Do'stim boshidan o'tgan bir voqeani aytib bergandi. Moshinada ketayotib, torroq joydan aylanib olishga to'g'ri kelibdi. Aylanib olish jarayonida shu yaqinda turgan moshinaga hiyol tegib ketibdi. Lekin keyingi moshinaga deyarli zarar yetmabdi. Yaxshilab qo'l bilan paypaslab ko'rsa bilinadigan darajada zarar yetibdi. Shunda keyingi moshina egasi tushib, o'zini shaharda nomi chiqqan yozuvchilardan ekanligini, hatto yozuvchilik shani bilan respublikagacha borganligini pesh qilib, hozir hammasini shu yerda kelishamiz, men GAI chaqiraman, bizni kimligimizni bilasizku debdi. Do'stim esa, ha albatta sizlarni kimligingizni sizlardan yaxshiroq bilaman. Kelishsak kelishaveramiz. Hech kimni chaqirish shart emas, o'zimiz kelishamiz debdi. Shunda ular shoshilib turishganligini aytib, do'stim tel nomerini yozib olib, ketaver debdi. Keyin ma'lum vaqt o'tgandan keyin boyagi yigitni akasi kelib, uka men ustaga olib borib, zarar yetgan joyni tuzatsam shunchaga tusharkan, shuncha pul ber debdi. Do'stim, aytgan pulingizni beraman, lekin shuni unutmangki, biz ham siz ham to'rtta g'ildirak ustida yuramiz debdi, u bola men ham buni bilaman, pulni beraver debdi. Do'stim pulni beribdi. Moshinasini ustaga olib borsak , zarar yetgan joyni usta topa olmadi deydi.
Endi o'z boshimdan o'tgan yana bir voqeani yozsam.
Vodiyliklar uchrashuvi-1kuni edi. Forumdoshlar bilan maslahatlashib, peshin namozini shahar markaziy jome' masjidida o'qiydigan bo'ldik. Men forumdoshlarni masjidga olib borib, qarasam moshina qo'yadigan joylar to'lib bo'lidbi. Shunda, sizlar tushib kirib turinglar, man moshinani chetroqqa olib qo'yib kiraman, dedim. Forumdoshlar moshinadan tushishgach, orqani ko'rsatuvchi oynaga qaradim, hech narsa yo'q edi. Orqaga yura boshladim, lekin nimagadir orqaga qaramay yuripman, orqadagi maydon katta bo'lganligi uchun shunday qilgandim, shunda moshina nimagadir urilganini bildim va boshimdan ming xayollar o'tdi, axir orqada hech narsa yo'q ediku...
Ne ko'z bilan qarasam orqada Nexia-2 turipti, ichida bir otaxon kulib turibdilar. Men shoshib tushdimda zarar yetgan joyga qaradim, otaxon hatto moshinadan ham tushmadilar. O'zimcha o'yladim, katta shaharlarda ham bemalol yurardim, oddiygina shu yerda shunday katta joyda shu ahvolga tushib o'tirsam, eng muhimi bu holatni forumdoshlar ham bilishdi, ular ham xijolatga qolishgandi. Boyagi otaxon bilan salomlashdim va, amaki nima qilamiz desam, bolam, peshin vaqti bo'ldi, peshinni o'qib olaylik dedilar. Zarar yetgan joy unchalik bilinmasa ham baribir moshinaga nuqta ham tegmagan, ancha chiroyli holatda edi. Peshinni oq'ib, masjiddan chiqdik va otaxon, tezroq hammasini hal qilsak, mehmonlarimiz bor, ularni ham xijolatga qo'ydim, desam, otaxon yelkamga qo'llarini qo'yib, bolam bu Allohning irodasi, Alloh shuni xohlabdi, shu ish bo'ldi, Bundan boshqacha bo'lishi mumkin emas dedilar. Siz xijolat bo'lmagn dedilar. Bir pas turdilarda, bolam moshina o'glimnikin, men rulga ba'zi-ba'zida o'tiraman. Shunda ham o'g'lim tel qilib, dada qayerdasiz, deb xavotir oladi. Agar yo'q demasangiz, o'g'limga tel qilamiz, shu atrofda bo'lsa kelib, ko'radi, men ham xijolatdan chiqaman, lekin men o'g'limni aniq bilaman, sizlarga hech narsa demaydi dedilar, biz xo'p dedik. Otaxon o'g'illariga tel qildilar, o'g'illarini kuta boshladik, lekin o'rtada vaqt ko'proq o'tib ketdi, bu paytda amaki bilan suhbatlashib turdik, orada u kishi xijolat bo'lib ketaveringlar dedilar, lekin biz ko'nmadik. Nihoyat o'g'illari yetib keldi, biz bilan salomlashdi va yig'ilib turganimizni ko'rib, hayron bo'lib, dada tinchlikmi deb so'radi. Amaki esa, ha bolam tinchlik dedilar, lekin o'g'illariga bo'lgan voqeani aytolmadilar, shunda akam gap boshladilar, aka hozir ukam orqa bilan yurib, moshinangizga urilib ketdi, zarar yetgan joyni ko'ring, yangilab berish kerak bo'lsa, yangilab beramiz dedilar. Boyagi yigit ham zarar yetgan joyni ko'rdi va aka, bu texnika, bundan ham battar holat bo'lishi mumkin, manga hech narsa kerak emas, ketaveringlar dedi. Amaki ham, kulimsirab, shu voqea sabab, bir-birimiz bilan tanishib ham oldik dedilar....
