To'ri bu meni birinchi hatoyim emas, birinchi aldaganimam, birinchi yanglishganimam... ..
Odam zoti, o'zi shunaqa bolarkan, qilgan ishini qilib bolib, kiyin o'ziga o'zi shu qilgan ishim yaxshimidi? yomon midi? dib sorarakan.. lekin shu qilgan yaxshi ishingiz ham birovlarga ziyon keltirib birovlarni hafa qib qoyishimiz hayolimizga ham kelmasakan...
Agar Qilgan barcha hatolarimga uzur sorasaam... Uxlashgayam umuman nomoz oqishgayam vaqt bomasa kere..
Lekin, kechirimli bo'lisham biz oylaganchalik oson ish emas..... Hato qilgandan kiyin bir donagina UZUR diyishdan oson narsa bomasa kerak.. lekin *Uzuring qabul qilindi* digan so'z eng qiyini bo'lsa kerak....
Odamzot hato qilarkan, balki man o'sha boshqa odamzotlardan ko'ra kop hato qilarman, lekin bu narsadan afsuslanishimni faqat o'zimgina bilaman... menimcha siz ham.....
Kechirolmasangiz, sizni tushunaman... balki men ham sizni orningizda bolganimda, huddi shunday qilardim, balki sizdan battar jahlim chiqardi... Kechirishni hayolimgayam keltira-olmasdim...
Meni kechirmaslgiz uchun sizda Haq bor, menda esa hech narsa lekin.... Babir yana so'zni qayta-qayta qaytarishga ro'ziman...
Meni kechiring, kechoralsangiz....
Qadimda bir muallim bor ekan, U ustoz, sahiyligi-yu aqliiga bilan uni hamma tanirkan,.... U yashaydigan qishloq kotta bolmaganligi sabablarni, har bir qilinga hato-yu yaxshi ishlarni qishloq aholisi korib bilib turarkan....
O'sha aqli oqtuvchi har kuni, uyiga borish uchun bir ko'chada bir vaqtda har kuni, o'tarkan, o'tar yolida choraholarda sotiladigan, olmalarni eng chiroylisini va eng kottasini uyiga oborib farzandlariga berarkan...
Kunlardan bir kuni, uning bir yosh oquvchisi olmani olyotganida korib qolibdi.. u yosh o'quvchi domlasini olma olib lekin pulini tolamasligini korib hayron qolibdi.. O'ziga-o'zi balki domlamiz og'ri dur? deb hayolidan ot'qizibdi va u borib barchaa do'stlarig bu bolgan voqeani aytib beribdi..
Ertasiga bir gala bolllar o'z domlalarini uyga qaytishda o'sha olmani olyotganida korish uchun yeg'ilishibdi... ... -haa domla pul tolamadi, Domlamiz og'ri dib baqira boshlashibdi... bir soat otmasdan, butun qishloq bu bolgan voqeani bilishibdi, va barcha aholi o'sha aqlik domlani og'riga chiqazishibdi....
Ertasiga domla, o'sha chorahadan o'tarkan, unga odamlar yomon ko'z bilan qarayotganini ko'rib ajablanibdi... unisdan so'rasa, yugurib ketgan bunisidan so'rasa, o'zini hech narsa bilmaganga ogan, Va qishloqdagi odamlarga qarab nima bolganini sorabda, o'sha u, Do'stlar aytingiz, bilmasdan qilgan ishim uchun Uzur so'rayman... ming bor uzur debdi...
Shunda o'sha yosh oquvchi yoniga kelib, domla siz og'risiz, kechirim sorab otiirmeng, kechirim hech narsani ozgartirmaydi, siz o'grilingizcha qolasiz debdi..
Domla, hayron bolib unga nimani og'rilagani sorabdi... Yosh bola, shoshilib pishib bolgan voqeani aytib beribdi...
Domla, jahli chiqmasdan, bolani qolini olib, o'sha chorahani ustida olma sotadigan joyga olib boribdi... Ularni ketidan Butun qishloq aholsi ham kuzatib borishibdi...
Shunda domla yana har kun qiladigan ishini qilib, Olmalarni eng kottasini va eng qizilini olibdi.. shunda u sotuvchiga qarab, ey Opajon, yana bir dona olmagangizdan olsam boladimi debdi.. Shuna sotuvchi Ayol, agar hohlasangiz shu olmalarmi hammasini oling, chunki oyning boshida pulini tolagansiz debdi...
Domla, zimdan yonida qizarib turgan bollaga qarabdi, domlani o'zini oqlashga hech bir narsa aytmasa ham, uni ogri emasligini aholi tushiishibdi....
Shunda bola domlasida, Nima qilsam meni kechirasiz deb sorabdi..
Domla oylab, borib uyingdan parlik yastiq olib kel, va uni yorib ichidiga parlarni chiqaz va o'sha parlar havoda uchsin, debdi, Yosh oquvchi, undan kiyin nima qilay, men hamma aytgan ishingiz qilaman debdi...
DOmla yana bollaga qarab, O'sha parlarni hammasini menga yegib kelsang seni kechiraman digakan... Bola bu parlarni har bittasini yegolmasligini fahimlab, domla uni hech qachon kechirolmasligini tushinib yettibdi...............
Kechirolmasligingiz aniq, lekin umid qilaman....