Siddiqa men ham endigina "Siddiqa qidirilmoqdaaaa", deb yozmoqchi bo'lib turgandim:)
Olloh akangiz va yangangizga baxt ato etsin. Namunali oilalardan biri bo'lishsin insholloh.
Keyingi paytda paxta paxta, deyilgani uchun paxtaga chiqib ketishganmikan, deb o'ylagandim.
Biz ham 2. chi kursda paxtaga chiqqandik. 2 haftadan keyin noyabrda akamni to'yi bo'lgani uchun javob olib qochgandim:)
Mendan keyin ham ko'p qolishmabdi qolganlar ham:)
Lekin Toshkentlik qizlarni bir ko'rishingiz kerak edi-da, bizku qishloqni bollari, etakni qanday tutish-u, qanday egilishni bilamiz. Bechora Toshkentlik dugonalarimiz shunchaki qiziqish bo'lsin, deb borishganiydi. Lekin asosiysi Toshkentliklar! o'g'il bollarni hammasi spravka to'g'rilab kelishmagandi:)
Lekin shu dugonalarimni qutlayman, chunki bu ham bo'lsa bir-birimizni yana ham yaxshi tanishimiz uchun bir imkoniyat edi.
İshning qiziq tarafi paxta pulidan ovqatga "ushlab" qolishardi...Bechora qizlarning ko'pchiligi qarz bo'lib, Toshkentga qaytgandan keyin ilk stipendiyalaridan berib to'lsahgan edi qarzlarini...
Shu 2 hafta men uchun juda zo'r kunlar hisoblanadi. Birgina xonada 20-25 qizmiz, hamma uyidan olib kelgan narsalarini uzuuun qilib solingan dasturxonga (etaklardan solgandik) qo'yardi. Kulgu-hazil ichida nonushta qilardik, oqshom ovqatimizni yerdik. Men lapar aytardim, Nilufar degan Qoraqalpag'istonlik kursdoshimiz esa, she'r o'qirdi. Shu "Kavkaz asirasi" filmidagi "Sevishganlar aylantirar yer kurrasini" deb boshlanuvhci she'rni juda maromiga yetkazib o'qirdi-daaa:) Hatto Turkcha she'r o'qishda hozirgi pulga 500 Dolar yutib olgan edi:)
Hullas, hayotimizni har pallasini maroqli o'tkazgandik paxtada. Qanchalik ovqat pulini to'lay olmay qarzga botgan bo'lsak ham:)
