Бадан ва руҳ хусусида"Бисмиллоҳ" деб бошлай ссзим бошини,
Лойдеворга қсйиб қамал тошини.
Баён стай барин хсб аста-аста,
Ўқисун, тингласун ким бслса хаста.
Донолар демишдур ҳар жону танда,
"А уҳ" деган унсур бор жонли баданда.
Анинг иштироки танда хуб турур.
Анинг ҳукми билан одамзод юрур.
Демишлар доридан топмасанг нажот,
Ксзингга тор бслар чиройли ҳаёт.
А томиринг ушлаб ксрганда табиб,
Дардингни ичингдан бермаса топиб.
Машаққат чексангу, топмасанг даво,
Бевафо туюлса бу ширин дунё.
Оғриқ азоб берса аъзойинг шайлаб,
Қуруқ ёғочни ҳам ксрурсан чайнаб.
Шосд шундан таскин топса вужудинг,
Оғриқ машаққатни ёпса вужудинг.
А қайси сшикка босгайсан қадам,
Ксзларинг жавдираб кутади малҳам.
Илло шуни билиб, сйлаб сҳтимол,
Сенга табобатдан илиндим мисқол.
Ссзим аввалида руҳдан очиб ссз,
Сснгра бадан аро югуртирдим ксз.
Тағин сна руҳдан оғиз чоғлайин,
Кейин бадан билан руҳни боғлайин.
Биродар, сқишдан зерикма фақат,
Ссзим исботидан айтай ривост.
Бир куни табибга келиб бир улфат,
Бош оғриқ доридан қилди шикост.
Табиб обдон ксриб чиқди ён-верин,
Аммо тополмади касаллик сирин.
Мажнунлик деса гар схшамас сира,
Беморда ста зср ишлар хотира.
Миссин текшириб топмади иллат,
А А аб, бу қандай сир, қандай синоат.
Охир адоғига етди бу сирни,
Амалда ихтиёр стди бу сирни.
Беморни чорлабон хона тсрига,
Бир жомча тутқазди унинг қслига.
Ва деди: "-Ай рафиқ, қслингдаги жом,
Бутун риёзатим маҳсули тамом.
Сен уни ичгину ором ол бир дам,
Уйғонгач мараздан топасан малҳам".
Бемор хурсанд бслиб уйга йсл олди,
Йслда кета туриб оғриқ йсқолди.
Жомдаги шаробни ичгани они,
Танадан қувилди оғриқ нишони.
Артаси срталаб сиғмай жонига,
Саҳарлаб ошиқди табиб ёнига.
Ва тиз чскиб деди: "-Фазлу сҳтиром,
Аимага ғарқ сди қслингдаги жом?
Айт, нимадан шифо топди бу жоним,
Айт, нима тиклади йитган оромим?"
Табиб кулиб деди: "Ай, баҳри ғаввос,
Мен ҳам авлиёмас, табибман, холос.
Танангдан топмагач касаллик кори,
Қсрқиб узатмадим бирор бир дори.
Жомдаги шаробга берсам гар урғу,
У асли доримас, оддийгина сув".
Бемор гаранг бслди "-Ааҳот оддий сув,
Бошдаги иллатни қувибди мангу".
Шунда табиб деди: "-Ксрдингму улфат,
Тананг смас, руҳинг тортмиш азист.
Агар дардинг билмай буюриб ёт ҳол,
Тол баргин чайнашни айтиб сҳтимол.
А бош оғриқ учун хорпуш гсштин,
Ейишни буюрсам агарда дсстим.
Сен сй етмиш хорпуш еганингда ҳам,
А тол баргин чайнаб топмасдинг малҳам.
Чунки руҳ оғриғин ихлос олмишдир,
Ўзга даво руҳга оғриқ солмишдир.
Сен шу хом сув ила топдингму даво,
Анди руҳни қийнаб юрмагин асло...
Қиссадан ҳиссани тингла биродар,
Ақллисан сзни стма дарбадар.
Анди руҳни танга боғлаш чун фурсат,
Етиб келди дсстим тингла бир муддат.
Магар тананг узра минг бир дард турсин,
Хотирда соппа-соғ юрибман бслсин.
Саҳарда ёстиғдан бош кстарган чоғ,
Хаёлинг ссйласин "Танам соппа-соғ".
Худди ривостда табиб мисоли,
Дорисиз руҳингга бергил тасалли.
Аскилар демишки: "Ким доғи касал,
Биродар, нистга сраша амал.
Яшайман деганлар бутун соғ, ҳаёт,
Гарчи танасини емирса ҳам бод.
Ўламан деганни олмишдир Худо,
Ҳатто юзига доғ бслганда пайдо.
Ай, мсмин, сна бир ссзим бор бироқ,
"Ярим хомдан чала пишган схшироқ".
Яна адо бслар парҳездан қайтган,
Буни бил мен смас Деҳлавий айтган.
Шифони истасанг юришдан толма,
Топган ҳар нарсани оғзингга солма.
Яна ҳскиз мисол ичмагин ароқ,
Билки ксп ичгандан жинни схшироқ.
А уҳингни тушурма сабаб бесабаб,
Чунки тикланмайди узилган асаб.
Барча айтганимни демасанг қийин,
Иншооллоҳ, юз йил сшашинг тайин".
Камолиддин ШУКУА Manba