Misrga bir yigit ta'lim olish uchun boradi. U yerda yashaydigan uyining yonginasidagi uyda yashovchi qiz uni ko'rib yoqtirib qoladi va u yigit bilan buzuq ish qilishni
o'ylaydi. Bir kuni izg'irin tunda hufton namozni o'qib bo'lingach qiz yigitning hujrasini taqillatadi va eshiklari yopiq ekani, hamma uyquga ketgani va juda
sovuqqotganini aytib yigit hali bir nima demasdan hujraga kiradi.
Yigit kitob mutolaasi bilan band edi, qiz kirgach ham ayni ishda davom etadi. Shunda shayton yigitni buzuq ish qilishga undaydi. Yigit esa yonida yonib turgan
shamga bir barmog'ini tutadi va o'ziga o'zi, qara birgina shamning og'rig'iga chidashga ojizsanu, ohiratda Robbing beradigan og'riqlarga chiday olarmiding deydi va
yig'laydi. Birozdan so'ng yana shu ishni takrorlaydi bu holatni ko'rgan qiz o'rnidan turib chiqib ketadi.
Ertasiga esa otasiga unga mana shu solih yigitdan boshqasi er bo'la olmasligini aytadi.
Shu hikoyani eshitib birodar forumdoshlarimga ham ilindim...juda iobratli hikoya. Qaniydi hamma ham mana shu solih yigitga o'xshab ish tutsa, Nauzubillah min zalik
hamma ahli jannatiylardan bo'larmidi...
