Safar BARNOYEV
CHIROYLI SALOM
(Hikoya)

Nigina bugun negadir kechroq uyg`ondi.
— Iye,— dedi Xurshid buva dasturxon atrofidagilarga qarab, tinchlikmi?
Malika xola mehr bilan qizini erkaladi:
— Buvasi, Niginangiz allamahalgacha o`ynab o`tirdi. Charchagan-da.
— Erta turishning xosiyati katta— deya gap boshladi buva.
—Ko`p uxlagan bola lanj bo`lib uyg`onadi.
Barvaqt tursa, katta-kichikning qanday o`tirishini, dasturxonni qanday tuzashni, choy quyish, uzatishni o`rganadi. Qiz bola bularga kichikligidan e`tibor berib borgani ma`qul.
Xurshid buva piyoladagi choyni xo`plab, o`rnidan turmoqchi bo`lgan edi, qo`shni xonadan Nigina chiqdi. Sochlari hurpaygan, ko`zlarini uqalayotgan qizcha garangsirab buvasiga qaradi-yu, yuvingani kirib ketdi. Bu orada Xurshid buva dasturxonga duo o`qib o`rnidan turdi.Yo`lakka o`tdi. Kovushini to`g`rilab, endi o`ng poyini kiyayotgandi, yuz- qo`lini yuvayotgan Nigina buvasini to`xtatdi.
— Buvajon, ketmay turing.
Xurshid buva nevarasining yuvinib chiqishini kutdi.
— Sizga chiroyli salom bermasam ham ko`chaga chiqib ketaverasizmi?— dedi Nigina.
— Salomning ham chiroylisi bo`ladimi? Qani-qani...
— Hozir... — Nigina shoshib toshoyna oldiga borib betartib sochlarini taradi. Kiyimlarini tartibga keltirib, buvasi tomon qayrilib, nim ta`zim qildi.
— Assalomu alayko`m, buvajon.
— Vaalaykum assalom, asal qizim,— Xurshid buva nevarasining peshonasidan o`pib, kovushini kiydi. Chehrasi ochilib, yo`lga tushdi.
 

As Salaamu 'Alaikum va Rahmatullahi va Barakatuh

Sizu bizni yaratgan,
Bulbul qilib sayratgan.
Yakka yagona Alloh,
Laa ilaha illalloh.
   
  Bizga Qur'onni bergan,
  Qaymog'u nonni bergan,
  Mehribonimiz Alloh,
  Laa ilaha illalloh.
   
  Kim o’qisa Qur'onni,
  Gapirmasa yolg’onni,
  Yaxshi ko’radi Alloh,
  Laa ilaha illalloh.
   
  Qo’lda Qur'onimiz bor,
  Dilda iymonimiz bor,
  Bizni asraydi Alloh,
  Laa ilaha illalloh.
   
  Bolalar kelaqoling,
  Qur'onni yodlab oling.
  Qachon  Qur’on o’qilsa,
  O’tirib quloq soling.

Men musulmonman buni ko'rursiz,
Aytgan so’zlarimga quloq tutingiz.
Allohga ibodat qilib hamisha
Faqat Ungagina duo qilaman.
Boshqalarga duo qilsamchi agar
Juda katta gunoh qilgan bo’laman

~~~~

Mening kunim juda ajoyib
Ibodatim boyitib shunda
Men namozda sajda qilaman
Ollohimga 5 mahal kunda:
Bomdod tongdan oldin,
Peshin kunduzda
Keyin esa Asr
So’ng keladi Shom
Xufton o’qilgan zamon
Kunlik Namozimiz bo’ladi tamom.

~~~~

Kunim o’tar ajoyib, tunim esa tinch
Shirin tushlar hamrohim Bomdodga qadar
Namoz o’qing do’stlarim siz ham men kabi
Tangrim bizni qo’llagay qiyomat qadar

Namozingni o`qi ukam namozingi

Boshlagin sen har bir ishni bismillohdan
Tasbehlardan, zikrlardan, ibodatdan
Tilovatga shayla do`stim zaboningni
Namozingni o`qi ukam namozingni.

Ihlos bo`lsa ibodating mohiyati
Go`zal bo'lur insoniyat oxirati
Eng muhimi yo'qotmagin iymoningni
Namozingni oqi ukam namozingni .

Duolarda so`ragin sen Ollohimdan
Panoh bersin qaynab turgan do`zaxidan
O`rnak qilgin Sahobiylar hayotini
Namozigni o`qi ukam namozingni.

Namoz erur iymoningning ustunlari
Ibodatda bo`lgin mudom sen tunlari
Sabrsizlik bilan kutgin ramazonni
Namozingni qoldirmagin namozingni.

Ota ona nasihati

Haqqa da’vat - qutlug’ da’vat,
Hoy — havasni unut, bolam.
O’lim haqdir, dunyo foniy,
Azonga quloq tutgin, Bolam!
 
Kunda besh bor chaqiradi,
Kirlaringni aritadi.
Jannat sari eltadi,
Namozingni o’qi, Bolam!
 
Boshqa chora bo’lmas aslo,
Kelmaganlar tortgay alam.
Shayton seni yengmay turib,
Sen shaytonni yenggin, Bolam!
 
Dilim og’rir , oyog’ingni,
Tikan tilsa bu dunyoda.
Istamayman yonmog’ingni,
Jahannamda, jonim, Bolam!

Бисмиллахир рохманир рохийм

Бизни сратиб, бизга ризк ва билим неъматини берган Аллох таъолога хамду санолар, Унинг севимли ва сÿнгги пайгамбарига салот ва саломлар бÿлсин.

Ассалому алайкум ва рохматуллохи ва барокатух.

Жажжи кизалок ва шункор болажонлар!

Сиз бу рукнда исломий акида, фикх, пайгамбарларнинг киссалари, пайгамбаримиз Мухаммад соллаллоху алайхи ва салламнинг одоблари ва суннатлари хамда Коинотда биз билан бирга сшаётган, бошка махлукотлар хаётини ÿз ичига олган ва ёшингизга муносиб макола ва китобларни ÿкишингиз мумкин.

Биз сиздан рукнингизга мос маколалар ва у хакидаги мулохазаларингизни кутамиз. Аллох солих амалларни килишингизда кучингизга куч, гайратингизга гайрат кÿшсин.

Шу сринда хурматли ота-оналардан, бу рукндаги дарслар ва киссаларни скишда фарзандларига ёрдам беришлари ва уларга тушунарсиз жойларини шархлаб, тушунтириб беришларини илтимос киламиз.   

Ibrohim alayhis-salomning qissalari

Bismillahir rohmanir rohiym

 

Butlarni kim sindirdi?

1 — Butfurush

Juda qadim zamonda, bir qishloqda mashhur kishi bor e`di.

Uning ismi Ozar e`di.

Ozar butlarni sotar e`di.

Bu qishloqda juda ham katta uy bor e`di.

Bu uyda juda ham ko`p butlar bor e`di.

Odamlar bu butlarga ibodat qilar e`dilar.

Odamlar bu butlarga sajda qilar e`di lar.

Ozar ham bu butlarga sajda qilar e`di.

Ozar ham bu butlarga ibodat qilar e`di.

2 — Ozarning o`g`li

 

Ozarning aqlli o`g`li bor e`di.

Uning ismi Ibrohim e`di.

Ibrohim odamlarning butlarga ibodat qilganlarini ko`rar e`di.

Ibrohim odamlarning butlarga sajda qilganlarini ko`rar e`di.

Ibrohim butlarning toshdan e`kanini bilar e`di.

Ibrohim butlarning gapirmasligi va e`shitmasligini bilar e`di.

Ibrohim butlarning zarar va foyda bermasligini bilar e`di.

Ibrohim pashshalarning butlar oldiga kelib qo`nganini, butlar e`sa ularni hayday olmaganlarini ko`rar e`di.

Ibrohim sichqonlar butlarning oldidagi taomlarni eganlarini, butlar e`sa ularni hayday olmaganlarini ko`rar e`di.

Ibrohim o`zicha: "œNega odamlar butlarga ibodat qiladilar?!"- der e`di.

Ibrohim o`zicha: "œNega odamlar e`h tiyojlarini butlardan so`raydilar?!"- der e`di.

3 — Ibrohimning nasihati

 

Ibroim otasiga shunday dedi:

 "œOtajon, nega butlarga ibodat qilasiz?

Otajon, nega butlarga sajda qilasiz?

Otajon, nega butlardan e`htiyojingizni so`raysiz?

Axir bu butlar e`shitib, gapirmaydiku!

Axir bu butlar foyda va zarar ber maydi-ku!

Otajon, bu butlar eb ichmaydi-ku!".

Ozar o`g`lining bu so`zlaridan g`azablanar va uning so`zlarini tushunmas e`di.

Ibrohim o`z qavmiga nasihat qilar, ular e`sa g`azablanishar va uni tushunmas e`dilar.

Ibrohim: "œOdamlar ketganlarida bu butlarni sindiraman. Odamlar shundagina tushunadilar"- dedi.

4 — Ibrohim butlarni sindirdi

 
Bayram kuni keldi.

Odamlar xursand bo`ldilar.

Kattalar ham, bolalar ham bayramga chiqdilar.

Ibrohimning otasi ham bayramga chiqar e`kan Ibrohimga: "œSen chiqmay sanmi?"- dedi.

Ibrohim: "œYo`q, men kasalman"- dedi.

Odamlar ketdilar. Ibrohim butlar turgan uyda qoldi.

Ibrohim butlar oldiga kelib dedi:

"œGapirmaysizlarmi?! E`shitmaysiz larmi?!

Mana bu taom va sharob! Ulardan yeb, ichmaysizlarmi?!"

Butlardan ovoz chiqmadi. Chunki ular gapir maydigan tosh e`dilar.

Ibrohim: "œNega gapirmaysizlar?"- dedi.

Butlar jim, gapirmas e`dilar.

Bundan Ibrohimning jahli chiqdi va qo`liga boltani oldi.

Ibrohim bolta bilan butlarni urib, sindirdi.

Ibrohim katta butdan boshqa barcha butlarni sindirdi va uning bo`yniga boltani osib qo`ydi.