Gelecekte Turan Var- ÜÇGÜL
 
İlim sensin özüm sen, sızım sensin Türk yurdu;
İnancım sen sözüm sen, sen aşkı ender ordu;
Ayna sensin gözüm sen, açık baÅŸlı yaran var.   
 
Kimliğime bir darbe, batıya kalkan gemi;
Hazırım büyük harbe, Avrupa cehennemi!
Son türbe Amerika kaç kuruşluk daran var.
 
Beslenir aynı kökten, sarmış bütün acunu;
İnanmış ta yürekten, yıkar bin bir burcunu:
YiÄŸit korkmaz ürkekten, nice deli boran var.   
 
Bak tarihim dopdolu, Ayzıt’tan Dolunay’a;
Türkistan Anadolu, Bulungir’den Tuna’ya: 
Dövdüğü kam davulu, en ön safta duran var.
 
Gökbörü’nün izinde, hepsi Türkçü Turancı;
Farklı lehçe tek bir dil, sorun olmaz inancı:
Kiminde kutsal Ä°ncil, kimi elde Kur’an var.
 
Golan haram mı Türk’e, UluÅŸuyor bozkurtlar;
Sahra’dan tut Kerkük’e bizimdir esir yurtlar;
Ä°nandık Atatürk’e, yurdu bir kurtaran var.
 
Ant içti ırkım inan, Çin’i Rus’u vız gelir;
Bulgar Makedon Yunan PeÅŸtun Tacik az gelir;
Moldov Ermeni Rumen, önümde ilk İran var.
 
Filiz filiz budağım, şaha kalkar al taylar;
Vuslatî, ulu dağım göz bebeğim Altaylar;
Tanrı dağı otağım, gelecekte Turan var.
 
Osman Öcal

Sevda (Gülce- Yunusça)

Hakikate canan düşlere canan,
Vurgun sayılmaz mı alına konan.
İstemez özgürlük yanıp yakınan,
Azat et, baÅŸ boyun eÄŸer
"¦"¦"¦"¦"¦.."¦"¦"¦BaÅŸ boyun eÄŸer.

Ben mi müptelayım o mu müptela,
Bazen bir cemredir bazen ukalâ.
Peşinde koşturan başımda bela,
Yürek köz, kan ağlar ciğer
"¦"¦"¦"¦"¦"¦"¦"¦....Kan aÄŸlar ciÄŸer.

Dil ile derilen son güzel gibi,
Hazan bahçesinde bir gazel gibi,
Savurup gitmedim müptezel gibi,
Uğruna, ölmeyi değer
"¦"¦"¦"¦"¦"¦"¦"¦"¦...Ölmeyi deÄŸer.

Eşiksiz kapısız bacasız kule,
Kara gözlerinden öptüren çile.
Vuslatî diyor ki her nefes ile,
Çekilen ah imiş meğer
"¦"¦"¦"¦"¦"¦"¦"¦"¦..Ah imiÅŸ meÄŸer.

Osman Öcal

Bülbül İsen Ahu Zar Et

Bal küpünde sirke zannetme beni,
Çalıdayım dikendeyim güldeyim. 
Ancak göz yağmuru verir payeni,
Bülbül isen ah u zar et gül deyim.

Ederimiz üç harf bir hece değil,
Şarkılarda türkülerde dildeyim.
Cevabı kendinden bilmece değil,
Beni üzen bilmediğin dil deyim.

Kerem bilir bozulmayan dokumu,
Seher vakti ılgıt ılgıt yeldeyim.
Almıyorsan uzaklardan kokumu,
Bağlar arasında durma yel deyim.

Akar ömrüm derinlerden derine,
Yaprak yeşil taçlarıma al deyim.
Mavisümbül mormenevşe yerine,
Sor bağbana versin beni al deyim.

Mutluluk harcında ince mi ince,
Sevda köprüsünü tutan teldeyim.
Bağlansın boynuna vakti gelince,
Sen zülüf de ben birine tel deyim.

Ey Vuslatî! Lapa lapa yağarken,
Gönüldeyim avuçtayım eldeyim.
Issız gecelerden yıldız sağarken,
Deremezsen ağyârimsin el deyim.

Osman Öcal