz Yusufni bir necha kumush tangaga sotib oldi.

Karvondagilar Yusufni sotdilar, biroq, uning kim e`kanini bilmagan e`dilar.

Aziz Yusufni saroyiga olib bordi va xotiniga: "œYusufni  yuvib, tarab qo’ying, u aqlli bola"- dedi.

8 - Vafodorlik

Azizning xotini Yusufni Azizga xiyonat qilishga chaqirdi. Lekin, Yusuf bu ishdan bosh tortib: "œYo`q! Men hojamga xiyonat qilmayman. U menga yaxshiliklar qildi. Men Allohdan qo`rqaman"- dedi.

Azizning xotini g`azablandi va e`riga Yusuf ustidan shikoyat qildi.

Aziz xotinining yolg`on so`zlayotgani va Yusuf vafodor e`kanini bildi va xotiniga: "œSen xato qilganlardan birisan"- dedi.

Yusufda Misrda o`z chiroyi bilan tanilagan va uni kim ko`rsa: "œBu inson e`mas. U go`zal farishtadir!"- der e`di.

Azizning xotini Yusufdan g`azablandi va: "œUnday bo`lsa qamoqqa ketasan!"- dedi.

Yusuf: "œ(Bu gunohni qilgandan ko`ra), qamoqqa kirishim men uchun yaxshiroqdir"- dedi.

Aziz bir necha kun o`tganidan so`ng Yusufni qamoqqa jo`natmoqchi bo`ldi.

 Aziz Yusufning ayb ish qilmaganini yaxshi bilar e`di.

Yusuf qamoqqa tushdi.

9 - Zindondagi nasihat

Yusuf zindonga tushdi.

Zindondagi bandilar Yusufning oliyjanob, rahmdil va ilmli yigit e`kanini bildilar.

Bandilar Yusufni yaxshi ko`rib, humat qildilar.

Bandilar Yusuf birga e`kanidan quvondilar va Yusufni ulug`ladilar.

Zindonga Yusuf bilan birga ikki bandi ham kir gan e`dilar. Ular Yusufga ko`rgan tushlarini aytib berdilar.

Ulardan biri: "œMen (mast qiluvchi) sharob tay yorlayotgan e`dim"- dedi.

Ikkinchisi e`sa: "œMening boshim ustida non va u nonni qushlar eyapti"- dedi.

Ular tushlarining ta`birini so`radilar.

Yusuf tush ta`birlarini yaxshi bilar e`di.

Yusuf payg`ambarlardan e`di.

Yusuf yashagan zamondagi odamlar Allohdan boshqa narsalarga sig`inar e`dilar. Ular o`zlari turli xudolarni qilib olgan e`dilar.

Ular: "œBu - quruqlik xudosi. Bu - dengiz xudosi. Bu — rizq xudosi. Bu — yomg`ir xudosi"- der e`dilar.

Yusuf bularning barchasini ko`rar va kular e`di.

Yusuf bularning barchasini bilar va yig`lar e`di.

Yusuf odamlarni Alloh yo`liga da`vat e`tishni hohlar e`di.

Alloh ta`olo bu da`vatning zindonda bo`lishini hohlagan e`di.

Zindondagi bandilar nasihatga loyiq e`masmi?

Zindondagi bandilar shafqatga loyik e`masmi?

Zindondagi bandilar Allohning bandasi e`masmi?

Zindondagi bandilar Odamning zurriyoti e`masmi?

Yusuf zindonda bo`lsada, hur va jur`atli e`di/

Yusuf faqir bo`lsada, o`ta saxovatli e`di.

Payg`ambarlar har zamon haqiqatni baralla aytadilar.

Payg`ambarlar har zamon e`zgulikni hadya e`tadilar.

10 — Yusufning hikmati

Yusuf ichida o`ziga:

Menga bu ikki odamni e`htiyoj olib keldi.

Muhtoj odam muloyim va itoatli bo`lib, so`zla rimga quloq soladi.

Agar ikkovlariga biron narsani aytsam, boshqa bandilar ham tinglaydilar"- dedi.

Biroq, Yusuf shoshilmadi. Balki, ularga:

"œTaomingiz kelguniga qadar tushlaringizning ta`birini aytib beraman"- dedi.

U ikkisi o`tirdilar va xotirjam bo`ldilar. So`ngra, Yusuf ularga:

"œMen tush ta`birlarini bilgan odamman. (Buni menga Robbim bildirdi)- dedi.

U ikkisi bu so`zlardan xursand bo`ldilar va tinchlandilar.

Yusuf bu fursatni g`animat bildi va nasihatini boshladi.

11 — Tavhid haqidagi nasihat

Yusuf dedi:

"œ(Menga buni Robbim bildirdi).

Lekin Alloh ilmini har kimga ham beravermaydi.

Alloh ilmini mushrikka bermaydi.

Siz ikkingiz robbim menga nega bildirganini bilasizlarmi?!

Chunki men shirk ahlining yo`lini tark e`tdim.

(Va otalarim Ibrohim, Ishoq va ya`qubning yo liga e`rgashdim).

(Bizning Allohga biron narsani sherik qilishi miz mumkin e`mas).

Tavhid faqat biz uchungina e`mas. Balki, u bar cha insoniyat uchundir.

(Bu Allohning bizga va odamlarga bergan fazlidandir. Biroq, ko`p odamlar shukr qilmaydilar)".

Yusuf so`zini to`xtatib, so`radi:

"œSizlar: "œQuruqlik xudosi, dengiz xudosi, rizq xudosi va yomg`ir xudosi"- deysizlar.

Biz e`sa: "œAlloh barcha narsalarning robbisidir", deymiz.

(Xilma-xil xudolar yaxshimi yoki Yagona, G`o lib Allohmi?).

Quruqlik xudosi, dengiz xudosi, rizq xudosi va yomg`ir xudosi qayerda?

(Ularning yaratgan narsalarini menga ko`rsatinglar-chi! Yoki ularning osmonlar (ni yaratishda) she rikliklari bormi?).

Yerga, osmonga va insonga qaranglar!

(Bu Allohning yaratgan maxluqidir. Sizlar Al lohdan boshqalari yaratgan narsalarni menga ko`rsatinglar!).

Nega: "œQuruqlik xudosi, dengiz xudosi, rizq xu dosi va yomg`ir xudosi", deysizlar.

[(Bular) siz va otalaringiz qo`ygan ismlar, xolos].

Hukm qilish, e`gadorlik va buyurish Al lohga xosdir.

(Allohgagina ibodat qilinglar!).

(Shugina to`g`ri yo`ldir).

[Lekin odamlarning ko`plari (buni) bilmaydilar]. 

12 — Tushning ta`biri

Yusuf nasihatini tugatgach, ularga tush ta`birini aytib berdi:

["œSizlardan biringiz hojasiga soqiy (kosagul) lik qiladi].

(Ikkinchingiz e`sa dorga osiladi va uning boshidan qushlar eydi).

Yusuf birinchi bandiga: "œ(Meni hojang oldida tilga ol!)- dedi.

U ikki bandi zindondan chiqdilar: birinchisi podshohga soqiy bo`ldi, ikkinchisi e`sa osildi.

Soqiy podshoh huzurida Yusufni tilga olishni unutdi va Yusuf zindonda bir necha yil qolib ketdi.