Bilib-bilmay fatvo berishdan Alloh asrasin ***
Kunlardan birida Abu Bakrning qorni juda ochdi. Uyidan yeyishga biror narsa topolmadi. Qorin ochligiga sabr qilib bo‘lmasdi. Uning quli ozgina taom keltirdi. Abu Bakr shu taomdan bir luqma olib yedi. Quli aytdi: "Ilgari bir yegulik olib kelsam, qaerdan olding deb so‘rar edingiz. Ammo bu safar surishtirmadingiz".
Abu Bakr Siddiq: "Ochlikning zo‘ridan taom to‘g‘risida so‘rashni unutibman", dedi. So‘ng taomdan qo‘lini tortdi va so‘radi: "Ayt-chi, sen bu taomni qaerdan keltirding?"
U aytdi: "Bir kuni johiliyat vaqtida bir qavm oldidan o‘tib qoldim. U paytlar sehr-jodu qilib yurardim. Shu qavmga ham sehr-jodu qilib bergan edim. Bugun o‘sha joydan o‘tib ketayotsam, to‘y bo‘layotgan ekan. Menga o‘sha sehrning haqiga mana shu taomni berishdi".
Abu Bakr Siddiq aytdi: "Meni halok qilmoqchi bo‘ldingmi?"
Keyin qo‘lini halqumiga tiqib. qayt qila boshladi. Lekin yutgan luqma osonlikcha chiqmadi. "Ichingga yutgan luqma suv ichsang chiqishi mumkin", deyishdi. Abu Bakr Siddiq idishda suv olib kelishni buyurdi. Suv keltirildi. U o‘zini majburlab suvni icha boshladi, so‘ng qayt qilganda luqma suv bilan birga qorindan chiqib ketdi. Ko‘rishsaki, u luqma qarg‘aning boshidek ekan. Shunda oldidagilar bu ishiga hayron bo‘lib aytdilarki: "Alloh senga rahm qilsin, shu luqmani deb joningni shuncha qiynadingmi!"
Abu Bakr Siddiq dedi: "Agar mana shu narsa chiqmasa, uni jonim bilan chiqargan bo‘lardim. Batahqiq Rasululloh (s.a.v.)dan eshitgan edimki: "Haromdan o‘sgan har bir jasad do‘zaxga haqlidir."
Abu Bakr Siddiq ko‘z yoshlarini artib shunday dedi: "Bu luqmani yeb tanamga harom kirishidan qo‘rqdim".
"Rasululloh izdoshlari" kitobidan parchaO'zingiz hulosa chiqarib olasiz degan umiddaman...
